Οι γυναίκες της Ελλάδας συμμετείχαν στην αντίσταση σε όλα τα μέτωπα του αγώνα

Οι γυναίκες της Ελλάδας συμμετείχαν στην αντίσταση σε όλα τα μέτωπα του αγώνα. Στην Εθνική Αλληλεγγύη, στις μεγάλες διαδηλώσεις του λαού κατά των ναζί κατακτητών, στους αγώνες στις γειτονιές για την επιβίωση και σαν αντάρτισσες, βοηθητικές και μαχήτριες, με το όπλο στο χέρι.
Είναι χαρακτηριστικό πως, από 3.000.000 εκατομμύρια μέλη της Αλληλεγγύης, οι γυναίκες ήταν 1.740.000 και οι άντρες 1.260.000.
Από το ξεκίνημα του αντάρτικου ανέβηκαν στα βουνά και γυναίκες. Στη Θεσσαλία η Μαρία Καλαμπόκα, 16 χρόνων, ως "Γιαννάκης" δούλευε με τους αντάρτες από το 1942. Στη Μακεδονία, τον Σεπτέμβριο του 1943 σε ΕΑΜίτικη εφημερίδα, μαζί με την είδηση ότι "οι γυναίκες σήμερα πήραν τα όπλα και βγήκαν στο βουνό" υπάρχει και η προτροπή "Πύκνωσε τις τάξεις του ΕΛΑΣ... γίνε πρωτοπόρα σ' όλες τις μορφές πάλης του αγώνα μας".

Την ίδια εποχή, όταν η Χρυσούλα Ταμία - Τζεφρώνη κατατάσσεται στο 50ό Σύνταγμα Πιερίων, υπήρχαν ήδη εκεί 3-4 αντάρτισσες. Στη "Γυναικεία δράση"(24.5.43) δημοσιεύεται με τα ορθογραφικά του λάθη το γράμμα της Ασημούλας, αντάρτισσας στον Παρνασσό. Παρακαλεί να της στείλουν κάλτσες μάλλινες και πουλόβερ. Η σύνταξη σε σχόλιό της επισημαίνει ότι "Μήτε γράμματα δεν τη μάθανε. Και όμως αυτή η Ασημούλα βγήκε στο βουνό" και καταλήγει "Της ζωής σου το παράδειγμα θα μας φωτίσει τον σωστό δρόμο".

Τον Μάιο του 1943 δημοσιεύεται στη "Νέα Γενιά" το γράμμα της Κωστούλας από τη Ρούμελη, "το καμάρι του γυμνασίου", που βγήκε στο βουνό. Η Κωστούλα γράφει απευθυνόμενη στις συμμαθήτριές της:
"Τι θα πει είμαι γυναίκα; Μήπως δεν είμαι παιδί της ίδιας πατρίδας; Κι η πατρίδα σήμερα έχει ανάγκη απ' όλα τα παιδιά της." Και τις καλεί: "Ξέρω που δε θα μείνω μόνη. Σήμερα ήμουν εγώ, αύριο έρχεται η δική σας σειρά, κορίτσια. Καλή αντάμωση".

Στο βουνό βρίσκονται και γυναίκες μέλη η στελέχη του ΚΚΕ σταλμένες για κομματική δουλειά. Και αυτές ο κόσμος τις θεωρεί αντάρτισσες και δικαίως, αφού και όπλο έχουν και όταν χρειαστεί παίρνουν μέρος σε μάχες.
Οι περισσότερες κοπέλες δεν φαίνεται να είναι διατεθειμένες να απασχολούνται μόνο στις βοηθητικές υπηρεσίες.
"Δεν πάω μόνο για να βράζω το φαγί ή για να πλένω τις πληγές. Όχι! Θα κρατήσω την ώρα της ανάγκης το τουφέκι, θα φέρω ένα μήνυμα, θα δώσω ένα σύνθημα, θα τελειώσω μια δύσκολη αποστολή που θέλει σβελτάδα και εξυπνάδα" γράφει η Κωστούλα.
Η ανθυπολοχαγός Λίζα γράφει:"Τα αυτόματα στα χέρια μας σκορπάνε τον θάνατο στον φασίστα κατακτητή και στους προδότες. Στη φωτιά του πολέμου δίνοντας σκληρές εξετάσεις νικήσαμε. Οι Μακεδονοπούλες αντάρτισσες το 'δειξαν στις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις. Καμιά αντάρτισσα δεν δείλιασε. Και νίκησαν παντού. Στην επίθεση τραβάμε μπροστά, στου εχθρού το ψυχορράγημα θα δώσουμε και εμείς τη χαριστική βολή".
Υπάρχουν πάρα πολλές μαρτυρίες για το θάρρος, τη γενναιότητα και την αποφασιστικότητα των διμοιριτισσών.

Εθνική Αντίσταση - ΔΣΕ

 Γυναίκες στην εξορία