Υπάρχει μια πολύτιμη πηγή ενημέρωσης που ο νέος έχει πολλούς λόγους να επιλέξει: Η συμμετοχή στην αγωνιστική δράση, η συζήτηση στην πραγματική ζωή

Όταν ένας νέος βλέπει ότι από την πλειοψηφία των ΜΜΕ λείπουν οι αγωνίες του, αλλά και οι διεκδικήσεις του, είναι φυσιολογικό να προσφεύγει σε όποιο μέσο έχει διαθέσιμο για να μοιραστεί και να βρει απαντήσεις σε όσα τον καίνε.

Το «μικρόβιο» της αναζήτησης της αλήθειας μπορεί να κάνει μόνο καλό, επειδή σε οδηγεί να ψάχνεις έξω από τα ασφυκτικά «όρια» που διαμορφώνουν τα μεγάλα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα που ελέγχουν την ενημέρωση, τα οποία «όρια» όμως δεν αφορούν μόνο τα λεγόμενα παραδοσιακά ΜΜΕ.

Ας δούμε ένα παράδειγμα: Πριν λίγους μήνες οι μαθητές πραγματοποίησαν μεγάλες κινητοποιήσεις, διεκδικώντας ασφαλή και ανοιχτά σχολεία. Δέχτηκαν σφοδρή επίθεση τόσο από την πλειοψηφία των «παραδοσιακών» ΜΜΕ, όσο και από μια στρατιά τρολ στα social media. Απάντησαν στην επίθεση όχι μόνο επειδή είχαν πείσμα, αλλά και διότι είχαν επιχειρήματα, οργάνωση (γενικές συνελεύσεις, συντονισμένες κινητοποιήσεις, οργανωμένη παρουσία στα social media για να επικοινωνούν τα αιτήματά τους και τη δράση τους), στήριξη φορέων εκπαιδευτικών, γονέων και εργαζομένων και ασφαλώς γιατί είχαν δίκιο. Αυτά τα στοιχεία, που κατακτήθηκαν στην πραγματική ζωή, έχτισαν τείχος στην προπαγάνδα που τους παρουσίαζε ως επικίνδυνους για τη διασπορά του κορονοϊού.

Άλλο παράδειγμα: Πριν λίγες μέρες ο πρωθυπουργός επισκέφτηκε το αμερικανικό αεροπλανοφόρο «Αϊζενχάουερ» στη βάση της Σούδας. Η είδηση κυριάρχησε εκείνες τις ώρες συνοδευομένη με προβλέψιμους τίτλους και αναλύσεις-καρμπόν, που συμπυκνώνονται στο ρόλο των ΗΠΑ ως παράγοντα που ανακόπτει την τουρκική προκλητικότητα. Τι έλειπε από τις «τάσεις»; Το γεγονός ότι το αμερικανικό αεροπλανοφόρο ελλιμενίστηκε στη Σούδα, αφού είχε πραγματοποιήσει άσκηση με το Πολεμικό Ναυτικό της Τουρκίας. Όπως και το γεγονός ότι η ίδια η βάση της Σούδας, ως ορμητήριο πολέμων, αποτελεί για τον ελληνικό λαό παράγοντα κινδύνου και όχι παράγοντα «ασφάλειας». Δεν μπορεί να περνάει απαρατήρητο ότι συνήθως οι «τάσεις» στα social media διαμορφώνονται από έναν «πόλεμο» μηχανισμών, πραγματικών ή fake χρηστών, που υπηρετούν πολιτικά, επιχειρηματικά, ακόμη και γεωπολιτικά συμφέροντα και έχουν σκοπό να παρουσιάσουν την πραγματικότητα όπως τους συμφέρει ή ακόμα και να «εκτονώσουν» τον όποιο θετικό ριζοσπαστισμό εκδηλώνεται στον απόηχο γεγονότων.

Η ενημέρωση δεν σταματάει στα social media. Υπάρχει και μία πολύτιμη πηγή ενημέρωσης, την οποία έχει πολλούς λόγους να επιλέξει σήμερα ένας νέος. Είναι η συμμετοχή στην αγωνιστική δράση, η συζήτηση -στην πραγματική ζωή- ακόμα και η αντιπαράθεση με διαφορετικές απόψεις που γίνεται μέσα στις συλλογικές διαδικασίες Φοιτητικών Συλλόγων, σχολείων, εργατικών συνδικάτων κ.ά.

Κριτική και συλλογική δράση θα υπάρχουν ακόμα και αν «πέσει» ο διακόπτης των social media. Τα social media είναι εργαλεία που έχουν ιδιοκτήτες οι οποίοι έχουν ιδιαίτερα συμφέροντα να προβάλουν (και αντίστοιχα συμφέροντα που πρέπει να «θάψουν») και εργαλεία που αξιοποιούνται για την πολιτική χειραγώγηση και παρακολούθηση της συμπεριφοράς των χρηστών τους. Αυτά δεν βρίσκονται στη σφαίρα της φαντασίας του ΚΚΕ. Οι υποθέσεις Snowden και «Cambridge Analytica» μέχρι τα περιστατικά λογοκρισίας επιβεβαιώνουν τα παραπάνω, διαψεύδοντας διάφορες φλυαρίες που παρουσιάζουν τα social media ως «βασίλειο της ελευθερίας».

Μάλιστα, πριν λίγες εβδομάδες η κυβέρνηση με νόμο ενσωμάτωσε οδηγία της ΕΕ που προβλέπει μέσα από διάφορες θολές διατάξεις -από αυτές που όταν χρειάζεται γίνονται λάστιχο για να αφορούν ό,τι επιθυμούν οι εξουσιαστές- πως μπορεί να λογοκρίνεται κάθε ανάρτηση στα social media. Μάλιστα, τη συγκεκριμένη οδηγία στην Ευρωβουλή την υπερψήφισαν οι ευρωβουλευτές τόσο της κυβέρνησης όσο και της αντιπολίτευσης, πλην ΚΚΕ.

Η ενημέρωση είναι μία πολύ σοβαρή πλευρά του αγώνα ενάντια στο σύστημα της αδικίας. Ενημέρωση σημαίνει γνώση, αξίες και κριτήρια για να ερμηνεύεις και να ιεραρχείς τις εξελίξεις, κριτήρια που διαμορφώνονται από πολύ πιο σύνθετες διαδικασίες από έναν βομβαρδισμό ασύνδετων πληροφοριών.

 Του Νίκου Ρεμπάπη, στελέχους του ΚΚΕ και του Γραφείου Τύπου της ΚΕ

Αναδημοσιεύεται από το vice.com.