Χάικ Γιαζιτζιάν

Χάικ Γιαζιτζιάν, Αρμένιος στην καταγωγή, ζει στην Ελλάδα εδώ και 35 χρόνια. Αυτοδίδακτος στο ούτι, με δικό του προσωπικό ήχο και βαθειά αισθαντικότητα στη φωνή και το τραγούδι του, ο Χάικ Γιζιτζιάν αποτελεί μια από τις σημαντικότερες παρουσίες στο χώρο της «έθνικ» μουσικής όχι μόνο στη χώρα μας αλλά και στα πολλά φεστιβάλ σ’ όλο τον κόσμο όπου συμμετέχει.

Παράπονο Yar Ko Parag

 

Μουσική: Παραδοσιακό Αρμενίας

 Ελληνικοί στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου

Διασκευή: Ara Dinkjian

Haig Yazdjian: ούτι, τραγούδι

Μυρτώ Καμβυσίδη: τραγούδι

Φωκάς Μουρτζάκης: λύρα

Vartan Abovian: duduk

Γιώργος Γεροντής: λαούτο

Ανετάκης Κώστας: κιθάρα

Χρήστος Τζελεπόπουλος: κοντραμπάσο

Βασίλης Γιασλακιώτης: τύμπανα

Στίχοι 

Βαριά βραχιόλια οι λύπες
πως μ’ αγαπάς δεν είπες
το ’χω παράπονο μάνα μου, στόμα μου
κι ας πέθαινε το σώμα μου.

Δε θέλω, φως μου, κόσμο
στα χείλη μου έχω δυόσμο
το ’χω παράπονο πάρε μου, ζήτα μου
της λησμονιάς σαΐτα μου.

Σου στέλνω μ’ ένα γράμμα
του φεγγαριού τη λάμα
πάρ’ τη και χτύπα με μάνα μου, τρέλα μου
κι αν κλαίει η ψυχή σου, γέλα μου.

 Ξενιτιά Bingeol

Στίχοι 

Ψηλά βουνά κι εσείς των άστρων θωριές.
Ποτάμια αχνά, ελάτια, δάφνες, μυρτιές.

Την καρδιά μου, ωχ φωτιά μου, όποιος δει
να του πει να ‘ρθει κοντά μου, μην αργεί.
Ξενιτιά μου, έρωτά μου, φως κι αυγή
πριν ραγίσει απ’ το σεβντά μου όλη η γη.

Φαράγγια υγρά κι εσείς των δράκων σπηλιές
αετών φτερά κι ανέμων μαύρες φωλιές.

Την καρδιά μου, ωχ φωτιά μου, όποιος δει
να του πει να ‘ρθει κοντά μου, μην αργεί.
Ξενιτιά μου, έρωτά μου, φως κι αυγή
πριν ραγίσει απ’ το σεβντά μου όλη η γη.

Αηδόνι εσύ, πλανεύτρα στάχτη που καις
με ποιο κρασί μεθάει τα μάτια του, πες.

Δυο γερανοί

 

 Τραγούδι:  Ελένη Τσαλιγοπούλου - Παναγιώτης Μάργαρης 

Μουσική: Αρμένικο παραδοσιακό  

Διασκευή: Haig Yazdjian

Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης

Στίχοι

Καραβάνια ευχές σε σταχτιά φτερά
φόρτωσαν να ’ρθουν να σε βρουν μακριά
η καρδιά μου πάει με δυο γερανούς
πάνω από τη γη κι απ’ τους ουρανούς.

Οι δυο γερανοί μου ’φεραν φωτιές
πως εκεί μακριά για άλλα μάτια κλαις
αχ καημέ μου εσύ πώς ανάβεις πώς
σαν σε τραγουδώ με σβηστό το φως.

Δεν ελπίζω δεν λίγο να σε δω
λόγια στο θεό δεν παρακαλώ
ποιος θεός κοιτά και ποιος ευλογεί
πέρα απ’ τα βουνά που ξυπνάς εσύ.

«Πιο Ψηλά» Αρμενία