Μα εγώ επιμένω...
Ποτέ δε θα σκύψουμε το κεφάλι...
Πάντα ορθοί, με αγωνιστική διάθεση και γνώση...
Το δίκιο είναι στη δική μας τη μεριά...
Συνεχίζουμε το "ταξίδι" μας για μια καλύτερη ζωή...
Αναπόσπαστο κομμάτι αυτού του ταξιδιού είναι και τα τραγούδια της ζωής...
τα τραγούδια της ανάγκης και του αγώνα...
Ένα τέτοιο τραγούδι πιστεύουμε πως είναι και το δικό μας...
Στίχοι
Τα χρόνια που φύγαν,
χαμένες σκιές,
σε πόρτες μονίμως κλεισμένες.
Τα βράδια χωμένα
σε μαύρες γωνιές,
τ’ ονείρου ζωές σφραγισμένες.
Δεν είδες φεγγάρια,
το φως λιγοστό.
Τ’ αστέρια δε φτάνουν στη γη μας.
Μα εγώ επιμένω,
πως σ’ άλλους καιρούς,
αλλιώτικη θα ’ναι η ζωή μας.
Μουσική : Γιώργος Κοφινάς
Στίχοι : Κοσμάς Λεοντιάδης
Ερμηνεία : Βασίλης Κασσής
Κιθάρα : Γιώργος Κοφινάς
Τσέλο-μπάσο-τζουρά : Βασίλης Μαντόγλου
Ηχογράφηση : STUDIO DIVA
https://antigeitonies3.blogspot.com/2022/01/blog-post_43.html....... Περσινά ξινά σταφύλια και οπορτουνιστικά κουραφέξαλα απο όλο το συρφετό που προσπαθεί να μας σερβίρει το ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ σαν ...σοσιαλσωβινιστή...και σταδιάκια... με την πραγματικότητα να τους κάνει κόσκινο.....................Η 3η Ολομέλεια του 1930 υιοθέτησε προγραμματικά το παραπάνω τελευταίο σημείο της απόφασης του 6ου Συνεδρίου της ΚΔ, ότι δηλαδή η επανάσταση στην Ελλάδα θα ήταν προλεταριακή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερίπου δύο μήνες μετά από την Εκκληση της ΚΔ και την εκλογή του Νίκου Ζαχαριάδη ως Γραμματέα της ΚΕ, συνήλθε στη Χαλκίδα η 4η Ολομέλεια (δεύτερο δεκαπενθήμερο του Δεκέμβρη του 1931)16, που τοποθετήθηκε με το ίδιο περιεχόμενο σχετικά με τη στρατηγική του ΚΚΕ: «Με την εργατική τάξη και τα εκμεταλλευόμενα λαϊκά στρώματα της πόλης και του κάμπου, με όλα τα τμήματα της ΚΔ που βαδίζουν επικεφαλής της πάλης κατά του καπιταλισμού [...] εμπρός στην πάλη για την επαναστατική διέξοδο από την κρίση, για τον κόκκινο Οχτώβρη στην Ελλάδα, για το σοσιαλισμό»17.
Εχει σημασία ν’ αναφερθεί ότι η 4η Ολομέλεια έκανε λόγο για «ελληνικό ιμπεριαλισμό που συμμετέχει στις πολεμικές προετοιμασίες για το μοίρασμα της λείας» και για «επαναστατική διέξοδο απ’ την κρίση»18. Με βάση την παραπάνω γενική γραμμή κινήθηκε το ΚΚΕ και το επόμενο διάστημα.
Το Δεκέμβρη του 1932 συνήλθε στη Χαλκίδα η 5η Ολομέλεια της ΚΕ, μερικούς μήνες μετά από τη 12η Ολομέλεια της ΕΕΚΔ (Αύγουστος-Σεπτέμβρης 1932). Η τελευταία είχε καθορίσει ως εξής τα καθήκοντα της πάλης των ΚΚ: «…1) ενάντια στην επίθεση του κεφαλαίου 2) ενάντια στο φασισμό και την αντίδραση 3) ενάντια στον επερχόμενο ιμπεριαλιστικό πόλεμο και ενάντια στην επέμβαση κατά της Σοβιετικής Ενωσης»19.
