Δεν συγχωνεύονται!

«Συγχωνεύσεις», «εξορθολογισμός», «περιορισμός κόστους» και άλλα παρόμοια είναι στην ημερήσια διάταξη των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων, με τον λαό να πληρώνει το μάρμαρο, αφού οι ανάγκες του συνθλίβονται για να θωρακίζονται η ανταγωνιστικότητα και η καπιταλιστική κερδοφορία.

Κι αυτό είναι κάτι που επιβεβαιώνεται ξανά αυτές τις μέρες, με τις συγχωνεύσεις σχεδόν 1.000 σχολικών τμημάτων σε όλη τη χώρα, και μάλιστα με την πανδημία να καλπάζει στις νεότερες ηλικίες, στοιβάζοντας δεκάδες μαθητές σε κάθε τάξη, αντί να ιεραρχείται η αραίωσή τους.

Γιατί επιλέγονται αυτές οι συγχωνεύσεις; Για να περιοριστεί το «κόστος» της Εκπαίδευσης για το κράτος, για να μην υπάρχει «κατασπατάληση εκπαιδευτικού προσωπικού», όπως αναφέρει κυνικά η κυβέρνηση.

Υπηρετούν άραγε τα 27άρια και τα 28άρια τμήματα την ανάγκη του λαού και των παιδιών του για σύγχρονους όρους ουσιαστικής και ολόπλευρης μόρφωσης, αλλά και για την προστασία από την εξάπλωση της πανδημίας; Μήπως αυτό είναι το «καλύτερο» που μπορεί να προσφερθεί στον 21ο αιώνα στους μαθητές; 'Η υπάρχει έλλειψη δασκάλων και καθηγητών, εργαζομένων για να κατασκευάσουν σύγχρονα και ασφαλή σχολικά κτίρια;

Προφανώς όχι. Αλλά όλα αυτά δεν «χωράνε» σε ένα κράτος που οι προτεραιότητές του είναι άλλες, όπως αυτές αποτυπώνονται και στο Ταμείο Ανάκαμψης, το κοινό πρόγραμμα όλων των αστικών κομμάτων και κυβερνήσεων. Χάνουν στο «ζύγι» της χρηματοδότησης των επενδύσεων για να στηριχθεί η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, της εξοικονόμησης πόρων για να «βγαίνει» ο προϋπολογισμός των ΝΑΤΟικών εξοπλισμών.

Οι «εξορθολογισμοί» και οι «συγχωνεύσεις», όμως, δεν περιορίζονται στα σχολεία. Τα ίδια γίνονται και στο δημόσιο σύστημα Υγείας, με την πανδημία τα τελευταία δύο χρόνια να αποκαλύπτει και στον πιο δύσπιστο πού οδήγησαν τα λουκέτα σε νοσοκομεία και κλινικές από όλες τις κυβερνήσεις, στο όνομα της «εξοικονόμησης πόρων».

Τώρα προαναγγέλλεται ο «νέος υγειονομικός χάρτης», με νέες συγχωνεύσεις με κριτήριο τη χιλιομετρική απόσταση (!) ανάμεσα στις υγειονομικές μονάδες. Γιατί όμως επιλέγεται αυτή η εγκληματική πολιτική, που μέσα στην πανδημία σε όλο τον κόσμο έφερε την κατάρρευση των συστημάτων Υγείας;

Προφανώς όχι επειδή δεν υπάρχουν σήμερα αντικειμενικά οι δυνατότητες για να φτιαχτούν νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας, να στελεχωθούν με επιστημονικό δυναμικό και να εξοπλιστούν με σύγχρονα μέσα. Αλλά αφενός επειδή η παροχή τέτοιων υπηρεσιών Υγείας που έχει ανάγκη ο λαός αντιμετωπίζεται ως «κόστος» που πρέπει να περικοπεί, αφετέρου γιατί έτσι δημιουργείται ο κατάλληλος «χώρος» για επενδύσεις από τους επιχειρηματικούς ομίλους που δραστηριοποιούνται στην Υγεία και επωφελούνται από το βάθεμα της πολιτικής εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης.

Την ίδια «συμπίεση» των αναγκών τους δοκιμάζουν οι εργατικές - λαϊκές οικογένειες μπροστά σε κάθε «έκτακτη» κατάσταση, που πλέον έχει μετατραπεί σε «κανονικότητα». Γιατί ο «εξορθολογισμός» από το αστικό κράτος με βάση τις προτεραιότητες του κεφαλαίου σημαίνει ανύπαρκτη προστασία από πυρκαγιές, πλημμύρες και σεισμούς. Σημαίνει χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά εκτεθειμένα σε κάθε είδους φυσικό φαινόμενο, που φορτώνονται από πάνω την «ατομική ευθύνη» για ό,τι προκύψει.

Τα αποτελέσματα τα βίωσε ο λαός της Αττικής την περασμένη βδομάδα, όπως τα είχε ξαναβιώσει το καλοκαίρι με τις πυρκαγιές και τον περασμένο χειμώνα με τον χιονιά. Οπως τα βίωσαν οι πυρόπληκτοι, οι σεισμόπληκτοι σε όλη τη χώρα, αλλά και οι φτωχοί αγρότες, στους οποίους ο «εξορθολογισμός» δεν αφήνει περιθώρια για αποζημιώσεις, ώστε να σταθούν στα πόδια τους μετά τις μεγάλες καταστροφές.

Η στρατηγική του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του, λοιπόν, είναι αυτή που μπαίνει εμπόδιο στις δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα για την ικανοποίηση των σύγχρονων εργατικών - λαϊκών αναγκών. Ταυτόχρονα φανερώνει και προς τα πού πρέπει να στραφεί η πάλη των εργαζομένων, ώστε κάθε διεκδίκηση να σημαδεύει τον πραγματικό εχθρό, το ίδιο το κράτος, την οικονομία και συνολικά το σύστημα που λειτουργεί με κριτήριο τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων. Γιατί οι ανάγκες των εργαζομένων δεν συγχωνεύονται, αντίθετα διευρύνονται με βάση τα επιτεύγματα και τις κατακτήσεις της επιστήμης.