Με ... υλικά κατεδάφισης των λαϊκών αναγκών το «χτίσιμο» του «νέου ΕΣΥ»

 Παρουσιάζουν ως «λύση» και «αναβάθμιση» τα ίδια εργαλεία που μας οδήγησαν στο σημερινό χάλι της Υγείας. Αυτό που πλήρωσε ο λαός ακόμα περισσότερο μέσα στην πανδημία

Την πανδημία ως «ευκαιρία» για να επιταχύνει προαποφασισμένες και προδιαγεγραμμένες αντιδραστικές αλλαγές στην Υγεία αξιοποιεί η κυβέρνηση της ΝΔ, παρουσιάζοντας αντεστραμμένες τις αιτίες για το σημερινό χάλι στο δημόσιο σύστημα Υγείας, που η γύμνια του φάνηκε ακόμα περισσότερο τους τελευταίους δώδεκα μήνες.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι παρεμβάσεις βουλευτών της ΝΔ σε ραδιοφωνικό σταθμό, όπου παρουσίασαν τα επόμενα βήματα για το «νέο ΕΣΥ», το οποίο, όπως επιβεβαιώνουν οι τοποθετήσεις τους, θα είναι φτιαγμένο με τα ίδια υλικά της πλήρους εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης του δημόσιου συστήματος Υγείας.

«Η πανδημία (...) έδειξε την αγαστή συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα (...) Θα πρέπει να υπάρχει μια συνολική συνεργασία στο σύστημα Υγείας και ο ΕΟΠΥΥ να λειτουργεί όπως όλες οι μεγάλες ασφαλιστικές εταιρείες στο εξωτερικό, αναζητώντας για τον ασφαλισμένο που πληρώνει τα λεφτά του την καλύτερη υπηρεσία στην καλύτερη τιμή. Αν γίνει αυτή η συνεργασία που έχει ξεκινήσει (...) κερδισμένος θα είναι ο ασθενής, κερδισμένο θα είναι και το κρατικό σύστημα Υγείας, που θα ανακουφιστεί ένα μεγάλο κομμάτι που παρέχει σήμερα και θα έχει συμπράξεις σε όλο το πλαίσιο», είπε ο χαρακτηριστικά ο Αθ. Πλεύρης.

Βέβαια, τα «καλά» του ιδιωτικού τομέα και των συμπράξεων με τον δημόσιο τα ζήσαμε και με το παραπάνω στην πανδημία. Οι επιχειρηματικοί όμιλοι της Υγείας όχι μόνο δεν έκαναν απολύτως τίποτα, αφού το κράτος δεν τους επίταξε χωρίς καμιά αποζημίωση, όπως ζητούσαν οι υγειονομικοί, σωματεία και φορείς του κινήματος.

Αντίθετα, εκμεταλλεύτηκαν κάθε πτυχή της για να αυξήσουν τα κέρδη τους σε βάρος του λαού (τεστ ανίχνευσης κορονοϊού, εξετάσεις και χειρουργικές επεμβάσεις για όλες τις υπόλοιπες παθήσεις κ.ά.), με την αμέριστη στήριξη της κυβέρνησης και πάντα με το αζημίωτο.

«Να είμαστε ρεαλιστές»...

Την «πρόταση» της κυβέρνησης ανέπτυξε παραπέρα ο καθηγητής Σ. Πνευματικός, γιατρός στο ΚΑΤ και βουλευτής της ΝΔ, λέγοντας πως «αυτήν τη στιγμή διαφαίνεται μια τεράστια ευκαιρία για να κάνουμε μεγάλες προσαρμογές, τροποποιήσεις και ίσως να βελτιώσουμε ή να φτιάξουμε ένα νέο ΕΣΥ. Είναι πραγματική ευκαιρία αυτή η στιγμή».

