Συνεχίζει τις… φοβερές «αποκαλύψεις» ο ιστοριοδίφης Σεργκέι Ραντσένκο. Μετά τα μπαγιάτικα και σκουριασμένα – δήθεν αποκαλυπτικά- στοιχεία που δημοσίευσε για τον εμφύλιο, ο ιστορικός εξεδήλωσε δημόσια αυτό που ήταν ήδη προφανές: Ότι είναι αντικομμουνιστής!
«Παρεμπιπτόντως, άνθρωποι που υποστηρίζουν ότι είμαι αντικομμουνιστής: Συμφωνώ. Φυσικά, είμαι αντικομμουνιστής. Έχω εμπειρία από πρώτο χέρι από την ΕΣΣΔ, η οποία πρόσφερε δωρεάν, εφ’ όρου ζωής, εμβολιασμό κατά του κομμουνισμού. Δεν απαιτούνται ενισχυτικές δόσεις!», έγραψε στο Twitter ο ιστοριοδίφης-καθηγητής του Πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς.
Είναι αυτό που λέμε, θέλει ο Παπαρατσένκο να κρυφτεί και η χαρά δεν τον αφήνει! Μα προφανώς και είναι αντικομμουνιστής – πως αλλιώς θα είχε το θράσος να δημοσιεύσει χιλιοειπωμένες και σκουριασμένες μπαρούφες και να τις πλασάρει ως νέα «αποκαλυπτικά στοιχεία»;
Ασφαλώς, τον κ. Ραντσένκο (να γραφτεί στα πρακτικά σωστά), αγάπησαν αμέσως τα αστικά μέσα ενημέρωσης, εφημερίδες («Εστία», «Δημοκρατία», κλπ) και ενημερωτικές ιστοσελίδες, όπως μεταξύ άλλων τα protagon και iefimerida, που έσπευσαν να προβάλλουν τις… σοβαρές αποκαλύψεις του. Διόλου τυχαία μιας και είναι γνωστό εδώ και χρόνια το μίσος τους για το ΚΚΕ και την ιστορία του.
Δεν γνωρίζουμε τι είδους «εμπειρία από πρώτο χέρι» είχε στην ΕΣΣΔ ο Σεργκέι Ραντσένκο και έγινε αντικομμουνιστής. Για την ακρίβεια, δεν μας ενδιαφέρει καν. Σημειώνουμε, ωστόσο, ότι η πλειοψηφία όσων «είχαν εμπειρία από πρώτο χέρι» ζώντας στην Σοβιετική Ένωση, σήμερα την αναπολούν την σοσιαλιστική περίοδο έχοντας γνωρίσει την καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Τριάντα χρόνια μετά την αντεπανάσταση στην ΕΣΣΔ, δημοσκόπηση-έρευνα του ανεξάρτητου ινστιτούτου Levada Center έδειξε ότι δύο στους τρεις Ρώσους (63%) δηλώνει πως μετανιώνει για την πτώση της ΕΣΣΔ. Σε αντίστοιχη έρευνα τον περασμένο Αύγουστο, το 49% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι θα προτιμούσε το σοβιετικό πολιτικό σύστημα, ενώ μόλις 18% των ερωτηθέντων εξέφρασαν προτίμηση στην σημερινή τάξη πραγμάτων.
Σε ανάλογη δημοσκόπηση του Levada Center το 2020, το 75% των Ρώσων απάντησαν πως θεωρούν την σοβιετική περίοδο ως την καλύτερη στην ιστορία της χώρας. Το 2016, σε άλλη έρευνα, το 56% των ερωτηθέντων απάντησαν πως τους στεναχωρεί η διάλυση της ΕΣΣΔ, ενώ το 51% σημείωσε ότι αυτό μπορούσε να είχε αποφευχθεί.
Πάμε, όμως, να δούμε και τι άποψη επικρατεί στην πρώην ΕΣΣΔ για τον άνθρωπο που συνέβαλε τα μέγιστα στην συντριβή του φασισμού-ναζισμού, τον Ιωσήφ Στάλιν. Σύμφωνα με δημοσκόπηση του Levada Center τον Ιούνη του 2021, ο Στάλιν αναδείχθηκε από την πλειοψηφία των ερωτηθέντων ως η «σπουδαιότερη προσωπικότητα όλων των εποχών».
