Μαζί σε βάρος του λαού υφαίνουν τον «ιστό της αράχνης»

 Η πολιτική αντιπαράθεση γύρω από τις υποκλοπές, όπως επιβεβαίωσε και η συζήτηση στη Βουλή, εξελίσσεται σε μία ακόμα κοκορομαχία ανάμεσα στα αστικά κόμματα, η οποία επιχειρεί να κρύψει κάτω από το χαλί το σάπιο υπόβαθρο που γεννά και γιγαντώνει σήμερα την παρακολούθηση και την καταπάτηση λαϊκών ελευθεριών.

Σε αυτήν τη βάση το ΚΚΕ αντιμετωπίζει και την αποτελεσματικότητα της Εξεταστικής Επιτροπής, πόσο μάλλον όταν η τόσο σοβαρή υπόθεση των υποκλοπών σε βάρος του ΚΚΕ έγινε προσπάθεια να υποβαθμιστεί στις συζητήσεις στη Βουλή, με τον κ. Μητσοτάκη και τον κ. Τσίπρα να μη «βρίσκουν χώρο» στις ομιλίες τους να κάνουν στοιχειώδη αναφορά σε αυτήν.

Η ΝΔ εξακολουθεί να επιστρατεύει δικαιολογίες και προσπαθεί να πείσει ότι «δεν ξέρει τίποτα για τον φόνο». Την ίδια ώρα επιθετικά υπερασπίζεται τον ρόλο της ΕΥΠ και συνολικά των κρατικών αρχών και υπηρεσιών, δηλαδή το καθεστώς στο οποίο, μόνο το 2021, οι διατάξεις άρσης του απορρήτου προσεγγίζουν τις 19.000, πάνω από το 80% των οποίων στηρίζονται στους περιβόητους «λόγους εθνικής ασφάλειας»!

Ωστόσο, οι νομοθετικές και άλλες παρεμβάσεις της ΝΔ είναι το «δέντρο» σε ένα ατέλειωτο «δάσος» αντιδραστικών ρυθμίσεων που όλες οι κυβερνήσεις διαχρονικά έχουν στηρίξει και διευρύνει. Για να κρυφτεί ακριβώς το «δάσος», που καθιστά όλα τα αστικά κόμματα και τις κυβερνήσεις συνένοχες στην επίθεση στα λαϊκά δικαιώματα, ιδιαίτερα ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και άλλες πολιτικές δυνάμεις εξακολουθούν να τοποθετούνται δείχνοντας το «δέντρο».

Γιατί:

1. Είναι μόνο το «δέντρο» και όχι το δάσος η στενή συζήτηση για το απόρρητο των επικοινωνιών, χωρίς να συζητιούνται μαζί οι ευρωπαϊκές κατευθύνσεις και ρυθμίσεις για τα προσωπικά δεδομένα και την επιτήρηση του διαδικτύου, που επιτρέπουν στις κρατικές αρχές αλλά και στα μονοπώλια να «αλωνίζουν» στις ζωές των εργαζομένων και των νέων, χαρτογραφώντας τις επικοινωνίες και τη δραστηριότητά τους.

Το αντιδραστικό «δάσος» πύκνωσε όταν όλοι μαζί - ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, ΜέΡΑ25 - ψήφισαν τον νόμο 4624/2019 που έφερε η ΝΔ για την εφαρμογή στην Ελλάδα του Γενικού Κανονισμού «Προστασίας Δεδομένων» της ΕΕ, που άνοιξε τον δρόμο στη νόμιμη πλατιά επεξεργασία προσωπικών και ευαίσθητων πληροφοριών του λαού. Οταν όλοι μαζί, με τον ίδιο νόμο, ενσωμάτωσαν στην ελληνική νομοθεσία το «αδελφάκι» του Γενικού Κανονισμού, την Αστυνομική Οδηγία για την επεξεργασία δεδομένων από τις αρχές επιβολής του νόμου (2016/680), που διεύρυνε το νόμιμο κρατικό φακέλωμα για σκοπούς «δημόσιας τάξης» και άλλους, σκόπιμα γενικά διατυπωμένους λόγους.

2. Είναι συζήτηση για... το «κλαδί» του «δέντρου» η συζήτηση για το απόρρητο των επικοινωνιών, με έμφαση μόνο στον νόμο 2225/1994 και μάλιστα ορισμένες διατάξεις του. Είναι συνειδητή πολιτική επιλογή όλων των κομμάτων να κρυφτούν οι κατευθύνσεις τόσο της ΕΕ όσο και του ελληνικού Συντάγματος, ρυθμίσεις που επιτρέπουν τη νόμιμη παρακολούθηση του λαού ακόμα και σε μαζική κλίμακα.

Γι' αυτό δεν μίλησε και δεν μιλά κανείς, πέραν του ΚΚΕ, για τον ν. 3917/2011, ο οποίος ενσωμάτωσε μία βαθιά αντιδραστική Οδηγία (2006/24), και παρότι αυτή η Οδηγία έχει καταργηθεί, ο ίδιος ο νόμος παραμένει ανέπαφος από όλες τις κυβερνήσεις, θεσπίζοντας το προληπτικό φακέλωμα κάθε ηλεκτρονικής επικοινωνίας όλων ανεξαιρέτως των πολιτών!

Βέβαια, κανένα κόμμα πέραν του ΚΚΕ δεν αμφισβήτησε και δεν αμφισβητεί τις συνταγματικές ρυθμίσεις, την ίδια την ανάγκη προάσπισης της «εθνικής ασφάλειας», δηλαδή την προάσπιση του κράτους και της εξουσίας του κεφαλαίου απέναντι τόσο στον «εξωτερικό» όσο βέβαια και στον «εσωτερικό εχθρό».

Ειδικά η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να πείσει ότι μπορεί να εξυπηρετηθεί η «εθνική ασφάλεια» του κεφαλαίου χωρίς να στοχοποιείται ο «εσωτερικός εχθρός» του, το εργατικό - λαϊκό κίνημα, αποτελεί συνειδητό αναποδογύρισμα της πραγματικότητας, ότι η αποστολή του αστικού κράτους είναι να επιτίθεται στον λαό, ως τον βασικό εχθρό του κεφαλαίου, που με όλες του τις λειτουργίες υπηρετεί. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποκαλύπτεται όταν στην πρότασή του δια στόματος Τσίπρα στη Βουλή, για αλλαγή του νομικού πλαισίου άρσης του απορρήτου δήθεν σε προοδευτική κατεύθυνση, προτείνει στον ορισμό της «εθνικής ασφάλειας» να περιληφθεί η «διεθνής τρομοκρατία», σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της ΕΕ.

Οσους «γεωγραφικούς» και άλλους προσδιορισμούς κι αν προσθέσουν στην «τρομοκρατία», αυτή παραμένει μία έννοια κινούμενη σε ολοένα πιο αντιδραστική κατεύθυνση, με βάση και την επίσημη πολιτική της ΕΕ, έτσι που να ποινικοποιεί ακόμα και τη ριζοσπαστική σκέψη, στοχοποιώντας ειδικά την κομμουνιστική ιδεολογία και δράση. Στο όνομα αυτής της ολοένα διευρυνόμενης, επικίνδυνης έννοιας της «τρομοκρατίας» προωθείται σήμερα αποφασιστικά η μαζική, προληπτική επιτήρηση των επικοινωνιών του λαού και των νέων.

3. Στην αντιδραστική αυτή κατεύθυνση ομονοούν όλα τα αστικά κόμματα και όλες οι κυβερνήσεις έχουν να επιδείξουν πλούσιο έργο. Μάλιστα, φαίνεται ότι ήταν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που «εισήγαγε» επίσημα και συγκροτημένα στην Ελλάδα τη «ριζοσπαστικοποίηση» και πήρε μέτρα για την καταπολέμησή της!

Συγκεκριμένα, σε αστικές μελέτες σημειώνεται ότι ήταν το 2016 που η ριζοσπαστικοποίηση μπήκε με επίσημο τρόπο στην «πολιτική ατζέντα» στην Ελλάδα. Το υπουργείο Δικαιοσύνης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ πρωτοστάτησε για να οριστεί το φαινόμενο της ριζοσπαστικοποίησης στην Ελλάδα και κυρίως να εισαχθεί η κατεκτημένη ...«τεχνογνωσία» γύρω από την αντιμετώπισή της. Ανοιξε τον δρόμο ώστε να εκπαιδευτούν οι «επαγγελματίες πρώτης γραμμής» (βλ. αστυνομία και άλλες υπηρεσίες): Διοργάνωσε σεμινάρια και workshops, διαμόρφωσε «Οδηγό εκπαίδευσης» και εγχειρίδια «τσέπης», ώστε οι παραπάνω «επαγγελματίες» να μπορούν να αναγνωρίζουν και να αντιμετωπίζουν τη ριζοσπαστικοποίηση και τον εξτρεμισμό. Οι συγγραφείς των «manual» δεν έκρυψαν λόγια: Ξεκαθάρισαν ότι «η κύρια προτεραιότητα των ελληνικών υπηρεσιών ασφαλείας» είναι ο «ιδεολογικά εφορμούμενος εξτρεμισμός και τρομοκρατία», στις οποίες περιλαμβάνεται και η «ακροαριστερή»¹!

Αλλωστε, με τη χρηματοδότηση της ΕΕ, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Ταμείου Εσωτερικής Ασφάλειας - Τομέα Αστυνομικής Συνεργασίας, αναπτύχθηκε στην Ελλάδα το έργο της «Ενίσχυσης των Φορέων Επιβολής του Νόμου για την Αναγνώριση και Καταπολέμηση της Ριζοσπαστικοποίησης και του Εξτρεμισμού», που ξεκίνησε επί ημερών ΣΥΡΙΖΑ (2018) για να ολοκληρωθεί επί κυβέρνησης ΝΔ.

4. Αυτό το πολυδαίδαλο νομικό πλαίσιο, οι ευρωπαϊκές κατευθύνσεις που στρέφονται ευθέως ενάντια στον λαό και ειδικά στην κομμουνιστική ιδεολογία και δράση, είναι ιδιαίτερα «σκοτεινό», από την άποψη ότι μαυρίζει τις ζωές και τα δικαιώματα των εργαζομένων και των νέων, παραμένει όμως ιδιαίτερα «καθαρό» ως προς τις στοχεύσεις του.

Είναι λογικό και επόμενο: Οσο εντείνονται τα αδιέξοδα του σάπιου συστήματος, τόσο εντείνεται η επίθεση των κυβερνήσεων, ανεξαρτήτως «απόχρωσης», στα δικαιώματα του λαού. Και όσο πιο αντιλαϊκή και βάρβαρη γίνεται η πολιτική των κυβερνήσεων για τα συμφέροντα του κεφαλαίου, τόσο θα προσπαθούν οι κυβερνήσεις και οι κρατικές αρχές να παίρνουν προληπτικά μέτρα, να παρακολουθούν, να χειραγωγούν και ενσωματώνουν τη σκέψη και τη στάση των εργαζομένων, ειδικά της νέας γενιάς. Θα αξιοποιούν τα πιο σύγχρονα τεχνολογικά και άλλα μέσα για αυτούς τους αντιδραστικούς σκοπούς, αντί για την αναβάθμιση των όρων ζωής των πολλών, την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών.

Ολα μαζί τα αστικά κόμματα θα συνεχίσουν να υφαίνουν τον «ιστό της αράχνης», στηριγμένα στα κοινά αντιλαϊκά, νομικά και πολιτικά «πέδιλα» στα οποία συγκλίνουν, όπως είναι το Σύνταγμα και οι ευρωπαϊκές κατευθύνσεις, με τη «βούλα» των οποίων διευρύνονται οι παρακολουθήσεις. Παράλληλα, ειδικά οι «προοδευτικές» πολιτικές δυνάμεις, αστικές και οπορτουνιστικές, θα επιχειρούν να αναβαπτιστούν στις κολυμπήθρες των σκανδάλων των «άλλων» και, βέβαια, να πείσουν ότι αυτό το σύστημα τάχα παίρνει «καλυτέρευση» και «εκδημοκρατισμό».

Δεν θα τους περάσει. Ο λαός με τις πολιτικές του επιλογές και την οργανωμένη δράση του θα κάνει πράξη αυτό που μάταια προσπαθούν να αποτρέψουν με την παρακολούθηση και την καταστολή: Θα υπερασπίσει ο ίδιος τα δικαιώματα και τις ελευθερίες του, χωρίς εμπιστοσύνη στις κυβερνήσεις, χωρίς να αναμένει «σωτήρες», αλλά βαδίζοντας στον δρόμο της ανατροπής. Ο λαός σήμερα, μέσα στις συνθήκες φτώχειας, ακρίβειας, ιμπεριαλιστικών πολέμων και της σαπίλας που αναδίδει το σύστημα και με τις υποκλοπές, να δώσει απάντηση: Με το ΚΚΕ.

Σημείωση:

1. Βλ. π.χ. μελέτη: Localising 'radicalisation': Risk assessment practices in Greece and the United Kingdom. The British Journal of Politics and International Relations. 2020

Στέλα ΠΑΠΑΟΙΚΟΝΟΜΟΥ
Δικηγόρος, ΠΜΣ Δίκαιο και Τεχνολογίες Πληροφορικής - Επικοινωνιών,μέλος του Τμήματος Δικαιοσύνης και Λαϊκών Ελευθεριών της ΚΕ του ΚΚΕ