Με τον «βραχνά» της στέγης να ταλαιπωρεί ολοένα και περισσότερο τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, ειδικά τα τελευταία χρόνια, με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων, είναι τουλάχιστον προκλητικός ο διαγκωνισμός ανάμεσα στη ΝΔ, στον ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα για το ποιος διαθέτει το «καλύτερο» στεγαστικό πρόγραμμα για να ανακουφίσει τάχα τον λαό και ιδιαίτερα τη νεολαία. Είναι τα ίδια κόμματα που με τους πλειστηριασμούς, τους νόμους και τα χαράτσια μετέτρεψαν τη στέγη σε πολυτέλεια.
Τώρα προστίθενται τα δυσβάσταχτα κόστη της Ενέργειας και τα απανωτά κύματα ακρίβειας για όλα τα είδη πλατιάς κατανάλωσης, που μαζί με τους ξέφρενους ανοδικούς ρυθμούς των ενοικίων διαμορφώνουν έναν εφιάλτη διαρκείας.
Τα στοιχεία σοκάρουν, αφού τα λαϊκά νοικοκυριά φτάνουν να διαθέτουν μέχρι και το μισό εισόδημά τους για τη στέγη, η ιδιοκατοίκηση περιορίζεται όλο και περισσότερο, ενώ είναι πλέον απαγορευτικά τα κόστη για να σπουδάσει κάποιος νέος «εκτός έδρας», αν δεν καταφέρει να βρει δωμάτιο σε κάποια από τις ελάχιστες και υποβαθμισμένες φοιτητικές εστίες.
Ολα τα παραπάνω επιβεβαιώνουν το συμπέρασμα ότι αυτό που εμποδίζει την ικανοποίηση μιας από τις πιο ζωτικές λαϊκές ανάγκες, δηλαδή της στέγασης, είναι η ίδια η καπιταλιστική κερδοφορία, που έχει καταστήσει την κατοικία πανάκριβο εμπόρευμα.
Σε αυτήν την κατεύθυνση, άλλωστε, την τελευταία δεκαετία ξηλώθηκαν τα όποια στεγαστικά προγράμματα υλοποιούσε ο ΟΕΚ, ο οποίος καταργήθηκε, με τους εργαζόμενους βέβαια να συνεχίζουν να πληρώνουν εισφορές, ενώ οι εργοδότες έχουν απαλλαγεί.
Ετσι, αν και οι εργαζόμενοι επιβαρύνονται με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο, το μόνο που τους «παρέχεται» είναι μερικά ψίχουλα για «επίδομα ενοικίου», ενώ οι εργοδότες έχουν απαλλαγεί από εισφορές περίπου 2,5 δισ. ευρώ την τελευταία 10ετία!
Σήμερα, που η ανάγκη για φτηνή στέγη γίνεται όλο και μεγαλύτερη, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να ανακοινώσει νέες «παροχές», όχι για τους εργαζόμενους, αλλά στα μέτρα των κατασκευαστικών ομίλων και των τραπεζών, υποτίθεται για την αντιμετώπιση του οξυμένου αυτού προβλήματος.
Από τη μία οι όμιλοι, με τα γνωστά σχήματα των ΣΔΙΤ, που «ευλογούνται» από όλες τις κυβερνήσεις, ετοιμάζονται να ξεκοκαλίσουν ένα αποθεματικό 1,5 δισ. ευρώ που έχουν συσσωρεύσει οι εισφορές των εργαζομένων, όπως και το κτιριακό απόθεμα του ΟΕΚ.
Και από την άλλη οι τράπεζες ανοίγουν τα γκισέ τους σε νέα πελατεία, προσφέροντας δανεισμό με «επιδοτούμενα» από το κράτος επιτόκια, δηλαδή πάλι από τα λεφτά των εργαζομένων.
Με τέτοιες αντιλαϊκές συνταγές, που δοκιμάζονται και σε άλλα κράτη της ΕΕ, χωρίς να ανακουφίζουν ουσιαστικά τον λαό, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να ανακοινώσει «στοχευμένα» μέτρα για τα πιο φτωχά λαϊκά νοικοκυριά, στο όνομα της «κοινωνικής συνοχής», ενώ ταυτόχρονα επιδοτεί έμμεσα τους κατασκευαστικούς και άλλους ομίλους. Τα εργατικά - λαϊκά στρώματα θα συνεχίσουν βέβαια να «κόβουν από παντού» για να τα φέρουν βόλτα.