Το 2019, σε αντίστοιχη έρευνα, πάνω από το 50% των συμμετεχόντων εξέφρασε θετική άποψη για τον Σοβιετικό ηγέτη, ενώ ένα ποσοστό της τάξης του 70% απάντησε ότι θεωρεί «θετικό/μάλλον θετικό» το ρόλο του Ι.Β.Στάλιν στην ιστορία της χώρας (το 19% απάντησε ότι θεωρεί αρνητικό το ρόλο του).
Τα αποτελέσματα των παραπάνω ερευνών αποκτούν ακόμη μεγαλύτερη σημασία αν αναλογιστεί κανείς την αδιάκοπη αντικομμουνιστική προπαγάνδα δεκαετιών, τον αντισοβιετισμό και αντισταλινισμό που έχει καλλιεργήσει εδώ και τριάντα χρόνια η αστική τάξη της Ρωσίας και οι διάφοροι «Ραντσένκο» της κυρίαρχης ιστοριογραφίας.
Για να συνοψίσουμε, σημειώνουμε κωδικοποιημένα τα παρακάτω:
1. Δεν ξέρουμε πως και από που «εμβολιάστηκε εφ’ όρου ζωής κατά του κομμουνισμού» ο Σ. Ραντσένκο. Γνωρίζουμε ωστόσο πως αυτό το εμβόλιο δεν έχει αγγίξει την πλειοψηφία όσων έζησαν στην ΕΣΣΔ, όσων γνώρισαν τον σοσιαλισμό και σήμερα ζουν την βαρβαρότητα του καπιταλισμού. Ενδεχομένως, ο ιστοριοδίφης του Πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς να έλαβε το αντικομμουνιστικό «εμβόλιο» ως ερευνητής στο Woodrow Wilson International Center, το γνωστό think tank που ίδρυσε το Κογκρέσο των ΗΠΑ και το οποίο χρηματοδοτείται εν μέρει από την Αμερικανική κυβέρνηση.
2. Είναι προφανής η προσπάθεια του καθηγητή Σ. Ραντσένκο να ενισχύσει την επαγγελματική-ακαδημαϊκή του πορεία, ποντάροντας στον αντικομμουνισμό. Το ‘χουν άλλωστε πράξει και άλλοι, πολύ πριν απ’ αυτόν. Ιστορικοί όπως οι Ρόμπερτ Κόνκουεστ, Ρόμπερτ Σέρβις, Τίμοθι Σνάιντερ, Στεφάν Κουρτουά κ.α, έχτισαν καριέρα κατασκευάζοντας και πουλώντας αντικομμουνιστικούς μύθους με ακαδημαϊκό περιτύλιγμα.
3. Όντας δεδηλωμένος αντικομμουνιστής η άποψη του Ραντσένκο για το ΚΚΕ, το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και τον ΔΣΕ, έχει τόση εγκυρότητα όση οι εμμονικές επιστημονικοφανείς αντιΚΚΕδολογίες ενός Καλύβα και ενός Μαραντζίδη η ακόμη χειρότερα, όσο οι έξαλλες αντικομμουνιστικές αρλούμπες ενός Φαήλου, ενός Μπογδάνου, ενός Γεωργιάδη.
Τέλος, αν είναι κάτι που ταιριάζει γάντι στο όψιμο «ενδιαφέρον» του καθηγητή Ραντσένκο – και όλων των εγχώριων και ξένων «Ραντσένκο» – για την ιστορία του ΚΚΕ και των Ελλήνων κομμουνιστών, αυτό δεν θα ήταν άλλο από τα λόγια του σπουδαίου λαϊκού ποιητή Κ. Βάρναλη:
«Και συ, τσούλα των δήμιων, Επιστήμη,
της Αλήθειας εσχάτη τεφροδόχα,
και συ, πρόστυχη Πένα και ψοφίμι,
του βούρκου λιβανίζετε την μπόχα!»
Σιγά την αποκάλυψη!
Η Επανάσταση των Μπολσεβίκων το 1917 με γραμμή Κοινωνική Συμμαχία Σοσιαλφασισμός ανέτρεψε την ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΕΡΕΝΣΚΙ μαζί με την Φεουδαρχία Καπιταλισμό και οικοδόμησαν Σοσιαλισμό με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής ξήλωμα του Καπιταλιστικού κέρδους και δικτατορία του προλεταριάτου. Αντιμετώπισαν την επέμβαση 15 καπιταλιστικών κρατών τα σαμποτάζ και την ύπουλη υπονομευτική διαβρωτική δουλειά του οπορτουνισμού που φάνηκε πεντακάθαρα στις δίκες της Μόσχας. Αντιμετώπισαν τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο που ήταν ιμπεριαλιστικός απο την αρχή μέχρι το τέλος και απο τις δύο μεριές των καπιταλιστικών κρατών και νίκησαν την στιγμή που η 3η Κ.Δ είχε πέσει στα χέρια του οπορτουνισμού απο το 1935. Στο κόμμα των Μπολσεβίκων με τα 3000000 νεκρούς στον πόλεμο το 1945 άλλαξε ο συσχετισμός υπέρ του οπορτουνισμού απομένοντας μόνο η επίσημη επικράτηση τους όπως και έγινε 5 Μάρτη του 1953 με τον ...θάνατο.... του ΣΤΑΛΙΝ. Απο εκεί και μετά η αστική τάξη με οπορτουνιστική προβιά εφάρμοσε συνειδητά νόμους του καπιταλισμού σταδιακά με αποτέλεσμα σε μία πορεία να καταστρέψουν τα πάντα. Αυτή η διαδικασία δυσφήμισε τον Σοσιαλισμό στα μάτια των λαών που έβλεπαν της κόκκινες Σημαίες να κυματίζουν και την καταστροφή να έρχεται. Αφιερωμένα στο Κύριο Παπα..Ρατσένκο. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή«Φυσικά είμαι αντικομμουνιστής»!
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.902.gr/eidisi/apopseis-sholia/284959/fysika-eimai-antikommoynistis
19. H πολιτική αποδυνάμωσης του Κεντρικού Σχεδιασμού και της κοινωνικής ιδιοκτησίας κλιμακώθηκε μετά το 20ό Συνέδριο. Tο 1957 καταργήθηκαν τα κλαδικά υπουργεία που διεύθυναν τη βιομηχανική παραγωγή σε όλη την EΣΣΔ και κατά Δημοκρατία και διαμορφώθηκαν τα Oργανα Περιφερειακής Διοίκησης "Σοβναρχόζ". Eτσι αδυνάτισε η κεντρική διεύθυνση του σχεδιασμού.25 Aντί να σχεδιαστεί η μετατροπή των κολχόζ σε σοβχόζ, και κυρίως να αρχίσει το σχεδιασμένο πέρασμα όλης της κολχόζνικης παραγωγής στον κρατικό έλεγχο, το 1958 τα τρακτέρ και άλλα μηχανήματα26 πέρασαν στην ιδιοκτησία των κολχόζ,27 θέση που είχε απορριφθεί παλιότερα. Aυτές οι αλλαγές όχι μόνο δεν έλυσαν τα προβλήματα, αλλά αντίθετα έφεραν στην επιφάνεια ή δημιούργησαν νέα προβλήματα, όπως την έλλειψη ζωοτροφών, την υποχώρηση της τεχνολογικής ανανέωσης των κολχόζ.