Ο βουλευτής της ΝΔ συνέχισε το ίδιο αποκαλυπτικός:

• «Να είμαστε ρεαλιστές. Αν θέλουμε ο ΕΟΠΥΥ να λειτουργεί ως ασφαλιστικός οργανισμός και για το δημόσιο νοσοκομείο, θα πρέπει να πληρώνεται κατά πράξη η νοσηλεία κάθε ασθενούς και όχι να περιμένει το δημόσιο νοσοκομείο στο τέλος του χρόνου να πάρει μια επιχορήγηση επαιτείας από το κράτος για να μπορέσει να βγάλει τις ανάγκες του και τις υποχρεώσεις του. Θα πρέπει το δημόσιο νοσοκομείο να γίνει και αυτό ένα ανεξάρτητο ίδρυμα, το οποίο θα είναι αυτοδιοικούμενο και θα λογοδοτεί στο τέλος του χρόνου ανάλογα με τα κέρδη ή τις ζημιές που θα έχει».
• «Η Υγεία είναι πολύ ακριβή, η τεχνολογική εξέλιξη είναι τρομακτική και βεβαίως ένα δημόσιο νοσοκομείο δεν έχει όλους τους πόρους για να αποκτήσει αυτά τα μέσα και να κάνει τη δουλειά του. Βασιζόμαστε σε δωρεές από διάφορα ιδρύματα που είναι ευπρόσδεκτες, όμως δεν μπορούν να αποτελούν την πανάκεια και τη μόνη λύση στο σύστημα. Το σύστημα να είναι αυτοχρηματοδοτούμενο κι ανεξάρτητο».
• «Θα πρέπει να φτιάξουμε επισταμένως τους υγειονομικούς χάρτες, χωρίς να υποκύπτουμε στις πιέσεις (...) ότι θέλουμε να διατηρήσουμε το νοσοκομείο μας σε πλήρη επέκταση, το οποίο τελικά μπορεί να μην προσφέρει τις υπηρεσίες για τις οποίες έχει σχεδιαστεί, με αποτέλεσμα να καταναλώνει και προσωπικό και πόρους (...) Δίνεται ψευδώς το στοιχείο ότι δεν έχουμε αρκετό προσωπικό (...) Τα κεντρικά νοσοκομεία, τα μάχιμα, αυτά που λειτουργούν στο επίπεδο που πρέπει να λειτουργούν, έχουν καλή στελέχωση ή ικανοποιητικού βαθμού στελέχωση. Μπορούμε να μετακινούμε τον πληθυσμό (σ.σ. εργαζόμενους) από νοσοκομεία που υπολειτουργούν και να φέρουμε κόσμο σε νοσοκομεία που λειτουργούν περισσότερο. Είναι πολύ απλό (...) Με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσουμε να εξοικονομήσουμε χρήματα που μπορούμε να τα διαθέσουμε πίσω στο σύστημα είτε για να προσλάβουμε κόσμο είτε για ανακαίνιση νοσοκομείου ή να δώσουμε χρήματα στους ανθρώπους που δουλεύουν μέσα στο σύστημα με μορφή μπόνους ανάλογα με την παραγωγικότητα».

Σερβίρουν το φαρμάκι για φάρμακο

Ολα τα παραπάνω βέβαια δεν είναι καινούρια. Εχουν εφαρμοστεί εδώ και πολλά χρόνια σε άλλα κράτη - μέλη της ΕΕ, ενώ και στην Ελλάδα έχει ήδη υλοποιηθεί ένα μεγάλο μέρος από αυτά, απ' όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, προετοιμάζοντας σήμερα το έδαφος για την ολοκλήρωσή τους.

Το «νέο ΕΣΥ», που προπαγανδίζει η κυβέρνηση, προωθεί την πλήρη προσαρμογή της λειτουργίας των δημόσιων υγειονομικών μονάδων στα επιχειρηματικά κριτήρια, την πλήρη απαλλαγή του κράτους από τις δαπάνες για την Υγεία, την παροχή υπηρεσιών στη βάση τού «ό,τι πληρώνεις άμεσα ή έμμεσα παίρνεις». Επιβάλλει ταυτόχρονα στους υγειονομικούς να γίνουν πιο «φθηνοί» οι ίδιοι, αλλά να συμβάλλουν ώστε και οι ασθενείς να στοιχίζουν λιγότερο, προκειμένου οι ισολογισμοί των δημόσιων νοσοκομείων - επιχειρήσεων να αποτυπώνουν όσο το δυνατόν υψηλότερα κέρδη.

