ΟΚ, boomers!

Μπορεί οι φοιτητικές εκλογές να μην έγιναν για 3 χρόνια, λόγω των ειδικών συνθηκών της πανδημίας, όμως φαίνεται το αποτύπωμα που άφησαν είναι τέτοιο που κάποιοι θα μοιρολογούν για άλλο τόσο… Η ιστορική πρωτιά της Πανσπουδαστικής Κ.Σ. που συνοδεύτηκε από τη σαρωτική άνοδό της σε ποσοστά, σε όλα τα Πανεπιστήμια της χώρας, αλλά και με την ταυτόχρονη κατάρρευση των ποσοστών της κυβερνητικής ΔΑΠ, μοιάζει να έχει προκαλέσει ταραχή σε διπλό ταμπλό. 

Βέβαια, ο οδυρμός της κυβερνητικής πλευράς είναι κατανοητός. Δικαιολογεί την απελπισμένη προσπάθεια διαστρέβλωσης της πραγματικότητας και άρνησης της ήττας, έστω κι αν αυτή είναι διανθισμένη με χοντροκομμένα ψέματα και μαγειρέματα. Γι’ αυτό, άλλωστε, προκαλεί το γέλιο και τη χλεύη πρώτα και κύρια στους χιλιάδες φοιτητές που πήγαν στις κάλπες και ξέρουν πολύ καλά την αλήθεια για το τι έγινε στις σχολές τους. 

Φαίνεται, όμως, ότι τα χοντρά ζόρια από την πρωτιά της Πανσπουδαστικής δεν είναι προνόμιο μόνο της ΔΑΠ και της κυβέρνησης, διότι πώς αλλιώς μπορείς να εξηγήσεις τα άρθρα για τις φοιτητικές εκλογές στην «Εφημερίδα των Συντακτών» που θα ζήλευαν ακόμη και οι ναυαρχίδες της κυβερνητικής προπαγάνδας; Οι αρθρογράφοι περιγράφουν το αποτέλεσμα των εκλογών λες και επέστρεψαν από μνημόσυνο. Μόνο κόλλυβα δεν μοίρασαν για να πηγαίνεις με κουταλάκι στο περίπτερο. 

Τι για νίκη του σταλινισμού διαβάσαμε, τι για επαναστατική γυμναστική και υπαρξιακό άγχος του ΚΚΕ (!!!), τι για κομματικοποιημένες παρατάξεις που δεν είναι "ελεύθερες" και "ανεξάρτητες"… Δεν είχε τέλος η παρέλαση συντηρητικών στερεοτύπων και η ομολογία αντιΚΚΕ εμπάθειας! Βέβαια, αυτή τους η εμπάθεια τούς οδηγεί αντικειμενικά να γίνονται λαγός των κυβερνητικών αντιδραστικών σχεδιασμών στα Πανεπιστήμια…

Δεν είναι η πρώτη φορά, εξάλλου, που ακούμε για τις παρατάξεις στα Πανεπιστήμια. Είναι παλιά ιστορία και διαχρονική η προσπάθεια συκοφάντησης του φοιτητικού κινήματος, που, ανά περιόδους, παίρνει διάφορες μορφές. Ο σκοπός, βέβαια, παραμένει ίδιος και δεν έχει αλλάξει από το να εμποδίσει τη νέα γενιά να παλεύει οργανωμένα και συλλογικά. Η αλήθεια είναι, όμως, ότι προκαλεί εντύπωση πως τέτοιου είδους επιχειρήματα αναπαράγονται από την «ΕΦ.ΣΥΝ.» και μάλιστα λίγες μόνο μέρες μετά την ιστορική νίκη της Πανσπουδαστικής. Ίσως, μετά τις αποτυχημένες προσπάθειες να «μετρήσουν» κάποιοι το  αποτέλεσμα  των φοιτητικών εκλογών στα «σχέδιά τους» για κυβερνητική εναλλαγή (...αφού δεν «βγαίνει»  ρε παιδιά!), κάποιοι άλλοι υιοθετούν τη λογική της απαξίωσης και συκοφαντίας. Πάντως το γεγονός ότι βρίσκουν καταφύγιο στην αναπαραγωγή αντιδραστικών επιχειρημάτων, που κάθε φοιτητής και φοιτήτρια, που αισθάνεται προοδευτικός, έχει απορρίψει, λέει πολλά!

Κι επειδή, την περίοδο που οι αρθρογράφοι είχαν επαφή με τα φοιτητικά δρώμενα, οι σημερινοί φοιτητές δεν υπήρχαν ούτε σαν ιδέα, μπορούμε να τους πληροφορήσουμε ότι η νέα γενιά έχει πείρα και από αυτοαποκαλούμενους "ανεξάρτητους" και από αυτοαποκαλούμενους "ακομμάτιστους", οι οποίοι δεν είναι ούτε ανεξάρτητοι, ούτε ακομμάτιστοι. Μπορούν να ρωτήσουν να μάθουν τι είδους σκοπούς εξυπηρετούν μέσα στα Πανεπιστήμια. Κι επειδή ο ένας από αυτούς διατείνεται ότι είχε μία συνομιλία με έναν ΚΝίτη περί σοσιαλισμού κάποτε, αλλά τους διέκοψε η βροχή, μπορεί μια μέρα που να έχει ήλιο να κάνει μία ακόμα προσπάθεια. Για να μην τσούζουν και τα μάτια μας όταν τον διαβάζουμε κιόλας.

Μπορούν να κάνουν, επίσης, μία προσπάθεια να συνειδητοποιήσουν ότι υπάρχει και νέα γενιά που δεν συμβιβάζεται με τον ρεαλισμό της υποταγής. Δεν εγκλωβίζεται σε λύσεις εντός του συστήματος, που οδηγούν στην ενσωμάτωση και την παραίτηση. Έχει πετάξει στα σκουπίδια την πολιτική του «βάζω πλάτη παντού» και γι’ αυτό έστειλε στην ανυποληψία του 2% τις δυνάμεις που αντιπροσωπεύουν αυτή τη λογική μέσα στις σχολές. 

Δεν πειράζει. Όσο οι αρθρογράφοι της «Εφημερίδας των Συντακτών» τα βρίσκουν σε επιχειρήματα ενάντια στο φοιτητικό κίνημα με εκείνα που χρησιμοποιούν στον ΣΚΑΪ και το Liberal, οι φοιτητές χαίρονται τη νίκη τους, γιατί πρώτα απ’ όλα δική τους είναι. Είναι μία νίκη που έστειλε μήνυμα ελπίδας και ενθουσίασε χιλιάδες νέους ανθρώπους, πολύ πέρα από την εκλογική επιρροή του ΚΚΕ. Αυτό φαίνεται να τους ενοχλεί και όχι τώρα, ξαφνικά, να τους έπιασε ο πόνος για τις φοιτητικές εκλογές… Προσοχή γιατί καρφώνεστε!

 "Ο"