"Η σφαγη των εργατών της Ford"

Η ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΤΗΣ FORD (1932)

Ήταν 7 Μαρτίου 1932 όταν μια μεγάλη πορεία 5.000 πεινασμένων άνεργων εργατών της Ford ξεκινάει για το εργοστάσιο της εταιρείας στο Detroit. Μέσα στην οικονομική κρίση που είχε ξεκινήσει το 1929, η εταιρεία (που κάποτε διαφήμιζε τους μισθούς και τις συνθήκες εργασίας των εργαζομένων της) είχε προχωρήσει σε μαζικές απολύσεις γιατί είχαν πέσει οι πωλήσεις αυτοκινήτων.

Η κατάσταση για τους άνεργους εργάτες της Ford είχε ήδη φτάσει στο μη παραπέρα, όταν στις 6 Μαρτίου του 1932, ο συνδικαλιστής και μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος ΗΠΑ William Foster, πραγματοποίησε ομιλία στο Detroit. Την ίδια ημέρα το συμβούλιο ανέργων αποφάσισε να οργανώσει την επομένη, διαδήλωση με κύρια αιτήματα (α) επαναπρόσληψη των απολυμένων, (β) άμεση καταβολή του 50% των μισθών [για να επιβιώσουν οι εργάτες], (γ) ιατρική κάλυψη για εργαζόμενους και άνεργους της επιχείρησης, (δ) κατάργηση των διακρίσεων για τους μαύρους εργάτες, (ε) διάλυση του τμήματος "Service Department" [o ιδιωτικός στρατός τραμπούκων της εταιρείας με καθήκον την αστυνόμευση των χώρων δουλειάς], (στ) αναγνώριση του δικαιώματος των εργατών να έχουν σωματείο κ.α. 

  

 

Η πορεία, που ονομάστηκε «πορεία της πείνας» (“Hunger March”), ξεκίνησε με συνθήματα όπως "ψωμί και όχι ψίχουλα", "φόροι για τους πλούσιους", και άλλα. Ο Δήμαρχος της πόλης (που ήταν ο αδελφός του Henry Ford) παρέταξε την αστυνομία για να τους εμποδίσει κάνοντας χρήση δακρυγόνων. Οι εργάτες απάντησαν πετώντας πέτρες και συνέχισαν την πορεία. Οι δυνάμεις ασφαλείας χρησιμοποίησαν τις αντλίες νερού των οχημάτων της πυροσβεστικής, ενώ ταυτόχρονα οι αστυνομικοί συνεπικουρούμενοι από τους τους ανθρώπους (μπράβους) της εργοδοσίας άνοιξαν πυρ κατά των διαδηλωτών.

Και καθώς οι εργάτες άρχισαν να υποχωρούν ο αρχιμπράβος της εταιρείας (Henry Bennet, τόνομά του) και επικεφαλής του Service Department, όρμησε με το αυτοκίνητο του στο πλήθος πυροβολώντας μέσα απ’ το ανοιχτό παράθυρο. Το αυτοκίνητο φυσικά δέχτηκε βροχή από πέτρες, αλλά ο Bennet απτόητος κατέβηκε απ’ το αυτοκίνητο, έστρεψε το όπλο του στο πλήθος και πυροβολώντας στο ψαχνό αυτή τη φορά, δολοφόνησε τον 16-χρονο Joseph Bussell και τραυμάτισε πολλούς άλλους. 

Το αποτέλεσμα της επίθεσης των μπράβων και της αστυνομίας ήταν 4 εργάτες συνολικά να δολοφονηθούν επιτόπου και 22 να τραυματιστούν.

Ακολούθησε όργιο καταστολής με την αστυνομία να κάνει εφόδους στα νοσοκομεία για να συλλάβει όσους είχαν πάει για περίθαλψη, ενώ όσους εργάτες ήταν σοβαρά τραυματισμένοι και δεν μπορούσαν να τους μετακινήσουν, τους αλυσόδεναν στα κρεβάτια τους.

Απ’ την επομένη εξαπολύθηκε ανθρωποκυνηγητό, με στόχο την σύλληψη του ενοχλητικού William Foster.

Ο ελεγχόμενος από τον Ford τύπος, φυσικά έγραψε ότι οι αστυνομικές δυνάμεις ήταν εκείνες που δέχτηκαν την επίθεση και όχι οι εργάτες. 

Στις 12 Μαρτίου 1932 έγινε η κηδεία των θυμάτων της επίθεσης με τη συμμετοχή δεκάδων χιλιάδων εργατών.

Τρείς μήνες αργότερα υπέκυψε στα τραύματα του και πέμπτος εργάτης, ο Curtis Williams, ο οποίος ήταν αφροαμερικανός και απαγορεύτηκε η ταφή του στο νεκροταφείο που ήταν και οι άλλοι συνάδελφοι του, διότι ήταν μόνο για λευκούς.

Η οικογένεια σκόρπισε τις στάχτες του στο σημείο που ήταν θαμμένοι οι άλλοι δολοφονημένοι εργάτες.

Οι αρχές του Detroit διέταξαν και εκεί ...ΕΔΕ, αλλά η "έρευνα" για τα γεγονότα δεν βρήκε τίποτα το περίεργο ή το παράνομο.

Σε κανένα μέλος της αστυνομίας ή του Service Department δεν απαγγέλθηκε κατηγορία και δεν ασκήθηκε δίωξη.

Το γεγονός έμεινε στην ιστορία ως η σφαγή του Ford (Ford Massacre).

Δεν ήταν μόνο αυτό.

Μερικά χρόνια αργότερα (τον Μάϊο του 1937) έλαβε χώρα και άλλο αντίστοιχης κλίμακας γεγονός:

«Η μάχη της διάβασης» (Battle of the overpass)

Σε αυτές τις εργατικές κινητοποιήσεις το σύνθημα ήταν «σωματεία και όχι φορντισμός» (“Unionism, no Fordism”) και τα αιτήματα αφορούσαν το ωράριο και τον μισθό.

Ο Ford εξαπέλυσε και πάλι τα “σκυλιά” του Service Department με τον Bennet.

Ξυλοκόπησαν εκτός από τους επικεφαλής των σωματείων και τους δημοσιογράφους, τους οποίους κυνήγησαν για να τους πάρουν τις πλάκες από τις φωτογραφικές μηχανές.