Για χρόνια «κάθονταν στο σβέρκο των εργαζομένων» της Πάτρας. Εμεναν μακριά από τα προβλήματά τους. Δεν οργάνωσαν ούτε έναν αγώνα σε κάποιο χώρο δουλειάς ή κλάδο. Αντιθέτως, έκαναν συναντήσεις και έκοβαν πίτες με την εργοδοσία και τον ΣΕΒ! Την ίδια περίοδο, η επίθεση των εκάστοτε κυβερνήσεων και της εργοδοσίας στα δικαιώματα των εργαζομένων ήταν ανελέητη.
Εμεναν, όπως και παραμένουν, μακριά από τα προβλήματα των εργαζομένων, την αγωνία τους για το αν θα μπορέσουν να ζήσουν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους. Με τις «πλάτες» και της ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ, είχαν κάνει το Εργατικό Κέντρο Πάτρας παραμάγαζο του ΙΝΕ της ΓΣΕΕ και των εργοδοτών, κρατώντας ομήρους εκατοντάδες εργαζόμενους με προγράμματα.
Είναι όλοι αυτοί, που σε συγχορδία με τις κυβερνήσεις, τις ντόπιες εργοδοτικές οργανώσεις και με απόλυτη προσήλωση στο «έργο τους», έβαλαν πλάτη στα χρόνια της κρίσης για να περάσουν χωρίς καμία αντίδραση οι απαιτήσεις της εργοδοσίας, ώστε οι εργαζόμενοι να αποδεχτούν όλα τα αντεργατικά μέτρα.
Ο λόγος για την πρώην ηγετική ομάδα του Εργατικού Κέντρου Πάτρας, Νικολάου - Καραγεωργόπουλου, που εδώ και περίπου τέσσερα χρόνια δεν μπορούν να «χωνέψουν» ότι ο συνδικαλιστικός φορέας, με την πρωτοπόρα μαχητική παρέμβαση δεκάδων ζωντανών συνδικάτων, των ίδιων των εργαζομένων, γύρισε σελίδα.
Πρόκειται για προσπάθεια που άνοιξε μία κόντρα με περιεχόμενο τη διεκδικητική γραμμή πάλης, τον προσανατολισμό του αγώνα, των συνδικάτων, του ίδιου του Εργατικού Κέντρου, σε συνδυασμό με την αντιπαράθεση στις εκτεταμένες νοθείες και παρανομίες, την ύπαρξη εργοδοτών και συνταξιούχων ως εκλεγμένων αντιπροσώπων.
Αυτό είναι που «καίει» την πρώην ηγετική ομάδα του ΕΚ, που απ' τη στιγμή που οι εργαζόμενοι τους γύρισαν την πλάτη, επιτίθενται στη σημερινή διοίκηση, στους νόμιμους και πρωτοπόρους συνδικαλιστές, στρέφονται ενάντια στις μαζικές και συλλογικές διαδικασίες, στην ίδια την πάλη των συνδικάτων. Είναι οι ίδιοι που αξιοποιούν τα ΜΑΤ και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς για να αποκλείουν από τις συλλογικές διαδικασίες του εργατικού κινήματος συνδικαλιστές που στρέφονται ενάντια στη σαπίλα τους και την προσπάθειά τους να μετατρέψουν τα συνδικάτα σε χειροκροτητές των αντιλαϊκών και αντεργατικών μέτρων της εκάστοτε κυβέρνησης.
Επιδιώκουν, μέσα από τη συνολική τους στάση, να ξανακαθίσουν στις καρέκλες τους, προκειμένου να επιβάλουν σιγή νεκροταφείου στην εργατική τάξη της πόλης για τα προβλήματα που βιώνει και τη συνεχόμενη επίθεση που εξαπολύεται εναντίον της από κυβερνήσεις και εργοδοσία.
Μια τέτοια προσπάθεια εξελίσσεται αυτές τις μέρες ξανά στην Πάτρα, αφού την Τετάρτη 1η Σεπτέμβρη εκδικάζονται τα ασφαλιστικά μέτρα της ομάδας Νικολάου - Καραγεωργόπουλου ενάντια στην πραγματοποίηση εκλογών για την ανάδειξη νέας διοίκησης στο ΕΚ (που με προηγούμενη απόφασή του ακύρωσε το Πρωτοδικείο Πατρών), αλλά και στις 10 Σεπτέμβρη, όπου εκδικάζονται τα ασφαλιστικά μέτρα των νόθων αντιπροσώπων της εργοδοσίας κατά της σημερινής διοίκησης, ζητώντας την τοποθέτηση νέας προσωρινής.
