Καμία «Ελπίδα»...

Ακριβώς μία απ' τα ίδια... Ενα αναμενόμενο από μέρες κύμα χιονιά, αντίστοιχο με το περσινό, και ξανά: Η χώρα κομμένη στα δύο και στα τρία, εθνικοί οδικοί άξονες που τους διαχειρίζονται επιχειρηματικοί όμιλοι και κεντρικές οδικές αρτηρίες που τις διαχειρίζονται κρατικές υπηρεσίες στην Αττική μετατράπηκαν σε δρόμους εγκλωβισμού για χιλιάδες ανθρώπους. Ανθρωποι παγωμένοι στα χωριά τους χωρίς ρεύμα, προβλήματα στην ύδρευση, χιλιάδες μαθητές και εκπαιδευτικοί παγιδευμένοι στο ...δίκτυο, να περιμένουν μάταια.

Κατά τ' άλλα, χτεσινά και προχτεσινά δημοσιεύματα στον αστικό Τύπο έγραφαν για «ελληνικό κόμβο Πολιτικής Προστασίας» και παρουσίαζαν μεγαλεπήβολα σχέδια... Η κυβέρνηση επικαλείται ξανά τα «ακραία καιρικά φαινόμενα» για να δικαιολογήσει την ταλαιπωρία και τους κινδύνους που εκτίθεται ο λαός κάθε φορά που έρχεται αντιμέτωπος με την κακοκαιρία. Λέει και ξαναλέει ότι «ο καθένας πρέπει να βρει άκρη μόνος του». Εριξαν ευθύνες ακόμα και σε όσους δεν είχαν αλυσίδες για να πάνε ...από Κολιάτσου στο Παγκράτι. Και έδωσαν συστάσεις για ...ψυχραιμία και βέβαια κλειδαμπάρωμα στο σπίτι. Ετσι «σώζει» και «προστατεύει» το κράτος τους.

* * *

Ετσι και τώρα: Για την Εθνική οδό που έκλεισε με λίγους πόντους χιόνι, κόβοντας στα δύο τη χώρα, για τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς που βγήκαν εκτός λειτουργίας, για το ότι έκλεισαν η Κατεχάκη, η Κηφισίας και η Μεσογείων, οδηγώντας σε απόγνωση χιλιάδες εργαζόμενους τις ώρες αιχμής, για τις διακοπές ρεύματος που βύθισαν για ώρες στο σκοτάδι ολόκληρες περιοχές, για την αναβολή εμβολιασμών σε Αττική και Εύβοια, τι φταίει για την κυβέρνηση; Μα τι άλλο; Ο «ακραίος καιρός», «η κλιματική αλλαγή» και η «ατομική ανευθυνότητα»! Τόσες μέρες οι μετεωρολόγοι προειδοποιούσαν για την ένταση του φαινομένου. Ομως δεν πάρθηκε κανένα ουσιαστικό μέτρο ώστε την ώρα της έντονης χιονόπτωσης να περιοριστούν τα προβλήματα και οι συνέπειες για τον λαό.

Για άλλη μια φορά το «ακραίο φαινόμενο» είναι ο κρατικός μηχανισμός, που αποδεικνύεται ευέλικτος και αποτελεσματικός στην υπηρεσία των επιχειρηματικών ομίλων, επιλεκτικά δυσκίνητος όμως και αναποτελεσματικός όταν χρειάζεται να προστατέψει τον λαό ακόμα και από ένα προβλεπόμενο καιρικό φαινόμενο. Το έχουμε ζήσει σε πλημμύρες πολλές φορές, όπου υπήρξε έγκαιρη πρόβλεψη και προειδοποίηση, αλλά τα αποτελέσματα ήταν καταστροφικά, επιβεβαιώνοντας την παντελή έλλειψη αντιπλημμυρικής προστασίας, την απουσία ολοκληρωμένου σχεδίου αντιμετώπισης τέτοιων «έκτακτων» φαινομένων - που γίνονται όλο και πιο τακτικά - με την αξιοποίηση όλων των αναγκαίων μέσων, παρά το γεγονός ότι η επιστημονική πρόβλεψη και η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνολογίας προσφέρουν πλέον ανεξάντλητες δυνατότητες.

* * *

Το ίδιο κράτος που μέσα σε λίγους μήνες ολοκλήρωσε και κατέθεσε στην Κομισιόν το «αναπτυξιακό σχέδιο» διαχείρισης των 32 δισ. ευρώ για το κεφάλαιο από το ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης, συντονίζοντας δεκάδες υπουργεία, γραμματείες, υπηρεσίες και άλλους κρίκους του κρατικού μηχανισμού, με το πρώτο χειμωνιάτικο χιόνι βάζει απαγορευτικό ...στην Κατεχάκη, στην Εθνική οδό, κλείνει Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, βυθίζει στο σκοτάδι χιλιάδες ανθρώπους.

Το ίδιο κράτος που με χειρουργικούς χειρισμούς περνά στη Βουλή δεκάδες νόμους για προνόμια, φοροαπαλλαγές και κίνητρα για επενδύσεις στον τομέα της Ενέργειας, αφήνει στο σκοτάδι ανθρώπους με δύο μέτρα χιόνι έξω από το σπίτι τους στην Εύβοια. Και δεν είναι μόνο αυτό! Την ίδια στιγμή που οι όμιλοι της Ενέργειας θησαυρίζουν και ο λαός χρυσοπληρώνει το ρεύμα, αυτό κόβεται και παγώνει ο λαός. Την ώρα που ο λαός πληρώνει «βαρύ φόρο» για το λεγόμενο «πράσινο New Deal», ώστε να ανοίξουν τα «πράσινα» και «ψηφιακά» πεδία κερδοφορίας και η «πράσινη μετάβαση», εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι βιώνουν ενεργειακή φτώχεια δίχως τέλος...

* * *

Και σε αυτό το κύμα κακοκαιρίας φαίνεται ξεκάθαρα ότι δεν υπάρχει σχεδιασμός ουσιαστικής προστασίας της ζωής και της περιουσίας του λαού, από ένα κράτος που αντιμετωπίζει ακόμα και τις στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες με τη λογική του «κόστους - οφέλους» για το κεφάλαιο. Γι' αυτό πριν από κάθε «έκτακτο φαινόμενο» μόνιμη επωδός είναι το «καθίστε σπίτι». Δηλαδή το κράτος, πετώντας στον λαό το μπαλάκι της ατομικής ευθύνης, λέει: «Εγώ σε προειδοποίησα. Από τη στιγμή που κυκλοφορείς μπορεί να σου συμβούν τα πάντα, αλλά εγώ δεν έχω καμία ευθύνη!».

Ούτε κουβέντα βέβαια για τις πιέσεις της εργοδοσίας προς τους εργαζόμενους να «κόψουν το κεφάλι τους» και να πάνε στη δουλειά. Ούτε λέξη για τους ανθρώπους που δεν έχουν την πολυτέλεια να κάτσουν σπίτι, είτε για λόγους υγείας είτε για άλλες ανάγκες που δεν αναστέλλονται στην κακοκαιρία. Ούτε λέξη για όσους παγώνουν μέσα στα σπίτια τους εξαιτίας της ενεργειακής φτώχειας. Κανένας συμβιβασμός λοιπόν με τη λογική της ατομικής ευθύνης. Κανένα άλλοθι στον κρατικό μηχανισμό που είναι ανήμπορος να στηρίξει τον λαό και τις ανάγκες του, επειδή αποστολή του είναι να στηρίζει τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων.

Κ. Πασ