Φτάνει πια! Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό!

Τον πύρινο εφιάλτη βίωσαν και βιώνουν οι κάτοικοι στην Αττική, στον Εβρο, στην Ηλεία και άλλες περιοχές για μια ακόμα χρονιά, διαπιστώνοντας ότι είναι απόλυτα εκτεθειμένοι στην εγκληματική πολιτική που φέρει τη σφραγίδα όλων των κυβερνήσεων: Αυτή της ανυπαρξίας μέτρων πρόληψης και αντιπυρικής προστασίας, αποτέλεσμα της διαχρονικής υποχρηματοδότησης και διάλυσης των δασικών υπηρεσιών, των ελλείψεων σε έμψυχο δυναμικό και μέσα στην Πυροσβεστική, της πολιτικής στήριξης των επιχειρηματικών σχεδιασμών στα καμένα. Αυτά συμβαίνουν όταν στις 23 Ιούλη συμπληρώνονται 4 χρόνια από την τραγωδία στο Μάτι (ενώ και η πρόσφατη φωτιά στην Πεντέλη ξεκίνησε περίπου από το ίδιο σημείο που είχε ξεκινήσει το 2018), όπου 102 άνθρωποι βρήκαν τραγικό θάνατο, ενώ οι πυρόπληκτοι ακόμα δεν έχουν πάρει εξολοκλήρου ούτε τις αποζημιώσεις - ψίχουλα και ταλαιπωρούνται.

Για άλλη μια φορά γίνονται «κουρελόχαρτο» οι κυβερνητικές διαβεβαιώσεις περί «ετοιμότητας του κρατικού μηχανισμού αυτή την αντιπυρική περίοδο», όπως και το δήθεν ενδιαφέρον για τους πληγέντες. Στην πραγματικότητα, αυτό που συμβαίνει διαχρονικά είναι ότι οι αστικές κυβερνήσεις και η ΕΕ (το σκηνικό άλλωστε επαναλαμβάνεται σε μια σειρά χώρες) συνεχίζουν να λογαριάζουν ως πιο «συμφέρουσα λύση» το να καταβάλλουν κάποιες αποζημιώσεις - κοροϊδία στους πληγέντες, αντί για την πραγματική ενίσχυση ενός ολοκληρωμένου σχεδίου πυροπροστασίας με επίκεντρο την πρόληψη. 

Οι εξαγγελίες της κυβέρνησης για τους πληγέντες το επιβεβαιώνουν. Κινούνται στην πεπατημένη των μέτρων - κοροϊδία, που απέχουν πολύ από την κάλυψη των αναγκών των πυρόπληκτων. Για παράδειγμα οι αναστολές πληρωμών στην εφορία μεταθέτουν τα χαράτσια για ένα εξάμηνο, λες και τότε θα είναι καλύτερη η κατάσταση των κατεστραμμένων νοικοκυριών, ενώ και οι αποζημιώσεις δίνονται με το σταγονόμετρο και περνάνε από ψιλή «κρησάρα», πράγμα που δυσκολεύει το ξαναχτίσιμο των κατοικιών.

Η προπαγάνδα του αστικού κράτους και των μηχανισμών του, ΜΜΕ και άλλων, όπως έδειξε και το σόου που έστησε την περασμένη Πέμπτη ο πρωθυπουργός στην Πεντέλη, κομπάζοντας ότι «η καταστροφή δεν είναι και τόσο μεγάλη», βάζει τον πήχη στο να μην υπάρξουν νεκροί, κάτι που επιχειρείται να εμπεδωθεί και στη συντριπτική πλειοψηφία του λαού, μαζί με την προπαγάνδα περί «ατομικής ευθύνης». Μια συζήτηση που εν έτει 2022 αποκαλύπτει τα τραγικά αδιέξοδα, τα μεγάλα εμπόδια που βάζει αυτή η εγκληματική πολιτική στην αξιοποίηση προς όφελος του λαού των τεράστιων δυνατοτήτων της επιστήμης και της τεχνικής.

Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα, που το καλοκαίρι καίγονται, τον χειμώνα πνίγονται και παγώνουν, πρέπει να πουν ένα μεγάλο «φτάνει πια», να κάνουν την οργή και την αγανάκτησή τους οργανωμένο αγώνα διεκδίκησης για τη ζωή που τους ανήκει. Σε αυτή την κατεύθυνση οργανώνουν την πάλη τους τα ταξικά εργατικά συνδικάτα και το εργατικό - λαϊκό κίνημα.

Στην πρώτη γραμμή αυτές τις κρίσιμες ώρες για τον λαό βρέθηκαν τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, που ήταν από την πρώτη στιγμή στις λαϊκές γειτονιές της Ανατολικής Αττικής, δίνοντας μάχη με τις φλόγες, οργανώνοντας την έμπρακτη αλληλεγγύη, με σύνθημα «μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό». Εκεί βρέθηκαν από την επομένη της καταστροφής κλιμάκια του ΚΚΕ με τον Γιάννη Γκιόκα, μέλος της ΚΕ και βουλευτή του Κόμματος στην περιοχή, για να αναδειχτούν τα δίκαια αιτήματα των λαϊκών ανθρώπων, εκεί βρέθηκε και ο «Ριζοσπάστης», καταγράφοντας την αγωνία και την απόγνωση των κατοίκων, δίνοντας φωνή στη διεκδίκηση για να σταθούν στα πόδια τους.