Λουλούδια στη μνήμη της συμφοιτήτριάς τους Καρολάϊν από φοιτητές στο Πανεπιστήμιο Πειραιά

 

Λουλούδια στη μνήμη της αδικοχαμένης Καρολάιν που ήταν συμφοιτήτριά τους, άφησαν χθες το μεσημέρι, φοιτητές στο χώρο του Πανεπιστημίου Πειραιά, μετά από το κάλεσμα των εκλεγμένων με την "Πανσπουδαστική ΚΣ". 

Το ψήφισμα που κατατέθηκε στο διοικητικό συμβούλιο του Συλλόγου, αναφέρει:

«Εκφράζουμε τα βαθιά μας συλλυπητήρια, ακόμα μια φορά, στην οικογένεια της συμφοιτήτριάς μας Καρολάιν, θύμα ενός τόσο αποτρόπαιου εγκλήματος από τον σύζυγό της. Έγκλημα που μέρες τώρα έχει συγκλονίσει δικαίως το λαϊκό αίσθημα, μας έχει γεμίσει οργή και αγανάκτηση.

Η Καρολάιν ήταν μόλις 20 ετών, μητέρα ενός βρέφους και φοιτήτρια στο πανεπιστήμιό μας, αν και δεν κατάφερε να παρακολουθήσει τη σχολή γιατί την εμπόδισε ο σύζυγός της.

Ως φοιτητικός σύλλογος ζητάμε να αποδοθεί άμεσα η δικαιοσύνη με αυστηρή καταδίκη του ενόχου και κάθε ενόχου για τέτοια στυγερά εγκλήματα. Στο “φως” της δημοσιότητας χρειάζεται να βρεθούν και οι οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που διευκολύνουν τους δράστες- τέρατα και αφήνουν τις γυναίκες απροστάτευτες.

Γιατί τέτοιες βίαιες συμπεριφορές, που οδηγούν μέχρι και σε δολοφονίες γυναικών επειδή είναι γυναίκες, δε γεννιούνται σε κοινωνικό κενό. Μια νέα γυναίκα είναι εκτεθειμένη σε κάθε είδους κίνδυνο, όσο είναι εξαρτημένη οικονομικά και κοινωνικά, όσο είναι ευάλωτη σε πιέσεις κι εκβιασμούς για την πορεία των σπουδών της και της δουλειάς της, το μέλλον της. Αυτή η άθλια πραγματικότητα που βιώνουμε γεννά και τις σάπιες αξίες του ατομισμού, του ανταγωνισμού, την αλαζονεία και την υποτίμηση της προσωπικότητας ενός ανθρώπου.

Για να βρει μια γυναίκα το θάρρος και τη δύναμη να αποκρούσει, να αντισταθεί και να καταγγείλει, ακόμα και να φύγει από μια κακοποιητική και παθογόνα σχέση, χρειάζεται ολόπλευρη κρατική στήριξη για να μπορεί να σταθεί στα πόδια της, δηλαδή για να είναι οικονομικά και κοινωνικά ανεξάρτητη.

Πώς θα στηριχθεί μια γυναίκα, ένας άνθρωπος συνολικότερα, όταν οι ελάχιστες κρατικές υποδομές και υπηρεσίες για την ολόπλευρη στήριξη των θυμάτων, δηλαδή νομική, συμβουλευτική, ψυχολογική, παραμένουν υποστελεχωμένες; Όταν οι κυβερνήσεις και η ΕΕ μετράνε σε ευρώ τα απαραίτητα μέτρα ενημέρωσης, στήριξης και πρόληψης που πρέπει να υπάρχουν στις γειτονιές και στους χώρους εκπαίδευσης;

Δυναμώνουμε τον αγώνα απέναντι σε κάθε κοινωνική ανισότητα, τις διακρίσεις, τη βία κατά των γυναικών μέσα από τη συλλογική διεκδίκηση για τις σύγχρονες ανάγκες μας στη μόρφωση, την εργασία, τη ζωή. Αντιπαλεύουμε τις απαράδεκτες κοινωνικές αντιλήψεις σε βάρος των γυναικών, που βομβαρδίζουν τον κοινό αγώνα μας για ισότιμα δικαιώματα σε όλες και όλους. Δυναμώνουμε μέσα στους φοιτητικούς μας συλλόγους τη συλλογικότητα και την αλληλεγγύη, κάνοντας πραγματικότητα το «ένας για όλους και όλοι για έναν», σπάζοντας τις αλυσίδες του ατομικού δρόμου. Μόνο έτσι μπορούμε να χτίσουμε για την καθεμιά και τον καθένα από εμάς πραγματική ασπίδα προστασίας».