Ομως, όλα αυτά τα κριτήρια του ανταγωνισμού και της κερδοφορίας, του «κόστους - οφέλους», έφεραν και την περίοδο της πανδημίας τα τραγικά αποτελέσματα στην υγεία του λαού. Με την ανεπάρκεια των δημόσιων υποδομών στην Υγεία, την έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού, τη θανατηφόρα έλλειψη κρεβατιών ΜΕΘ, τον αποκλεισμό των μη Covid ασθενών, ενώ τώρα ο λαός πέφτει θύμα και του ανταγωνισμού των φαρμακευτικών μονοπωλίων.

Ουσιαστικά, προβάλλουν ως «λύση» για τα οξυμένα λαϊκά προβλήματα στην Υγεία τις ίδιες συνταγές που εφαρμόζονται όλα αυτά τα χρόνια, απ' όλες τις κυβερνήσεις, και ευθύνονται για την επιδείνωσή τους!

Προσπαθούν να αθωώσουν την πολιτική που οδήγησε το δημόσιο σύστημα Υγείας στη σημερινή αθλιότητα και να κρύψουν ότι οι κρατικές και ασφαλιστικές δαπάνες και παροχές στην Υγεία, ως στοιχείο του λεγόμενου «μη μισθολογικού κόστους», θα περιοριστούν στο ελάχιστο και ενιαία για όλους. Αυτό ορίζουν εξάλλου οι κατευθύνσεις της ΕΕ και του κεφαλαίου, που αποτυπώνονται και στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για το δικό του δήθεν «νέο ΕΣΥ».

Στο απόσπασμα οι λαϊκές ανάγκες

Πάνω σ' αυτήν ακριβώς τη γραμμή υιοθετήθηκαν από όλα τα κόμματα «εργαλεία» περικοπής των δημόσιων δαπανών και παροχών, όπως τα «θεραπευτικά - φαρμακευτικά - διαγνωστικά πρωτόκολλα», τα διάφορα «πλαφόν» και οι συν-πληρωμές του κανονισμού παροχών του ΕΟΠΥΥ, η διατήρηση των τεράστιων ελλείψεων σε υγειονομικό προσωπικό στις δημόσιες μονάδες Υγείας, η επέκταση του αριθμού των υγειονομικών με παντός είδους «ελαστικές» και προσωρινές σχέσεις εργασίας.

Και μάλιστα με επιχειρηματολογία «copy paste», όπως «εξορθολογισμός», «νοικοκύρεμα», «χτύπημα της σπατάλης» κ.λπ. Διότι αυτό απαιτεί το κριτήριο της ανάπτυξης της καπιταλιστικής οικονομίας, της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων.

Σύμφωνα με αυτήν την εγκληματική πολιτική, μια παιδιατρική κλινική π.χ. σε ένα νοσοκομείο στην περιφέρεια, θεωρείται «αντιπαραγωγική», επειδή τα παιδιά είναι λίγα, ή αντίστοιχα μια γυναικολογική κλινική που δεν έχει «ικανοποιητικό αριθμό γεννήσεων» πρέπει να κλείσει. Οπως συνέβη στη χώρα - πρότυπο της καπιταλιστικής ανάπτυξης, τη Γερμανία, όπου χιλιάδες γυναικολογικά κρεβάτια έκλεισαν γιατί δεν ήταν «ανταγωνιστικά».

Ηδη υπάρχει εμπειρία από νοσοκομεία, τμήματα και κλινικές που έκλεισαν, με το επιχείρημα της «χαμηλής πληρότητας». Από τα χιλιάδες κενά που προκύπτουν στην Υγεία, εξαιτίας της μη πρόσληψης μονίμων, ούτε καν για την αντικατάσταση όσων συνταξιοδοτούνται. Από το «κλείσιμο της στρόφιγγας» στην κρατική χρηματοδότηση για το δημόσιο σύστημα Υγείας, η οποία μετατοπίζεται ολοένα και περισσότερο στα ασφαλιστικά ταμεία, δηλαδή στους ίδιους τους εργαζόμενους.

