Το ΚΚΕ κρατά ψηλά τη σημαία του Σοσιαλισμού - Φωτίζει την ελπίδα που βρίσκεται στην πάλη των λαών

 
Φίλες και φίλοι

Συντρόφισσες και σύντροφοι

Σήμερα εδώ στη Χαλκίδα, στην Εύβοια, γιορτάζουμε τα 104 χρόνια ηρωικής ζωής και δράσης του τιμημένου ΚΚΕ. Έχουμε βαθιά στο μυαλό και την καρδιά μας, όχι μόνο την ιστορία, το ηρωικό παρελθόν, αλλά κυρίως, την αυριανή Ελλάδα της εργατικής εξουσίας, τη νέα κοινωνία του σοσιαλισμού – κομμουνισμού.

Αυτή τη θέληση, την αισιοδοξία την αντλούμε από τις ρίζες μας, από τις ματωμένες σημαίες μας. Την αντλούμε από τις σύγχρονες εκρηκτικές αντιθέσεις που δε χωράνε στον παλιό κόσμο της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Είμαστε περήφανοι γιατί στο διάβα αυτών των δεκαετιών, το Κόμμα μας αναμετρήθηκε με τα δύσκολα, πέρασε από φωτιά και από σίδερο, δεν λύγισε, άντεξε, στάθηκε όρθιο.

Και όταν πάλεψε, μέσα σε διαφορετικές συνθήκες και με διαφορετικές μορφές πάλης, στην περίοδο του Μεσοπολέμου, της Μεταξικής δικτατορίας, της Κατοχής, της ΕΑΜικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Και στη μετεμφυλιακή περίοδο των άγριων διώξεων, των εκτελέσεων, των εξοριών, των φυλακών, της τρομοκρατίας. Και στην περίοδο της Χούντας με την αντιδικτατορική πάλη. Και στη μεταπολιτευτική περίοδο με νέα κάθε φορά καθήκοντα.

Είμαστε περήφανοι για κάθε στιγμή της ηρωικής ιστορίας και δράσης μας. Είμαστε περήφανοι γιατί, στα δύσκολα επίσης χρόνια της αντεπανάστασης που ακολούθησαν, αυτού του μεγάλου πισωγυρίσματος για την ανθρωπότητα, κάναμε πράξη αυτό που έγραψε ο Ριζοσπάστης, τη μέρα που κατέβαινε η κόκκινη σημαία από το Κρεμλίνο το 1991. Κρατήσαμε, ψηλά την κόκκινη σημαία, φωτίσαμε την ελπίδα που βρίσκεται στην πάλη των λαών!

Το ΚΚΕ δεν υπέγραψε και δεν υπογράφει δήλωση μετανοίας στην εγχώρια και διεθνή αστική τάξη. Το ΚΚΕ κράτησε και κρατά ψηλά τη σημαία του σοσιαλισμού. Με αυτή τη σημαία έγραψαν λαμπρές σελίδες, εκατοντάδες χιλιάδες κομμουνιστές και κομμουνίστριες.

Ο ηρωισμός και η θυσία τους, όπως η θυσία του Θύμιου Καψή, του Καπετάν Ανάποδου και των συντρόφων του, αγκαλιάζει το χτες και το σήμερα. Και στη Ρούμελη και εδώ την Εύβοια, οι καταβολές και οι ρίζες του ΚΚΕ είναι πολύ βαθιές.

Όπως παντού, κι εδώ η πορεία του Κόμματός μας είναι ταυτισμένη με τις πιο πρωτοπόρες αγωνιστικές προσωπικότητες, με ανθρώπους της μαχητικής διανόησης και τους καλλιτέχνες του λαού. Δεν ξεχνάμε κανέναν! Τους τιμούμε όλους και όλες!

Από τον πρωτοπόρο εργάτη Γιάννη Χάνο, το Μήτσο Καπόλο, το Γιώργη Βλαχούτσικο, τον Λυκούργο Ζούμπερη, τον Γραμματέα της ΕΠΟΝ Εύβοιας Βαγγέλη Ευαγγελόπουλο, που έπεσαν ηρωικά για τη ζωή με τόσους άλλους. Αλλά και αυτούς που εξορίσθηκαν, βασανίστηκαν, φυλακίστηκαν για δεκαετίες ολόκληρες με το κεφάλι ψηλά. Όπως ο Δημήτρης Σάρλης (Αχιλλέας), ο Μήτσος Στολίδης, ο Σταμάτης Κρητικός, ο Σπύρος Καπετάνιος, ο Νίκος Μαζαράκης, ο Δήμος Γιαλαμπούκης, ο Γιάννης Ηλίας, ο Προκόπης Τζάνος (Λόγγος). Όλους αυτούς που στις μεγάλες στιγμές του κινήματος, τάχθηκαν με τη σωστή πλευρά της ιστορίας, όπως η οικογένεια Παπαστρατή, ο Νότης Καπνίσης, η Σωτηρία Μπέλλου, ο Γιάννης Σκαρίμπας, ο Μήτσος Σέττας και τόσοι άλλοι.Η ιστορία τους, η ιστορία μας, αποτελεί πολύτιμη παρακαταθήκη για τις ερχόμενες γενιές των αγωνιστών.

104 χρόνια ΚΚΕ συνεχίζουμε για να γίνει ο λαός ο πρωταγωνιστής των εξελίξεων. Όσο δύσκολο κι αν ακούγεται, αυτό είναι που πρέπει να γίνει σήμερα, για να ανοίξει επιτέλους ο ελπιδοφόρος και ρεαλιστικός δρόμος για το λαό μας, για τη νεολαία. Από όλους εμάς εξαρτάται, αν θα τα καταφέρουμε. Από τη δική μας στάση, δράση και επιλογή.

Όταν η ακρίβεια και η ενεργειακή φτώχεια εξανεμίζει το πενιχρό εργατικό λαϊκό εισόδημα που δε σώζεται ούτε με «καλάθια του νοικοκυριού», ούτε με κουπόνια, τότε για να πάρει ο λαός μια ανάσα πρέπει να απαιτεί αυξήσεις μισθών και συντάξεων, κατάργηση φόρων

Όταν τα κοράκια των τραπεζών αρπάζουν τα σπίτια των λαϊκών οικογενειών, αφού πρώτα ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε τον πλειστηριασμό και η κυβέρνηση της ΝΔ την έξωση, τότε ένα σύνθημα πρέπει να ακουστεί: Τα σπίτια του λαού τα σώζει μόνο ο λαός, με το ΚΚΕ μπροστά.

Όταν μικρά παιδιά αφήνονται στα κακοποιητικά χέρια ιδιωτών και ΜΚΟ στις διάφορες «Κιβωτούς του Τρόμου», ενώ θα έπρεπε να φροντίζει γι’ αυτά αποκλειστικά το κράτος, τότε θυμήσου πως το τραγούδι δεν λέει μόνο «έχε το νου σου στο παιδί», αλλά και πως «πρέπει να σωθεί το παιδί».

Όταν από παντού αναδύεται η βρώμα και η σαπίλα του συστήματος, όπως συμβαίνει με τις υποκλοπές και τις παρακολουθήσεις που βάζουν στο στόχαστρο τον «εχθρό λαό», τότε παλεύεις να καταργηθεί όλο το αντιδραστικό θεσμικό πλαίσιο. Και μαζί με αυτό να πάνε στον αγύριστο και όσοι, αφού το στήριξαν, τώρα εμφανίζονται ως δήθεν «αθώες περιστερές»!

Και όταν ένας ιμπεριαλιστικός πόλεμος με τη συμμετοχή της χώρας σου κινδυνεύει να βάλει φωτιά και σε άλλες χώρες, να κάψει κι άλλους λαούς, τότε μπαίνεις μπροστά για την απεμπλοκή της Ελλάδας από τα σχέδια των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, για να κλείσουν όλες οι βάσεις του θανάτου, για να σταματήσει η χώρα μας να είναι ορμητήριο πολέμου.

Όταν λοιπόν, μαζεύονται τόσα, κι άλλα τόσα, τότε μια επιλογή έχει ο καθένας και η καθεμιά: Να πάρει τη θέση σου στους αγώνες δίπλα στο ΚΚΕ! Και για να σώσουμε ότι σώζεται αλλά και για να ξεμπερδεύουμε τελικά, «οριστικά και αμετάκλητα» αυτή τη φορά, με το σάπιο σύστημα της εκμετάλλευσης. Για να φτιάξουμε «μια καινούργια κοινωνία άλληνε» που τραγουδούσε ο Καζαντζίδης, για μας και τα παιδιά μας, για τις δικές μας ανάγκες.

Φίλες και φίλοι

Συντρόφισσες και σύντροφοι

Σήμερα, μπορεί τα πράγματα να είναι δύσκολα, μπορεί να μοιάζουν ακίνητα. Αλλά έτσι δεν θα μείνουν, αν αφήσουμε στην άκρη τη λογική της αναμονής, αν σημάνει ένα νέο αγωνιστικό ξεκίνημα. Κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο με το ΚΚΕ μπροστά, πιο δυνατό, κάτι που εξαρτάται και από το λαό, όχι μόνο από εμάς.

Σήμερα χρειάζεται περισσότερο από ποτέ, ένα νέο πάλης ξεκίνημα: Που θα ξεκινά από τη συμμετοχή μας στο εργατικό σωματείο, στην επιτροπή αγώνα, στον αγροτικό σύλλογο, στον σύλλογο των επαγγελματιών, στον μαζικό φορέα της γειτονιάς. Θα προχωρά με τη συμμετοχή μας στις κινητοποιήσεις, στα συλλαλητήρια, στις απεργίες, που θα ακολουθήσουν της μεγάλης απεργίας του 9^ης του Νοέμβρη, για να ακουστεί δυνατά η φωνή της εργατικής τάξης, του λαού που δεν είναι διατεθειμένος να πεινάσει, να παγώσει.

