Στις 6 του Νοέμβρη του 1937, η Ιταλία γίνεται το τρίτο μέρος του «Αντικομιντέρν συμφώνου». Το σύμφωνο αυτό είχε υπογραφεί στις 25 του Νοέμβρη του 1936 στο Βερολίνο από τη Γερμανία και την Ιαπωνία, στο πλαίσιο του αγώνα κατά της Κομιντέρν (Γ΄ Κομμουνιστικής Διεθνούς). Με το σύμφωνο σχηματίστηκε συνασπισμός των δύο αυτών κρατών με στόχο την παγκόσμια ηγεμονία. Αποτελούνταν από τρία άρθρα και ένα συμπληρωματικό πρωτόκολλο.
Στο πρώτο άρθρο τα δύο μέρη υπόσχονταν αμοιβαία πληροφόρηση για τις δραστηριότητες της Κομιντέρν και στενή συνεργασία στον αγώνα εναντίον της. Στο άρθρο 2, η Γερμανία και η Ιαπωνία καλούσαν άλλα κράτη να μπουν στο σύμφωνο. Το άρθρο 3 όριζε τη διάρκεια του συμφώνου σε πέντε χρόνια. Το συμπληρωματικό πρωτόκολλο δέσμευε, ανάμεσα στα άλλα, τα μέλη να παίρνουν σκληρά μέτρα εναντίον των ατόμων που «άμεσα ή έμμεσα, στο εσωτερικό ή στο εξωτερικό, εργάζονταν για τα συμφέροντα της Κομμουνιστικής Διεθνούς». Αυτό επέτρεπε την παρέμβασή τους στις εσωτερικές υποθέσεις άλλων κρατών, με την πρόφαση ότι αγωνίζονταν κατά της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Το σύμφωνο πλαισιώθηκε από ειδική μυστική συμφωνία, που το πρώτο της άρθρο προέβλεπε κοινά μέτρα στον αγώνα κατά της Σοβιετικής Ενωσης.
Με την προσχώρηση της Ιταλίας, το «Αντικομιντέρν σύμφωνο» γίνεται κάτι σαν μανιφέστο του «άξονα» και εργαλείο δικαιολόγησης της επίθεσης κατά της Σοβιετικής Ενωσης. Βεβαίως, πριν από την προσχώρησή της στο σύμφωνο, η Ιταλία είχε υπογράψει στις 25 του Οκτώβρη του 1936 το σύμφωνο συνεργασίας με τη Γερμανία, που επισημοποιούσε τον άξονα Βερολίνου-Ρώμης. Στις 24 του Φλεβάρη του 1939 μπήκε στο σύμφωνο και η Ουγγαρία, όπως και το «κράτος»-πιόνι Μαντσούκουο. Στις 27 του Μάρτη του 1939 ακολούθησε η είσοδος της Ισπανίας στο σύμφωνο.
Στα 1939-1940 το σύμφωνο κατά της Κομμουνιστικής Διεθνούς μεταβλήθηκε σε ανοιχτή στρατιωτική συμμαχία της Γερμανίας, της Ιταλίας και της Ιαπωνίας. Στις 25 του Νοέμβρη του 1941 η ισχύς του συμφώνου παρατάθηκε για άλλα πέντε χρόνια και συνάμα διευρύνθηκε με τη συμμετοχή και άλλων κρατών. Η νίκη της Σοβιετικής Ενωσης και των άλλων δυνάμεων του αντιφασιστικού συνασπισμού στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο οδήγησε στη διάλυση του συμφώνου κατά της Κομμουνιστικής Διεθνούς.
Οτι δεν κατάφερε ο Καπιταλισμός σε βάρος της Κ.Δ και της ΕΣΣΔ με τον Φασισμό το πέτυχε με το άλλο του παιδί τον οπορτουνισμό που αποδείχτηκε αποτελεσματικότερο. Επικράτησαν στην Κ.Δ το 1935 και με τα ...πολιτικά μέτωπα και στάδια... κατέστρεψαν τα Κ.Κ στερώντας την δυνατότητα στους λαούς να διεκδικήσουν την εξουσία την ώρα που αποχωρούσαν οι Γερμανοί απο την χώρα τους στο τελείωμα του Ιμπεριαλιστικού πολέμου. Στην Αν.Ευρώπη ήταν ο κόκκινος στρατός που έδωσε την δυνατότητα στους λαούς να οικοδομήσουν Σοσιαλισμό αποτρέποντας την οπορτουνιστική αντεπανάσταση απο το να πνίξει τα πάντα στο αίμα όπως έκαναν το 1918 20. Λούφαξαν σαμπόταραν την γρήγορη εδραίωση του Σοσιαλισμού και περίμεναν την ΕΠΙΣΗΜΗ επικράτηση τους στην ΕΣΣΔ όπως και έγινε την 5η Μάρτη του 1953 με τον ...θάνατο... του Ι.Β ΣΤΑΛΙΝ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.ergatikosagwnas.gr/arthra/politiki/2816-apo-profiteies-xortasame...... Τα κεντρίστικα οπορτουνιστικά βαρίδια του Κάουτσκι οι Μανιαδάκηδες πάντα στην υπηρεσία των Καπιταλιστών και την ιδιοκτησία τους στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής που υπηρετούν με λύσσα με τις πατέντες να είναι αναπόσπαστο τμήμα τους. Αυτό προσπαθούν να κρύψουν απο το λαό για να σερβίρουν το παραμύθι πως τάχα υπάρχει και ...ανθρώπινος.... καπιταλισμός που δεν αποδείχτηκε ποτέ και πουθενά και κατέστρεψε τα πάντα. Η Μοναδική λύση βρίσκεται στην ανατροπή του Καπιταλισμού με Κοινωνικοποίηση ξήλωμα του καπιταλιστικού κέρδους και δικτατορία του προλεταριάτου με όχημα την κοινωνική συμμαχία και τσάκισμα των φορέων όλων των οπορτουνιστικών απόψεων που αποτελούν πάντα την 5η φάλαγγα του καπιταλισμού. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή