Κλαδική Απεργία στις 15 Ιούνη

Η απεργία έρχεται και σαν συνέχεια των αγωνιστικών κινητοποιήσεων του τελευταίου καιρού, που μας ένωσαν με νέους εργαζόμενους, που μας έδωσαν θάρρος, που φάνηκε ότι όταν οι εργαζόμενοι δρουν συλλογικά και οργανωμένα μπορούν να καταφέρουν πολλά. Και είναι τα παραδείγματα των αγώνων στη Φοιτητική Λέσχη, στην e-food, οι παρεμβάσεις στα παρασκευαστήρια για να πεταχτούν δουλεμπορικά έξω, σε καταστήματα που έβραζαν από αυθαιρεσία, είναι το δέσιμο που γίνεται καθημερινά με τους συναδέλφους που μας δίνει περαιτέρω δύναμη για να συνεχίσουμε να διεκδικούμε ζωή και δουλειά με δικαιώματα.

Οι εργαζόμενοι σε επισιτισμό-τουρισμό ζούμε…το δικό μας θαύμα καθημερινά! Οι συνάδελφοι στη σεζόν, έχουν να κάνουν με τα δωδεκάωρα, τα απλήρωτα ρεπό, τις συνθήκες διαβίωσης σε τρώγλες και να ακούν και τον υπουργό τουρισμού να εκθειάζει μεγαλοκαρχαρίες του κλάδου ως καλούς εργοδότες! 

Οι διανομείς σακατεύονται στα «ατυχήματα», εκτεθειμένοι σε βροχές, χιόνια, καύσωνες και να τους λεν διάφοροι τηλεμαϊντανοί ότι δεν έχουν καλή οδική συμπεριφορά! Οι καμαριέρες διαλύουν την μέση τους καθαρίζοντας πάνω από 15 δωμάτια και με τους επόπτες πάνω από το κεφάλι τους. Οι μάγειρες καίγονται στις κουζίνες με απαγορευτικές θερμοκρασίες και οι σερβιτόροι να τρέχουν πανικόβλητοι για να εξυπηρετήσουν όσους πελάτες «χωράει» το μαγαζί.. κι άλλους τόσους!

Και σε όλα αυτά τα ειδυλλιακά έρχονται να προστεθούν και τα προβλήματα της ακρίβειας, με τους λογαριασμούς να έχουν φτάσει ταβάνι, την τιμή της βενζίνης και των ειδών λαϊκής  κατανάλωσης να δυσκολεύει την καθημερινότητά μας. Ένας μισθός δε φτάνει για τα απαραίτητα. Παράλληλα, ο φόβος του πολέμου να είναι πλέον ορατός και στη χώρα μας, αφού με επιλογή όλων των αστικών κομμάτων μπήκαμε στη δίνη του. Και σε περίπτωση θερμού επεισοδίου οι πρώτοι που θα την πατήσουν θα είναι οι εργαζόμενοι του κλάδου.

Όπως έγινε πρόσφατα και με τον κορωνοϊό που βρεθήκαμε χωρίς εισόδημα ή να ζούμε με τα 534 και οι εργοδότες να εξασφαλίζουν φοροαπαλλαγές, επιδοτήσεις κλπ.
Για όλα αυτά δε χρειάζεται να κλαίμε την μοίρα μας. Δεν μένουμε μόνο στην καταγραφή των πραγμάτων. Τα πράγματα μπορούν και πρέπει να αλλάξουν, και θα αλλάξουν από εμάς για εμάς!

Με συντονισμένη δράση μέσα από το ΣΕΤΕΠΕ, με εμπιστοσύνη στη δύναμή μας. Οι αγώνες που έγιναν μας δίδαξαν πολλά. Έδειξαν ότι τίποτα δεν μας χαρίζεται, μόνο με αγώνα κατακτιέται το δίκιο μας.

Συλλογικά και οργανωμένα θα δώσουμε και αυτήν την απεργιακή μάχη, για τα συμφέροντα της τάξης μας, για τις σύγχρονες ανάγκες μας. Σπάμε τον φόβο και την μοιρολατρεία, αγωνιστικά και μαχητικά διεκδικούμε:
 Υπογραφή ΣΣΕ με αυξήσεις στους μισθούς, κατοχυρωμένα επιδόματα και τριετίες·
 Μέτρα υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, γιατρός εργασίας σε κάθε·
χώρο
 Επίδομα ανεργίας 600 ευρώ·
 Επαναφορά ΒΑΕ·
 Μέτρα προστασίας για τους διανομείς, πληρωμένες από τους εργοδότες οι βενζίνες·
και η συντήρηση

Καλούμε όλους τους συναδέλφους την Τετάρτη 15 Ιουνίου στις 10:00 μπροστά στο
ΥΜΑΘ στην απεργιακή συγκέντρωση του ΣΕΤΕΠΕ. Κανένας μόνος, κανένας φόβος!

Με τη φόρα και από την απεργιακή μάχη το Συνδικάτο μας θα συμμετάσχει στις 18 και 19 Ιουνίου στην Πανελλαδική Σύσκεψη του ΠΑΜΕ, στην Δραπετσώνα. Το ΣΕΤΕΠΕ είναι από τα ιδρυτικά σωματεία του ΠΑΜΕ και έχει συμβάλλει στην ισχυροποίησή του μέσα στο εργατικό κίνημα. Στη Σύσκεψη θα ανταλλαχθεί πείρα από χώρους δουλειάς, θα γίνει πλατιά συζήτηση για το πώς θα οργανωθεί η κοινή και συντονισμένη πάλη των σωματείων για να υπερασπιστούν τα δικαιώματα των εργαζομένων και να διευρύνουμε τις κατακτήσεις μας.

Και είναι σημαντικό για ένα σωματείο να συμμετέχει και να μεταφέρει πολύτιμη πείρα και στη Σύσκεψη αλλά και από αυτήν στους εργαζόμενους. Και κάνουμε κάλεσμα στα επιχειρησιακά σωματεία να πάρουν αποφάσεις συμμετοχής για να δυναμώσουν ακόμα περισσότερο. Να συναντηθούν οι εργολαβικοί της σίτισης του ΑΠΘ με τους εργάτες της Cosco, οι διανομείς της e-food με τους οικοδόμους, οι ξενοδοχοϋπάλληλοι του ΜΕΤ με τους εργάτες της ΛΑΡΚΟ. Οι σημαντικοί αγώνες που έδωσαν θέλουμε να γίνουν πείρα και δύναμη, για να αγκαλιάσουν περισσότερους κλάδους, να πολλαπλασιαστούν οι εστίες αντίστασης και συνενωθούν σε ένα ποτάμι διεκδίκησης.

Είναι σημαντικό για τον κάθε εργάτη που προβληματίζεται, που δεν αντέχει άλλο την σαπίλα αυτού του συστήματος, που βλέπει ότι δεν μπορούμε να περιμένουμε κάτι από τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, να κάνει το βήμα και να συμπορευτεί με το ΠΑΜΕ. Κανένας δεν περισσεύει στην κοινή πάλη για διεκδίκηση υπογραφής ΣΣΕ, αυξήσεις στους μισθούς μας, κατάργηση των φόρων σε ρεύμα και αέριο, διαγραφή χρεών και προστασία της λαϊκής κατοικίας, απεμπλοκή από τον πόλεμο και αλληλεγγύη στους πρόσφυγες. Είναι μονόδρομος να δυναμώσουμε το εργατικό κίνημα, να ριζώσουν παντού οι εστίες αντίστασης και αγώνα, χωρίς ηττοπάθεια, χωρίς να περιμένουμε σωτήρες.

Οι εργαζόμενοι του κλάδου μας δεν έχουν να περιμένουν από τις συμβιβασμένες ηγεσίες του ΕΚΘ και της Ομοσπονδίας τίποτα το θετικό. Δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από τους διάφορους «επαναστάτες» που το μόνο που κάνουν είναι να εναποθέτουν τις ελπίδες των εργαζομένων σε μια ενδεχόμενη κυβερνητική αλλαγή. Ακόμα κι αν δεν συμφωνεί κάποιος σε όλα με το ΠΑΜΕ ας αναλογιστεί: πως θα ήταν τα πράγματα στον κλάδο μας, στην περιοχή μας, αν δεν υπήρχαν οι ταξικές δυνάμεις να δώσουν μια ανάταση στο συνδικαλιστικό κίνημα, να βγάλουν νέες δυνάμεις στον αγώνα, να παλέψουν και να διεκδικήσουν σε μαζικούς χώρους; Πως θα ήταν αν ακολουθούσαμε τον δρόμο της υποταγής και του συμβιβασμού; Θα ήταν πολύ χειρότερα για τον κάθε συνάδελφο και την κάθε συναδέλφισσα.

Για αυτό χρειάζεται συμπόρευση με το ΠΑΜΕ, δυνάμωμα του ΣΕΤΕΠΕ. Με αισιοδοξία και ευθύνη συμμετέχουμε στη Σύσκεψη, που η ουσία της συμπυκνώνεται στο κεντρικό σύνθημά της:

ΣΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ Η ΔΥΝΑΜΗ! ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ Η ΕΛΠΙΔΑ! ΟΠΛΟ ΜΑΣ Η
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ!