Για το Μουντιάλ του Κατάρ

“Το καταγγελλόμενο ως “εξαγορασμένο” Μουντιάλ, το Μουντιάλ που σειρά ερευνών το καταγράφουν ως βουτηγμένο στο αίμα χιλιάδων εργατών, το Μουντιάλ – φερετζές μιας δεσποτικής ανελεύθερης πετρομοναρχίας που οι πολυεθνικές έσπευσαν να της πουλήσουν “ανθρωπιστική” βιτρίνα όπως είχαν κάνει και με την χούντα του Βιντέλα στην Αργεντινή, εδώ στην Ελλάδα έχει το δικό του αντίτιμο:

Για να το δεις θα πρέπει – για πρώτη φορά στα χρονικά – να πληρώσεις την συνδρομή σου. Στον ΑΝΤ-1…

Λατρεύω το ποδόσφαιρο. Το ποδόσφαιρο που (έπαιξα και έγραψα για αυτό: https://www.imerodromos.gr/podosfairo-mia-thrhskeia-choris-apistous/ ) είναι συνυφασμένο – όσο κανένα άλλο παιχνίδι – με τις “αλάνες” των ονείρων, αυτό το “μπαλέτο” του δρόμου, που η ομορφιά του θα το κάνει να γεννιέται και να ξαναγεννιέται καθάριο και άσπιλο παρά και ενάντια στον βούρκο των σφετεριστών του.

Αυτό το ποδόσφαιρο – παιχνίδι των λαών του πλανήτη Γη, κανένας κάπηλος δεν μπορεί να το μαγαρίσει, όπως δεν μπορεί να μαγαρίσει την αθωότητα στα μάτια κάθε παιδιού που του πετάνε μια μπάλα. Αυτή η ευτυχία, αυτή η χαρά στο πρόσωπο κάθε παιδιού, που επαναλαμβάνεται εκατομμύρια φορές κάθε μέρα σε κάθε σημείο του κόσμου, είναι η “αχίλλειος πτέρνα” της μπάλας που την εκμεταλλεύονται οι “βαρόνοι”. Αλλά ταυτόχρονα είναι και η δύναμη του ποδοσφαίρου να μένει ανέγγιχτο από την βρωμιά των καταχραστών του.

Εχουν αλώσει το σώμα του παιχνιδιού μας. Αλλά την ψυχή του δεν μπορούν να την λεκιάσουν. Γιατί καμία σχέση δεν έχει με το ποδόσφαιρο των μαφιόζικων τακτικών των Χαβελάνζε και των Μπλάτερ της FIFA. Με το ποδόσφαιρο των Ντάσλερ το αγορασμένο από την συνδεδεμένη με χίλια νήματα με τους ναζί “Adidas”. Με το ποδόσφαιρο της διαφθοράς που σέρνεται στο βούρκο των Νταχάου του Κατάρ και της κάθε διεθνούς και εγχώριας “παράγκας”.”

Από το facebook του Νίκου Μπογιόπουλου