Μιλάμε για έναν αγώνα με τον οποίο ο λαός θα βάζει μπροστά τις δικές του ανάγκες και όχι την ανάγκη του συστήματος να πάρει ξανά ανάσα μέσα από μια κάλπικη πολιτική αλλαγή. Γιατί κάλπικη πολιτική αλλαγή είναι αυτή που προβάλλουν ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι φημίζονται και αυτοδιαφημίζονται για τις υπηρεσίες που προσφέρουν στο σύστημα όταν αυτό ζορίζεται. Ο λαός μας πρέπει να αρχίσει να σκέφτεται την πραγματική πολιτική αλλαγή, με τον ίδιο μεγάλο πρωταγωνιστή και όχι απλό θεατή!

Η επιτυχία της απεργίας της 9^ης του Νοέμβρη παντού σε όλη την Ελλάδα και εδώ στη Χαλκίδα, αλλά και σε όλη την Εύβοια, με πέντε μεγάλες απεργιακές συγκεντρώσεις, μπορεί να είναι το ξεκίνημα νέων μεγάλων αγώνων, που θα δίνουν διέξοδο στη λαϊκή οργή και αγανάκτηση που συνεχώς αυξάνεται. Μια οργή που δεν θα εγκλωβίζεται στη λογική της αναμονής μόνο των βουλευτικών εκλογών που παραλύει ακόμα και μάχιμες αγωνιστικές δυνάμεις.

Και όπως φάνηκε τέτοιες μάχιμες αγωνιστικές δυνάμεις υπάρχουν σε πολλούς χώρους δουλειάς, σε πολλά εργοστάσια και δω στην Εύβοια. Στην Εύβοια, όπου εργάτες και εργάτριες στις μεγάλες βιομηχανίες τροφίμων, στα τσιμεντάδικα, στο Λιμάνι, στη ΛΑΡΚΟ και αλλού, κόντρα στην εργοδοτική τρομοκρατία, τον συμβιβασμό και τη μοιρολατρία, σήκωσαν το ανάστημά τους, έκαναν το βήμα και απέργησαν.

Δεν είναι λίγο πράγμα να σταματάει η παραγωγή, να σβήνουν οι μηχανές, να κατεβαίνουν τα ρολά, να αδειάζουν τα γραφεία και να γεμίζουν, να πλημμυρίζουν οι δρόμοι από εργάτες και εργάτριες, υπαλλήλους, ανθρώπους του μεροκάματου και νέα παιδιά, φοιτητές και μαθητές.

Και αν σήμερα, στη Χαλκίδα, στην Εύβοια, οι μάχιμες αγωνιστικές δυνάμεις αυξάνονται μέσα στα εργοστάσια, σε πολλούς χώρους δουλειάς, αυτό συμβαίνει, γιατί σ’ αυτόν εδώ τον νομό, μετά από πολλά χρόνια έχει συντελεστεί μια σημαντική αλλαγή, που ήδη την καταλαβαίνουν οι εργάτες.

Αναφέρομαι στην αλλαγή στο Εργατικό Κέντρο της Εύβοιας με την ανάδειξη των ταξικών δυνάμεων σε πρώτη δύναμη, για να μπει τέλος στην απαξίωση και τον εκφυλισμό. Τώρα αρχίζουν να καταλαβαίνουν οι εργαζόμενοι τι σημαίνει Εργατικό Κέντρο - "όπλο" στα χέρια των εργαζομένων!

Εργατικό Κέντρο που πρωτοστατεί για τα προβλήματα κάθε χώρου και κλάδου δουλειάς, για τα μεγάλα προβλήματα της εργατικής τάξης, για το μεροκάματο, την ακρίβεια, τη φτώχεια, την Υγεία, την Παιδεία, τον πόλεμο.

Εργατικό Κέντρο που βοηθάει και στηρίζει έμπρακτα τα πρωτοβάθμια Σωματεία στον αγώνα που δίνει το καθένα στο χώρο του, για κάθε πρόβλημα, που καλεί Γενικές Συνελεύσεις, ενημερώνει, συσπειρώνει και κινητοποιεί τους εργαζόμενους, βοηθάει για να σπάει η εργοδοτική τρομοκρατία, το κλίμα απογοήτευσης.

Εργατικό Κέντρο που αναπτύσσει με όλες του τις δυνάμεις την αλληλεγγύη σε κάθε χώρο δουλειάς που αγωνίζεται, που συμβάλλει να δημιουργούνται νέα Σωματεία σε χώρους δουλειάς και κλάδους, με σκοπό όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι να οργανώνονται σε αυτά.

Τώρα μπορούν να καταλάβουν οι εργάτες και οι εργάτριες, αλλά και όλοι οι άνθρωποι του μόχθου, ότι οι - για χρόνια - αρνητικοί συσχετισμοί που υπάρχουν, μπορούν να αλλάξουν και αλλάζουν, όταν δυναμώνει η συμπόρευση με το ΚΚΕ, γιατί μόνο το ΚΚΕ μπαίνει μπροστά με συνέπεια, σε όλες τις μάχες. Και τέτοιες σημαντικές μάχες προηγήθηκαν της αλλαγής των συσχετισμών στο Εργατικό Κέντρο.

Μάχες με υπομονή, πείσμα και αντοχή, για να μετρήσουμε βήματα στην οργάνωση των εργαζομένων, για να φτιαχτούν σωματεία σε μεγάλους εργασιακούς χώρους, όπως ο ΜΙΜΙΚΟΣ στην Αρτάκη, η ΤΕΡΝΑ στο Μαντούδι, για να μαζικοποιηθούν άλλα, όπως οι ρετσινάδες, οι ιδιωτικοί υπάλληλοι, το μέταλλο, με νέους εργάτες και μετανάστες όπως συνέβη στο σωματείο των Τροφίμων.

Καθημερινές μάχες μέσα στους χώρους δουλειάς, όπου οι εργαζόμενοι καταλαβαίνουν πως βελτίωση στη ζωή τους δεν πρόκειται να δουν, όσο θα βελτιώνονται μόνο τα κέρδη των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων που είναι παντού στην περιοχή, αλλά όσο βελτιώνεται η δική τους οργάνωση, ο δικός τους αγώνας, όσο βελτιώνεται και ανεβαίνει η δύναμη του ΚΚΕ.

Άλλωστε, ότι κέρδισαν οι εργαζόμενοι, ακόμα και μια μικρή αύξηση, ακόμα και μια μικρή βελτίωση στις συνθήκες εργασίας, το κέρδισαν γιατί οργανώθηκαν, γιατί έφτιαξαν σωματείο, γιατί ενωμένοι διεκδίκησαν και ανάγκασαν την εργοδοσία σε ορισμένες υποχωρήσεις. Κι αν τώρα αυτή αντεπιτίθεται, παίρνει τα μέτρα της, βάζει στο στόχαστρο τα σωματεία, οι εργάτες πρέπει να πάρουν τα δικά τους μέτρα, να προστατέψουν την οργάνωσή τους, το σωματείο τους, να ενισχύσουν τις ταξικές δυνάμεις, το ΠΑΜΕ, το ΚΚΕ.

Αγωνιστικός αέρας βέβαια φύσηξε όχι μόνο στην Εύβοια, αλλά σε όλη τη Στερεά. Όπου οι εργάτες από εργοστάσια και χώρους δουλειάς, οι εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα, ένωσαν τη φωνή τους με τους αγρότες που κατέβηκαν με τα τρακτέρ στους στη Λαμία και το Μαντούδι, με τους εμπόρους στη Λιβαδειά που καθολικά έκλεισαν τα μαγαζιά τους.

Με την απεργία της 9^ης του Νοέμβρη έγινε ένα μεγάλο βήμα μπροστά, το κρατάμε και συνεχίζουμε. Για να δυναμώσει η οργάνωση στο χώρο, σε κάθε κλάδο, στη γειτονιά και την ύπαιθρο, για να μην περάσει η προσπάθεια τρομοκράτησης που εξαπολύει η μεγαλοεργοδοσία με απολύσεις πρωτοπόρων εργατών. Για να ξεριζωθεί μια και καλά ο φόβος και η ηττοπάθεια.

Συνεχίζουμε για να σταματήσει το έγκλημα στη ΛΑΡΚΟ. Όλοι ξέρουμε ότι ο αγώνας στη ΛΑΡΚΟ είναι στην πιο κρίσιμη καμπή του. Η κυβέρνηση της ΝΔ, έχει σταματήσει τη λειτουργία του εργοστασίου στη Λάρυμνα. Σκορπάει δεκάδες εκατομμύρια για να οδηγήσει στην πλήρη απαξίωση και να παραδώσει έναν πλούτο δισεκατομμυρίων στο κεφάλαιο, όπως αυτό φάνηκε από το εξευτελιστικό τίμημα στις προσφορές που δόθηκαν στο διαγωνισμό.

Τώρα είναι η ώρα να σηκωθεί όλη η Στερεά, όλη η Ελλάδα στο πόδι για να σταματήσει το έγκλημα στη ΛΑΡΚΟ. Τώρα είναι η ώρα που οι εργάτες της ΛΑΡΚΟ, οι γυναίκες και τα παιδιά τους, χρειάζονται την πιο πλατιά στήριξη και αλληλεγγύη στον αγώνα τους. Τώρα είναι η ώρα να ενώσουμε τη φωνή μας ακόμα πιο δυνατά, με τους εργάτες της ΛΑΡΚΟ που χρόνια τώρα τα έχουν βάλει με τα πιο μεγάλα θηρία, με καρχαρίες και στάθηκαν όρθιοι.

Ο αγώνας τους έχει γίνει φάρος, παράδειγμα και για τους εργάτες άλλων μεγάλων κλάδων και χώρων δουλειάς. Από το δικό τους μεγαλειώδη αγώνα παίρνουν κουράγιο και άλλοι εργάτες για να τα βάλουν με την εργοδοσία, να μη λυγίσουν, να αντέξουν.

Οι εργάτες της ΛΑΡΚΟ τα έβαλαν με «θεούς και δαίμονες» για να διασφαλίσουν την ενιαία λειτουργία αυτής της σημαντικής επιχείρησης, για να διασφαλίσουν τα δικαιώματά τους, για να πάρουν τα δεδουλευμένα τους, για να μπορούν όλοι να γυρίζουν σώοι μετά το μεροκάματο στο σπίτι τους και να μη θρηνήσουν άλλο συνάδελφό τους.

Να ενώσουμε τη φωνή μας μαζί τους που κόντρα στην πολιτική της απαξίωσης, της υπερχρέωσης και της συκοφάντησης απέδειξαν σε όλο τον λαό πως η ΛΑΡΚΟ, δεν είναι ένα σκουριασμένο βαρίδι, αλλά είναι μια στρατηγικής σημασίας επιχείρηση, πραγματικός θησαυρός, πλούτος για τη χώρα μας.

Μόνο να σκεφτεί κανείς πως η ΛΑΡΚΟ είναι η μοναδική επιχείρηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση που παράγει σιδηρονικέλιο μέσα από την επεξεργασία δικών της εγχώριων μεταλλευμάτων. Και η χώρα μας είναι η μοναδική στην ΕΕ που έχει στο υπέδαφος νικελιούχα μεταλλεύματα με κοβάλτιο, γεγονός που τα κάνει δυσεύρετα σε όλο τον κόσμο.

Γι αυτό οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ, αλλά και εμείς, μιλάμε τόσα χρόνια για ένα έγκλημα που έχει τη σφραγίδα, όχι μόνο της κυβέρνησης της ΝΔ η οποία ανέλαβε να το ολοκληρώσει, αλλά έχει τι σφραγίδα όλων των κυβερνήσεων που έβαλαν πλάτη στην απαξίωση και την υπερχρέωσή της. Μιλάμε για «έγκλημα», γιατί η ΛΑΡΚΟ από μόνη της αναδεικνύει τις παραγωγικές δυνατότητες που έχει η χώρα μας, οι οποίες θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν προς όφελος όχι βέβαια του κεφαλαίου, αλλά της εργατικής τάξης, του λαού.Και τέτοια ολοκληρωμένη και επεξεργασμένη πρόταση έχει μόνο το ΚΚΕ.

Γι’ αυτό το ΚΚΕ στέκεται με συνέπεια στο πλευρό των εργατών της ΛΑΡΚΟ. Τώρα όμως πρέπει να ξεσηκωθεί, όχι μόνο η Εύβοια, αλλά όλη η Στερεά για να σταματήσει αυτό το έγκλημα, που θα είναι έγκλημα σε βάρος όλης της περιοχής που κινδυνεύει με χρεοκοπία.

Συντρόφισσες και σύντροφοι

Δεν ξεχνάμε ότι εδώ στην Εύβοια, και πιο σωστά στις μεγάλες καταστροφικές πυρκαγιές στη Βόρεια Εύβοια ακούστηκε για πρώτη φορά το σύνθημα μόνο «ο λαός σώζει το λαό»!

Έχει περάσει καιρός από τότε, αλλά αυτό το σύνθημα εξακολουθεί να είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Όχι μόνο γιατί οι πληγές παραμένουν ανοιχτές, γιατί οι κάτοικοι της Βόρειας Εύβοιας, αλλά και των άλλων περιοχών που έχουν πληγεί, δίνουν μάχη να σταθούν στα πόδια τους, να μείνουν στα χωριά τους και να έχουν εισόδημα, αλλά και γιατί βλέπουν πάνω στις δικές τους πλάτες, στην καταστροφή της ζωής τους, να θησαυρίζουν κάποιοι. Να προχωράει το περίφημο σχέδιο Μπένου, στην πραγματικότητα το σχέδιο εξυπηρέτησης συγκεκριμένων μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων στην περιοχή της Βόρειας Εύβοιας. Όσο για τις χιλιάδες οικογένειες που έχουν πληγεί, αυτές πρέπει να αρκεστούν σε κάποια επιδόματα, ή σε μια θέση εργασίας σε κάποια προγράμματα κι αυτή με ημερομηνία λήξης!.

Τα κρίσιμα ζητήματα όμως παραμένουν: Πού είναι το ολοκληρωμένο σχέδιο αποκατάστασης και δημιουργίας νέων υποδομών; Πού είναι το ολοκληρωμένο σχέδιο πολιτικής προστασίας από τις πλημμύρες, τις πυρκαγιές; Πού είναι όλα αυτά που, με ευθύνη του κράτους έπρεπε να έχουν γίνει, για να μη δούμε νέες καταστροφές, για να μη θρηνήσουμε ανθρώπινες ζωές; Ή μήπως νομίζουν ότι επειδή στην περιοχή έχουν αρχίσει και δραστηριοποιούνται διάφορες ΜΚΟ, και γνωστά «ευαγή» ιδρύματα, ότι οι εργαζόμενοι εύκολα θα παραιτηθούν από την απαίτηση το κράτος και η κυβέρνηση να αναλάβει την ευθύνη του;

Ευθύνη της κυβέρνησης και του κράτους είναι να αποκατασταθούν οι ζημιές και να καταβληθούν εδώ και τώρα οι αποζημιώσεις, σε όσους έχουν πληγεί στο Ληλάντιο, στη Μεσσαπία, στη Φθιώτιδα. Είναι ντροπή δύο χρόνια μετά τις πλημμύρες στο Ληλάντιο πεδίο, να μην έχει παρθεί κανένα μέτρο αντιπλημμυρικής προστασίας. Ακόμα και η γέφυρα των Φύλλων παραμένει γκρεμισμένη, με αποτέλεσμα το χωριό να είναι αποκομμένο, εδώ και 2 χρόνια.

Είναι ντροπή να έχει δοθεί μόνο ένα μέρος από αυτές τις αποζημιώσεις κι αυτές με καθυστέρηση. Ή να έχουν αποκλειστεί αγρότες απ’ αυτές, όπως συμβαίνει με αγρότες στη Φθιώτιδα ή με ρετσινάδες στη Βόρεια Εύβοια.

Είναι ντροπή να βάζουν «κόφτες» στις αποζημιώσεις και να εξαιρούν σημαντικό κομμάτι των κατοίκων, όπως συνέβη με τα 2/3 των αιτούντων για το έκτακτο επίδομα της οικοσκευής, οι οποίοι αποκλείστηκαν. Ή, όπως συνέβη, με το 45% των πληγέντων επαγγελματιών, που δεν πήραν ούτε ένα ευρώ για την καταστροφή που υπέστησαν.

Όπως και οι αγρότες δεν αποζημιώθηκαν. Υπάρχουν ακόμα χωράφια μπαζωμένα από φερτά υλικά που είναι αδύνατο να καλλιεργηθούν. Μάλιστα στέλνουν από τη ΔΕΗ ειδοποίηση διακοπής στο αγροτικό ρεύμα!

Ευθύνη της κυβέρνησης και του κράτους, είναι να δώσει λύση σε όλα τα κρίσιμα για τη ζωή του λαού ζητήματα εδώ στην Εύβοια. Ένα κράτος βέβαια που εδώ στην Εύβοια, όταν χρειάστηκε να τρέξει γρήγορα τα σχέδια των επιχειρηματιών πάνω στα καμένα, δεν έχασε καθόλου χρόνο, ήταν ταχύτατο. Και χρήμα διέθεσε και στελέχη βρήκε, για να σπρώξει αυτά τα σχέδια.

Όταν όμως πρέπει να αποζημιωθούν οι κάτοικοι και να στηριχτούν για να ορθοποδήσουν, τότε το κράτος είναι δυσκίνητο, αργό και στις περισσότερες περιπτώσεις παντελώς απόν. Αν κάτι έγινε, αν κάτι πήραν ή θα πάρουν οι πληγέντες, είναι γιατί το ΚΚΕ έδωσε όλες του τις δυνάμεις γι’ αυτό, πίεσε προς κάθε κατεύθυνση.

Αν πριν από δύο χρόνια η στήριξη αυτή από το κράτος, ήταν κρίσιμης σημασίας για να μπορέσουν να ορθοποδήσουν οι εργαζόμενοι, οι βιοπαλαιστές αγρότες και επαγγελματίες, σήμερα που η ακρίβεια στην ενέργεια και τα είδη λαϊκής κατανάλωσης έχει εκτοξευτεί, είναι ζήτημα στοιχειώδους επιβίωσης.

Βέβαια και εδώ στην Εύβοια, στη Στερεά, οι εργαζόμενοι μπορούν τώρα, καλύτερα να καταλάβουν, αυτό που εδώ και χρόνια λέει το ΚΚΕ:

1. Πως η απελευθέρωση της ενέργειας όπως όριζε η ΕΕ και υλοποιούσαν σταδιακά η μία μετά την άλλη οι κυβερνήσεις στη χώρα μας , πως η πράσινη μετάβαση, που όλες οι άλλες πολιτικές δυνάμεις έκαναν εικόνισμα, με την απολιγνιτοποίηση και τα χρηματιστήρια της Ενέργειας είναι αυτά που έχουν οδηγήσει, ώστε η ενέργεια για το λαό να είναι πλέον ένα πανάκριβο, απλησίαστο εμπόρευμα.

Ολόκληρη η περιοχή εδώ που βρισκόμαστε, έχει εξελιχθεί σε ένα σημαντικό ενεργειακό κέντρο της χώρας: Με σύγχρονα εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από μονοπωλιακούς ομίλους, με πάνω από το 40% της αιολικής ισχύς εγκατεστημένο εδώ – ειδικά στην Εύβοια και τη Βοιωτία - με σημαντική ανάπτυξη φωτοβολταϊκών, με εκτεταμένα δίκτυα μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας.

Όμως, μπορεί οι επενδύσεις στο πλαίσιο της «πράσινης μετάβασης» (με την οποία επιδιώκεται να εξασφαλίζουν μεγαλύτερα κέρδη οι λίγοι μεγάλοι όμιλοι της Ενέργειας) να συνεχίζονται με αμείωτο ρυθμό, αλλά η ενεργειακή φτώχεια που υπάρχει, είναι μια άλλη, νέα μορφή φτώχειας, (κι αυτή βιώνουν και πληρώνουν ακριβά οι χιλιάδες εργατικές λαϊκές οικογένειες).

Μπορεί δηλαδή ο λαός της περιοχής, να βλέπει αυτές τις επενδύσεις στη Στερεά, αξίας δισεκατομμυρίων ευρώ, ο ίδιος όμως αδυνατεί να πληρώσει τους λογαριασμούς ρεύματος και να ζεστάνει τα σπίτια του, ενόψει του χειμώνα. Την ίδια ώρα βλέπει κράτος και μονοπώλια, στο όνομα των επενδύσεων, να καταστρέφουν ολόκληρες παραγωγικές δραστηριότητες (κτηνοτρόφους, μελισσοκόμους και άλλους), να καταλαμβάνουν γη υψηλής παραγωγικότητας και προστατευόμενες περιοχές, να καταπατούν ακόμα και αρχαιολογικά μνημεία. Βλέπουμε δηλαδή μια πλήρη ασυδοσία.

