Ανρί Μπαρμπύς

Ο Ανρί Μπαρμπύς γεννήθηκε στις 17 του Μάη 1873 στο Ανιέρ, κοντά στο Παρίσι, Σπούδασε φιλολογία και φιλοσοφία. Αποφοίτησε το 1889 και άρχισε να δημοσιογραφεί. Το 1895 κυκλοφόρησε το πρώτο του έργο, μια συλλογή διηγημάτων. Το 1903 δημοσίευσε το μυθιστόρημά του «Οι ικέται», ενώ μεγάλη επιτυχία σημείωσε το μυθιστόρημά του «Η κόλαση», που μεταφράστηκε και στην ελληνική γλώσσα το 1923.

Όταν ξέσπασε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος ο Ανρί Μπαρμπύς επιστρατεύτηκε, πολέμησε γενναία και τραυματίστηκε πολλές φορές. Μέσα στη φρίκη του πολέμου, μέσα στο αδικοχυμένο αίμα και την αφάνταστη καταστροφή,  ο Ανρύ Μπαρμπύς εμπνεύστηκε, το περίφημο αντιπολεμικό μυθιστόρημά του, τη «Φωτιά». Το βιβλίο κυκλοφόρησε το 1916 και πήρε το βραβείο  της Ακαδημίας Γκονκούρ.

Η έκδοση του βιβλίου έπεσε σαν βόμβα στη Γαλλία. Όμως ο Μπαρμπύς και μετά τη σύναψη της ειρήνης αφοσιώθηκε στον αντιπολεμικό αγώνα. Ίδρυσε την Διεθνή Ένωση Παλαιών Αγωνιστών και την ονομαστή γαλλική ομοσπονδία παλαιών πολεμιστών Α.Ρ.Α.Κ.

Εχθρός του πολέμου, ο διεθνιστής Μπαρμπύς, ακολούθησε τον πραγματικό δρόμο, προσχώρησε στο στρατόπεδο του κομμουνισμού και διετέλεσε χρόνια φιλολογικός διευθυντής και κριτικός της Ουμανιτέ, κεντρικού οργάνου του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος.

Τα βιβλία που εξέδωσε στο μεταξύ είναι: «Μερικές γωνιές της καρδιάς», «Λόγοι πολεμιστού», «Φως στην άβυσσο», «Με το μαχαίρι στα δόντια» (μεταφράστηκε στα ελληνικά το 1931), «Τα δεσμά», «Δύναμη», «Ιησούς», «Οι Ιούδες του Ιησού» κλπ.

Μα ο Μπαρμπύς δεν αγωνίστηκε μόνο με την πένα του. Ολόκληρη η ζωή του τη διέθεσε για τον απελευθερωτικό αγώνα των εργαζομένων της Γαλλίας κι όλου του κόσμου. Υπερασπιστής σε δίκες καταδιωκόμενων από τη διεθνή αντίδραση, στάθηκε πάντα στο πλευρό των θυμάτων της λευκής τρομοκρατίας σ’ όλον τον κόσμο και στα Βαλκάνια ιδιαίτερα.

Για τη λευκή τρομοκρατία στα Βαλκάνια έκανε επιτόπια έρευνα και έγραψε το περίφημο έργο του «Οι δήμιοι στα Βαλκάνια», που αποτελεί ένα αλύπητο ξεσκέπασμα των εγκλημάτων και ένα δημόσιο στιγματισμό των δολοφόνων στη Βουλγαρία, Ρουμανία, Γιουγκοσλαβία κλπ.

Εκείνο όμως που αποτελεί το κορύφωμα της δράσης του είναι η οργάνωση δυο παγκόσμιων συνεδρίων κατά του φασισμού και του πολέμου, του Συνεδρίου του Άμστερνταμ και του Συνεδρίου του Πλεγέλ. Στη δικιά του πρωτοβουλία, κατά κύριο λόγο, οφείλεται και η οργάνωση του τελευταίου παγκόσμιου Συνέδριου των Συγγραφέων όπου συγκεντρώθηκαν τα καλύτερα πνεύματα της ανθρωπότητας για να συγκροτήσουν το Ενιαίο Μέτωπο της προοδευμένης διανόησης κατά της αντίδρασης, του φασισμού και του πολέμου.

Ανρί Μπαρμπύς, πρόεδρος της «Επιτροπής προστασίας των θυμάτων του φασισμού και της λευκής τρομοκρατίας», καταγγέλλει, στις 08/01/1929, σε γράμμα του προς την ελληνική κυβέρνηση την τρομοκρατία που ασκείται κατά του εργατικού κινήματος στην Ελλάδα.

Ο Ανρί Μπαρμπύς πέθανε, στις 30/8/1935, σε νοσοκομείο της Μόσχας, και τάφηκε στο νεκροταφείο Περ Λασέζ του Παρισιού.

 

Ο τάφος του Ανρί Μπαρμπύς στο νεκροταφείο Περ Λασέζ του Παρισιού

  Όταν ο Α. Μπαρμπύς κατήγγειλε τη τρομοκρατία στην Ελλάδα