COVID «ΜΑΚΡΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ»
Εντονη κόπωση, θρομβώσεις, χρόνιοι πονοκέφαλοι, ταχυπαλμία, πόνοι σε ολόκληρο το σώμα, δυσκολία συγκέντρωσης και ανάκλησης από τη μνήμη, άγχος, κατάθλιψη. Αυτά είναι μερικά από τα πιο συνήθη προβλήματα για τα οποία παραπονιούνται αρκετοί από όσους πέρασαν την COVID-19. Οι γιατροί προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τα συμπτώματα με τις διαθέσιμες φαρμακευτικές αγωγές και οι ασθενείς καταλήγουν συχνά με ένα ντουλάπι φαρμακείου στο σπίτι τους γεμάτο από σκευάσματα, που πρέπει να λαμβάνουν καθημερινά, καθώς οι μήνες περνούν, για ορισμένους χωρίς μεγάλη βελτίωση.
Στις ΗΠΑ έχουν αρχίσει να ξεφυτρώνουν κλινικές - ιδιωτικές εννοείται - συντονισμένης φροντίδας, από πλειάδα συνεργαζόμενων γιατρών διαφόρων ειδικοτήτων: Γενικοί γιατροί, παθολόγοι, ψυχίατροι, νευροψυχολόγοι, φυσικοθεραπευτές, λογοθεραπευτές. Η συντονισμένη συνδυαστική θεραπεία αντιμετωπίζει τον ασθενή ως σύνολο και όχι κάθε σύμπτωμα σαν μια ξεχωριστή αρρώστια. Σε αυτές τις κλινικές, όπως είναι αναμενόμενο, υποαντιπροσωπεύονται οι έγχρωμοι και οι Λατίνοι ασθενείς, παρότι η COVID-19 πλήττει σε αυξημένα ποσοστά αυτές τις πιο φτωχές πληθυσμιακές ομάδες. Ετσι το 81% των ασθενών που προσφεύγουν σ' αυτές είναι λευκοί, το 17% μαύροι και το 2% οι υπόλοιποι. Βεβαίως το 81% των λευκών είναι από αυτούς που έχουν τα χρήματα για να απευθυνθούν σε ιδιωτική κλινική.
Η «μακρά COVID» φαίνεται να είναι αρκετά κοινή. Μελέτη που δημοσιεύτηκε τον Ιούνη και αφορούσε 300 ασθενείς στο Μπέργκεν της Νορβηγίας, έδειξε ότι έξι μήνες μετά την αρχική διάγνωση το 61% είχε παραμένοντα συμπτώματα. Το πιο κοινό ήταν η κόπωση, ακολουθούμενο από τη δυσκολία συγκέντρωσης, τη διαταραχή της όσφρησης ή της γεύσης, τη δυσκολία ανάκλησης από τη μνήμη και τη δύσπνοια. Πολλοί από αυτούς τους ασθενείς ήταν νέοι, ηλικίας 16 έως 30 ετών, και είχαν περάσει την COVID είτε ελαφρά, είτε με μέτρια βαρύτητα. Μελέτη του πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον, που δημοσιεύτηκε τον περασμένο Φλεβάρη, έδειξε ότι περίπου το 30% όσων ασθένησαν από τον νέο κορονοϊό ίσως αντιμετωπίσει τέτοια προβλήματα για τουλάχιστον έναν μήνα μετά την παύση ανίχνευσης του ιού στον οργανισμό τους. Τον Απρίλη, η αρμόδια αμερικανική κρατική αρχή δημοσίευσε στατιστική, σύμφωνα με την οποία 69% των μη νοσηλευθέντων κρουσμάτων COVID στην πολιτεία της Γεωργίας είχε τουλάχιστον μία επίσκεψη στα εξωτερικά ιατρεία 28 έως 180 μέρες μετά τη διάγνωσή τους, αναφέροντας σε πολλές περιπτώσεις προβλήματα που ίσως σχετίζονται με την ασθένεια αυτή.
Πολλοί από τους ασθενείς με «μακρά COVID» διαπιστώνεται ότι έχουν υποστεί βλάβες στους πνεύμονες, στην καρδιά, στα νεφρά, στον εγκέφαλο και άλλα όργανα. Παρ' όλα αυτά, τα ίδια συμπτώματα εμφανίζουν και πολλοί άλλοι που δεν έχουν εμφανή οργανική βλάβη. Μην έχοντας στα χέρια τους συγκεκριμένες θεραπείες για τη «μακρά COVID», οι γιατροί αξιοποιούν θεραπευτικά πρωτόκολλα για άλλες ασθένειες με ανάλογα συμπτώματα. Για παράδειγμα, οι ασθενείς που διαγνώσκονται με κακουχία μετά την άσκηση, έναν τύπο κόπωσης που προκαλείται από έντονη πνευματική ή σωματική δραστηριότητα, υποβάλλονται σε σειρά καρδιολογικών και πνευμονολογικών ελέγχων, καθώς και έλεγχο των ηλεκτρολυτών και των βιταμινών στο αίμα τους, καθώς και των επιπέδων των ορμονών του θυρεοειδούς. Στόχος είναι να απορριφθούν τα ενδεχόμενα ιατρικών προβλημάτων που μπορεί να συνεισφέρουν στα συμπτώματα, ώστε ο ασθενής να μπει σε πρόγραμμα ασκήσεων αποκατάστασης. Νευρολογικά διεγερτικά έχουν αποδειχτεί αποδοτικά στη βελτίωση της ενεργητικότητας και της συγκέντρωσης. Φάρμακα για το άσθμα και ασκήσεις αναπνοής έχουν οδηγήσει σε βελτίωση τους ασθενείς «μακράς COVID» με δύσπνοια. Η εύρεση της κατάλληλης θεραπείας για κάθε ασθενή είναι μια διαδικασία και όχι μια έτοιμη συνταγή.
Στη Βρετανία η κυβέρνηση σκόπευε να καταργήσει τους περιορισμούς για την αντιμετώπιση της πανδημίας στις 19 Ιούλη, παρότι τη χώρα σαρώνει ένα τεράστιο κύμα νέων κρουσμάτων, οφειλόμενο στο εξαιρετικά μεταδοτικό μεταλλαγμένο στέλεχος «Δέλτα» του κορονοϊού. Πάνω από 4.200 επιστήμονες έκαναν έκκληση να επανεξετάσει τα «επικίνδυνα και πρόωρα» σχέδια επανέναρξης κανονικής λειτουργίας της οικονομίας, επισημαίνοντας ότι «ρισκάρουν να αφήσουν μια γενιά με μακροχρόνια προβλήματα υγείας και αναπηρία», αναφερόμενοι στη «μακρά COVID». Σύμφωνα με τον καθηγητή Deepti Gurdasani, επιδημιολόγο στο Πανεπιστήμιο «Queen Mary» και συντάκτη της έκκλησης, «η κυβέρνηση έχει επιλέξει σκοπίμως να εκθέσει μαζικά τα παιδιά στον κορονοϊό, αντί να τα προστατεύσει στα σχολεία ή να τα εμβολιάσει». Και στην Ελλάδα ενώ επελαύνει η «Δέλτα», τα σχολεία πρόκειται να ανοίξουν τον Σεπτέμβρη χωρίς καμία αλλαγή, όπως άλλωστε και πέρσι.
Ποια είναι η κατάσταση στην Ελλάδα σχετικά με τη «μακρά COVID»; Δεν είναι γνωστή κάποια στατιστική ή πρωτοβουλία οργάνωσης της ιατρικής αντιμετώπισης του προβλήματος από τη μεριά του Δημοσίου. Το κράτος φαίνεται ούτε καν να παρακολουθεί το ζήτημα, όντας απασχολημένο με την αντιμετώπιση της πανδημίας, που λόγω και των κυβερνητικών ανακολουθιών και παλινωδιών φουντώνει πάλι και πάλι, με την ατομική ευθύνη να καλείται να δώσει την απάντηση που δεν δίνεται από το Δημόσιο, καθώς δεν παίρνει μέτρα για τους μόνιμους χώρους υπερμετάδοσης (μέσα μαζικής μεταφοράς, εργοστάσια κ.ά.), την ενίσχυση της δημόσιας Υγείας, τη μείωση του αριθμού των μαθητών στις τάξεις. Οσοι πάσχουν από «μακρά COVID» είναι αναγκασμένοι να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα ατομικά, απευθυνόμενοι σε γιατρούς, στους οποίους δεν έχει γίνει κάποια ειδική ενημέρωση για το ζήτημα. Αλλωστε, στις περισσότερες περιπτώσεις, χωρίς κάποια ειδική ενημέρωση γιατροί άσχετων με λοιμώδεις ασθένειες ειδικοτήτων κλήθηκαν να εργαστούν με νοσηλευόμενους ασθενείς με κορονοϊό, όταν η κυβέρνηση προστατεύοντας την κερδοφορία του τομέα της ιδιωτικής Υγείας απέφυγε να επιτάξει το εκεί διαθέσιμο δυναμικό. Οι γιατροί, παρά τα αρχικά «χειροκροτήματα» από την κυβερνητική πλευρά, αντιμετωπίζονται στην πράξη ως του «κλώτσου και του μπάτσου» (και με την κυριολεκτική έννοια, όπως έδειξαν ορισμένα περιστατικά καταστολής σε βάρος τους με αφορμή συλλογικές διαμαρτυρίες τους, αλλά και μεμονωμένες επιθέσεις από τις δυνάμεις ασφαλείας). Απάνθρωπες και επικίνδυνες για τους ασθενείς υπερεφημερεύσεις, προσωπικό και μέσα αναντίστοιχα με τις ανάγκες, υπερφόρτωση των νοσοκομείων λόγω της κυβερνητικής υποβάθμισης της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και αμέτρητα άλλα.
Το πιθανότερο είναι ότι οι ασθενείς με «μακρά COVID» θα οδηγηθούν εκ των πραγμάτων στον ιδιωτικό τομέα Υγείας, στις υπάρχουσες κλινικές ή κάποιες που θα εμφανιστούν ως ειδικές για την αντιμετώπιση τέτοιων περιπτώσεων ασθενών. Στον καπιταλισμό η ζωή του ανθρώπου - πολύ περισσότερο η ευζωία - δεν είναι εξασφαλισμένη από καμία πλευρά, αν το πορτοφόλι του δεν είναι αρκετά παχύ. Και για να έχουν χοντρό πορτοφόλι οι λίγοι, οι πολλοί πρέπει να σφίγγουν το ζωνάρι και να πορεύονται όπως μπορούν. Γι' αυτό πρέπει οι πολλοί να κάνουν τον καπιταλισμό δυσάρεστη ιστορική ανάμνηση.
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγή: «Scientific American»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου