Με παρακαταθήκη τη μεγαλειώδη απεργία τους συναντιούνται σήμερα με την εργοδοσία

 
Eξοπλισμένοι με τη δύναμη που πήραν από την επιτυχημένη απεργιακή μάχη που έδωσαν πριν από δύο 24ωρα, μάχη - παρακαταθήκη για ολόκληρη την εργατική τάξη, οι εργαζόμενοι της COSCO προσέρχονται σήμερα σε συνάντηση με την εργοδοσία, απαιτώντας την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων τους.

Το διεκδικητικό τους πλαίσιο θα καταθέσει ο οργανωτής και εμψυχωτής των αγώνων τους, το σωματείο τους, η ΕΝΕΔΕΠ. 

Απαιτούν, μαζί με την κατοχύρωση όσων μέχρι τώρα έχουν αποσπάσει, «την υπογραφή ΣΣΕ που θα καλύπτει όλους τους εργαζόμενους, εφαρμογή του νόμου για τα ΒΑΕ, επαναπρόσληψη όλων των συμβασιούχων που δεν ανανεώθηκαν οι συμβάσεις τους, μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους».

Με την προχτεσινή 24ωρη προειδοποιητική απεργία τους οι εργαζόμενοι έδειξαν ξεκάθαρα ότι δεν είναι διατεθειμένοι να κάνουν βήμα πίσω. Με πίστη στο δίκιο τους και ασπίδα την τεράστια εργατική αλληλεγγύη που εξακολουθεί να εκδηλώνεται, συνέτριψαν την επιχείρηση καταστολής και τρομοκρατίας που έστησαν από κοινού επιχειρηματικοί όμιλοι, κυβέρνηση και δικαστήρια. Εριξαν στο κενό τις απειλές και τους εκβιασμούς, κουρέλιασαν τους αντεργατικούς - απεργοσπαστικούς νόμους των κυβερνήσεων. Πήραν στα χέρια τους την υπόθεση της περιφρούρησης της απεργίας τους και άφησαν «ξερό και παγωμένο» τον μεγαλύτερο διαμετακομιστικό κόμβο της Ανατολικής Μεσογείου.

Ηταν μία ακόμα σημαντική μάχη - συνέχεια του 7ήμερου μεγαλειώδους απεργιακού τους αγώνα, τον οποίο είχε πυροδοτήσει τον περασμένο Οκτώβρη ο άδικος και τραγικός θάνατος του συναδέλφου τους, Δημήτρη Δαγκλή.

Θυμίζουμε ότι τότε οι εργαζόμενοι με την 7ήμερη απεργία, συσπειρωμένοι στην ΕΝΕΔΕΠ, διεκδίκησαν να δουλεύουν ως άνθρωποι και να γυρίζουν στις οικογένειές τους όρθιοι, και όχι σακατεμένοι ή σε φέρετρο, και κατάφεραν να αποσπάσουν τη δέσμευση της εργοδοσίας για λήψη μέτρων προστασίας στους χώρους δουλειάς. Ταυτόχρονα ανέδειξαν ότι οι «εμβληματικές επενδύσεις», όπως της COSCO, για την οποία καμαρώνουν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, συνολικά η καπιταλιστική ανάκαμψη, την οποία προσκυνούν όλα τα αστικά κόμματα, δεν μπορεί να τραφεί χωρίς την ένταση της εκμετάλλευσης, χωρίς την εντατικοποίηση, τα εργατικά «ατυχήματα», που φορτώνουν βαρύ φόρο αίματος στους εργαζόμενους.