Να δυναμώσει ο ταξικός πόλος στην ΟΙΥΕ

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ

Συναδέλφισσες – συνάδελφοι,

Η Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία απευθύνει σε όλους τους αντιπροσώπους του 38ου
Συνεδρίου της ΟΙΥΕ, ταξικό, αγωνιστικό χαιρετισμό. Μέσα στο Συνέδριο είναι απαίτηση και ανάγκη να εκφραστούν οι αγωνίες, τα προβλήματα των εργαζομένων, να δοθεί ο λόγος στα συνδικάτα και στους εκλεγμένους αντιπροσώπους.

Ιδιαίτερα τώρα, σε μία περίοδο που οι επιπτώσεις από τους αντεργατικούς νόμους της κυβέρνησης αποτυπώνονται με την ολομέτωπη επίθεση της εργοδοσίας στους χώρους δουλειάς, «βγαίνει» ως άμεση ανάγκη η προετοιμασία της πάλης σε κάθε κλάδο για να δοθεί ισχυρή, ταξική απάντηση από το συνδικαλιστικό-εργατικό κίνημα στην κυβέρνηση και την εργοδοσία, για να αποκρουστεί ο νόμος-έκτρωμα του Χατζηδάκη, για να μείνει στα χαρτιά.

Οι χώροι ευθύνης της ΟΙΥΕ βρίσκονται στο κόκκινο! Οι εργαζόμενοι στο εμπόριο, στην
καθαριότητα, στις αποθήκες, στα γραφεία, οι εργαζόμενοι που βρίσκονται στις ταχυμεταφορές αντιμετωπίζουν την ενιαία επίθεση της εργοδοσίας στο δικαίωμα για εργασία, στους μισθούς, στο ωράριο εργασίας, στην προσπάθεια για κατάργηση της Κυριακής αργίας. Παράλληλα ήδη μετράμε απολύσεις σε αρκετούς χώρους δουλειάς καθώς η μεγαλοεργοδοσία έχει αποκτήσει διευρυμένο οπλοστάσιο ύστερα από τα πρόσφατα κυβερνητικά μέτρα.

Την ίδια στιγμή κυβέρνηση και επιχειρηματικοί όμιλοι επιδιώκουν να στριμώξουν το
συνδικαλιστικό κίνημα, να αδυνατίσουν τις συλλογικές διαδικασίες, να φακελώσουν τους
συνδικαλιστές και τους πρωτοπόρους εργάτες. Προχωρούν το ηλεκτρονικό φακέλωμα και
προκρίνουν τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες με στόχο τον πλήρη εκφυλισμό και τον αφοπλισμό των συνδικάτων.

Είναι απαίτηση και καθήκον οι συνδικαλιστικές οργανώσεις να ορθώσουν τοίχος απέναντι στην κυβέρνηση, την εργοδοσία και τον εργοδοτικό-κυβερνητικό συνδικαλισμό που επιδιώκουν από κοινού να περάσει η σιωπή, η μοιρολατρία και ο συμβιβασμός.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι στο συνέδριο, αλλά και οι χιλιάδες εργαζόμενοι στο εμπόριο, στα γραφεία, στην καθαριότητα, εργαζόμενοι που δουλεύουν σε μεγάλες αλυσίδες επιχειρήσεων αλλά και σε μικρότερες, οργανωμένοι και ανοργάνωτοι, ζούμε στο πετσί μας, τις συνέπειες των αντεργατικών μέτρων. Κατανοούμε ότι δεν είναι σύγχρονο σήμερα να εργαζόμαστε 7 μέρες την εβδομάδα και όλες τις Κυριακές, να δουλεύουμε με άθλιους όρους εργασίας, με συνεχόμενες συμβάσεις ομηρίας όπως οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα, να “κάνουμε” υπερωρίες οι οποίες να γράφονται στο χιόνι και να είναι απλήρωτες, να εργαζόμαστε σπαστό ωράριο, όποτε και όσο θέλει η εργοδοσία.
Καταλαβαίνουμε ότι δεν αποτελεί πρόοδο η κακοπληρωμένη εργασία, η κατάργηση του 8ωρου, το πάγωμα των συλλογικών συμβάσεων, ο νομοθετημένος κατώτερος μισθός, διαμορφωμένος στα γραφεία του Υπουργού Εργασίας.

Δεν είναι πρόοδος μέσα στο διάστημα της πανδημίας να μετράμε με το σταγονόμετρο τα όρια των ΜΕΘ και τα μεγάλα κενά σε γιατρούς και νοσοκομεία. Είναι σημείο σήψης σήμερα να υπάρχει ένα δημόσιο σύστημα υγείας που να μην μπορεί να υπηρετεί τις ανάγκες του εργαζόμενου λαού σε πρόληψη και περίθαλψη.
Δεν είναι πρόοδος σήμερα το στοίβαγμα των μαθητών σε λιγότερες τάξεις και σε αίθουσες-
κοντέινερ, το ανελέητο κυνήγι μιας κακοπληρωμένης θέσης εργασίας στην αλυσίδα κατάρτισης- επανακατάρτισης, τα πτυχία εισόδου στην ανεργία.

Δεν είναι πρόοδος να αφήνεται ο εργαζόμενος λαός στο έλεος της τύχης σε κάθε μεταβολή των καιρικών φαινομένων και των φυσικών καταστροφών.
Πρόοδος σήμερα είναι να μπορεί να ζει καλύτερα η εργατική οικογένεια, να δουλεύει 7ωρο-5ήμερο, να έχει ελεύθερο χρόνο. Αυτή είναι η πραγματική πρόοδος η οποία πηγάζει από τηναλματώδη ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, που επιτρέπει να παράγεται πολύ
περισσότερος πλούτος με λιγότερο ιδρώτα και χρόνο εργασίας από τους εργαζόμενους.

Όμως παρά το γεγονός ότι δίπλα μας μεγαλώνει ο παραγόμενος πλούτος από την εργασία μας,
καλούμαστε να ζήσουμε με τα ελάχιστα, να συνηθίσουμε τα ψίχουλα, να αποδεχτούμε τα λιγότερα,
να δεχτούμε σαν αγάλματα την κατακρεούργηση των δικαιωμάτων μας. Να ξεχάσουμε τις ΣΣΕ, να
πέσει ο πήχης των απαιτήσεων στο ελάχιστο δυνατό χωρίς αυξήσεις στους μισθούς, χωρίς
σταθερό χρόνο εργασίας. Να συμβιβαζόμαστε με τα χρέη, να μην μπορούμε να βγάλουν τον μήνα
από τα άλματα στην ακρίβεια.

Μπορούμε να τους αντιμετωπίσουμε!
Οι δυνάμεις της ΔΑΣ και συνδικαλιστών που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ έκαναν προσπάθεια τα
προηγούμενα χρόνια μέσα από τις γραμμές δεκάδων συνδικάτων είτε σε σωματεία που
πλειοψηφούν οι ταξικές δυνάμεις είτε ως δύναμη μειοψηφίας, να συμβάλουν στην αναζωογόνηση
του εργατικού κινήματος, να μην περάσουν «στα μουγκά» τα νέα μέτρα, να σημάνει η σειρήνα της
αντεπίθεσης σε κλάδους και χώρους δουλειάς.
ØΜπήκαν από την πρώτη στιγμή μπροστά στις εκατοντάδες παρεμβάσεις των σωματείων
εμποροϋπαλλήλων και ιδιωτικών υπαλλήλων, των καθαριστριών μέσα σε συνθήκες πανδημίας
για να μην βάλει κανένας εργαζόμενος σε κίνδυνο την υγεία του, να παρθούν μέτρα
προστασίας σε κάθε χώρο δουλειάς
ØΠρωτοστάτησαν με όλες τις δυνάμεις της για να οργανωθούν οι ημέρες δράσης, οι
παρεμβάσεις στα super market και στις αποθήκες, ώστε να γίνει γνωστή σε όλους η
κατάσταση που επικρατεί μέσα στους χώρους εργασίας, να γίνουν γνωστά τα πρωτόκολλα της
διασποράς του ιού που εφάρμοαζε η εργοδοσία από το 1ο κύμα της πανδημίας μέχρι και
σήμερα.
ØΈσπασαν το κλίμα φόβου που προσπάθησε να επιβάλλει η εργοδοσία, αλλά και την ανοχή
και αναμονή που καλλιεργούσαν άλλες πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις με τα
συνθήματα των «θα λογαριαστούμε μετά».
ØΔιεκδίκησαν με εκατοντάδες αγωνιστικές πρωτοβουλίες να εξασφαλιστεί το εισόδημα
όλων των εργαζομένων, να δοθούν άδειες, να έχουμε ζωή και δουλειά με δικαιώματα.
ØΠροειδοποίησαν ότι τα μέτρα που έπαιρνε η κυβέρνηση αξιοποιώντας τη διαχείριση της
πανδημίας ήρθαν για να μείνουν. Είναι μέτρα που η μεγαλοεργοδοσία επιθυμούσε να τα φέρει
στη ζωή και στην καθημερινότητα των εργαζομένων, χρόνια πριν.
Οργάνωσαν τις παρεμβάσεις και κινητοποιήσεις σε δεκάδες χώρους δουλειάς σε όλη τη χώρα.

Μπήκαν μπροστά ενάντια στην εργοδοτική ασυδοσία που απέλυε εγκύους στο mati-mati, που
στερούσε τις φοιτητικές άδειες στα pop air, δόθηκαν μάχες στα κάτεργα των Jumbo σε όλη τη
χώρα, που οι συμβάσεις έχουν ημερομηνία λήξης. Έγιναν παρεμβάσεις στις αποθήκες Celestino και
σε άλλες αποθήκες επιχειρηματικών ομίλων που η εντατικοποίηση και οι συνθήκες εργασίας
σακατεύουν τους συναδέλφους και τους οδηγούν σε μια σειρά εργατικά ατυχήματα, στη διεύρυνση
του ωραρίου των Lidl και των άλλων αλυσίδων σουπερμάρκετ, στην «ενδιάμεση βάρδια»
στον Σκλαβενίτη και την 6ήμερη εργασία στα MediaMarkt. Έδωσαν αγώνα για να μην είναι οι
εργαζόμενοι στο Εκπτωτικό Χωριό και στα άλλα εμπορικά κέντρα όλη μέρα στο δρόμο από την
επιβολή «σπαστού ωραρίου». Έδωσαν τη μάχη για την τήρηση των πρωτοκόλλων υγείας στον ΑΒ
Βασιλόπουλο, στα Μy Μarket, στα Μarket in και συνολικά σε όλες τις αλυσίδες super market.

Οι δυνάμεις μας οργάνωσαν μαχητικές παρεμβάσεις για να μην περάσουν οι απολύσεις
στο Πλαίσιο, να δοθούν οι άδειες στους εμποροϋπαλλήλους σε επιχειρήσεις που οι εργοδότες
έβαζαν εμπόδια αλλά και να σταματήσουν να ροκανίζονται άδειες εργαζομένων από τους
εργοδότες, να πληρωθούν όλοι οι εργαζόμενοι με αναστολή σύμβασης στα Attica. Δόθηκε και
δίνεται καθημερινά σκληρή μάχη για τη νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακής αργίας.

Συνέβαλαν στους αγώνες στην καθαριότητα, σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς που εργάζονται
καθαρίστριες, για τη μονιμοποίηση των εργαζομένων, για τους όρους δουλειάς τους,
προσπερνώντας τις σειρήνες ανάθεσης και των υποσχέσεων του εργοδοτικού συνδικαλισμού της
ΓΣΕΕ, που τους τάζει ως και σήμερα μόνιμη και σταθερή εργασία μέσω των δικηγόρων.
Οργάνωσαν τους αγώνες στα εργοστάσια ανακύκλωσης ενάντια στις απολύσεις, πρωτοστάστησαν
στις κινητοποιήσεις στις δημοσκοπικές και διαφημιστικές εταιρείες για τους όρους εργασίας των
εργαζομένων. Οργάνωσαν την αλληλεγγύη σε ανέργους συναδέλφους μας για να μη μείνει κανένας
μόνος σε συνθήκες νέας καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης. Πήραν πρωτοβουλίες γύρω από
ζητήματα της τηλεκπαίδευσης και τις επιπτώσεις στη ζωή των παιδιών μας μέσα στην πανδημία.

Η ελπίδα βρίσκεται στο δρόμο του αγώνα!

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Οφείλουμε για εμάς και για τα παιδιά μας να μη σκύψουμε το κεφάλι, να μην περάσει το
«τετελεσμένο» των αγώνων! Υπάρχει ελπίδα! Είναι η πρωτοπόρα δράση των εργατών μέσα από τα
συνδικάτα τους, ο κοινός μαζικός και συντονισμένος αγώνας όλων των εργαζομένων σε κάθε
κλάδο και χώρο δουλειάς.
Είναι ο αγώνας που θα συνενώνεται σε τοπικό, κλαδικό και πανελλαδικό επίπεδο, με ενιαία
αιτήματα και στόχους, που θα στριμώχνει την εργοδοσία και τα επιτελεία της, τις κυβερνήσεις
και τα κόμματά της. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος που μέχρι σήμερα δεν έχουν δοκιμάσει οι
εργαζόμενοι, που μπορεί να φέρει θετικές διεργασίες, να αποσπάσει νίκες.

Οι ίδιες οι εξελίξεις, τα παραδείγματα από τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις του τελευταίου
διαστήματος, αλλά και το περιεχόμενο του νόμου Χατζηδάκη αποδεικνύουν και στον πιο
ανυποψίαστο εργαζόμενος ότι ο πόλεμος της κυβέρνησης απέναντι στη συνδικαλιστική δράση έχει
κηρυχθεί για να δυναμώσει η εργοδοτική επίθεση, να γιγαντωθεί η ένταση της εκμετάλλευσης.

Ο ίδιος νόμος-έκτρωμα του Χατζηδάκη από τη μια προβλέπει τη 10ωρη απλήρωτη δουλειά και από
την άλλη τον δραστικό περιορισμό της λειτουργίας των συνδικάτων, με σαφή παρέμβαση στην
εσωτερική ζωή τους. Με το ένα χέρι δίνει το ελεύθερο για απολύσεις και με το άλλο βγάζει εκτός
νόμου το απεργιακό δικαίωμα, προβλέπει το ηλεκτρονικό φακέλωμα και το χτύπημα των μαζικών
δημοκρατικών διαδικασιών στα σωματεία. Κάθε νέα κυβέρνηση συνεχίζει στην ίδια ρότα της
προηγούμενης, αλληλοσυμπληρώνονται πιστές στη γραμμή των μεγαλεμπόρων, των βιομηχάνων,
των εφοπλιστών.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Οι αντεργατικοί νόμοι ακυρώνονται μέσα στην καθημερινή μάχη στους χώρους δουλειάς, στους
αγώνες για τα σύγχρονα δικαιώματα μας. Τρανό και πρόσφατο παράδειγμα, ο αγώνας των
εργαζομένων-διανομέων της «efood», που μέσα από την καθολική απεργιακή τους κινητοποίηση,
και μάλιστα χωρίς ηλεκτρονικές ψηφοφορίες, αλλά με μαζικότατες συνελεύσεις στο δρόμο και
πάνω στη φλόγα της μάχης, ακύρωσαν στην πράξη το άρθρο που έδινε το «ελεύθερο» στην
εργοδοσία να μετατρέπει τους εργαζόμενους σε «συνεργάτες».

Δείχνουν το δρόμο που οι αντεργατικοί νόμοι, όπως ο νόμος-έκτρωμα του Χατζηδάκη μπορούν να
ακυρωθούν στην πράξη. Αναδεικνύεται ο δρόμος που μπορούν οι εργαζόμενοι να αποσπάσουν
κατακτήσεις μέσα από ΣΣΕ για αυξήσεις στους μισθούς, για 7ωρο-5ήμερο-35ωρο, για κατοχύρωση
της Κυριακής αργίας. Είναι ο δρόμος της αντίστασης για να αντιμετωπιστεί η κρατική βία και η
καταστολή, η εργοδοτική τρομοκρατία και οι απειλές που στόχο έχουν να βάλουν τους εργατικούς
αγώνες στον γύψο, να περιορίσουν τη συνδικαλιστική δράση, να περάσουν λουκέτο στα σωματεία.

Η προσπάθεια χειραγώγησης των συνδικάτων από την κυβέρνηση και την εργοδοσία με άξιο
σύμμαχο τις δυνάμεις του εργοδοτικού-συνδικαλισμού που ακόμα και μέσα από τις γραμμές της
ΟΥΙΕ προσπαθούν έστω και την ύστατη ώρα να τρέξουν να εφαρμόσουν τις ηλεκτρονικές
ψηφοφορίες, αντιμετωπίζεται με τη μαζική απειθαρχία από τα σωματεία που δεν θα παραδίδουν τα
μητρώα τους στο υπουργείο, ότι δεν πρόκειται να μετατρέψουν τις ζωντανές, συλλογικές
διαδικασίες σε ηλεκτρονικά καρναβαλίστικα παιχνίδια.

Τέρμα πια στις αυταπάτες ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες!
‘Εξω από τις γραμμές των συνδικάτων η εργοδοσία!

Καμία εμπιστοσύνη και ανοχή στις δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού στις
γραμμές της ΟΙΥΕ. Είναι οι δυνάμεις που έκαναν ό,τι μπορούσαν για να μην αποκτούν οι αγώνες
ταξικό περιεχόμενο, που υπονόμευαν κάθε προσπάθεια διεκδίκησης, που μας βάζουν να διαλέγουμε
“Μεσσίες” ανάλογα με τις κυβερνητικές εναλλαγές.

Είναι οι δυνάμεις που εκλέγονται μέσα στα γραφεία των επιχειρήσεων, που έκαναν προσπάθεια να
εντάξουν στις γραμμές των συνδικάτων δεκάδες διευθυντικά στελέχη. Είναι δυνάμεις-
αρχιμάστορες στη νοθεία που αλλοιώνουν την πραγματική βούληση των εργαζομένων. Τα
προηγούμενα χρόνια μέσα στην ΟΙΥΕ δόθηκε σκληρή μάχη για να αναδειχτεί η σχέση νύχι-κρέας
του εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού με την εργοδοσία, η προσπάθεια της να φέρει
απευθείας τους ανθρώπους της, στις γραμμές μας.

Η μάχη απέναντι στην είσοδο των εργοδοτών στα εργατικά σωματεία δεν ήταν ούτε είναι για
εκτόνωση αλλά ζήτημα ζωτικής σημασίας για τους εργαζόμενους. Είναι γραμμή άμυνας και
επίθεσης παράλληλα απέναντι στην διαρκή προσπάθεια της εργοδοσίας και των κυβερνήσεων να
περνάει πιο εύκολα η γραμμή του εταιρισμού στους εργαζόμενους, η ταξική ειρήνη μέσα στους
χώρους δουλειάς.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Μπορούμε να τους σταματήσουμε! Είναι ανάγκη να κλιμακώσουμε τους αγώνες μας, να στήσουμε
τείχος προστασίας στα δικαιώματα μας, να προστατεύσουμε τη λειτουργία των σωματείων και τη
συνδικαλιστική δράση, να αναχαιτίσουμε όλους τους αντεργατικούς νόμους, να προετοιμάσουμε
τους εργαζόμενους κάθε κλάδου που είναι στην ευθύνη της ΟΙΥΕ για τη συγκρότηση ενός
απεργιακού ξεσηκωμού τους επόμενους μήνες, μαζί με δεκάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις που
ήδη συντονίζονται σε όλη τη χώρα.

Συνάδελφοι αντιπρόσωποι στην ΟΙΥΕ,

Εμείς οι αντιπρόσωποι της ΔΑΣ θα συνεχίσουμε την προσπάθεια ώστε να διαμορφωθεί ένα μαζικό,
ενωτικό εργατικό-συνδικαλιστικό κίνημα, ικανό να αντιμετωπίσει όλους τους νόμους της
κυβέρνησης και των επιχειρηματικών ομίλων, προσπερνώντας την αφωνία και τις συναλλαγές της
ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ. Να απαντήσουμε αγωνιστικά όχι μόνο για να ακυρώσουμε τον νόμο-
έκτρωμα που έφερε ισχυρές ανατροπές αλλά για να δυναμώσει συνολικά ο διεκδικητικός αγώνας
με επίκεντρο τις σύγχρονες ανάγκες μας.

Απευθύνουμε κάλεσμα αγώνα σε όσους δε συμβιβάζονται με τη σημερινή κατάσταση, που
παλεύουν καθημερινά μαζί με τα συνδικάτα τους, που προβληματίζονται, που έχουν όνειρα για τα
παιδιά τους και τα εγγόνια τους, για τη νέα βάρδια των εργαζομένων. Σας καλούμε να
συμβάλλετε ώστε να δυναμώσει η συζήτηση για την οργάνωση του αγώνα και για το πλαίσιο
διεκδικήσεων που απαιτείται για να έχει επιτυχία η αναμέτρηση με την αντεργατική πολιτική. Σας
καλούμε να κάνετε ένα βήμα παραπάνω για δυναμώσει ο ταξικός πόλος στην ΟΙΥΕ, να δυναμώσουν
οι αντιστάσεις και η αντεπίθεση των εργαζομένων, να ανασυνταχτεί το συνδικαλιστικό-εργατικό
κίνημα. Να εμπιστευτείτε και να στηρίξετε τις δυνάμεις της ΔΑΣ στην ΟΙΥΕ, το ΠΑΜΕ σε αυτό το
δύσκολο αλλά ελπιδοφόρο αγώνα.

Οι εργαζόμενοι σήμερα έχουν και τη δύναμη και τη θέληση να αλλάξουν τα πράγματα, να παίξουν
πρωταγωνιστικό ρόλο στις εξελίξεις. Για να γίνει νόμος το δικιό μας!
 

Μπορούμε να τα καταφέρουμε!
 

ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΕΙΤΕ-ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΗ ΔΑΣ