ΜΑΘΕ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΟΥ

Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2022

Διαβεβαιώσεις


 Καβγά για το «δημοσιονομικό κόστος» των μέτρων έστησαν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ μετά τις ομιλίες Τσίπρα και Μητσοτάκη στη ΔΕΘ. Η κοροϊδία πάει σύννεφο και ο λαός πρέπει να τους την επιστρέψει...

Η ΝΔ κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ ότι το κόστος του προγράμματός του ξεπερνάει τα 10 δισ. ευρώ και οδηγεί τη χώρα σε νέα μνημόνια, ο δε ΣΥΡΙΖΑ απαντάει ότι τα μέτρα του κοστολογούνται όσο περίπου και της ΝΔ και ότι δεν απειλούν τη «δημοσιονομική σταθερότητα».

Διαβεβαιώνουν και οι δύο ότι οι «αντοχές της οικονομίας» είναι ο «θεμέλιος λίθος» της πολιτικής τους. Η οικονομία τους όμως «αντέχει» μόνο τα κέρδη του κεφαλαίου και γι' αυτά συνθλίβει τα δικαιώματα και τις ανάγκες του λαού.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Ενέργεια: Είτε με τις «στοχευμένες επιδοτήσεις» της ΝΔ στα τιμολόγια του ρεύματος είτε με τις υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για μείωση του ΦΠΑ και άλλων φόρων «στα κατώτερα όρια που προβλέπει η ΕΕ», η πανάκριβη Ενέργεια δεν πρόκειται να αντιμετωπιστεί ούτε πρόκειται να ανακουφιστούν πραγματικά τα λαϊκά νοικοκυριά από το κόστος της.

Την ακρίβεια στο ρεύμα και στα καύσιμα την προκαλούν η «απελευθέρωση» της αγοράς Ενέργειας και η στρατηγική της «πράσινης» ανάπτυξης, όπου «πίνουν νερό» η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ και τα άλλα αστικά κόμματα, προκειμένου να ανοίγονται νέα πεδία κερδοφορίας για το κεφάλαιο.

Γι' αυτό ο Κυρ. Μητσοτάκης από τη ΔΕΘ μοίρασε διαβεβαιώσεις στους ομίλους ότι το κράτος θα συνεχίσει να στηρίζει τις «πράσινες» επενδύσεις και ότι το σχετικό «πισωγύρισμα» στη χρήση πετρελαίου και λιγνίτη είναι προσωρινό, εξαιτίας της αποκαλούμενης «ενεργειακής κρίσης».

Το ίδιο και ο Αλ. Τσίπρας, που αφιέρωσε ένα ολόκληρο κεφάλαιο από το λεγόμενο «εθνικό» του σχέδιο για να επαναλάβει την προσήλωση του ΣΥΡΙΖΑ στην «πράσινη» κερδοφορία των ομίλων, όπου το κράτος στέκεται αρωγός με κονδύλια και επιδοτήσεις.

Εκλεισε μάλιστα πονηρά το μάτι και σε κάποιους «δυσαρεστημένους» από τη μέχρι τώρα κατανομή των κονδυλίων, στους οποίους υπόσχεται μια πιο «δίκαιη» μοιρασιά της πίτας. Αλλά και μεγαλύτερη «ευελιξία» στα κονδύλια για τη διαχείριση της φτώχειας, προκειμένου να απορροφούνται οι «κοινωνικοί κραδασμοί».

Κοινό τους «ταμείο» είναι το περίφημο Ταμείο Ανάκαμψης, που μαζί ψήφισαν στη Βουλή. Είναι ο «κουμπαράς» της «πράσινης» ανάπτυξης, που λειτουργεί όπως και τα μνημόνια: Με αντεργατικά - αντιλαϊκά «προαπαιτούμενα» για να εκταμιεύονται οι δόσεις, στα οποία προστέθηκε μάλιστα και το «υπόλοιπο» της «μεταμνημονιακής εποπτείας».

Τα λεφτά του Ταμείου προέρχονται από «κοινό δανεισμό» των κρατών - μελών της ΕΕ και από νέους «πράσινους» φόρους, για τους οποίους, όπως αποκάλυψε ο «Ριζοσπάστης», ετοιμάζεται και σχετική Οδηγία της ΕΕ.

Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, το «πουγκί» γεμίζει από τον κλεμμένο ιδρώτα και τη φοροαφαίμαξη του λαού και «αδειάζει» για να χρηματοδοτούνται «πράσινες» επενδύσεις του κεφαλαίου, στο «εύφορο» επενδυτικό έδαφος που διαμορφώνουν τα προαπαιτούμενα αντιλαϊκά μέτρα.

Αυτό είναι το κοινό αντιλαϊκό πρόγραμμα όποιας κυβέρνησης κι αν προκύψει από τις επόμενες εκλογές, είτε με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ είτε τη ΝΔ είτε μια κυβέρνηση «έκτακτων συνθηκών», που θα τους περιλάβει όλους, μαζί και το ΠΑΣΟΚ, ενδεχόμενο που αφήνουν ανοιχτό τα αστικά και κομματικά επιτελεία.

Ο καβγάς τους είναι για το πόσο και από ποια τσέπη θα συνεχίσει να πληρώνει ο λαός, που τον καταδικάζουν σε θυσίες δίχως τέλος για τα κέρδη του κεφαλαίου, σε καπιταλιστική ανάπτυξη και κρίση.

Ως εδώ λοιπόν! Την απάντηση έδωσαν χιλιάδες εργαζόμενοι και βιοπαλαιστές με τη συμμετοχή τους στο συλλαλητήριο της ΔΕΘ, στις αγωνιστικές πρωτοβουλίες που ακολούθησαν. Θα τη δώσουν ακόμα πιο δυνατά συμμετέχοντας μαζικά στην προετοιμασία της πανεργατικής πανελλαδικής απεργίας στις 9 Νοέμβρη. Ανάβοντας σε ακόμα περισσότερους κλάδους και χώρους δουλειάς τη σπίθα της διεκδίκησης και της αντεπίθεσης για αυξήσεις στους μισθούς και μέτρα ανακούφισης από την ακρίβεια, για σύγχρονους όρους δουλειάς και ζωής!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου