Συνεχίζουν τον αγώνα τους παρά τον «Γολγοθά» που ανεβαίνουν

«Είναι το πιο δύσκολο ΠΑΣΧΑ για τις οικογένειές μας», τονίζουν οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ, μέσα από ανακοίνωση των σωματείων τους, σημειώνοντας πως πάνω στις μηνιαίες περικοπές, την κατάργηση του επιδόματος αδείας και των δώρων, προστέθηκαν οι δυσβάσταχτες αυξήσεις στην Ενέργεια και στα είδη πρώτης ανάγκης.

«Με μία εξόφληση που κυμαίνεται στα 450 ευρώ κατά μέσο όρο, καλούμαστε να "πληρώσουμε" τη ΔΕΗ, τα καύσιμα μετακίνησης, την ασφάλεια αυτοκινήτου, τα φροντιστήρια, το νοίκι των παιδιών που σπουδάζουν, το αρνί, το αυγό, τα παπούτσια στο βαφτιστήρι κλπ.», αναφέρουν οι εργαζόμενοι και προσθέτουν πως «σε μια επιχείρηση που έχει δυνατότητα 1.000.000 ευρώ κέρδη ημερησίως και παράλληλα οι εργαζόμενοι να έχουμε πλήρη εργασιακά, μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα, με ευθύνη και κατεύθυνση από την κυβέρνηση, με εκτελεστικό όργανο αυτής της πολιτικής τη διορισμένη και καλοπληρωμένη από την κυβέρνηση ειδική διαχείριση, έχουμε φτάσει στο σημείο να ζούμε με δανεικά, να ψωνίζουμε βερεσέ και παράλληλα να τρέχουμε και να αγωνιζόμαστε καθημερινά απέναντι σε "θεούς και δαίμονες" για να κρατήσουμε την ΛΑΡΚΟ ανοιχτή».

Η ανακοίνωση συνεχίζει:

«Για τον κύριο πρωθυπουργό, τους υπουργούς, τους βουλευτές της κυβέρνησης είναι το τρίτο ΠΑΣΧΑ που περνά από τη στιγμή που ψήφισαν και έβαλαν τη ΛΑΡΚΟ σε "εκκαθάριση" για να την εκποιήσουν.

Για εμάς είναι ο τρίτος χρόνος που "βαδίζουμε τον Γολγοθά". Αυτοί απολαμβάνουν όλα τα αγαθά και τα προσφέρουν απλόχερα στα παιδιά τους και καλά κάνουν. Για μας όμως είναι ο 27ος μήνας που οι χορτάτοι αυτοί "πατάνε στο στομάχι και μαστιγώνουν" εμάς που τους ταΐζουμε.

Συκοφαντούν την ιερή δουλειά μας, απαξιώνουν τη ΛΑΡΚΟ και υφαρπάζουν τον μόχθο μας. Ισοπέδωσαν τα πάντα. Έχουν εγκαταλείψει τα μεταλλεία σε Εύβοια, Βοιωτία, Καστοριά και είναι προ των πυλών το σταμάτημα της τελευταίας ηλεκτροκαμίνου, έχουν εγκαταλείψει παντελώς το εργοστάσιο. Έχουν εγκαταλείψει το λιγνιτωρυχείο στα Σέρβια και προμηθεύονται γαιάνθρακα, πληρώνοντας από το υστέρημά μας τα τριπλάσια. Οι εργαζόμενοι προσπαθούμε να καλύψουμε το κενό που δημιουργεί η συνειδητή και με πολιτική απόφαση "αδιαφορία" της ειδικής διαχείρισης.

Η ειδική διαχείριση ανέλαβε το κόστος παραγωγής 15-17 χιλιάδες ευρώ/τόνο και το εξοστράκισε στα 50-55 χιλιάδες ευρώ/ τόνο. Ανέλαβε 5 καμίνια σε λειτουργία και σήμερα σβήνει και το τελευταίο σε μία περίοδο που οι τιμές του νικελίου έχουν σταθεροποιηθεί στα ύψη.

Στο αίτημα να μας καταβληθεί οικονομική ενίσχυση, μας είπε: "Δεν δίνω γιατί δεν προβλέπεται από τον νόμο". Της ζητήσαμε να εγκρίνει σε όποιον συνάδελφο αιτηθεί 500 ευρώ προκαταβολή για να περάσει το ΠΑΣΧΑ και να την παρακρατήσει με 50 ευρώ το μήνα ή συμψηφίζοντάς τα με τα γάλατα, τις φόρμες, τα ρεπό, την κανονική άδεια, την τελευταία εξόφληση, την αποζημίωση (δεν το απαγορεύει ο νόμος, μας τα χρωστούν με βάση το νόμο και υπήρχε η δυνατότητα) και το αρνήθηκε. Χαμογελώντας μάλιστα. Με το άγχος από την πλευρά μας για τη συνέχιση της λειτουργίας, τους προτείναμε ρεαλιστικές και υλοποιήσιμες λύσεις, για τα μεταλλεία, το εργοστάσιο, το λιγνιτωρυχείο και αυτοί με απάθεια μας είπαν: "Το βλέπουμε…, το εξετάζουμε…". Διαμαρτυρηθήκαμε έντονα για αυτή την απαράδεκτη στάση "απάθειας" και απαξίωσης και μας απάντησαν με προβοκατόρικα επιχειρήματα, βάζοντας κομματική ταμπέλα στους εργαζόμενους που ενδιαφέρονται για τη ΛΑΡΚΟ, μας είπαν "να αφήσουμε τα ΚΚΕδίστικα".

Αυτή την εντολή έχουν. Αλλά δεν θα τους περάσει. Από τον πρωθυπουργό και τους υπουργούς, μέχρι τους κυβερνητικούς βουλευτές, την ειδική διαχείριση και τους συνεργάτες τους, είναι υπόλογοι για το έγκλημα.

Είναι υπόλογοι για την απαξίωση και το κλείσιμο. Κυρίως, είναι υπόλογοι για το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι κινδυνεύουμε στην εργασία και σαν να μην έφτανε αυτό, κάτω από το στρες μιας τέτοιας κατάστασης φεύγουν συνάδελφοι από τη ζωή από "φυσιολογικά αίτια". Η πολιτική τους παίρνει ζωές. Θα κινηθούμε με όλα τα μέσα. Και προσωπικά. Κατά παντός υπευθύνου.

Τέλος η κοροϊδία και τα παιχνίδια εμπαιγμού. Απαιτούμε διάλογο μόνο στη βάση της πρότασης των σωματείων. Δεν έχουν δικαίωμα να παίζουν με τις ζωές μας. Ξεπέρασαν και το θέατρο του παραλόγου.

Στις διαβουλεύσεις, τόσο η διαχείριση, όσο και το ΑΣΕ δεν δέχτηκαν να συζητήσουν την πρόταση των εργαζομένων, γιατί όπως έλεγαν "δεν είναι στο πλαίσιο της πολιτικής εντολής της κυβέρνησης".

Μετά τα δύο δικαστήρια και την προσωρινή διαταγή μη εφαρμογής της απόφασης του ΑΣΕ, η γραμματέας του υπουργείου μας είπε ότι "δεν έχει πρόβλημα να επαναπροσληφθούν όσοι θέλουν ανεξαρτήτως ηλικίας με την προϋπόθεση να συμφωνεί η ειδική διαχείριση". Επίσης μας είπε πως "αποκλείεται στις αποζημιώσεις να μη δοθεί το 1/6".

Αμέσως μετά τη συνάντηση με τη γραμματέα του υπουργείου συναντηθήκαμε με την ειδική διαχείριση, όπου μας είπε ότι "δέχεται τις επαναπροσλήψεις ανεξάρτητα από ηλικία. Η καταβολή του 1/6 αν και δεν προβλέπεται, υπάρχει τρόπος να δοθεί, ακόμη και το 100% της αποζημίωσης με βάση την Επ. ΣΣΕ, αρκεί να συμφωνήσει η κυβέρνηση".

Συνάδελφοι,

Σε καλό δρόμο είμαστε. "Τα τελευταία χαρτιά της σημαδεμένης τράπουλας παίζουν". Κάνουν τους αδιάφορους γιατί βιάζονται. Πρόσκληση έχουν πάρει. Εμείς εδώ είμαστε. Και εδώ θα μείνουμε. Αργά ή γρήγορα θα έρθουν.

Με ομοφωνία, ομοψυχία, αποφασιστικότητα και μαζική συσπείρωση στα σωματεία, τους περιμένουμε.

Γελά καλύτερα, όποιος γελάει τελευταίος».