Από την καταγγελία του Σοσιαλισμού, στην υπεράσπισή του.

Αλεξάντερ Ζινόβιεφ.

 

Ένας από τους πιο γνωστούς σύγχρονους Ρώσους συγγραφείς, κοινωνιολόγους, μαθηματικούς και φιλοσόφους.

 

 Ο "δρόμος" της ζωής του κινήθηκε από την απόρριψη του σοβιετικού συστήματος και την διαγραφή του από το ΚΚΣΕ το 1976, την φυγή του από την ΕΣΣΔ το 1978, έως την πλήρη αναστροφή των απόψεών του μετά από μια εικοσαετία, κάτι που στην καπιταλιστική Ρωσία τον κατέταξε μεταξύ των φανατικότερων οπαδών του σοβιετικού συστήματος στο χώρο της ρωσικής διανόησης.

 

 Είναι ίσως ο μόνος από τους επιφανείς σοβιετικούς "αντιφρονούντες" της περιόδου του "ψυχρού πολέμου" που μετάνιωσε πλήρως για την αντισοβιετική στάση του και μάλιστα ζήτησε επίσημα συγνώμη, για αυτήν, από το ρωσικό λαό. Απαντούσε με επιθετικότητα στην αντισοβιετική προπαγάνδα για τις "διώξεις" και τα "γκουλάγκ", δηλώνοντας πως και ο ίδιος, το 1939, σωστά είχε συλληφθεί, αφού οργάνωνε ομάδα με στόχο την δολοφονία του Στάλιν... "Τι έπρεπε να κάνουν, να μας δώσουν παράσημο;", είχε απαντήσει σε μια σχετική ερώτηση το 2005. Μετά από το 1990 υπεράσπιζε με πάθος τις κατακτήσεις της ΕΣΣΔ, όσο και τις ανθρωπιστικές αξίες που χαρακτήριζαν το σοβιετικό σύστημα. 

 

Ο Ζινόβιεφ είχε μιλήσει, με σκληρά λόγια, για τη διάλυση της ΕΣΣΔ, χαρακτηρίζοντάς την "πρωτοφανές έγκλημα". Σε μια από τις τελευταίες συνεντεύξεις του είχε δηλώσει ότι "το βασικό παγκόσμιο κακό είναι η ατομική ιδιοκτησία, και αν η ανθρωπότητα δεν την ξεπεράσει, θα καταστραφεί".

"Αν με είχαν καταδικάσει σε θάνατο το 1939, η απόφαση θα ήταν δίκαιη. Είχα συλλάβει και οργανώσει το σχέδιο να δολοφονήσω τον Στάλιν. Σε ποιά χώρα της "δημοκρατικής" Δύσης, το 1939, όπου υπήρχε η θανατική ποινή, δεν θα έστελναν στον θάνατο κάποιον που θα είχε οργανώσει κάτι ανάλογο; Ο 'σφαγέας' Στάλιν όμως δεν το έκανε. Αντ' αυτού με έστειλε στα γκούλαγκ.

 

Διάβασα τα βιβλία του Σολζενίτσιν και τα περισσότερα που έγραψε ήταν ψέματα. Σας το λέω εγώ που τα έζησα από πρώτο χέρι. Ναι, οι συνθήκες ήταν σκληρές, σε ποιό σωφρονιστικό ίδρυμα δεν είναι, αλλά δεν ήταν απάνθρωπες. Στα περιβόητα γκούλαγκ, δουλεύαμε 8 ώρες, πληρωνόμασταν, είχαμε 8 ώρες ελεύθερες για να διαβάσουμε, να γράψουμε, να ασχοληθούμε με το θέατρο, τη μουσική, τις χειροτεχνίες, κλπ, είχαμε 8 ώρες ξεκούρασης και μια αξιοπρεπή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. 

 

Ήμουν ορκισμένος αντισταλινικός από τα 17 μου κιόλας χρόνια. Όσο ζούσε ο Στάλιν το έβλεπα διαφορετικά, όμως τώρα που μπορώ να διατρέξω αυτόν τον αιώνα λέω: Ο Στάλιν ήταν η μεγαλύτερη προσωπικότητα του αιώνα μας, η μεγαλύτερη πολιτική ιδιοφυΐα. Το να υιοθετείς μια επιστημονική στάση απέναντι σε κάποιον, διαφέρει από το να εκδηλώνεις την προσωπική σου στάση".

 

Εφυγε από τη ζωή ο Αλεξάντρ Ζινόβιεφ