ΔιαγραφήΣτα μέσα της δεκαετίας του 1960 ως αιτίες των προβλημάτων προσδιορίστηκαν τα λάθη υποκειμενικού χαρακτήρα της καθοδήγησης του αγροτικού τομέα της οικονομίας.28 Στις μεταρρυθμίσεις περιλήφθηκαν: H μείωση της ποσότητας παράδοσης προϊόντων από τα κολχόζ στο κράτος,29 η δυνατότητα πώλησης της περίσσειας ποσότητας σε υψηλότερες τιμές, η κατάργηση των περιορισμών στις συναλλαγές των ατομικών αγροτικών νοικοκυριών και του φόρου για ατομική κατοχή ζώων. Διαγράφηκαν χρέη κολχόζ από δάνεια της Kρατικής Tράπεζας, παρατάθηκαν οι προθεσμίες εξόφλησης οφειλών από χρηματικές προκαταβολές, επιτράπηκε η πώληση ζωοτροφών απευθείας σε ιδιοκτήτες ζώων. Eτσι διατηρήθηκε και ενισχύθηκε το μέρος της αγροτικής παραγωγής, που, προερχόμενο από τα ατομικά αγροτικά νοικοκυριά και τα κολχόζ, πουλιόταν ελεύθερα στην αγορά,30 αλλά βάθυνε η υστέρηση της κτηνοτροφικής παραγωγής, μεγάλωσε η διαφοροποίηση στην κάλυψη των αναγκών σε αγροτικά προϊόντα μεταξύ των περιφερειών και των Δημοκρατιών της EΣΣΔ.
Aνάλογη πολιτική ενίσχυσης του εμπορευματικού σε βάρος του άμεσα κοινωνικού χαρακτήρα, γνωστή ως "μεταρρύθμιση Kοσίγκιν",31 ακολουθήθηκε και στη βιομηχανία ("σύστημα ιδιοσυντήρησης των επιχειρήσεων" με ουσιαστικό και όχι τυπικό χαρακτήρα). Iσχυρίστηκαν ότι έτσι θα αντιμετωπιζόταν η μείωση των ρυθμών αύξησης της ετήσιας παραγωγικότητας της εργασίας και της ετήσιας παραγωγής στη βιομηχανία, που σημειώθηκε κατά τα πρώτα έτη της δεκαετίας του 1960, ως αποτέλεσμα των μέτρων υπονόμευσης του Κεντρικού Σχεδιασμού στην καθοδήγηση των κλάδων της βιομηχανίας (Σοβναρχόζ -1957).
Tο πρώτο κύμα των μεταρρυθμίσεων προωθήθηκε στο χρονικό διάστημα μεταξύ 23ου (1966) και 24ου (1971) Συνεδρίου. Σύμφωνα με το Nέο Σύστημα, οι πρόσθετες αμοιβές των διευθυντών (πριμ) θα υπολογίζονταν όχι με βάση την υπερκάλυψη του πλάνου σε όγκο παραγωγής,32 αλλά με βάση την υπερκάλυψη του πλάνου των πωλήσεων και θα ήταν συνάρτηση του ποσοστού του κέρδους της επιχείρησης. Eνα μέρος από τις πρόσθετες αμοιβές των εργατών θα προερχόταν επίσης από το κέρδος, όπως και η διεύρυνση της ικανοποίησης αναγκών στέγασης κ.ά. Eτσι, το κέρδος υιοθετήθηκε ως κίνητρο για την παραγωγή. Bάθυνε η διαφοροποίηση στο εργασιακό εισόδημα. Δόθηκε η δυνατότητα οριζόντιων εμπορευματοχρηματικών συναλλαγών μεταξύ των επιχειρήσεων, άμεσων συμφωνιών με "καταναλωτικές μονάδες και εμπορικές οργανώσεις", καθορισμού τιμών, διαμόρφωσης κέρδους στη βάση αυτών των συναλλαγών κ.λπ. Tο Kεντρικό Σχέδιο θα καθόριζε το συνολικό ύψος της παραγωγής και τις επενδύσεις μόνο για νέες επιχειρήσεις. O εκσυγχρονισμός των παλιών έπρεπε να γίνεται με επενδύσεις από τα κέρδη των επιχειρήσεων.
Oι μεταρρυθμίσεις αυτές αφορούσαν όλο το λεγόμενο τομέα της "παλλαϊκής ιδιοκτησίας", δηλαδή και τη λειτουργία των σοβχόζ (κρατικών αγροκτημάτων). Mε απόφαση της KE του KKΣE και του Yπουργικού Συμβουλίου της EΣΣΔ (13 Aπρίλη 1967) άρχισε το πέρασμα των σοβχόζ σε καθεστώς πλήρους ιδιοσυντήρησης. Tο 1975 όλα τα σοβχόζ λειτουργούσαν "ιδιοσυντηρούμενα εξ ολοκλήρου"33.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
H θεωρητική διολίσθηση και η αντίστοιχη πολιτική οπισθοχώρησης στην EΣΣΔ ήρθε σε μια νέα φάση που οι παραγωγικές δυνάμεις είχαν αναπτυχθεί σ' ένα ανώτερο επίπεδο και απαιτούσαν αντίστοιχη ανάπτυξη του Κεντρικού Σχεδιασμού. Δηλαδή, ήταν ώριμη η ανάγκη εμβάθυνσης των σοσιαλιστικών σχέσεων.
ΔιαγραφήOι αγοραίες μεταρρυθμίσεις που επιλέχθηκαν δεν ήταν μονόδρομος. H αντιμετώπιση των προβλημάτων της οικονομίας απαιτούσε την επεξεργασία αποτελεσματικότερων κινήτρων και δεικτών συνολικά του Κεντρικού Σχεδιασμού, καθώς και στην κλαδική και διακλαδική, στην επιχειρησιακή και διεπιχειρησιακή υλοποίησή του. Παράλληλα, απορρίφθηκαν προτάσεις και σχέδια για αξιοποίηση των ηλεκτρονικών υπολογιστών και της πληροφορικής34 που μπορούσαν να συμβάλουν στη βελτίωση της τεχνικής επεξεργασίας στοιχείων, ώστε να βελτιώνεται και από αυτήν την άποψη η παρακολούθηση και ο έλεγχος της παραγωγής αξιών χρήσης με ποσοτικούς και ποιοτικούς δείκτες.
Mε τις αγοραίες μεταρρυθμίσεις, με την απόσπαση της σοσιαλιστικής παραγωγικής μονάδας από τον Κεντρικό Σχεδιασμό, αποδυναμώθηκε ο σοσιαλιστικός χαρακτήρας της ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής. Παραβιάστηκε η κατανομή "ανάλογα με την εργασία".
Tο 24ο Συνέδριο του KKΣE, με τις κατευθύνσεις του για τη διαμόρφωση του 9ου πεντάχρονου Σχεδίου (1971-1975), ανέτρεψε την αναλογική προτεραιότητα της Yποδιαίρεσης I έναντι της Yποδιαίρεσης II. H ανατροπή αυτής της αναλογίας είχε προταθεί και στο 20ό Συνέδριο, όμως δεν είχε γίνει αποδεκτή. H τροποποίηση αιτιολογήθηκε ως επιλογή ενίσχυσης του επιπέδου λαϊκής κατανάλωσης. Στην πραγματικότητα, ήταν επιλογή που παραβίαζε οικονομική νομοτέλεια και είχε αρνητικές επιπτώσεις στην άνοδο της παραγωγικότητας της εργασίας. H ανάπτυξη της παραγωγικότητας της εργασίας - θεμελιακό στοιχείο για την αύξηση του κοινωνικού πλούτου, την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών και για την ολόπλευρη ανάπτυξη του ανθρώπου - προϋποθέτει ανάπτυξη των μέσων παραγωγής. O σχεδιασμός έπρεπε να αντιμετωπίσει με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα την εξής ανάγκη: Eισαγωγή σύγχρονης τεχνολογίας στη βιομηχανία, στις υπηρεσίες μεταφοράς, αποθήκευσης και κατανομής των προϊόντων.
H επιλογή ανατροπής των αναλογιών δε βοήθησε πρακτικά στην αντιμετώπιση εκδηλωμένων αντιθέσεων (π.χ. περίσσευμα χρηματικών εισοδημάτων και έλλειψη επαρκούς αριθμού προϊόντων κατανάλωσης, όπως ηλεκτρικών οικιακών ειδών, έγχρωμων τηλεοράσεων). Aντίθετα, απομάκρυνε τον Κεντρικό Σχεδιασμό από την ικανοποίηση του βασικού στόχου του: Την άνοδο της κοινωνικής ευημερίας. Oξυνε παραπέρα την αντίφαση μεταξύ του επιπέδου ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων και του επιπέδου των κομμουνιστικών σχέσεων παραγωγής - κατανομής.
Στη δεκαετία του 1980, σε πολιτικό επίπεδο, νέα οπορτουνιστική επιλογή αποτέλεσαν οι αποφάσεις του 27ου Συνεδρίου (1986). Στη συνέχεια, αναπτύχθηκε η αντεπανάσταση και με την ψήφιση του νόμου (1987) που κατοχύρωνε και θεσμικά τις καπιταλιστικές σχέσεις, κάτω από την αποδοχή της πολυμορφίας των σχέσεων ιδιοκτησίας.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, εγκαταλείφθηκε ταχύτατα η σοσιαλδημοκρατική προσέγγιση περί "οικονομίας της σχεδιοποιημένης αγοράς" (πλατφόρμα της KE του KKΣE για το 28ο Συνέδριο) υπέρ της θέσης για "οικονομία της ρυθμιζόμενης αγοράς" και στη συνέχεια αντικαταστάθηκε από την "οικονομία της ελεύθερης αγοράς". https://www.kke.gr/article/Apofasi-toy-18oy-Synedrioy-toy-KKE-gia-to-Sosialismo/ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
https://www.imerodromos.gr/i-essd-to-kke-kai-oi-apokalypseis-katalytiki-i-sygkrisi/ Τον ΟΚΤΩΒΡΗ ΤΟΥ 1944 υπήρχαν επαναστατικές συνθήκες και ο συσχετισμός στα Βαλκάνια ήταν συντριπτικός υπέρ του λαού. Η Τραγωδία βρίσκεται στο ότι το ΚΚΕ απο το 1935 δεν είχε στρατηγικό στόχο τον Σοσιαλισμό και ήταν εγκλωβισμένο στον καπιταλισμό με την εγκληματική θεωρία των πολιτικών μετώπων σταδίων και συμμετοχή σε κυβερνήσεις στο έδαφος του καπιταλισμού για να τον κάνει ...ανθρώπινο.... Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αποκάλεσαν τον ΑΡΗ ...ληστή τυχοδιώκτη.... και για το ότι καθυστέρησε να πέσει όλο το βάρος στον ΔΣΕ μέχρι τέλη 47 με καταστροφικά αποτελέσματα. ΔΣΕ χωρίς ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ δεν θα υπήρχε όλα θα είχαν τελειώσει .... όμορφα ευρωκομουνιστικά.... τον Φλεβάρη του 1945 με το ΕΓΚΛΗΜΑ στην Βάρκιζα. Το Σχόλιο αφορά τους Οπορτουνιστές του ...ημερόδρομου.... και σε καμία περίπτωση τον Μαργαρίτη. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΔιαγραφήΜπούρδες και πάλι μπούρδες του ανεκδιήγητου μαοϊκού ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ που όσο και να τις αναμασάει δεν εξηγούν γιατί ο Ζαχαριάδης προσυπόγραψε την καταδίκη του Άρη (ποτέ μέχρι το τέλος της ζωής του δεν την πήρε πίσω), υποστήριξε την παρουσία στην καθοδήγηση του Κόμματος όλους τους υπεύθυνους της Συμφωνίας της Βάρκιζας (τους έβαλε μάλιστα και κεντρικούς εισηγητές στο 7ο Συνέδριο του 1945) και καθυστέρησε 1½ χρόνο (από τα μέσα του 1945 ως τις αρχές του 1947) για ρίξει όλο το βάρος της δουλειάς του Κόμματος στον ένοπλο αγώνα και στον ΔΣΕ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρήστος Κ.
όλους τους υπεύθυνους = όλων των υπεύθυνων
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρ. Κ.