Αποστολή στρατιωτικού προσωπικού στον πόλεμο; Οχι και για κανένα λόγο

Πάνω από 100 μέρες έχουν περάσει από την επίσημη έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία. Παρά τη διαρκή προπαγάνδα και από τις δύο πλευρές, είναι πλέον ξεκάθαρο ότι τα αντιμαχόμενα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα - που για την ώρα μάχονται στο έδαφος της Ουκρανίας - εξυπηρετούν τα συμφέροντα των αστικών τάξεων που εκπροσωπούν. Οι συνεχείς προσπάθειες επηρεασμού της νοημοσύνης των λαών δεν αποφέρουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Οι δυτικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις επιδιώκουν να διατηρήσουν την ηγεμονική τους θέση στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, ενώ η αστική τάξη της Ρωσίας προωθεί την εθνικιστική υστερία, λοιδορεί την κληρονομιά της ΕΣΣΔ και των κατακτήσεών της, ευτελίζει τον «αντιφασιστικό αγώνα».

Σε ό,τι αφορά τη χώρα μας, η κυβέρνηση και όλα τα αστικά πολιτικά κόμματα, ταγμένα στο πλευρό των Δυτικών ιμπεριαλιστών, την έχουν ήδη μετατρέψει σε στόχο. Η κυβέρνηση συνεχίζει άβουλα και αλόγιστα να εφαρμόζει τις κοινές τους αποφάσεις με τους «εταίρους και συμμάχους», με επιπλέον αποστολές πολεμικού υλικού. Αυτές, παρά τα αντίθετα λεγόμενα, αποδυναμώνουν την ικανότητα της χώρας να αντεπεξέλθει σε δύσκολες καταστάσεις, όταν θα χρειαστεί να αμυνθεί. Παράλληλα, είναι πλέον ξεκάθαρο ότι ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ όχι μόνο δεν προσφέρουν ασφάλεια στη χώρα, αλλά αντίθετα υπονομεύουν την αποτρεπτική ισχύ των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Σαν να μην έφταναν αυτά, αλλά και τόσα άλλα, φουντώνουν τελευταία οι φήμες ότι κατόπιν έξωθεν υποδείξεων η κυβέρνηση ετοιμάζεται να στείλει προσωπικό στην εμπόλεμη ζώνη της Ουκρανίας ή σε γειτονικές της χώρες, υπό το πρόσχημα της ενίσχυσης των ΝΑΤΟικών δυνάμεων της ανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ εν μέσω κρίσης.

Οι φωνές διαμαρτυρίας των στρατευμένων και των οικογενειών τους, που καταδικάζουν κάθε εμπλοκή της χώρας μας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο Ουκρανίας - Ρωσίας και στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, αυξάνονται κάθε μέρα. Οι διαμαρτυρίες αυτές αποσκοπούν στην υποστήριξη των συμφερόντων του λαού και της πατρίδας μας, όπως αυτά σαφώς καθορίζονται από το Σύνταγμα της χώρας μας, το οποίο υπερέχει έναντι οποιουδήποτε νόμου, κυβερνητικής Υπουργικής Απόφασης ή δήθεν συμμαχικής υποχρέωσης.

Τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, αξιωματικοί - υπαξιωματικοί και στρατεύσιμοι, έχουν κάθε νόμιμο και αναφαίρετο δικαίωμα να εκφράσουν ελεύθερα τα πιστεύω τους για μη συμμετοχή των ιδίων και των συναδέλφων τους σε αποστολές εκτός των συνόρων της χώρας μας και σε ιμπεριαλιστικές αποστολές ενάντια στην ειρήνη, στη ζωή των ίδιων, των οικογενειών τους και των λαών. Τυχόν προσπάθειες περιορισμού αυτού του δικαιώματός τους με τον οποιονδήποτε τρόπο, ή με το επιχείρημα ότι αυτό θα αποτελέσει κίνδυνο για την καριέρα τους, είναι έκνομες και καταδικαστέες. Αυτό τους το δικαίωμα δεν μπορεί να τεθεί υπό περιορισμό με την επίκληση ντροπιαστικών, προσβλητικών και κυνικών επιχειρημάτων, όπως ότι η εμπλοκή της Ελλάδας στο αιματοκύλισμα είναι δήθεν «ευκαιρία για τη χώρα», ή ότι η συμμετοχή απορρέει από «διεθνείς συμβατικές υποχρεώσεις» που οφείλουμε να τηρήσουμε.

Οποιαδήποτε προσπάθεια αποδυνάμωσης ή αλλοίωσης του παραπάνω δικαιώματος των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας μας, με τον οποιονδήποτε τρόπο, καθώς και προσπάθεια εξαγοράς συνειδήσεων στελεχών με χορήγηση οικονομικών ή άλλου είδους κινήτρων, προκειμένου να καμφθεί το δικαίωμά τους για μη συμμετοχή, απαιτείται όχι μόνο να πέσει στο κενό αλλά και να λάβει ευρεία δημοσιότητα, ώστε όλοι να κατανοήσουν τη σαπίλα του καπιταλιστικού - ιμπεριαλιστικού συστήματος.

Σύμφωνα με το Σύνταγμα και τον όρκο - υπόσχεση που κάθε μόνιμο στέλεχος των Ενόπλων Δυνάμεων ή στρατεύσιμος έχει δώσει, καθήκον του είναι να προσφέρει κατά τον χρόνο της σταδιοδρομίας του ή της θητείας του τις υπηρεσίες του, που αποσκοπούν αποκλειστικά στην άμυνα της πατρίδας μας και στην προστασία των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας (άρθρο 4 παράγραφος 6 του Συντάγματος).