Μπροστά στη ΔΕΘ, όπου όλα τα αστικά κόμματα ετοιμάζονται να επιστρέψουν στον «τόπο του εγκλήματος», παρουσιάζοντας δεσμεύσεις όπως οι παραπάνω για τη λαϊκή στέγη, οι εργαζόμενοι και τα σωματεία τους ξεδιπλώνουν τις δίκαιες διεκδικήσεις τους για ολοκληρωμένο στεγαστικό σχεδιασμό με ευθύνη του κράτους, πλαφόν στα φοιτητικά ενοίκια, άτοκα δάνεια στα νέα ζευγάρια, παύση των πλειστηριασμών κ.ο.κ.
Το οξυμένο λαϊκό πρόβλημα της στέγης φέρνει στο προσκήνιο και τους όρους για την εξασφάλιση φτηνής και ποιοτικής κατοικίας για κάθε λαϊκό νοικοκυριό, δηλαδή τη σύγκρουση με την ίδια τη μέγγενη της καπιταλιστικής κερδοφορίας, που πνίγει κάθε τέτοια σύγχρονη δυνατότητα. Σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, που δείχνει και παλεύει γι' αυτήν τη διέξοδο, οι εργαζόμενοι μπορούν να περάσουν στην αντεπίθεσή τους, για να πάψει να είναι «όνειρο θερινής νυκτός» η αυτονόητη ανάγκη για στέγη.
Πλαφόν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε το πρόβλημα της φοιτητικής στέγης είπε να ασχοληθεί ο ΣΥΡΙΖΑ καταθέτοντας σχετική Ερώτηση στη Βουλή. Το ενδιαφέρον του για τη στέγη των φοιτητών είναι γνωστό από την περίοδο της διακυβέρνησής του, όταν παγίωνε την υποχρηματοδότηση της φοιτητικής μέριμνας, ξυλοφόρτωνε τους οικότροφους στο υπουργείο Παιδείας, συνέχιζε την παράδοση της λειτουργίας των φοιτητικών εστιών σε εργολάβους, απαγόρευε τις μετεγγραφές σε πολλά ομοειδή τμήματα, τα οποία δεν αντιστοίχιζε μεταξύ τους.
Σήμερα απογειώνει τον εμπαιγμό, προτρέποντας την κυβέρνηση να «διατηρήσει σε ανεκτά επίπεδα τις αυξήσεις στα ενοίκια των φοιτητικών κατοικιών». Δηλαδή και η φοιτητική στέγη να παραμένει εμπόρευμα και τα νοίκια να τραβάν την ανηφόρα αλλά «με μέτρο»! Η επιβολή πλαφόν στις τιμές των ενοικίων αποκλειστικά για τη φοιτητική στέγη θα οδηγήσει τους ιδιοκτήτες να απορρίπτουν τους φοιτητές από νοικάρηδες για να διαθέσουν τα διαμερίσματά τους σε υψηλότερες τιμές. Τελικά θα οδηγήσει σε ξεσπίτωμα των φοιτητών! Ετσι είναι. Οταν δεν θες να συγκρουστείς με τη στέγη - εμπόρευμα, θα πουλάς φύκια για μεταξωτές κορδέλες!
Μοναδική απάντηση στο στεγαστικό πρόβλημα είναι οι προτάσεις του ΚΚΕ όπως η αξιοποίηση αδιάθετων διαμερισμάτων και ξενοδοχείων για τη δωρεάν στέγαση των φοιτητών, της ακίνητης περιουσίας των πανεπιστημίων και του Δημοσίου για την ανέγερση νέων εστιών, η αύξηση του στεγαστικού επιδόματος με θέσπιση πλαφόν στις τιμές συνολικά των ενοικίων, η διεύρυνση των μετεγγραφών για όσους φοιτητές δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να σπουδάσουν εκτός τόπου κατοικίας.
Παράλληλα, το ΚΚΕ πρωτοστατεί στον αγώνα για συνολικά μέτρα αντιμετώπισης της ακρίβειας και της ενεργειακής φτώχειας, για να μην πληρώσει ξανά ο λαός τον λογαριασμό στην κατοικία, στην Ενέργεια, στα καύσιμα, στην Παιδεία και την Υγεία, ώστε να μείνουν άθιχτα τα κέρδη του κεφαλαίου.
902