Η 12η Ολομέλεια της ΕΕΚΔ σωστά εκτίμησε ότι η άνοδος του φασισμού αποτελούσε συγκέντρωση δυνάμεων της αστικής τάξης στον αγώνα της κατά των επαναστατικών δυνάμεων και υπέδειξε στο ΚΚ Γερμανίας να προβάλει το σύνθημα της πάλης για τη σοβιετική σοσιαλιστική Γερμανία σε αντιπαράθεση με την επιδίωξη του κεφαλαίου να εγκαθιδρύσει φασιστική δικτατορία.
Σε σχέση με τα παραπάνω καθήκοντα, η 5η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ κατέληξε στα εξής: «…η εξουσία της κυρίαρχης τάξης δεν θα πέσει αυτόματα. Μόνο η επαναστατική πάλη του προλεταριάτου και των άλλων εργαζόμενων μαζών με επικεφαλής το ΚΚΕ θα ανακόψει την επίθεση του κεφαλαίου, θα θέσει φραγμό στην πείνα και στη φασιστική άνοδο, θα ματαιώσει τους πολεμικούς σκοπούς και τις αντισοβιετικές προπαρασκευές και θα γκρεμίσει τη διχτατορία των εκμεταλλευτών και διά μέσου του ελληνικού Κόκκινου Οχτώβρη θα στήσει ψηλά τη σημαία της Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Ελλάδας»20.
Στα ίδια χρόνια (1931-1933) διαμορφώθηκε ανάλογα και η θέση του ΚΚΕ για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Η πάλη εναντίον του συνδεόταν με την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου στην Ελλάδα. Στις 18 Ιούλη 1933 το ΠΓ υπογράμμιζε την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και καλούσε το προλεταριάτο και τους εργαζόμενους χωρικούς να παλέψουν: «…κατά των εξοπλισμών [...] για τη μη πληρωμή πεντάρας στους ντόπιους και ξένους ληστές, για την υπεράσπιση της Σοβιετικής Ενωσης, για τη μετατροπή του ιμπεριαλιστικού πολέμου σ’ εμφύλιο, κατά της ελληνικής πλουτοκρατίας»21. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
....Εχει καταγραφεί, για παράδειγμα, η μαρτυρία του Φρανς Ζούπκα, μέλους της ΚΕ του ΚΚ Τσεχοσλοβακίας, συγκρατούμενου του Ζαχαριάδη στο Νταχάου, ο οποίος έγραψε αργότερα σε έκθεσή του προς το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ: «Θυμάμαι, με πολλή περηφάνια μιλούσε πάντα για τους αγώνες των Ελλήνων ανταρτών και τους έθετε πάνω από όλους. Ηταν πεπεισμένος ότι στην Ελλάδα η εργατική τάξη είναι ικανή μόνη της να νικήσει και ότι στην Ελλάδα μετά την ήττα του φασισμού μπορεί να γίνει μόνο δικτατορία του προλεταριάτου. Δεν θεωρούσε αναγκαίο και ούτε πίστευε στη δυνατότητα δημιουργίας πλατειού αντιφασιστικού μετώπου όλων των προοδευτικών δυνάμεων»26.https://www.komep.gr/m-article/I-STRATIGIKI-TOY-KKE-ME-GG-TIS-KE-TON-NIKO-ZAXARIADI-1931-1956/...... Ο ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ ήταν Μπολσεβίκος ηγέτης με την γραμμή του ΛΕΝΙΝ Κοινωνική συμμαχία Σοσιαλφασισμός τα τρία του γράμματα απο την απομόνωση της φυλακής που στο 2ο και 3ο μιλάει ανοιχτά για ιμπεριαλιστικό πόλεμο με τον Μανιαδάκη να τα θάβει η Αθάνατη Εποποιια του ΔΣΕ κορυφαία στιγμή της ταξικής πάλης που χωρίς αυτόν δεν θα υπήρχε γιατί όλα θα είχαν τελειώσει όμορφα ευρωκομουνιστικά το 1945 και η διόρθωση του προγράμματος το 1953 σε Σοσιαλισμό με δικτατορία του προλεταριάτου. Για όλους αυτούς τους λόγους αντιμετώπισε την οπορτουνιστική θηριωδία σε Μποροβίτσι Σοργκούτ 1956 1973 απο την οπορτουνιστική αντεπανάσταση. Οποιος διαφωνεί με την οπορτουνιστική αντεπανάσταση στην ΕΣΣΔ μετά το 1953 διαφωνεί και με την επικράτησή της στην Κ.Δ μετά το 1935. Διαφορετικά είναι παπατζής και να αλλάξει πλευρό γιατί πιάστηκε.... Δεν τσιμπάμε.. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Διαγραφή