Επιπρόσθετα συνταγματικά προστατευόμενα δικαιώματα και αξίες, τα οποία όχι μόνο καθορίζουν και προστατεύουν την άσκηση του δικαιώματος για τη μη συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικές δολοφονικές πολεμικές αποστολές εκτός των συνόρων της χώρας, αλλά επιπλέον αποτελούν πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας, είναι ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου, η προστασία της ζωής, της υγείας, ο αγώνας για την εμπέδωση της ειρήνης και της ανάπτυξης φιλικών αμοιβαίων σχέσεων μεταξύ των λαών και των κρατών.

Συνεπώς δεν συντρέχει ουδεμία υποχρέωση στα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και στο στρατεύσιμο προσωπικό της χώρας για τη συμμετοχή τους σε αποστολές εκτός των συνόρων της χώρας, πολύ δε περισσότερο σε εμπόλεμες αποστολές.

Το προσωπικό των ΕΔ πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικό και να αντισταθεί έναντι οποιουδήποτε ανταλλάγματος, οικονομικού ή μη, για τη συμμετοχή του. Μόνιμο και στρατεύσιμο προσωπικό έχουν δώσει όρκο να υπερασπίζονται την πατρίδα, και όχι τα συμφέροντα του οποιουδήποτε ιμπεριαλιστή. Η ζωή του καθενός είναι πολύτιμη και πρέπει οι ίδιοι να την προφυλάξουν με κάθε τρόπο. Η οικειοθελής μετατροπή τους σε «μισθοφόρους» είναι αντίθετη σε κάθε έννοια ηθικής και δικαίου και εγκυμονεί ιδιαίτερους κινδύνους, από τη στιγμή που μέχρι και το Διεθνές Δίκαιο δεν αναγνωρίζει μισθοφορικό στρατό.

Η ίδια η ηγεσία των ΕΔ απαιτείται πρώτη να αντιδράσει έντονα σε οποιαδήποτε τέτοια περίπτωση. Οποιος κληθεί να πάρει τέτοια απόφαση, πριν την πάρει ας θυμηθεί την Ιστορία και ας αναλογιστεί τις συνέπειες που υπέστη η χώρα λόγω της συμμετοχής της σε άλλες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις - εκστρατείες κατά το παρελθόν (Κριμαία, Μικρά Ασία, Κορέα).

Ας θυμηθούμε τον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας το 1999, όταν ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και Συνασπισμός συμφωνούσαν με τις «ΝΑΤΟικές δεσμεύσεις». Ο λαός όμως είχε αντίθετη γνώμη! Συνθήματα αντηχούσαν σε όλες τις γειτονιές της Ελλάδας. Πανό έξω από τα στρατόπεδα απαιτούσαν «Κανένας φαντάρος στη Γιουγκοσλαβία, εμείς δεν πολεμάμε για ΗΠΑ - Γερμανία». Η πρώτη αντίδραση ξεκίνησε στο αντιτορπιλικό «Θεμιστοκλής», όπου οι συζητήσεις μεταξύ των ναυτών φούντωναν. Οι πρώτες αναφορές - δηλώσεις «αντίθεσης στην αποστολή του πλοίου στον πόλεμο» υποβλήθηκαν. Συντάχθηκε η πρώτη επώνυμη επιστολή «Αρνούμαι να υπηρετήσω το ΝΑΤΟ» προς τα ΜΜΕ και τον υπουργό Αμυνας. Ο «Ριζοσπάστης» στο πρωτοσέλιδό του έγραφε: «Η σημαία του ΝΑΤΟ δεν ταιριάζει σε κανένα Ελληνόπουλο!». Πληθώρα επιστολών δημοσιεύονται. Μία έχει τις υπογραφές 38 ναυτών. Ενα βράδυ και ενώ το πλοίο ταξίδευε, τα σύμβολα του ΝΑΤΟ καθαιρέθηκαν και ρίχτηκαν στη θάλασσα. Ακολούθησε δημοσίευση επιστολών συμπαράστασης στους ναύτες από εργάτες, καλλιτέχνες, απόστρατους, δικαστικούς, φοιτητές, μαθητές, μητέρες στρατευμένων, ενώ εργατικά συνδικάτα, σύλλογοι γονέων, φοιτητικοί σύλλογοι κάνουν Γενικές Συνελεύσεις όπου διαβάζονται οι επιστολές των στρατευμένων. Ακολούθησε «λαϊκό δικαστήριο» στην πλατεία Συντάγματος για εγκλήματα πολέμου, με τον Κώστα Καζάκο και κατηγορούμενους τους ηγέτες των ΗΠΑ, Γερμανίας, Ιταλίας και του ΝΑΤΟ. Οι αντιδράσεις αυτές έδωσαν άλλη διάσταση στο τι μπορεί ο λαός να πετύχει.

Το αφήγημα της κυβέρνησης, ότι πρέπει να θυσιάσουμε ορισμένα πράγματα προκειμένου να υπερασπιστούμε τις «δυτικές» αξίες του πολιτισμού μας, είναι αποπροσανατολιστικό. Η σωστή πλευρά της Ιστορίας είναι η πλευρά του λαού και οφείλουμε να υπερασπιστούμε, όπως και τότε, με κάθε τρόπο τις αξίες που αποτελούν τα θεμέλια της τωρινής και μελλοντικής ευημερίας του λαού μας και όλων των λαών.

Κανένας φαντάρος ή μόνιμος στον πόλεμο της Ουκρανίας, έμμεσα ή άμεσα!

Χρήστος ΣΑΛΤΑΠΙΔΑΣ
Πλοίαρχος ΠΝ ε.α