«Στο κόκκινο» εξακολουθεί να παραμένει η κατάσταση στα ρωσο-ουκρανικά σύνορα, καθώς η ιμπεριαλιστική αντιπαράθεση ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και Ρωσίας, συνεχίζεται αμείωτη.
Οι ένοπλες δυνάμεις της Ρωσίας ανέφεραν σήμερα ότι τα στρατεύματά της άνοιξαν πυρ εναντίον μιας «ουκρανικής ομάδας δολιοφθοράς και αναγνώρισης» που επιχείρησε να εισέλθει στη χώρα, με αποτέλεσμα να βρουν το θάνατο πέντε Ουκρανοί στρατιώτες και να καταστραφούν δύο οχήματα του ουκρανικού στρατού.
Στην ανακοίνωση του ρωσικού στρατού αναφέρεται ότι «μια μονάδα της Νότιας Στρατιωτικής Περιφέρειας, μαζί με μια συνοριακή περιπολία της Ρωσικής Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ασφαλείας, απέτρεψαν μια ομάδα δολιοφθοράς και αναγνώρισης να παραβιάσει τα ρωσικά κρατικά σύνορα από το έδαφος της Ουκρανίας, στον οικισμό Μιτιακίνσκαγια, στην περιοχή του Ροστόφ».
«Πέντε Ουκρανοί στρατιώτες σκοτώθηκαν, ενώ κανένας Ρώσος στρατιώτης δεν τραυματίστηκε κατά τη διάρκεια της ανταλλαγής των πυρών», ανέφερε η ανακοίνωση και πρόσθεσε ότι κατά τη διάρκεια της επίθεσης, καταστράφηκαν και δύο ουκρανικά οχήματα μάχης που πέρασαν στο ρωσικό έδαφος «σε μια προσπάθεια να διασώσουν τους σαμποτέρ».
Από την πλευρά του πάντως, ο ουκρανικός στρατός δήλωσε ότι οι ισχυρισμοί της Μόσχας για απόπειρα εισβολής από σαμποτέρ είναι ψευδείς.
Η ρωσική ανακοίνωση έρχεται τη στιγμή που συνεχίζονται αμείωτες οι αλληλοκατηγορίες για «προβοκάτσιες» και «προσχήματα» για «εισβολή», δημιουργώντας το έδαφος για συνολικότερη ανάφλεξη.
Οι ηγέτες των ρωσόφωνων αυτονομιστών στις δύο αυτοανακηρυγμένες «Λαϊκές Δημοκρατίες» της ανατολικής Ουκρανίας ισχυρίστηκαν την Παρασκευή ότι έχουν πληροφορίες ότι το Κίεβο είναι έτοιμο να εξαπολύσει επίθεση με στόχο την ανακατάληψη των δύο περιοχών, οι οποίες διακήρυξαν την ανεξαρτησία τους μετά την ανατροπή της κυβέρνησης της χώρας το 2014.
Η Ουκρανία επιμένει ότι δεν σχεδιάζει να εξαπολύσει εισβολή στο Ντονμπάς και την Παρασκευή ο Αλεξέι Ντανίλοφ, γραμματέας του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας και Άμυνας της Ουκρανίας, ισχυρίστηκε ότι «υπάρχει απόπειρα να προκληθούν οι δυνάμεις μας», προσθέτοντας ότι τα ουκρανικά στρατεύματα «μπορούν μόνο ανοίξτε πυρ εάν υπάρξει απειλή για τη ζωή των μελών του στρατού μας».
(Πηγή: RT, TASS)
Λουγκάνσκ και Ντονέτσκ ζητούν από τη Ρωσία την αναγνώριση της ανεξαρτησίας τους
Οι ηγέτες των δύο αυτοανακηρυγμένων «Λαϊκών Δημοκρατιών» του Λουγκάνσκ και του Ντονέτσκ στην ανατολική Ουκρανία, ζήτησαν σήμερα από τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν να αναγνωρίσει τις δύο περιοχές ως ανεξάρτητα κράτη, στο απόηχο των καταγγελιών τους ότι ο ουκρανικός στρατός ετοιμάζει επίθεση εναντίον τους με στόχο την ανακατάληψή τους.
Συγκεκριμένα, ο επικεφαλής της αυτοαποκαλούμενης Λαϊκής Δημοκρατίας του Λουγκάνσκ (ΛΔΛ), Λεονίντ Πασέτσνικ, έκανε έκκληση στον Πούτιν, λέγοντας ότι η επιβεβαίωση της ανεξαρτησίας τους από τη Μόσχα «θα βοηθήσει στην αποφυγή μαζικών θανάτων κατοίκων της περιοχής, εκ των οποίων οι 300.000 είναι Ρώσοι πολίτες».
«Σας ζητώ να αναγνωρίσετε την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Λαϊκής Δημοκρατίας του Λουγκάνσκ. Σας ζητώ επίσης να εξετάσετε τη δυνατότητα σύναψης συμφωνίας φιλίας και συνεργασίας μεταξύ της ΛΔΛ και της Ρωσικής Ομοσπονδίας, συμπεριλαμβανομένης της συνεργασίας στην άμυνα», είπε σε τηλεοπτικό του διάγγελμα.
Την ίδια στιγμή, σε μια ανάλογη έκκληση προχώρησε και ο ηγέτης της «Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ» (ΛΔΝ), Ντένις Πουσίλιν. Σύμφωνα με τον Πουσίλιν, οι «πολιτικές αποφάσεις του Ρώσου ηγέτη, όπως η αναγνώριση των εγγράφων που εκδίδονται σε κατοίκους των Δημοκρατιών μας και η δυνατότητα να γίνουν Ρώσοι πολίτες, είναι ανεκτίμητες για εμάς». «Εκ μέρους όλου του λαού της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντόνετσκ σας ζητάμε να αναγνωρίσετε τη ΛΔΝ ως ανεξάρτητο, δημοκρατικό, νόμιμο, κοινωνικό κράτος», συνέχισε.
(Πηγή: «Sputnik», RT)
Απόψε ο Πούτ(αν)ιν διακήρυξε τα "δικαιώματα" των (Νεο)ρώσων ιμπεριαληστών επάνω στους λαούς της Ουκρανίας, που τους άρπαξαν οι δυτικοί ιμπεριαληστές!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι βέβαια, τα δικαιώματα τα θεμελίωσε πάνω στον αντικομμουνισμό.
"Εδώ ο γνήσιος αντικομμουνισμός"!
Kαι τώρα;
Πόλεμος;
"Κι εμείς, με ποιόν θα πάμε;", αναρωτιούνται τα όπου γης οπορτούνια.
Διότι, βεβαίως, οι κομμουνιστές, ούτε ισαποστάκηδες, ούτε πουθενάδες είναι.
Ας τα πάρουμε από την αρχή.
Θα γίνει πόλεμος; Είναι πράγματι υπαρκτός ο κίνδυνος, η πρόκειται για τους γνωστούς αστικούς θεατρινισμούς και επικοινωνιακά παιχνίδια για διαμόρφωση ευνοϊκών συσχετισμών σε ένα κλασσικό ιμπεριαλιστικό σκυλοφάγωμα; Για να απαντήσει κανείς πρέπει να ανατρέξει στα ιστορικά δεδομένα/εμπειρίες των δύο προηγουμένων παγκοσμίων ιμπεριαλιστικών συρράξεων. Τότε είχαν διαμορφωθεί συνθήκες οικονομικής κρίσης τέτοιας έκτασης και βάθους, μαζί με τα παράγωγα κοινωνικοπολιτικά και "γεωπολιτικά" ροβλήματα, που μόνο με μια τεράστια καταστροφή κεφαλαίων μπορούσε να αναγεννηθεί το σύστημα. Οι δυό πόλεμοι, στην πραγματικότητα ήταν ένας σε δυό φάσεις, που απείχαν είκοσι χρόνια. Ο Β'ΠΠ έλυσε τις εκκρεμότητες μεταξύ των ιμπεριαλιστών, που άφησε ο πρώτος, αλλά με ένα τρομερό τίμημα: Την ιστορική εμφάνιση του Σοσιαλιστικού Στρατοπέδου σαν σοβαρής πλέον απειλής, που κατέβασε το "Φάντασμα" από τον ουρανό στη γή. Ο Καπιταλισμός υποχρεώθηκε σε ιστορική στρατιωτική αναδίπλωση και οικονομικό εκσυγχρονισμό, για να αντιμετωπίσει τον θανάσιμο κίνδυνο. Παρατηρούμε, πως περάσαν πενήντα χρόνια, μέχρι να κατανικηθεί το "τέρας" και σήμερα είμαστε στα εβδομήντα, χωρίς πόλεμο τέτοιας έκτασης, σαν αυτόν, που ζήσαν οι πατεράδες/παππούδες μας. Ο Καπιταλισμός, υπό την πίεση των αναγκών, βρήκε νέους τρόπους να καταστρέφει κεφάλαια και να αναγεννάται, χωρίς να θέτει σε κίνδυνο την ίδια την ύπαρξή του. Γι αυτό και νίκησε προσωρινά το εργατικό κίνημα.
Θα πεί κανείς, πως, ναι, αλλά πια τώρα δεν υπάρχει το "τέρας" και άρα μπορούμε να επανέλθουμε στα παλιά-καλά μας συστήματα αφού τα κίνητρα, η αναδιανομή των αγορών και οι αλλαγές των ενδοϊμπεριαλιστικών συσχετισμών έμειναν αναλλοίωτα, όπως ήταν επόμενο άλλωστε.
Θάλεγα, πως αυτός ακριβώς ο συλλογισμός μας δίνει και την απάντηση στο αρχικό ερώτημα. Τι είναι εκείνο, που άλλαξε τα δεδομένα: Το "τέρας", η "Η Αυτοκρατορία του Κακού" δηλαδή η οργανωμένη παρέμβαση του παγκόσμιου εργατικού κινήματος.
(1/2)
(2/2)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι σήμερα, μόνο αυτό μπορεί να αποτρέψει τα χειρότερα για την Ανθρωπότητα. Αλλιώς, να ποντάρει κανείς σε ιμπεριαλιστικό "ορθολογισμό" είναι τόσο μάταιο, όσο και η προσμονή του καουτσκικού "Υπεριμπεριαλισμού". Ολα μπορούν να συμβούν, αν βγάλει κανείς από την εξίσωση το "Φάντασμα", που σήμερα, ακριβώς χάρη σε ότι προηγήθηκε, δεν μπορεί πια κανείς ιμπεριαλιστής να το υποτιμήσει. Και το βλέπουμε καθημερινά από την ένταση της αντικομμουνιστικής προπαγάνδας των ΜΜ"Ε" μέχρι τις υστερίες του κάθε "Αδωνι".
Συνεπώς, μόνο η αυτόνομη εμφάνιση και πορεία του εργατικού κινήματος, όσα χάλια και να έχει προσωρινά, μπορεί να αποτρέψει τα χειρότερα, όπως μια μαζική καταστροφή παγκόσμιας έκτασης. Οσο το εργατικό/κομμουνιστικό κίνημα προτάσσει την συνεκτικότητά και την ετοιμότητα-αποφασιστικότητά του να επωφεληθεί από μια παγκόσμια ιμπεριαλιστική σύρραξη, όπως ακριβώς έγινε και στο παρελθόν, θα λειτουργεί αποτρεπτικά για τον Ιμπεριαλισμό και θα βαθαίνει τις εσωτερικές αντιφάσεις του. Από την άλλη, ακόμη και αν πράγματι οι ιμπεριαλιστές τρελλαθήκανε και έχουν χάσει και το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, ακόμη και τότε, είναι ένας λόγος παραπάνω οι εργάτες και οι Λαοί να ετοιμάζονται για την δική τουςεπομένη μέρα, όποια κι αν είναι αυτή.
Αντί να προβληματίζονται "με ποιόν θα πάμε" η δήθεν "ποιόν θα υποστηρίξουμε για να φαγωθούν καλύτερα" (η ..."αριστερή", "προχώ" εκδοχή!), oι εργάτες/κομμουνιστές πρωταρχικό χρέος έχουν να αναζητούν τη δική τους, αυτόνομη και ανεξάρτητη από τις ενδοϊμπεριαλιστικές κόντρες, στάση και προοπτική.