Εκδηλώνεται πειρατεία στο ιταλικό κρουαζιερόπλοιο “Ακίλε Λάουρο”

 07-10-1985. Ακίλε Λάουρο (Achille Lauro) συμβάν. Παραλίγο διάλυση του ΝΑΤΟ.””

Ήταν 07 Οκτωβρίου του 1985 όταν μια τρομοκρατική ενέργεια λίγο έλειψε να διαλύσει τη συμμαχία του ΝΑΤΟ. Το ιταλικό κρουαζιερόπλοιο, Ακίλε Λάουρο (Achille Lauro) απέπλευσε από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου για το λιμάνι του Πορτ Σαΐντ σύμφωνα με τον προγραμματισμένο πλου. Όμως η κρουαζιέρα αναψυχής των 440 επιβατών γρήγορα θα εξελισσόταν σε κρουαζιέρα τρόμου.

Τέσσερις Παλαιστίνιοι μέλη του ‘’Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης’’ οπλισμένοι με καλάσνικοφ και χειροβομβίδες έκαναν πειρατεία και κατέλαβαν το πλοίο. Η ενέργεια τους αυτή έγινε πρόωρα καθώς αποκαλύφθηκαν από μέλος του πληρώματος που βρήκε τον οπλισμό τους. Απειλούσαν να ανατινάξουν το πλοίο και να σκοτώσουν περίπου 100 αμερικανούς επιβάτες αν δεν απελευθερώνονταν 50 Παλαιστίνιοι οι οποίοι τελούσαν υπό κράτηση στο Ισραήλ. Αρχηγός του ήταν ο Μοχαμεντ Αμπας.

Η απειρία των τρομοκρατών, το μεγάλο μέγεθος του πλοίου αλλά και ότι είχαν βγει εκτός σχεδίου και δεν πήγαν όπως τα περίμεναν, τους έκανε να χάσουν τον έλεγχο και να είναι υπερβολικά νευρικοί.. Θυμα της επιδρομής ήταν ο καθηλωμένος σε καροτσάκι Αμερικανοεβραίος Λεων Κλιγκχοφερ που πυροβολήθηκε και πετάχτηκε στην θάλασσα, καθώς όπως δήλωσε χρόνια αργότερα Μοχαμεντ Αμπάς, «δημιουργούσε προβλήματα και παρακινούσε τους επιβάτες να αντισταθούν». Ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις μεταξύ των χωρών που εμπλέκονταν. Καμία όμως δεν θέλει να αναλάβει το βάρος να λύσει το ζήτημα. Το Ακιλε Λαουρο δεν είναι επιθυμητό σε κανένα λιμάνι. Η Ιταλία, η Αίγυπτος, η Συρία και οι ΗΠΑ πετάνε την ευθύνη κατηγορώντας η μια την άλλη.

Έτσι όλες οι πλευρές αποφασίζουν να αναλάβει η Ελλάδα και ο Πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου να λύσει το ζήτημα λόγω των καλών σχέσεων που είχε οικοδομήσει ο ίδιος με τον Γιασέρ Αραφάτ και τα αραβικά κράτη. Δυο μέρες μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις επικρατεί ψυχραιμία. Αποφασίζεται οι τρομοκράτες να απελευθερώσουν το πλοίο και τους επιβάτες και να διαφύγουν σώοι και αβλαβείς. Καθώς το κρουαζιερόπλοιο επιστρέφει στην Αλεξάνδρεια ένα αιγυπτιακό Boeing 737 αναλαμβάνει να πάρει τους τέσσερις Παλαιστίνιους και να τους πάει στην Τύνιδα. Επρόκειτο για μια λύση που θα έβρισκε όλους τους εμπλεκόμενους σύμφωνους.

Τα πράγματα όμως δεν έγιναν όπως συμφωνήθηκαν. Ο Ροναλντ Ρέιγκαν Πρόεδρος των ΗΠΑ έδωσε εντολή σε αμερικανικά μαχητικά να αναχαιτίσουν το αεροσκάφος με τους πειρατές και να το εξαναγκάσουν σε πρόωρη προσγείωση. Οι Ιταλοί εξοργίζονται με αυτήν την πράξη καθώς άλλα είχαν προσυμφωνηθεί και η κατάσταση ξεφεύγει από τα όρια. Τελικά το Boeing 737 κατέβηκε στην ιταλική αεροπορική βάση Σιγκονελα καθώς δεν είχε αλλά καύσιμα. Μαζί του όμως προσγειώθηκαν μεταγωγικά των ΗΠΑ γεμάτα με ειδικές δυνάμεις ΔΕΛΤΑ(Delta Force) με σκοπό να συλλάβουν τους Παλαιστινίους πάνω σε ιταλικό έδαφος.

Ο Ιταλός Πρωθυπουργός Μπετίνο Κραξι (Bettino Craxi)εξοργίστηκε γιατί είχε εγγυηθεί μαζί με τον Έλληνα Πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου την ασφαλή διέλευση των τεσσάρων. Έδωσε εντολή στον Αρχηγό των ιταλικών μυστικών υπηρεσιών Φουλβιο Μαρτίνι πως δεν θα ανεχτεί την εισβολή και επιχείρηση αμερικανικών στρατευμάτων σε ιταλικό έδαφος και μόνο πάνω από τα πτώματα των ιταλικών δυνάμεων θα περνούσαν οι Αμερικανοί. Οι Ιταλοί περικύκλωσαν τους Δέλτα και είχαν εντολή να τους σκοτώσουν αν προχωρούσαν. Ο Ιταλός Πρωθυπουργός δεν ανεχόταν αυτήν την αλαζονική εισβολή και ας καταστρεφόταν το ΝΑΤΟ με την εντολή του. Οι αμερικανικές δυνάμεις κατάλαβαν ότι δεν αστειεύονταν οι Ιταλοί και αποχώρησαν.

Ο Αμπας κατάφερε και διέφυγε. Έζησε χρόνια κρυμμένος στην Τυνήσια, την Λιβύη και το Ιράκ μέχρι την πτώση του Σαντάμ Χουσεΐν. Τότε οι δυνάμεις κατοχής των ΗΠΑ στο Ιράκ τον εντόπισαν και τον συνέλαβαν δεκαοκτώ χρόνια μετά την πειρατεία. Πέθανε στην φυλακή τον Μάρτιο του 2004.

Το Ακίλε Λάουρο (Achille Lauro) συνέχισε τα ταξίδια του μεχρι τις 30 Νοεμβρίου του 2004 που έπιασε φωτιά από ύποπτες αιτίες, προφανώς ασφαλιστικές, και βυθίστηκε στις 02 Δεκεμβριου του 2004 έξω από την Σομαλία. Έχει μείνει στην ιστορία γιατί παραλίγο να διαλυόταν το ΝΑΤΟ.

Ταξίδι ΣτονΧρόνο