Ηδη υπάρχουν στοιχεία για δαπάνες πρόληψης, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, που είτε πληρώνει άμεσα ο λαός είτε μεγάλο μέρος τους καλύπτεται (θεωρητικά) από τον ΕΟΠΥΥ, αλλά ο ασθενής αναγκάζεται να ξαναπληρώσει στον ιδιωτικό τομέα, λόγω των τεράστιων ανεπαρκειών των δημόσιων μονάδων Υγείας. Το ίδιο ισχύει και εκεί που η λίστα αναμονής για ένα ιατρικό ραντεβού ή μια εξέταση ξεπερνά τους 3 μήνες λόγω έλλειψης προσωπικού, ή δεν υπάρχει καν αντίστοιχη υπηρεσία, επειδή «δεν κρίθηκε αναγκαία»!

Μάλιστα, ο βουλευτής της ΝΔ πρόβαλε ως «θέσφατο» την αδυναμία του κράτους να χρηματοδοτήσει την «ακριβή Υγεία και τεχνολογία» στα δημόσια νοσοκομεία. Δεν μπήκε όμως στον κόπο να μας πει γιατί από τα 32 δισ. ευρώ του Ταμείου Ανάκαμψης είναι αποκλεισμένη η δημόσια Υγεία. Αλλά είπαμε, πριν απ' όλα οι επιχειρηματικοί όμιλοι, που θα μπουκώσουν χρήμα - θα δώσουν και κανένα ψίχουλο ως «φιλανθρωπία» - και ο λαός θα πάρει το λογαριασμό, με νέους φόρους και αντιλαϊκά μέτρα, μεταξύ άλλων και στην Υγεία.

Οχι απλά να αλλάξει, να ανατραπεί!

Φυσικά, ένα σύστημα Υγείας δεν μπορεί να μένει «αμετάβλητο». Οι ίδιες οι λαϊκές ανάγκες μεταβάλλονται και συνδέονται απολύτως με τις σύγχρονες εξελίξεις της επιστήμης και της τεχνολογίας, που μπορούν να καλύψουν παλιές και νέες ανάγκες στην πρόληψη, στη θεραπεία και την αποκατάσταση.

Το θέμα, επομένως, δεν είναι αν πρέπει να αλλάξει το ΕΣΥ, αλλά προς ποια κατεύθυνση. Και η κατεύθυνση που δίνει η σημερινή κυβέρνηση, όπως και όλα τα άλλα αστικά κόμματα, ευθυγραμμίζεται πλήρως με την πολιτική στήριξης της κερδοφορίας και των συμφερόντων του κεφαλαίου, που αντιμετωπίζει ως «κόστος» και ως «σπατάλη» την υγεία του λαού, ως εμπόδιο στην καπιταλιστική ανταγωνιστικότητα και στην κερδοφορία, αλλά ταυτόχρονα και ως ένα πεδίο επενδύσεων με προσδοκία νέων κερδών.

Το σύστημα Υγείας, λοιπόν, δεν πρέπει απλά να αλλάξει, πρέπει να ανατραπεί. Πραγματική ανατροπή όμως προς όφελος του λαού σημαίνει αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας, με όλο το αναγκαίο προσωπικό, με σύγχρονες υποδομές και ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό, με χρηματοδότηση από το κράτος, που θα αξιοποιεί όλα τα επιστημονικά και τεχνολογικά επιτεύγματα για την πρόληψη και τη θεραπεία.

Αυτό προϋποθέτει να ξεπατωθούν από τη ρίζα το κριτήριο του «κόστους - οφέλους» στην Υγεία και ο εμπορευματικός χαρακτήρας της, που οδηγούν αναπόδραστα σε χειρότερες, λιγότερες και ακριβότερες υπηρεσίες Υγείας για τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού.

Προϋποθέτει να βρεθούν στο επίκεντρο της πάλης οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και οι προϋποθέσεις για την ικανοποίησή τους, που σήμερα εμποδίζεται από τους σιδερένιους νόμους της καπιταλιστικής ανάπτυξης και κερδοφορίας, την πολιτική όλων των κομμάτων που την υπηρετούν.

Ε