Εμπάργκο

Η άρση του εμπάργκο για την πώληση αμερικανικών όπλων στην Κύπρο, για την οποία περίσσεψαν οι πανηγυρισμοί και στη χώρα μας, δεν αφορά την άμυνα και την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου. Είναι επικίνδυνη εξέλιξη, γιατί οδηγεί σε ακόμα μεγαλύτερη εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς που οξύνονται.

Οσοι μιλάνε για «θωράκιση» του νησιού και βλέπουν «ασπίδες προστασίας» από την τουρκική επιθετικότητα, λένε ψέματα! Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει.

Προϋπόθεση για να αρθεί πλήρως το εμπάργκο των ΗΠΑ (μερική άρση υπήρξε πριν από δυο χρόνια) ήταν να απαγορεύσει η Κύπρος τον ελλιμενισμό ρωσικών πλοίων στα αγκυροβόλιά της και να διασφαλίσει ότι οι κυπριακές τράπεζες δεν θα γίνονται «ιμάντας» για τα ρωσικά συμφέροντα στην περιοχή.

Στόχος είναι να περιοριστεί η ρωσική παρουσία στην Ανατ. Μεσόγειο, με την Κύπρο να αναλαμβάνει αναβαθμισμένους ρόλους στον ΝΑΤΟικό σχεδιασμό. Ανοίγει ταυτόχρονα ο δρόμος για να εμπλακεί ακόμα πιο ενεργά στη σύγκρουση ΝΑΤΟ - Ρωσίας στην Ουκρανία.

Το στρατιωτικό υλικό της Κύπρου είναι κατά βάση ρωσικό. Η άρση του εμπάργκο διευκολύνει την αντικατάστασή του με αμερικανικό και επιταχύνει την προώθησή του στην Ουκρανία, όπως ζητάνε οι ΑμερικανοΝΑΤΟικοί.

Οι εξελίξεις αυτές δεν περνούν απαρατήρητες από τη Ρωσία, ούτε βέβαια από την Τουρκία, η κυβέρνηση της οποίας προαναγγέλλει ως «απάντηση» την παραπέρα στρατιωτικοποίηση των Κατεχόμενων, με πρόσχημα την προστασία των Τουρκοκυπρίων.

Καμία θωράκιση της Κύπρου και των κυριαρχικών της δικαιωμάτων δεν υπάρχει λοιπόν. Καμιά «ασπίδα» από την τουρκική επιθετικότητα, που κλιμακώνεται σταθερά το τελευταίο διάστημα.

Αλλωστε, ούτε η μερική άρση του εμπάργκο πριν από δυο χρόνια έφερε μεγαλύτερη «ασφάλεια» στο νησί. Οι προκλήσεις της Τουρκίας όχι μόνο δεν περιορίστηκαν, αλλά εντάθηκαν κι άλλο, ενώ στο Κυπριακό πληθαίνουν τα σημάδια και οι πιέσεις για διευθετήσεις σε βάρος Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.

Δεν διαφεύγει τέλος ότι η άρση του αμερικανικού εμπάργκο περιέχεται στον περίφημο νόμο «East Med» που ψήφισε η Γερουσία των ΗΠΑ για να θωρακίσει τα αμερικανικά συμφέροντα στην Ανατ. Μεσόγειο.

Ο νόμος αυτός προβλέπει μεταξύ άλλων την ενίσχυση της τριμερούς συνεργασίας Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ, με την «υψηλή εποπτεία» των ΗΠΑ, την προώθηση της συνεργασίας για την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων της Ανατ. Μεσογείου και την αναβάθμιση της Κύπρου στους ενεργειακούς και στρατιωτικούς σχεδιασμούς, με προοπτική την ένταξή της στο ΝΑΤΟ.

Εγχώρια και διεθνή επιτελεία «διαβάζουν» την άρση του εμπάργκο ως ένα ακόμα μήνυμα στην Τουρκία να βάλει «πάγο» στις σχέσεις της με τη Ρωσία. Αλλοι πάλι την ερμηνεύουν ως «άλλοθι» για να δώσουν οι ΗΠΑ και στην Τουρκία τους εξοπλισμούς που ζητάει, για να διατηρείται η ισορροπία δυνάμεων στην περιοχή.

Ετσι κι αλλιώς, τα Ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό «δένονται» ακόμα περισσότερο με το παζάρι ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ με την Τουρκία, προκειμένου αυτή να παραμείνει στο δυτικό στρατόπεδο και να περιορίσει τις σχέσεις της με τη Ρωσία.

Αυτό επιδιώκουν και όλα τα κόμματα του ευρωατλαντικού τόξου στη χώρα μας, στο όνομα της ΝΑΤΟικής συνοχής.

Σ' αυτό το άγριο για τους λαούς σκηνικό, έρχεται να ρίξει «λάδι στη φωτιά» η απόφαση για άρση του αμερικανικού εμπάργκο. Ομως 49 χρόνια μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο και 70 από την ένταξη της Ελλάδας και της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ, κανείς δεν μπορεί να κάνει «εμπάργκο» στην πείρα που έχουν αποκτήσει οι λαοί.

Αποδείχτηκε περίτρανα όλα αυτά τα χρόνια ότι η ιμπεριαλιστική συμμαχία μόνο δεινά και κινδύνους μπορεί να «εγγυηθεί» στους λαούς της περιοχής. Οτι η εμπλοκή στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια, με ευθύνη όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων και των αστικών κομμάτων, υπονομεύει και δεν θωρακίζει τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας.

Το συμφέρον και η ελπίδα για τους λαούς της περιοχής βρίσκονται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση: Στην πάλη ενάντια στα ΝΑΤΟικά σχέδια και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για την πραγματική φιλία και αλληλεγγύη των λαών, που θα 'ρθει μόνο μέσα από τη σύγκρουση σε κάθε χώρα με την εξουσία της αστικής τάξης και τους διεθνείς συμμάχους της.