Μύλος

Ο ...«προοδευτικός» ο μύλος όλα τα αλέθει. Αυτό προκύπτει ξεκάθαρα το τελευταίο διάστημα από τις τοποθετήσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και όχι μόνο. 

Τις προάλλες ο Γ. Τσίπρας δήλωνε - και το επανέλαβε στη συνέχεια με διάφορες αφορμές - ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να συνεργαστεί με «υγιείς δυνάμεις της κεντροδεξιάς», διαχωρίζοντας την «παραδοσιακή ΝΔ» με τη «ΝΔ του Μητσοτάκη». 

Για να διευρύνει το εκλογικό του ακροατήριο, ο ΣΥΡΙΖΑ «παίζει» με τις αντιθέσεις στο εσωτερικό των άλλων αστικών κομμάτων και προσπαθεί να οικειοποιηθεί κάποιες από τις «φτερούγες» τους, κάτω από τον τίτλο του «προοδευτισμού». 

Κατέχει άλλωστε «τεχνογνωσία» από την εποχή της συνεργασίας με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ στην κυβέρνηση της «πρώτη φορά αριστεράς» (!), αλλά και από την «ενσωμάτωση» πρώην κορυφαίων υπουργών και στελεχών του ΠΑΣΟΚ.

 Καμία έκπληξη δεν προκαλεί. 

Αυτά που ενώνουν τον ΣΥΡΙΖΑ, τη ΝΔ, το ΚΙΝΑΛ και τα άλλα αστικά κόμματα είναι ασύγκριτα περισσότερα απ' αυτά που τους χωρίζουν, όπως δείχνουν και οι θέσεις τους σε ζητήματα πρώτης προτεραιότητας για το κεφάλαιο, όπως η οικονομική ανάπτυξη με κριτήριο την κερδοφορία του, οι διεθνείς συμμαχίες, η εμπλοκή στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια κ.ά.

Αυτή η επί της ουσίας σύμπλευση είναι που διαμορφώνει το έδαφος για μετακινήσεις στελεχών από το ένα κόμμα στο άλλο, αλλά και για σενάρια κυβερνητικών συμμαχιών που είναι από χέρι αντιλαϊκές, όπως κι αν τις βαφτίσουν.