Μία ματιά, όμως, στο πώς οι ίδιοι είχαν «κατσικωθεί» στη διοίκηση του ΕΚ είναι αποκαλυπτική και των προθέσεών τους:
Στο σωματείο ναυτεργατών, που επικεφαλής για το στήσιμό του ήταν ο γνωστός και από τη θητεία του στη ΓΣΕΕ Καραγεωργόπουλος, στις εκλογές ψήφισε ένας και οι υπόλοιποι 224 με επιστολική ψήφο. Η Γενική Συνέλευση για εκλογή Εφορευτικής Επιτροπής έγινε σε γνωστό καφενείο της Ναυπάκτου, όπου ψήφισαν 274, παρουσία μάλιστα δικαστικού αντιπροσώπου!
Στο σωματείο εργαζομένων στα Τεχνικά Γραφεία, όπου επικεφαλής ήταν η πρώην πρόεδρος Στ. Νικολάου, είναι γνωστό σε όλη την Πάτρα το γεγονός ότι ψήφιζαν με εκλογικές λίστες του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ νεκροί εδώ και χρόνια, μέχρι και τα... δέντρα. Πρόκειται για το σωματείο που «πιάστηκε στα πράσα» να κάνει εκλογές στα Καλάβρυτα πριν από ένα χρόνο, μαζί με τον δήμαρχο Καλαβρύτων.
Στο σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων με πρωταγωνιστή ξανά τον εργατοπατέρα και επιχειρηματία Καραγεωργόπουλο, ψηφίζει όλη η Ελλάδα και εκλέγει αντιπροσώπους για το ΕΚΠ...
Αποκαλυπτικά της στάσης τους είναι και τα συνέδρια που πραγματοποιούσαν όσο ήταν στη διοίκηση του Εργατικού Κέντρου. Συνέδρια «καρμπόν» με αυτά της «ομάδας Παναγόπουλου» στη ΓΣΕΕ, με εκφυλισμένες διαδικασίες, νόθους και διευθυντικά στελέχη, μακριά από τους εργαζόμενους που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν.
Είναι αυτοί που και το 2017 επιχείρησαν να παραμείνουν στη διοίκηση χωρίς καμιά κουβέντα για τα πραγματικά προβλήματα των εργαζομένων, χωρίς συζήτηση και αποφάσεις για πλαίσιο και στόχους διεκδικητικής πάλης, ενάντια σε εργοδοσία - κυβέρνηση. Χωρίς, συνολικά, δηλαδή, τις διαδικασίες ενός ζωντανού συνδικαλιστικού οργάνου των εργαζομένων.
Με αφορμή και τα παραπάνω, άλλωστε, αναφέρουν, ως μόνιμο επιχείρημά τους, τους εργαζόμενους συνδικαλιστές, εκλεγμένους από χιλιάδες συναδέλφους τους, ως τραμπούκους και τους τραμπούκους, γνωστούς μπράβους της νύχτας και φίλους τους (που τους χρησιμοποίησαν και χρησιμοποιούν όποτε κρίνουν απαραίτητο) ως αθώους εργαζόμενους που θέλουν να συνεδριάσουν ...δημοκρατικά. Επιδιώκουν, ταυτόχρονα, με αυτές τις λογικές και τακτικές, να καλλιεργούν στις εργατικές συνειδήσεις απέχθεια απέναντι στους διεκδικητικούς αγώνες και στην ταξική πάλη.
Είναι η ίδια «ομάδα» που όταν βρισκόταν στη διοίκηση του ΕΚ, πέταγε με το έτσι θέλω, και μάλιστα μόνο με την εντολή προέδρου, ολόκληρα κλαδικά συνδικάτα έξω από τον φορέα. Διαδικασία που πολλές φορές συνοδευόταν από μηνύσεις και ασφαλιστικά, την ίδια ώρα που τον έλεγχο των αντιπροσώπων του Κέντρου δεν τον έφερναν ποτέ για συζήτηση και έγκριση από τη διοίκηση και αποφάσιζε μόνη της η πρώην πρόεδρος! Ετσι εννοούν τη δημοκρατία στο συνδικαλιστικό κίνημα, αυτή επιδιώκουν να επαναφέρουν...
Τα «έργα και οι ημέρες» τους μιλάνε και από τη μέρα που «πήραν πόδι» από τη διοίκηση του φορέα. Από την πρώτη στιγμή, η σημερινή διοίκηση έβγαινε μπροστά, οργάνωνε την πάλη για να μην περάσουν μια σειρά νόμοι όπως:
Το αντιασφαλιστικό και το αντεργατικό τερατούργημα Χατζηδάκη της ΝΔ, οι νόμοι των κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, ποινικοποίησης των αγώνων, των απεργιών και διαδηλώσεων. Ολο αυτό το διάστημα, οι ίδιοι παρέμεναν ανύπαρκτοι, δεν εμφανίστηκαν πουθενά. Είναι χαρακτηριστικό ότι ούτε καν αναφορά στις Πρωτομαγιάτικες απεργίες δεν έκαναν, έστω για τα... μάτια του κόσμου.
Οσο για διεκδικήσεις και δράσεις που υλοποίησε και υλοποιεί σήμερα το ΕΚΠ, για το γενικότερο λαϊκό συμφέρον; Από την πρώτη στιγμή βρέθηκε στο πλευρό των εργαζομένων στην Υγεία και του λαού της πόλης συνολικά, διεκδικώντας μέτρα προστασίας για τον κορονοϊό, θωράκιση του δημόσιου συστήματος Υγείας, οργάνωσε και πάλεψε για την προστασία των δασών και του φυσικού πλούτου της περιοχής, εξέφρασε αλληλεγγύη στους πυρόπληκτους, οργάνωσε δράσεις για την προστασία του λαϊκού εισοδήματος. Την ίδια ώρα, η πρώην ηγετική ομάδα απομονωμένη δολοπλοκεί και σχεδιάζει με τις πλάτες κυβερνήσεων, ηγετικής ομάδας ΓΣΕΕ, εργοδοσίας και των μηχανισμών της, πώς θα... ξανακαθίσει στο σβέρκο των εργαζομένων.
Είναι οι ίδιοι που, όπως αναφέρεται από κάθε αγωνιστή, τίμιο συνδικαλιστή, θέλουν στην Πάτρα ξανά ένα ΕΚ γραφειοκρατικό μηχανισμό διαχείρισης δεκάδων προγραμμάτων, αξιοποιώντας και το ΙΝΕ της ΓΣΕΕ, έχοντας με αυτόν τον τρόπο σημαντικό χρηματικό όφελος και για τους ίδιους όπως έκαναν για δεκαετίες. Αξιοποιώντας, δηλαδή, έναν μηχανισμό εξαγοράς, διαφθοράς και φθοράς συνειδήσεων.
Θέλουν ένα Εργατικό Κέντρο ως μέσο κατάργησης της διεκδικητικής πάλης, με την παραίτηση από την ευθύνη συμβολής στην οργάνωση των εργαζομένων, στη δράση για την κινητοποίηση των σωματείων - μελών του για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των εργαζομένων, του ίδιου του λαού της πόλης. Θέλουν τους εργαζόμενους στη γωνία, χωρίς συμμετοχή στη δράση, να μην ενδιαφέρονται ούτε καν για τις διαδικασίες και τη λειτουργία των συνδικάτων.
Αυτά είναι και τα βασικότερα ζητήματα που ενοχλούν όχι μόνο την πρώην ηγετική ομάδα του ΕΚ, αλλά και τις κυβερνήσεις και τα κόμματα που τους στηρίζουν. Τους ενοχλεί, επίσης, συνολικά η αλλαγή ρότας και προσανατολισμού της νέας διοίκησης που κινητοποίησε μάζες, ζωντάνεψε τον συνδικαλιστικό φορέα, δίνοντας ελπίδα στους εργαζόμενους και την πάλη τους.
Γι' αυτό, όπως επισημαίνει και η σημερινή διοίκηση, απευθύνοντας κάλεσμα μαζικής συμμετοχής, έξω από τα Δικαστήρια της Πάτρας, τις μέρες εκδίκασης των άθλιων ασφαλιστικών μέτρων...«Δεν πρόκειται να γίνει ούτε μισό βήμα πίσω, γιατί δεν το επιτρέπουν οι χιλιάδες εργαζόμενοι της πόλης, που μαζί με τα σωματεία τους που είδαν κάτι διαφορετικό, πήραν ανάσα τα τελευταία χρόνια και διαδήλωσαν κατά χιλιάδες μαζί με το Εργατικό Κέντρο, υπερασπίζοντας τις κατακτήσεις τους, τη ζωή τη δική τους και των παιδιών τους».
Σ. Μπ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου