Ο καπιταλισμός είναι εμπόδιο στην κοινωνική εξέλιξη, ο ένοχος για τα εργατικά λαϊκά προβλήματα

Χαιρετίζουμε τους Έλληνες εργαζόμενους και φοιτητές στην Κύπρο και εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη του ΚΚΕ στους Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους εργαζόμενους, τον Κυπριακό λαό.

Οι Οργανώσεις του ΚΚΕ στο νησί στηρίζουν κάθε αγωνιστικό σκίρτημα, παρεμβαίνουν για την προστασία των εργατικών δικαιωμάτων, αξιοποιούν τις δυνάμεις τους στην πάλη ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, την ανάπτυξη της κοινής δράσης Ελλήνων και Κυπρίων εργαζόμενων, τη διεθνιστική αλληλεγγύη.

Αγαπητοί σύντροφοι και φίλοι,

Ζούμε στο 21ο αιώνα, οι εργαζόμενοι με τη δουλειά τους έχουν δημιουργήσει τεράστιο πλούτο, τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας έχουν διαμορφώσει τις δυνατότητες να ζήσουν οι λαοί και τα παιδιά τους καλύτερα, σύμφωνα με την εποχή μας, με κατοχυρωμένο το δικαίωμα στην εργασία για όλους, με κοινωνικά δικαιώματα υψηλού επιπέδου, με δωρεάν υπηρεσίες Υγείας, να απολαμβάνουν οι νέοι και οι νέες πραγματική μόρφωση, να ζούνε οι λαοί ειρηνικά.

Αντί γι' αυτό, η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, οι νέοι και οι νέες βιώνουν οξυμένα, χρόνια, άλυτα προβλήματα, παραμένει σε υψηλά επίπεδα η ανεργία, η φτώχεια, εκατομμύρια βασανίζονται από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, την προσφυγιά και τη μετανάστευση.

Τόσο στις συνθήκες της καπιταλιστικής κρίσης όσο και της ανάπτυξης, αυξάνεται η κερδοφορία και η δύναμη του μεγάλου κεφαλαίου.

Ο ένοχος δεν μπορεί να κρυφτεί όποια μάσκα και να φορέσει. Είναι το εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα, που στηρίζεται στην εξουσία του κεφαλαίου, στην ατομική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής και το κριτήριο του κέρδους.

Αυτό βρίσκεται πίσω από τη διεύρυνση του χάσματος ανάμεσα στις μεγάλες δυνατότητες της εποχής μας και το επίπεδο ζωής των λαών. Αυτό το άδικο σύστημα διαχειρίζονται τα αστικά κόμματα, οι αστικές κυβερνήσεις, φιλελεύθερες ή σοσιαλδημοκρατικές που καταπατούν τις λαϊκές ανάγκες.

Αυτό το συμπέρασμα που τεκμηριώνει η διεθνής πείρα επιβεβαιώνεται από την κατάσταση στην Ελλάδα, από τον εχθρικό ρόλο του αστικού κράτους απέναντι στο λαό και τη συνεχιζόμενη αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζεται μέσα από την εναλλαγή της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτή η κατάσταση επιβάλλεται να προβληματίσει βαθειά τις εργατικές - λαϊκές δυνάμεις, ανεξάρτητα από τις επιλογές που έχουν κάνει στην κάλπη και να πάρουν την απόφαση να συμπορευτούν με το ΚΚΕ.

Σ' αυτό το δρόμο, μπορεί να απελευθερωθεί η δύναμή τους, να παλέψουν μαζικά για τα λαϊκά προβλήματα, για τις δικές τους ανάγκες, να δημιουργηθούν εστίες αντίστασης, να ανασυνταχτεί το εργατικό κίνημα και να χτιστεί γερή Κοινωνική Συμμαχία, ώστε να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στα μονοπώλια και τον καπιταλισμό, για το σοσιαλισμό, την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Αυτό το κάλεσμα κάνει το ΚΚΕ σε όλους και σε όλες που προβληματίζονται, που ανησυχούν και σιχτιρίζουν για την κατάσταση που βιώνουν, με βαθειά πίστη ότι ο λαός μπορεί να σώσει το λαό όταν βαδίσει στο δρόμο της ανατροπής της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Στην Ελλάδα η πανδημία συνεχίζει τη θανατηφόρα πορεία. Τα κρούσματα και οι νεκροί έχουν εκτιναχθεί. Οι ευθύνες της κυβέρνησης είναι εγκληματικές. Επί δύο χρόνια αρνείται να καλύψει τις ανάγκες σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, σε ΜΕΘ, αρνείται την επίταξη του ιδιωτικού τομέα, που διεκδικεί το ΚΚΕ.

Δεν παίρνει μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς, στα μέσα μαζικής μεταφοράς, στα σχολεία και τα πανεπιστήμια, αντιμετωπίζει την υγεία του λαού ως ατομική υπόθεση, τη θεωρεί κόστος και όφελος τη στήριξη του μεγάλου κεφαλαίου, όπως κάνουν η ΕΕ και όλα τα αστικά κόμματα για κάθε λαϊκή ανάγκη.

Η κυβέρνηση συνεχίζει την αντιλαϊκή πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, την υποχρηματοδότηση και την εμπορευματοποίηση του δημόσιου συστήματος Υγείας και πατάει στην πανδημία για να προωθήσει το λεγόμενο «νέο ΕΣΥ», με συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, συγχωνεύσεις νοσοκομείων και κλινικών.

Οι κυβερνητικές παλινωδίες και αντιφάσεις, η έλλειψη συστηματικής ενημέρωσης, σχεδιασμού και Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας καλλιεργούν τον ανορθολογισμό, έχουν αρνητική επίδραση στην πορεία του εμβολιασμού.

Η ανεργία παραμένει σε υψηλά επίπεδα, αυξάνεται η μερική και προσωρινή απασχόληση, ανατρέπονται εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, ιδιωτικοποιείται η επικουρική ασφάλιση, εντείνεται η εκμετάλλευση.

Η ΝΔ εφαρμόζοντας τη στρατηγική της ΕΕ και το νομοθετικό πλαίσιο της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ που χτύπησε το απεργιακό δικαίωμα, ψήφισε νόμο που καταργεί το 8ωρο, σφαγιάζει το δικαίωμα της απεργίας, περιορίζει δραματικά τη συνδικαλιστική οργάνωση και δράση, το κράτος παρεμβαίνει στη ζωή και τη λειτουργία των συνδικάτων, ενοχοποιείται η πάλη τους.

Ένας καλοπληρωμένος προπαγανδιστικός μηχανισμός προσπαθεί να επιβάλει στις λαϊκές συνειδήσεις ότι τα βάσανα τέλειωσαν ...τώρα έρχεται η «πράσινη» ανάπτυξη για να «σώσει» τους λαούς και το περιβάλλον από την κλιματική αλλαγή. Η αλήθεια όμως είναι ότι το περιβάλλον είναι πηγή κερδοφορίας για το κεφάλαιο, το καταστρέφει η καπιταλιστική ανάπτυξη.

Ο καπιταλισμός αναζητεί τους πιο αποτελεσματικούς δρόμους για την αξιοποίηση των συσσωρευμένων κεφαλαίων, για να αυξήσουν οι οικονομικοί όμιλοι τα κέρδη τους, αξιοποιώντας την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων.

Οι λαοί πληρώνουν ακριβά με «πράσινους» φόρους, η αξιοποίηση της νέας τεχνολογίας είναι άπιαστο όνειρο.

Η εργατική τάξη , τα λαϊκά στρώματα στενάζουν από την ακρίβεια στα καύσιμα, στο ηλεκτρικό ρεύμα, στα τρόφιμα, τις γενικευμένες ανατιμήσεις και τα αστικά κόμματα καλύπτουν τις ευθύνες τους, τις βαριές συνέπειες της στρατηγικής της απελευθέρωσης της ενέργειας, της πράσινης μετάβασης.

Κρύβουν ότι η ίδια η επεκτατική πολιτική αυξάνει τον πληθωρισμό και την ακρίβεια, πλήττει, το εργατικό - λαϊκό εισόδημα, την αγοραστική δύναμη των λαϊκών νοικοκυριών που στενάζουν από τους χαμηλούς μισθούς και συντάξεις, από την αβάσταχτη φορολογία.

Μέσα από την πολύχρονη πείρα έχει αποκαλυφθεί πόσο επικίνδυνες είναι η προσδοκίες ότι ο καπιταλισμός που στηρίζεται στο κυνήγι του κέρδους των λίγων, των επιχειρηματιών, μπορεί να γίνει δίκαιος, να υπηρετήσει τα συμφέροντα των εκμεταλλευόμενων, των ανθρώπων του μόχθου.

Αυτός ο μύθος έχει καταρριφθεί από τη διεθνή πείρα, την πολύχρονη διακυβέρνηση των αστικών κομμάτων στην Ελλάδα, την πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ.

Αυτός ο μύθος έχει καταρριφθεί από τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και τη στήριξη βασικών νομοσχεδίων της ΝΔ, σήμερα. Οι αυταπάτες που καλλιεργήθηκαν έχουν γίνει «φύλλο και φτερό».

Η λεγόμενη «πρώτη φορά αριστερά» υπέγραψε και στήριξε μαζί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ τα μνημόνια της ΕΕ και του κεφαλαίου που «έκαψαν» τους εργαζόμενους.

Κριτήριο της πολιτικής του είναι η ανταγωνιστικότητα και η κερδοφορία των οικονομικών ομίλων. Στηρίζει την ευρωπαϊκή ιμπεριαλιστική ένωση, την ΕΕ και την αντιλαϊκή της στρατηγική. Υποστηρίζει τη βαθύτερη ενσωμάτωση της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και την ενίσχυση των σχέσεων με τις ΗΠΑ και συνεπώς τα περί προοδευτικής κυβέρνησης που αναμασά είναι ένα κακόγουστο ανέκδοτο.

Οι δυνάμεις που προβάλουν το ΣΥΡΙΖΑ στο εξωτερικό ως φιλολαϊκή δύναμη, όπως κάνει το ΚΕΑ, το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, αποτελεί συνειδητή διαστρέβλωση της πραγματικότητας και εκφράζει το χαρακτήρα αυτού του κατασκευάσματος της ΕΕ, που υπηρετεί τη στρατηγική του κεφαλαίου και δουλεύει διαβρωτικά για να εγκλωβίσει λαϊκές δυνάμεις στην παγίδα της «εξανθρώπισης του καπιταλισμού».

Οι Έλληνες εργαζόμενοι στην Κύπρο, οι φοιτητές, έχουν κριτήριο και μπορούν να κρίνουν τη σημαίνει η ενιαία στάση του ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΔ, του ΚΙΝΑΛ, του ΜΕΡΑ25 στη στήριξη του Ταμείου Ανάκαμψης, του υπερμημονίου της ΕΕ, που δημιουργείται από τη σκληρή φορολογία των λαών και δίνει δισ. στο μεγάλο κεφάλαιο, στους επιχειρηματίες της πράσινης και ψηφιακής οικονομίας, προβλέποντας ταυτόχρονα σκληρά αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα.

Το ερώτημα είναι καίριο. Μπορεί ένα κόμμα, μια κυβέρνηση να διαχειρίζεται τον καπιταλισμό, να αναπαράγει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, να στηρίζει το μεγάλο κεφάλαιο και τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, και να μιλάει για προοδευτική διακυβέρνηση;

Αυτό ξεπερνά τα όρια της πολιτικής απάτης και είναι χαρακτηριστικό στοιχείο της σοσιαλδημοκρατίας, όπως αποδεικνύεται με την πρόσφατη πείρα όχι μόνο του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, αλλά και την πείρα στην Ισπανία, την Πορτογαλία και άλλων περιπτώσεων.

Πρόοδος είναι να παλεύεις ενάντια στους εκμεταλλευτές, τους δυνάστες των λαών και το καπιταλιστικό σύστημα, για την ανατροπή του, για τη νέα σοσιαλιστική, κομμουνιστική κοινωνία και την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.

Το ΚΚΕ διαθέτει τις δυνάμεις του για την ανάπτυξη των εργατικών - λαϊκών αγώνων. Χιλιάδες κομμουνιστές και κομμουνίστριες, φίλοι του Κόμματος και της ΚΝΕ, πρωταγωνιστούν στην πάλη στους χώρους δουλειάς, στους κλάδους, είναι μέσα στα συνδικάτα, παλεύουν για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, να αλλάξει ο συσχετισμός δύναμης.

Οι ταξικές δυνάμεις, δουλεύουν επίμονα για να δημιουργηθούν εστίες αντίστασης και αντεπίθεσης, να αναπτυχθεί η ταξική πάλη και όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι εκτιμούν αυτή την προσπάθεια, τους δίνουν δύναμη στις αρχαιρεσίες των συνδικάτων.

Η ανάπτυξη οργανωμένων, καλά προετοιμασμένων εργατικών αγώνων έχει μεγάλη σημασία. Ξηλώνει τη λογική της αναμονής των σωτήρων και την εναλλαγή των αστικών κυβερνήσεων, αναδεικνύει στην πράξη τι σημαίνει το ότι ο λαός μπορεί να σώσει το λαό .

Όπως έκαναν οι εργαζόμενοι στην πλατφόρμα E-food που συγκρούστηκαν με την εργοδοσία, έδωσαν σκληρή απεργιακή μάχη και κατέκτησαν, να γίνουν οι συμβάσεις τους αορίστου χρόνου, ίδρυσαν σωματείο και διεκδικούν Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.

Όπως έκαναν οι λιμενεργάτες του μονοπωλίου της Cosco στο λιμάνι του Πειραιά, που τίμησαν τον νεκρό εργάτη με 7ήμερο απεργιακό αγώνα και ανάγκασαν το μονοπώλιο να ικανοποιήσει βασικά τους αιτήματα και σήμερα συνεχίζουν τον αγώνα τους.

Αγαπητοί σύντροφοι και φίλοι,

Η αγριότητα του καπιταλισμού εκδηλώνεται με ιδιαίτερη σφοδρότητα στις διεθνείς σχέσεις. Οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, επεκτείνονται σε όλη την υδρόγειο, επιχειρούν να κατακτήσουν νέο χώρο, εντείνουν την επιθετικότητά τους.

Η αναμέτρηση για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές, τους δρόμους μεταφοράς και το μοίρασμα των αγορών παίρνει νέες διαστάσεις, περιλαμβάνει συνεχώς και νέα στοιχεία.

Ο ανταγωνισμός ΗΠΑ - Κίνας για τα ηνία στο ιμπεριαλιστικό σύστημα σέρνει το χορό, εκδηλώνεται στην περιοχή της Ασίας, αποτυπώνεται σε πολλές περιοχές της υδρογείου.

Ο ανταγωνισμός ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ με τη Ρωσία, έχει πάρει επικίνδυνες διαστάσεις στα ρωσο-ουκρανικά σύνορα γενικότερα στη Μαύρη Θάλασσα, στη Μέση Ανατολή.

ΝΑΤΟικές δυνάμεις κινούνται σχεδιασμένα για την περικύκλωση της Ρωσίας. Συμμαχίες αναδιατάσσονται. Η πολιτικο-στρατιωτική συμμαχία AUKUS, ανάμεσα στην Αυστραλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, και τις ΗΠΑ στην αναμέτρηση με την Κίνα, πυροδοτεί την κούρσα του ανταγωνισμού.

Η ΕΕ διατηρεί τις σχέσεις με τους Αμερικάνους και το ΝΑΤΟ και την ίδια στιγμή επεξεργάζεται τη λεγόμενη «στρατηγική πυξίδα», για την ενίσχυση της αυτόνομης δράσης, δημιουργεί ευρωστρατό για να δυναμώσει την παρουσία της στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους.

Η ελληνική αστική τάξη και τα κόμματα που εκφράζουν τα συμφέροντα της βαδίζουν στο δρόμο της γεωστρατηγικής ανάβαθμισης για λογαριασμό των μονοπωλίων και διαδοχικά, οι κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ εμπλέκουν την Ελλάδα στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.

Η χώρα έχει μετατραπεί σε ορμητήριο επεμβάσεων και πολέμων και αυτό τεκμηριώνεται μεταξύ των άλλων, με τα εξής στοιχεία:

Πρώτο: Η Ελλάδα εντάχθηκε στο ΝΑΤΟ το 1952 και το Φλεβάρη του 2022, συμπληρώνονται 70 χρόνια ένταξης στη λυκοσυμμαχία. Ως μέλος του ΝΑΤΟ έχει πάρει μέρος σε πολλές αποστολές στο εξωτερικό, στηρίζει ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις, παντού, στη Γιουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Συρία, τη Λιβύη.

Σήμερα, συμμετέχει στη στρατηγική «ΝΑΤΟ 2030» που απλώνεται σε όλη την υδρόγειο και υπηρετεί την προώθηση των συμφερόντων των αμερικάνικων και ευρωπαϊκών μονοπωλίων, στο ανταγωνισμό με τη Ρωσία και την Κίνα. Ο λαός μας πληρώνει μέσω της αβάσταχτης φορολογίας, πάνω από 4 δισ. ευρώ για τις ΝΑΤΟικές ανάγκες.

Δεύτερο: Οι αμερικανικές βάσεις στην Ελλάδα χρονολογούνται από το 1953, αναπτύσσονται διαρκώς, εκσυγχρονίζονται, διαθέτουν υποδομή για πυρηνικά όπλα.

Το 1990 ανανεώθηκε η ελληνοαμερικάνικη συμφωνία και ενισχύθηκε πάρα πέρα με νέα συμφωνία, το 2019. Αναβαθμίστηκε η βάση της Σούδας, που είναι το καμάρι του ΝΑΤΟ στην περιοχή, τόπος εφόρμησης κατά άλλων κρατών και λαών, με τα πιο δολοφονικά μέσα.

Δημιουργήθηκαν νέες βάσεις στο Στεφανοβίκειο, τη Λάρισα, την Αλεξανδρούπολη, που χρησιμοποιείται ιδιαίτερα για την υλοποίηση του ΝΑΤΟικού σχεδίου για την περικύκλωση της Ρωσίας και αυτές τις μέρες είναι σε εξέλιξη μεγάλη απόβαση αμερικανικών δυνάμεων, για την στρατιωτική άσκηση «Αtlantic Resolve 2022».

Πρόσφατα, μέσα στον Οκτώβρη, υπογράφηκε νέα συμφωνία επέκτασης και ενίσχυσης των αμερικανικών βάσεων. Στην πράξη, δίνεται η δυνατότητα σε αμερικάνικα και ΝΑΤΟικά στρατεύματα να αξιοποιούν όλες τις ελληνικές στρατιωτικές μονάδες.

Η Ελλάδα είναι στόχος αντιποίνων.

Τρίτο: Υπογράφηκε ελληνογαλλική επιθετική στρατιωτική συμφωνία και το ελληνικό κράτος αγόρασε παρτίδα φρεγατών και αεροσκαφών Ραφάλ από τη Γαλλία, έναντι δισ. ευρώ, για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και όχι για την άμυνα της χώρας.

Η κυβέρνηση της ΝΔ ανέλαβε την υποχρέωση να δημιουργηθούν γαλλικές στρατιωτικές βάσεις στην Ελλάδα και ελληνικές ένοπλες δυνάμεις να συμμετέχουν στον πόλεμο που διεξάγει η Γαλλία στο Μάλι, στο Σαχέλ της Αφρικής, για να ανοίξει το δρόμο στην καταλήστευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών αυτής της περιοχής.

Τέταρτο: Έχουν αποσταλεί στρατιωτικές δυνάμεις και πύραυλοι Πάτριοτ στη Σαουδική Αραβία, κατά του Ιράν, ελληνικά πολεμικά πλοία περιπολούν μέχρι και στον Περσικό Κόλπο, αεροσκάφη περιπολούν στα Βαλκάνια στο πλαίσιο του ΝΑΤΟικού σχεδιασμού.

Πέμπτο: Οι συμφωνίες με το Ισραήλ, τη Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, μπλέκουν την Ελλάδα σε νέες περιπέτειες, τη βάζουν μέσα σε εμπόλεμες περιοχές.

Έκτο: Η Συμφωνία των Πρεσπών που υπέγραψε ο ΣΥΡΙΖΑ και υλοποιεί η ΝΔ, όχι μόνο δεν ήταν στην υπηρεσία της ασφάλειας και της ειρήνης στην περιοχή, αλλά αποσκοπεί στην ένταξη της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, στη δημιουργία στρατιωτικών βάσεων, ως μέρος ενός ευρύτερου σχεδιασμού, συνολικά για τα Δυτικά Βαλκάνια.

Όλα αυτά είναι συστατικά στοιχεία της επιθετικής στρατηγικής της αστικής τάξης για τα δικά της συμφέροντα που στρέφεται κατά άλλων λαών, καταπατά τα δικαιώματα του λαού μας και τον βάζει σε μεγάλους κινδύνους.

Βγαίνουν σημαντικά συμπεράσματα:

Η εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις υλοποιείται με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων. Η μια δίνει τη σκυτάλη στην άλλη και ο ΣΥΡΙΖΑ, αποδείχθηκε πρωταγωνιστής για την επέκταση των αμερικάνικων βάσεων και του αμερικάνικου αποτυπώματος στην περιοχή. Εκπληρώνει ιδιαίτερο ρόλο στη στήριξη της πολιτικής και των συμφωνιών που συνάπτει η ΝΔ, παρά τα απατηλά συνθήματα που χρησιμοποιεί.

Το ΚΚΕ πολεμά αυτή την πολιτική και επιβεβαιώνεται, η στάση του εναρμονίζεται με τα λαϊκά συμφέροντα και επικροτείται από σημαντικά τμήματα του λαού και της νεολαίας.

Οι Θέσεις του ΚΚΕ βοηθούν για να απαντηθούν ερωτήματα που αφορούν τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Η Ελλάδα και η Τουρκία είναι ΝΑΤΟικοί σύμμαχοι. Τα δυο αστικά κράτη και οι κυβερνήσεις τους, δουλεύουν μαζί για την υλοποίηση των αποφάσεων του ΝΑΤΟ κατά των λαών, συνεργάζονται και ανταγωνίζονται για την αναβάθμιση της θέσης των οικονομικών τους ομίλων, για να πάρουν μεγαλύτερο κομμάτι από τη λεία των ιμπεριαλιστικών πολέμων.

Σ' αυτόν τον ανταγωνισμό, η Τουρκία αξιοποιεί την οικονομική και στρατιωτική της δύναμη και προβάλλει ισχύ στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.

Αμφισβητεί τα σύνορα, την κυριαρχία ελληνικών νησιών. Επί της ουσίας διεκδικεί αλλαγή συνόρων, διεξάγει έρευνες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, χρησιμοποιεί απειλές για γεωτρήσεις. Συνολικά, διαμορφώνονται συνθήκες νέων εντάσεων.

Η θέση της κυβέρνησης και των προηγούμενων κυβερνήσεων, ότι η τουρκική επιθετικότητα μπορεί να ανακοπεί χάρη στις συμμαχίες που προωθεί το ελληνικό κράτος και ιδιαίτερα ότι οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, προστατεύουν τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας είναι εντελώς αβάσιμη και παραπλανητική.

Ο ευρωατλαντικός ιμπεριαλισμός κινείται με κριτήριο τα δικά του συμφέροντα και τις γεωστρατηγικές του επιδιώξεις. Αντιμετωπίζει την Τουρκία ως στρατηγικό εταίρο, την χρειάζεται για τα ΝΑΤΟικά σχέδια, επιδιώκει να την αποσπάσει από την επιρροή της Ρωσίας, να αποδυναμωθούν οι ρωσοτουρκικές σχέσεις.

Η ΕΕ έχει υπογράψει με την Τουρκία την απαράδεκτη συμφωνία για το προσφυγικό - μεταναστευτικό ζήτημα και με αυτή τη συμφωνία παίζονται εγκληματικά παιχνίδια σε βάρος των κατατρεγμένων.

Όλοι οι ισχυρισμοί των ελληνικών κυβερνήσεων που θεωρούν τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες ως προστάτες έχουν καταρρεύσει.

Δεκαετίες στρατιωτικών βάσεων και συμμετοχής της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις επιδεινώνονται.

Μέσα στο 2021 πραγματοποιήθηκαν οι λεγόμενες διερευνητικές συνομιλίες που είχαν διακοπεί το 2016. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται πως απαντά στις τουρκικές διεκδικήσεις και θέτει το ζήτημα της οριοθέτησης της Υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ και σε περίπτωση διαφωνίας, προσφυγή στο δικαστήριο της Χάγης.

Ομως, όπως έχει δημοσιοποιηθεί, κατά τη διάρκεια προηγούμενων διερευνητικών συνομιλιών είχαν συζητηθεί και ζητήματα κυριαρχίας - χωρικών υδάτων, δηλαδή θαλάσσιων συνόρων και ο ευρωατλαντικός παράγοντας δουλεύει για κεντρικό συμβιβασμό, συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο προς όφελος των ενεργειακών ομίλων.

Το ΚΚΕ σημειώνει πως η προσφυγή στο δικαστήριο της Χάγης δεν μπορεί να προσφέρει λύση προς όφελος των λαών, είναι μέρος των γενικότερων γεωστρατηγικών αντιθέσεων και διευθετήσεων.

Αστικά κόμματα στην Ελλάδα και την Κύπρο, μιλούν συχνά για την απομόνωση της Τουρκίας, αλλά η θέση αυτή είναι εκτός πραγματικότητας.

Η τουρκική αστική τάξη και η κυβέρνηση Ερντογάν, κινούνται σε πολλά ταμπλό, «παζαρεύουν» με τις ΗΠΑ, την ΕΕ, τη Ρωσία. Διατηρούν περιοχές της Συρίας υπό κατοχή, στρατιωτικές δυνάμεις στο Ιράκ, βάσεις στη Σομαλία, παρεμβαίνουν στη σύγκρουση στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, στο πλευρό του Αζερμπαϊτζάν. Έχουν στρατιωτική παρουσία στη Λιβύη και εκπληρώνουν σημαντικό ρόλο στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στην Βόρεια Αφρική.

Μέσα σ' αυτό, το γενικότερο πλαίσιο μπορούμε να εξετάσουμε καλύτερα ορισμένα ζητήματα που αφορούν το κυπριακό πρόβλημα.

Η τουρκική κατοχή στο 37% του κυπριακού εδάφους διατηρείται για 47 χρόνια. Πρόκειται για συγκλονιστικό γεγονός που χρειάζεται να το εξετάζουμε διαρκώς, να ρίχνεται φως στις αιτίες που οδήγησαν στην κατοχή, στη διαιώνιση της, να καταλογίζονται οι ευθύνες και η πείρα αυτή να ενσωματώνεται στη λαϊκή πάλη.

Οι πολιτικές δυνάμεις που μιλούν για δίκαιη λύση μέσα από την παρέμβαση του αμερικανοΝΑΤΟικού ιμπεριαλισμού και την ΕΕ, δεν έχουν απλά διαψευστεί αλλά έχουν μεγάλες ευθύνες γιατί παραπλανούν τον κυπριακό και τους άλλους λαούς, εμπλέκουν το κυπριακό πρόβλημα συνεχώς και πιο βαθειά στις συμπληγάδες των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

Η Κύπρος ήταν συνδεδεμένη με την ΕΟΚ από το 1973, έχει βρετανικές, ΝΑΤΟικές βάσεις, αλλά αυτά δεν την διαφύλαξαν από το πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή.

Η ιστορία του κυπριακού ζητήματος συνδέεται με τις επιδιώξεις των ΗΠΑ, της Βρετανίας και του ΝΑΤΟ να εντάξουν το νησί στα γεωστρατηγικά τους σχέδια στη Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή και ευρύτερα.

Αυτές οι δυνάμεις διευκόλυναν το πραξικόπημα της Χούντας, την εισβολή και κατοχή, τον Αττίλα ένα και δύο. Ενεργό, αρνητικό ρόλο διαδραμάτισαν και διαδραματίζουν οι αστικές τάξεις της Ελλάδας και της Τουρκίας, οι αστικές κυβερνήσεις.

Πέρασαν δεκαετίες διαπραγματεύσεων, παρεμβάσεις των εγγυητριών δυνάμεων, των ισχυρών καπιταλιστικών κρατών, διαμεσολάβηση του ΟΗΕ.

Σταδιακά ενσωματώθηκαν στο διαπραγματευτικό πλαίσιο διεκδικήσεις του τουρκικού κράτους, πολλαπλασιάστηκαν οι πιέσεις των λεγόμενων συμμάχων για οδυνηρούς συμβιβασμούς, αδυνάτισε η αντιμετώπιση του προβλήματος ως διεθνές πρόβλημα εισβολής και κατοχής.

Η Κύπρος εισήλθε στην διαδικασία της ένταξης στην ΕΕ και στη βάση αυτή επιταχύνθηκαν οι παρεμβάσεις, παρουσιάστηκε το διχοτομικό σχέδιο Ανάν το 2003 - 2004. Ο κυπριακός λαός το καταψήφισε και έδωσε αποφασιστική απάντηση στη διχοτόμηση, στη δημιουργία δύο κρατών.

Το σχέδιο Ανάν αποκάλυψε πιο καθαρά ότι η Διζωνική - Δικοινοτική Ομοσπονδία είναι τύποις Ομοσπονδία και επί της ουσίας συνομοσπονδιακή λύση που οδηγεί στη διχοτόμηση του νησιού.

Από οδυνηρός συμβιβασμός, όπως είχε αναφερθεί, μετατράπηκε σε αρχή, σε βάση των διαπραγματεύσεων και πήρε πιο συγκεκριμένη μορφή στην κοινή ανακοίνωση Αναστασιάδη - Ερογλου το Φλεβάρη του 2014, που μιλάει και επίσημα για δύο "συνιστώντα κράτη", τα οποία ενισχύονται πάρα πέρα με τη λεγόμενη «αποκεντρωμένη Ομοσπονδία».

Στην Κύπρο εκτός των βρετανικών βάσεων έχουν δημιουργηθεί στρατιωτικές υποδομές της Γαλλίας και το Νοέμβρη του 2018 υπογράφηκε η «Δήλωση Προθέσεων ΗΠΑ - Κύπρου» με στόχο την εμβάθυνση της διμερούς συνεργασίας στον τομέα της ασφάλειας.

Αυτό έχει σημασία για την ερμηνεία των σημερινών εξελίξεων, για την αποκάλυψη της επικίνδυνης θέσης που συνδέει το μέλλον της κυπριακής εργατικής τάξης, του κυπριακού λαού με την ΕΕ, το λεγόμενο κοινοτικό κεκτημένο και τη ΝΑΤΟποίηση του νησιού.

Τα τελευταία χρόνια η αναζήτηση λύσης συνδέθηκε με τα κοιτάσματα των υδρογονανθράκων στην κυπριακή ΑΟΖ, καλλιεργήθηκαν αυταπάτες από την παρουσία αμερικανικών, ευρωπαϊκών και ισραηλινών μονοπωλίων.

Το ίδιο ισχύει για τον αγωγό East Med στο όνομα της απεξάρτησης της ΕΕ από το ρωσικό φυσικό αέριο, ή το πλαίσιο East Med Act που χρησιμοποιείται για την ενίσχυση της αμερικάνικης παρουσίας στην Ανατολική Μεσόγειο.

Οι αυταπάτες τροφοδοτήθηκαν από τις συμφωνίες της κυβέρνησης Αναστασιάδη, μεταξύ Κύπρου, Ελλάδας, Αιγύπτου και Ισραήλ, που δολοφονεί τον παλαιστινιακό λαό και θέλουμε να σημειώσουμε ότι ο κυπριακός λαός που υφίσταται την τουρκική κατοχή, έχει βαριές, αρνητικές συνέπειες από τη συνεργασία με το ισραηλινό κατοχικό κράτος.

Συνολικά, με αυτές τις επιλογές όχι μόνο δεν αναχαιτίστηκε η τουρκική επιθετικότητα αλλά αμφισβητήθηκαν πάρα πέρα τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου.

Ζήσαμε έρευνες και γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ και τα προβλήματα είναι μπροστά μας. Ο προγραμματισμός για επανάληψη των γεωτρήσεων της Exxon Mobil μέσα στο Νοέμβρη πυροδότησε νέες απειλές της κυβέρνησης Ερντογάν.

Ψεύτικες προσδοκίες καλλιεργήθηκαν και στις διαπραγματεύσεις του 2017 στον Κραν Μοντανά. Επενδύθηκαν ελπίδες για το αποκαλούμενο έγγραφο Γκουτέρες, το οποίο δεν έδινε καθαρές λύσεις, αλλά προέβλεπε υποκατάστατα τόσο για το θέμα των κατοχικών δυνάμεων, όσο και για το θέμα των εγγυήσεων, διαιωνίζοντας τα προβλήματα.

Μετά την εκλογή του Τατάρ, η τουρκική και τουρκοκυπριακή ηγεσία, προβάλλουν ως λύση την κάθετη διχοτόμηση, τη δημιουργία δύο κρατών. Ανοίγουν τα Βαρώσια, την περίκλειστη πόλη της Αμμοχώστου και ετοιμάζονται επιχειρηματικές δραστηριότητες, μπίζνες.

Η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη και δεν μπορεί να εφησυχάσει κανείς από τα ευχολόγια της ΕΕ που διατηρεί στρατηγικές σχέσεις με την αστική τάξη της Τουρκίας, σημαντικές οικονομικές και στρατιωτικές συμφωνίες.

Κανείς δεν μπορεί να εφησυχάσει από τη στάση του ΟΗΕ και τις τοποθετήσεις του κ. Γκουτέρες. Ο ίδιος σχολιάζοντας τη θέση Ερντογάν για λύση δύο κρατών, κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας της άτυπης 5μερούς συνάντησης, είπε ότι "προφανώς, στο πλαίσιο αυτών των συνομιλιών και κατά τη διάρκεια αυτών των συζητήσεων, κάθε μέρος έχει το δικαίωμα να αναλαμβάνει τις πρωτοβουλίες που θέλει", ανάβοντας έτσι πράσινο φως για να τεθούν όλα στο τραπέζι, μέσα από την πλατφόρμα των αποκαλούμενων "νέων ιδεών".

Ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών κάλεσε όλες τις πλευρές να δείξουν πνεύμα "ετοιμότητας για συμβιβασμό".

Η γραμμή που ακολουθείται είναι πολύ επικίνδυνη γιατί στοχεύει σε έναν νέο οδυνηρό συμβιβασμό ανάμεσα στη Διζωνική, Δικοινοτική Ομοσπονδία και στην κάθετη διχοτόμηση των δύο κρατών, που προβάλει η τουρκική και τουρκοκυπριακή πλευρά.

Το ΚΚΕ καταδίκασε το σχέδιο Ανάν και αντιπαλεύει κάθε είδους διχοτομική λύση, αγωνίζεται για Κύπρο ανεξάρτητη και ενιαία, δηλαδή για ένα και όχι δύο κράτη και αυτό είναι κρίσιμο ζήτημα.

Ένα και όχι δύο κράτη, με μια και μόνη κυριαρχία, ιθαγένεια και διεθνή προσωπικότητα, χωρίς κατοχικά στρατεύματα, χωρίς ξένα στρατεύματα και βάσεις, χωρίς εγγυητές και προστάτες, κοινή πατρίδα Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, Μαρωνιτών, Αρμένιων και Λατίνων, με το λαό πρωταγωνιστή των εξελίξεων.

Σύντροφοι και φίλοι,

Από όλους τους δρόμους οδηγούμαστε σε ένα αδιαμφισβήτητο συμπέρασμα:

Ο καπιταλισμός είναι εμπόδιο στην κοινωνική εξέλιξη, είναι ο ένοχος για τα εργατικά λαϊκά προβλήματα, για τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και αυτή η αλήθεια δείχνει την κατεύθυνση της πάλης για την ανατροπή του, για την κατάργηση της εκμετάλλευσης, για το Σοσιαλισμό που είναι η απάντηση η οποία αντιστοιχεί στα συμφέροντα των λαών.

Η συζήτηση επιβάλλεται να ανοίξει ακόμα περισσότερο. Το πρόγραμμα του ΚΚΕ μπορεί να εξασφαλίσει την βελτίωση της ζωής του λαού, την ικανοποίηση των αναγκών του.

Η εργατική εξουσία, η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και ο κεντρικός σχεδιασμός είναι ισχυρά, αναντικατάστατα εργαλεία για την αξιοποίηση των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας, για τη σχεδιασμένη ανάπτυξη της βιομηχανίας, της αγροτικής παραγωγής, των κοινωνικών υπηρεσιών.

Μέσα σ' αυτό το δρόμο μπορεί να εξασφαλιστεί το δικαίωμα δουλειάς για όλους και να εξαλειφθεί η ανεργία. Να εξασφαλιστεί φτηνή ενέργεια, επαρκή, φτηνά ποιοτικά τρόφιμα, μέσα μεταφορά στην υπηρεσία του λαού, αναβαθμισμένη και δωρεάν υγεία, πραγματική μόρφωση, ανθρώπινες εργασιακές συνθήκες και μείωση του εργάσιμου χρόνου, επωφελείς διμερείς σχέσεις με άλλα κράτη και λαούς, με αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, από κάθε ιμπεριαλιστική συμμαχία.

Αυτό το μέλλον κτίζουμε σήμερα με τους αγώνες μας για κάθε πρόβλημα και καλούμε σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, τους Έλληνες εργαζόμενους, τους φοιτητές, τους νέους επιστήμονες που εργάζονται και σπουδάζουν στην Κύπρο, τις οικογένειές τους που ζούνε στην Ελλάδα.

Πρωτοστατούμε στην οργάνωση της πάλης για κάθε λαϊκό πρόβλημα, για απεμπλοκή από τα επικίνδυνα σχέδια του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, της ΕΕ, το κλείσιμο των ξένων στρατιωτικών βάσεων.

Προχωράμε μπροστά. Δουλεύουμε συστηματικά για την ενίσχυση του ΚΚΕ.

Η πολύχρονη ιστορική πείρα έχει αποδείξει ότι μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό, αν πιστέψει στη δύναμή του και βαδίσει αποφασιστικά στο δρόμο της ανατροπής.

Ομιλία του Γ. Μαρίνου, στην πολιτική εκδήλωση της Κομματικής Οργάνωσης Κύπρου του ΚΚΕ, με θέμα: «Οι εξελίξεις στην Ελλάδα και την περιοχή και οι Θέσεις του ΚΚΕ».