Ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη για ουσιαστική ενίσχυση και επίταξη του ιδιωτικού τομέα για να καλυφθούν οι επιπλέον ανάγκες που προκάλεσε η πανδημία

ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ «ΜΙΑΣ ΝΟΣΟΥ»

Οι ανάγκες αυξάνονται και δεν μειώνονται, καθώς στην πανδημία προστίθενται και τα χιλιάδες περιστατικά που πετάχτηκαν εκτός τους προηγούμενους μήνες

Με χρονοδιάγραμμα το ...«βλέποντας και κάνοντας» και χωρίς καμιά εξαγγελία για ουσιαστική ενίσχυση των δημόσιων δομών Υγείας, η κυβέρνηση ανακοινώνει τη σταδιακή επαναφορά ορισμένων νοσοκομείων και κλινικών «μιας νόσου» στην πρότερη κατάσταση, καλλιεργώντας την αίσθηση ότι επανέρχεται η «κανονικότητα», ενώ συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο:

Η πανδημία που συνεχίζεται, οι συνέπειες από τη λειτουργία των νοσοκομείων επί τόσους μήνες έναντι μιας νόσου, οι ανάγκες παρακολούθησης των χιλιάδων ασθενών που νόσησαν από τον κορονοϊό, κυρίως όσων ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες, δεν δικαιολογούν κανέναν εφησυχασμό, πόσο μάλλον αυτόν που καλλιεργεί η κυβέρνηση.

Μέχρι στιγμής έχουν ανακοινωθεί η σταδιακή αποκατάσταση των Νοσοκομείων «Θριάσιο» και «Σισμανόγλειο» και η επιστροφή των δεσμευμένων για Covid κλινών σε ΚΑΤ, «Γεννηματάς» και «Αττικόν», ενώ για τα υπόλοιπα νοσοκομεία (π.χ. «Σωτηρία», «Ερυθρός Σταυρός», «Παμμακάριστος», «Αμαλία Φλέμινγκ» κ.ά.) δεν έχει ειπωθεί το παραμικρό.

Η «επόμενη μέρα» που επιχειρεί να σκιαγραφήσει η κυβέρνηση, με την πανδημία να συνεχίζει να δείχνει τα δόντια της, με κατά τόπους αλλά και γενικότερες εξάρσεις, θα βρει τους εργαζόμενους διαλυμένους, σε έναν αγώνα δρόμου χωρίς τέρμα, για να ανταποκριθούν στις αυξημένες υγειονομικές ανάγκες του λαού, που βρίσκονται παραγκωνισμένες για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, με ευθύνη της κυβέρνησης.

Είναι επίσης δεδομένο ότι και στην περίπτωση της επαναφοράς, εργαζόμενοι και ασθενείς θα δουν το έργο να παίζεται ξανά από την αρχή, τη συνύπαρξη δηλαδή Covid και non Covid ασθενών, με μόνο διαχωριστικό μια πόρτα και με το κουρασμένο προσωπικό να πηγαινοέρχεται μεταξύ ασθενών Covid, υπόλοιπων νόσων και εμβολιασμών.

Συσσωρευμένα περιστατικά που δεν παίρνουν άλλη αναβολή

Η κυβέρνηση προσπαθεί παράλληλα να πείσει για την «επιτυχία» της πολιτικής που αντιμετωπίζει ως κόστος την υγεία του λαού και αρνείται πεισματικά να κάνει μαζικές μόνιμες προσλήψεις προσωπικού, παρά το γεγονός ότι οι ανάγκες αυξάνονται διαρκώς αντί να μειώνονται. Ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα:

• Χιλιάδες χειρουργεία έχουν αναβληθεί τους προηγούμενους μήνες και πλέον η συσσώρευση είναι μεγάλη. Θυμίζουμε ότι μεταξύ Φλεβάρη και Νοέμβρη 2020 χάθηκαν πάνω από 110.000 χειρουργεία στο δημόσιο σύστημα Υγείας, σε σχέση με τον αντίστοιχο μέσο όρο των ετών 2017 - 2019. Πολλά απ' αυτά έχουν πάρει πλέον χαρακτήρα επείγοντος λόγω του πολύμηνου αποκλεισμού από το σύστημα Υγείας. Ενδεικτικά, στο «Θριάσιο» πάνω από 1.000 ασθενείς είναι σε λίστα αναμονής για να χειρουργηθούν.
• Εκατοντάδες περιστατικά είναι επίσης συσσωρευμένα στις κλινικές, που σημαίνει πρόσθετος όγκος δουλειάς για το προσωπικό που είναι ήδη εξουθενωμένο κι έχει να πάρει άδεια δύο χρόνια, έχει στερηθεί δεκάδες ρεπό κι άλλα εργασιακά δικαιώματα.
• Χιλιάδες ασθενείς έχουν ανάγκη από άμεση εξέταση και θεραπεία, κρίνοντας από τα επίσημα στοιχεία των νοσοκομείων για τη μειωμένη προσέλευση (στην πραγματικότητα τον αποκλεισμό) κατά τους μήνες της πανδημίας. Σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Υγείας, μόνο την περίοδο Γενάρη - Οκτώβρη 2020 καταγράφηκε μείωση των επισκέψεων στα ΤΕΠ των δημόσιων νοσοκομείων κατά 30% και 31% στα τακτικά εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων. Μόνο κατά τη διάρκεια αυτών των 10 μηνών «χάθηκαν» πάνω από 3,4 εκατ. επισκέψεις σε σχέση με τον αντίστοιχο μέσο όρο της περιόδου 2017 - 2019.
• Οι απώλειες δεν «εξισορροπήθηκαν» από αντίστοιχη αύξηση των επισκέψεων στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, αφού και στα Κέντρα Υγείας μειώθηκαν κατά 25% οι επισκέψεις, δηλαδή «χάθηκαν» πάνω από 2,5 εκατομμύρια επισκέψεις, μέχρι το Νοέμβρη του 2020, και ο αριθμός των χαμένων επισκέψεων εκτοξεύεται μετά και την εξολοκλήρου μετατροπή τους σε εμβολιαστικά κέντρα.
• Το ίδιο διάστημα οι επισκέψεις στα τακτικά εξωτερικά ιατρεία των ογκολογικών νοσοκομείων μειώθηκαν κατά 40%, οι δε νοσηλείες κατά 9%, δηλαδή έγιναν 120.000 επισκέψεις ογκολογικών ασθενών λιγότερες! Αντίστοιχα είναι τα ποσοστά και για τα ψυχιατρικά νοσοκομεία.
• Κλινικές ή ολόκληρες πτέρυγες νοσοκομείων για χρόνια και εκφυλιστικά νοσήματα έχουν αναστείλει εδώ και μήνες τη λειτουργία τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το κλείσιμο και των 8 Πνευμονολογικών κλινικών στο «Σωτηρία» από τον περασμένο Οκτώβρη.

Συνέχιση του αγώνα, όχι εφησυχασμός

Αυτή είναι λοιπόν η κατάσταση στα δημόσια νοσοκομεία της «μιας νόσου» και συνολικά στο δημόσιο σύστημα Υγείας, την επαναφορά του οποίου ανακοινώνει η κυβέρνηση, παρουσιάζοντας μάλιστα ως μεγάλο κατόρθωμα τις 4.000 προσλήψεις υγειονομικών που σκοπεύει να κάνει! Ακόμα κι όταν γίνουν (αν γίνουν...) θα αποτελούν σταγόνα στον ωκεανό των μεγάλων ελλείψεων και δεν είναι αρκετές να αντισταθμίσουν ούτε καν τις αποχωρήσεις που έγιναν για διάφορους λόγους μέσα στην πανδημία.

Από παντού προκύπτει λοιπόν η ανάγκη να μην υπάρξει κανένας εφησυχασμός και να συνεχιστεί ο αγώνας για την ουσιαστική ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας, τώρα που οι ανάγκες μεγαλώνουν ακόμα περισσότερο, ενώ δεν αποκλείεται και μια νέα έξαρση της πανδημίας.

Οπως δηλώνει στον «Ριζοσπάστη» ο Ηλίας Σιώρας, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στον «Ευαγγελισμό» και γραμματέας της ΕΙΝΑΠ, «τα νοσοκομεία πρέπει ν' ανοίξουν το συντομότερο δυνατό για όλους τους ασθενείς, ενισχυμένα σε μέσα και προσωπικό, και ταυτόχρονα εξακολουθεί να είναι επιτακτική η ανάγκη της επίταξης του ιδιωτικού τομέα, καθώς είναι βέβαιο ότι οι επισκέψεις στα νοσοκομεία και στα ΚΥ θα αυξηθούν.

Η ανάγκη να γίνουν τα απαραίτητα χειρουργεία θα είναι μεγάλη, καθώς εκατοντάδες περιστατικά είναι συσσωρευμένα σε κάθε κλινική δημόσιου νοσοκομείου και ταυτόχρονα αναμένεται αύξηση της δουλειάς σ' ένα κουρασμένο προσωπικό, με εργασιακή εξουθένωση.

Το πρόβλημα μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με τους τρόπους που έχουν υποδείξει από τον πρώτο μήνα της πανδημίας η ΟΕΝΓΕ και σωματεία εργαζομένων, με μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και επίταξη του ιδιωτικού τομέα Υγείας. Ηδη έχουμε τα πρώτα δείγματα αυταρχισμού από τις διοικήσεις στις κανονικές άδειες του προσωπικού που υποτίθεται άρθηκε η απαγόρευσή τους. Η άρση είναι μόνο κατ' όνομα».