Η μερική (;) αποστρατιωτικοποίηση των νησιών

Δεν είναι μυστικό ότι η απαίτηση της αποστρατιωτικοποίησης των ελληνικών νησιών υπήρχε στην Τουρκική ατζέντα πριν την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.

Μυστικό δεν είναι επίσης ότι πριν ακόμα το ξέσπασμα του πολέμου οι Αμερικανοί σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ, σιγοντάρισαν την τουρκική απαίτηση «συστήνοντας» την μείωση του στρατιωτικού αποτυπώματος (Πομπέο) στην εύφλεκτη περιοχή.

Μυστικό, τέλος, δεν είναι ότι με το ξέσπασμα του ουκρανικού πολέμου η άμεση αμερικανική οδηγία/διαταγή προς τους ευρωατλαντικούς της υποτελείς ήταν ο εφοδιασμός των Ουκρανών με πυρομαχικά και οπλικά συστήματα πυροβολικού.

Ειδικότερα, οι αμερικανικές «συστάσεις» προς χώρες όπως η Ελλάδα που διατηρούσαν στο οπλοστάσιό τους όπλα και πυρομαχικά σοβιετικής κατασκευής ήταν να τα ξεστοκάρουν άμεσα και να τα αντικαταστήσουν με νέες παραγγελίες που εκ των πραγμάτων θα αιμοδοτήσουν την  αμερικανική πολεμική βιομηχανία.

Η ελληνική κυβέρνηση ήταν απ’ τους πρώτους που έσπευσαν να ανταποκριθούν σ’ αυτές τις αμερικανικές οδηγίες/διαταγές, καθώς η χώρα διαθέτει όπλα «σοβιετικής» τεχνολογίας με τα οποία είναι εξοικειωμένος ο Ουκρανικός στρατός. 

Μόνο που στην προκειμένη περίπτωση υπήρξαν κάποια «προβλήματα»:

Τα εν λόγω όπλα αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της άμυνας των ελληνικών νησιών.

Τα νησιά αυτά περιλαμβάνονται στον κατάλογο που «έδειξε» ο Τούρκος ΥΠΕΞ  λέγοντας ότι αν δεν αποστρατιωτικοποιηθούν η Τουρκία θα θέσει θέμα κυριαρχίας, δηλαδή θα αμφισβητήσει την ελληνική κυριαρχία επ’ αυτών.

Για το «ξαλάφρωμα» των αμυντικών δυνατοτήτων των νησιών υπάρχουν σφοδρές αντιδράσεις εντός του ελληνικού στρατεύματος, όχι τόσο από γαλονάτους επιτελείς με πολιτικές διασυνδέσεις και φιλοδοξίες, όσο από αξιωματικούς οι οποίοι βρίσκονται ή θα βρεθούν επί του πεδίου μιας ενδεχόμενης ελληνοτουρκικής αναμέτρησης.

Μέσα σ αυτό το σκηνικό αποκτούν ιδιαίτερη σημασία οι πληροφορίες που δημοσίευσε ο Ριζοσπάστης και σύμφωνα με τις οποίες η Ελλάδα μέχρι στιγμής έχει στείλει στην Ουκρανία:

2.100 ρουκέτες RM-70 μεγάλο μέρος των οποίων αφαιρέθηκε από τις αποθήκες πυρομαχικών νησιών του Βόρειου Αιγαίου.

3.200.000 φυσίγγια 7,62 χιλιοστών.

60 (τουλάχιστον) δυσεύρετοι και πανάκριβοι αντιαεροπορικοί πύραυλοι «Stiger».

17.000 πολύτιμα βλήματα πυροβολικού 155 χιλιοστών. 

1.100 φορητοί αντιαρματικοί πύραυλοι RPG.

Για την μεταφορά των εν λόγω ελληνικών πυρομαχικών, σύμφωνα με τον Ριζοσπάστη, στήθηκε από το ΝΑΤΟ μια εναέρια επιχείρηση 21 εναέριων αποστολών, αποτελούμενη από 6 ελληνικά μεταγωγικά αεροσκάφη C-130, 10 καναδέζικα και 5 Νέας Ζηλανδίας.

Τα παραπάνω, είναι όσα έχουν ήδη σταλεί από την ελληνική κυβέρνηση στην Ουκρανία. Ωστόσο, όπως πληροφορηθήκαμε από τον Γερμανό Καγκελάριο, ο Μητσοτάκης έχει συμφωνήσει ακόμη τα εξής:

Να στείλει 130 ΒΜΡ1 Τεθωρακισμένα Οχήματα Μεταφοράς Προσωπικού με πυροβόλο 73 χιλιοστών (σοβιετικής κατασκευής κι αυτά και καθοριστικής σημασίας για την άμυνα των νησιών)

Αντικατάσταση των εν λόγω τεθωρακισμένων με παροπλισμένα παλαιά γερμανικά «Marder 1A3/5», με το αδύναμο πυροβόλο των 20 χιλιοστών

Κάπως έτσι εξηγούνται τα μπράβο και τα παλαμάκια που εισπράττει ο Κυριάκος Μητσοτάκης από εταίρους και συμμάχους το τελευταίο διάστημα, καθώς και οι… συγκινητικές τοποθετήσεις αμερικανογερμανών αξιωματούχων που δηλώνουν ότι η ελληνική κυριαρχία επί των νησιών είναι αδιαμφισβήτητή.

Μόνο που αυτή η κυριαρχία αμφισβητείται ήδη ξεκάθαρα από την Τουρκία. Και είναι αφέλεια να πιστεύει κάποιος ότι οι αμερικανογερμανοί και λοιποί ευρωατλαντικοί εταίροι είναι πιθανό να  πολεμήσουν για να υπερασπιστούν τα ελληνικά εδάφη.

topontiki