Βασίλης Εφραιμίδης

 
Μια ζωή αδιάκοπη πάλη

Η ζωή του Β. Εφραιμίδη ήταν μια αδιάκοπη πάλη. Το 1923, πρόσφυγας από τον Πόντο, έρχεται στην Αθήνα. Σπουδάζει στη Νομική, επιδίδεται με επιτυχία στον αθλητισμό, συμμετέχει στο αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα και παράλληλα εργάζεται.

Για τη δράση του στον Πόλεμο του '40, όπου υπηρέτησε στην πρώτη γραμμή του μετώπου, παρασημοφορήθηκε με το Αριστείο Ανδρείας. Το 1941 γίνεται μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθήνας. Είναι ήδη μέλος του ΚΚΕ και εντάσσεται στο ΕΑΜ. Με την Απελευθέρωση συνεχίζει την πολιτική του δράση.

Μέσα σε συνθήκες σκληρών διώξεων αναλαμβάνει διευθυντής της «Ελεύθερης Ελλάδας», οργάνου της ΚΕ του ΕΑΜ. Ως διευθυντής της εφημερίδας διώκεται από την αντίδραση για «αδικήματα Τύπου». Καταδικάζεται το 1947 και οδηγείται στη φυλακή. Αποφυλακίζεται τον Ιούλη του 1951.

Το 1951 εκλέγεται πρώτη φορά βουλευτής της ΕΔΑ στην Αθήνα. Το 1952 αναλαμβάνει εκδότης, διευθυντής και αρθρογράφος της «Αυγής» - οργάνου της ΕΔΑ. Παραμένει στη θέση αυτή μέχρι το 1956. Στις εκλογές του '56 εκλέγεται βουλευτής της ΕΔΑ στη Θεσσαλονίκη. Επανεκλέγεται το 1958, το 1961, το 1963 και το 1964.

Η χουντική δικτατορία του 1967 τον καταδιώκει αλλά ο Β. Εφραιμίδης διαφεύγει τη σύλληψη. Αναπτύσσει έντονη αντιδικτατορική δράση στη Δυτική Ευρώπη, για την οποία η χούντα τού αφαιρεί την ελληνική ιθαγένεια και δεσμεύει τις συντάξεις του ως βουλευτή και δικηγόρου.

Μετά τη μεταπολίτευση ο Β. Εφραιμίδης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, συνεχίζει τη δραστήρια πολιτική του δράση. Ενεργοποιείται ιδιαίτερα στο κίνημα ειρήνης. Στις εκλογές του 1981 εκλέγεται ευρωβουλευτής του ΚΚΕ. Παραμένει ευρωβουλευτής ως το 1999. Από το 9ο Συνέδριο του ΚΚΕ (Δεκέμβρης 1973) εκλεγόταν συνεχώς μέλος της ΚΕ του Κόμματος.

Ο Βασίλης  Εφραιμίδης, γεννήθηκε, στο χωριό του Πόντου Ακνταμαντανί, στις 31 Δεκέμβρη 1915..

Πέθανε στις  15 Αυγούστου 2000  στην Αθήνα.  

Άτιμοι κομμουνιστές θα πεθάνετε!