Οι μαζικές διαμαρτυρίες ενάντια στην επέλαση των μονοπωλίων της Ενέργειας, όπως η πρόσφατη μεγάλη συγκέντρωση των συλλόγων και φορέων της Εύβοιας, μπορούν σήμερα καλύτερα να συναντηθούν με τις διεκδικήσεις του οργανωμένου εργατικού - λαϊκού κινήματος για ρεύμα φθηνό για όλο το λαό, για να μη γίνει καμιά διακοπή ρεύματος σε λαϊκά νοικοκυριά και μικρομάγαζα, για να μπει τέρμα στην εγκατάσταση αιολικών πάρκων σε περιοχές, όπως η Νότια Εύβοια που δεν αντέχει άλλο ή σε παρθένες περιοχές όπως τα Άγραφα και η οροσειρά της Δίρφυος.

Φίλες και φίλοι

Συντρόφισσες και σύντροφοι

Τις επόμενες μέρες η κυβέρνηση της ΝΔ ετοιμάζεται να ψηφίσει το νομοσχέδιο – λαιμητόμο για τη δημόσια νοσοκομειακή περίθαλψη του λαού, ο οποίος θα πρέπει να βάλει ακόμα πιο βαθιά το χέρι στη τσέπη για να πληρώσει -από το λεηλατημένο εισόδημά του- για την υγεία του.Τι ακριβώς κάνει; Αξιοποιεί την άθλια κατάσταση, που έχει διαμορφωθεί στα δημόσια νοσοκομεία, από όλες τις κυβερνήσεις, με τις τεράστιες ελλείψεις σε γιατρούς, νοσηλευτές, υποδομές και εξοπλισμό, για να προχωρήσει το επόμενο μεγάλο αντιλαϊκό βήμα.

Ποιο είναι αυτό; Να οδηγήσει τους εργαζόμενους στα "κοράκια" της ιδιωτικής υγείας κάθε μορφής ή να θέτουν σε κίνδυνο την υγεία και τη ζωή τους στις πολύμηνες λίστες αναμονής για ένα διαγνωστικό έλεγχο, χειρουργείο και θεραπεία στα δημόσια νοσοκομεία.

Και όταν μιλάμε για άθλια κατάσταση στις δημόσιες δομές υγείας εδώ στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, μιλάμε και για το νοσοκομείο Λαμίας που η κατάσταση έχει βαρέσει κόκκινο και για το νοσοκομείο της Θήβας το οποίο μάλιστα είναι δίπλα σε βιομηχανική ζώνη, με στρατόπεδα, κέντρο προσφύγων και δίπλα στην εθνική οδό και για το νοσοκομείο της Λιβαδειάς και για το Νοσοκομείο Χαλκίδας που αν και έχει μεταφερθεί σε καινούργιες εγκαταστάσεις εδώ και 2 χρόνια, παραμένει υποστελεχωμένο, χώρια που καλύπτει τις ανάγκες της ευρύτερης περιοχής από την Ιστιαία μέχρι την Κάρυστο και την βιομηχανική ζώνη Οινοφύτων - Σχηματαρίου.

Παντού σε όλα τα νοσοκομεία της περιοχής υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις, υπολειτουργούν τμήματα και κλινικές, σε σημείο που η αναλογία ασθενών – προσωπικού να είναι επικίνδυνη τόσο για τους ασθενείς, όσο και για το προσωπικό.

Αν κάτι λοιπόν επιβεβαιώνει αυτή η τραγική εικόνα, αλλά και το νομοσχέδιο της κυβέρνησης, είναι πως από την πολιτική στήριξης των επιχειρηματικών ομίλων της Υγείας, ο λαός, οι ασθενείς και οι υγειονομικοί, δεν μπορούν να περιμένουν τίποτα "καλύτερο", από το "χειρότερο".

Δεν μπορεί να περιμένει τίποτα από τους “σωτήρες” του λαού που κοροϊδεύουν τον κόσμο, ότι η λαϊκή υγεία θα ικανοποιηθεί με ρυθμίσεις για τη δήθεν συνύπαρξη των δημόσιων νοσοκομείων – επιχειρήσεων και του ιδιωτικού επιχειρηματικού τομέα στην υγεία, όπως κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα πρέπει να σημάνει συναγερμός!

Η γενικευμένη απόρριψη αυτού του άθλιου νομοσχεδίου από το λαό, τους ασθενείς και τους υγειονομικούς, πρέπει να μετατραπεί σε ακόμα πιο αποφασιστική αγωνιστική στάση και δράση, σε συμπόρευση με το ΚΚΕ για ένα αποκλειστικά κρατικό σύστημα υγείας, σύγχρονο και απολύτως δωρεάν για όλους.

Φίλες και φίλοι

Συντρόφισσες και σύντροφοι

Εδώ στη Χαλκίδα, στην Εύβοια, σε ολόκληρη τη Στερεά, ζουν χιλιάδες εργάτες και εργάτριες, βιοπαλαιστές αγρότες και επαγγελματίες, γυναίκες και νέα παιδιά, φοιτητές και μαθητές των λαϊκών οικογενειών. Εμείς με αυτό το κριτήριο που είναι ταξικό, κοινωνικό, απευθυνόμαστε στον καθένα και την καθεμιά. Δεν απευθυνόμαστε με βάση το τι πολιτικές επιλογές έκαναν μέχρι χτες, ποια κόμματα ψήφιζαν.

Με το ίδιο κριτήριο όμως, θέλουμε να σκεφτούν και όλοι αυτοί το κάλεσμα του ΚΚΕ. Το οποίο είναι κάλεσμα συμμετοχής, με τους ίδιους πρωταγωνιστές, σε ένα αποφασιστικό, μαζικό και ανυποχώρητο αγώνα, για την υπεράσπιση της ζωής τους, του βιοτικού επιπέδου και εισοδήματός τους, για αξιοπρεπή ζωή με σύγχρονα δικαιώματα. Για ένα μέλλον χωρίς την ανασφάλεια και την αβεβαιότητα του σήμερα.

Και να σκεφτούν και με το χέρι στην καρδιά και να απαντήσουν: Ποια πολιτική επιλογή σήμερα, μπορεί σε μια πορεία, να τους εξασφαλίσει ένα μέλλον χωρίς τη σημερινή ανασφάλεια και αβεβαιότητα, μια αξιοπρεπή ζωή;

Εμείς απαντάμε καθαρά και ξέρουμε ότι πολλοί επίσης ακόμα πέρα από εμάς σκέφτονται έτσι και απαντάνε: Ούτε αυτή της ΝΔ, ούτε του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε του ΠΑΣΟΚ και των άλλων. Άλλωστε κανείς από όλους αυτούς δεν σκέφτεται ειλικρινά ούτε υπόσχεται ουσιαστικά τίποτα τέτοιο.

Όλη η συζήτηση, όλος ο καβγάς τους, γίνεται για κάποια επιδόματα της κακιάς συμφοράς και τίποτα περισσότερο. Ακόμα κι αυτό πρέπει να σκεφτούν σήμερα όλοι και όλες: Πως όλοι αυτοί, αυτά τα κόμματα του κεφαλαίου, τέτοια είναι. Έφτασαν το λαό μας να περιορίζει τις επιλογές του, σ’ αυτό το κάτι παραπάνω από το τίποτα. Πρέπει λοιπόν τώρα να βάλουμε ένα φρένο σε αυτή την αδιέξοδη κατάσταση της μιζέριας. Απευθυνόμαστε λοιπόν σε όλους αυτούς που δεν θέλουν η ζωή τους, η ζωή των παιδιών τους, να συγκρίνεται με το τίποτα. Σε όσους στήριξαν τα προηγούμενα χρόνια τη ΝΔ μπας και προχωρήσουν οι περιβόητες «μεταρρυθμίσεις» και τάχα «γίνουμε μια κανονική ευρωπαϊκή χώρα», όπως έλεγε τότε ο Μητσοτάκης. Μόνο που η «κανονικότητα» σε ολόκληρη την Ευρώπη είναι ο άγριος καπιταλισμός και παντού είναι το ίδιο σάπιος.

Παντού υπάρχει φτώχεια και εξαθλίωση, μικρότερη ή μεγαλύτερη δεν έχει τόση σημασία. Παντού υπάρχει εμπορευματοποιημένη παιδεία και υγεία. Παντού εργασιακή ζούγκλα και ζωή μέχρι το θάνατο. Όπως παντού υπάρχει μόνο ολόπλευρη στήριξη στα μονοπώλια για τις επενδύσεις και τα κέρδη τους.

Και μαζί με όλα αυτά, τώρα υπάρχει και μια πολεμική προετοιμασία με εξοπλιστικά προγράμματα – μαμούθ, ενώ οι λαοί πεινάνε. Για τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης μεγαλώνει η εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Εμπλοκή που φτάνει να «κοκκινίζει» όλο το χάρτη της χώρας. Γιατί πραγματικά όλες οι υποδομές από τη Σούδα μέχρι την Αλεξανδρούπολη και από τη Λάρισα μέχρι τον Άραξο, αναβαθμίζονται και διατίθενται για τις ανάγκες των ιμπεριαλιστών.

Και δω η σύγκριση ανάμεσα στις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, για το ποιος προώθησε καλύτερα αυτούς τους σχεδιασμούς, είναι αμείλικτη και για τους δύο. Δύσκολα θα ξεχωρίσει κανείς ποιος είναι πιο Αμερικανόφιλος, πιο ΝΑΤΟϊκός από τον άλλο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ που σχεδίασε και παρέδωσε έτοιμη στο πιάτο τη δήθεν αμυντική, αλλά πέρα για πέρα επιθετική συμφωνία με τις ΗΠΑ; Ή η κυβέρνηση της ΝΔ που την υπέγραψε, την ψήφισε και τώρα κλιμακώνει επικίνδυνα τη συμμετοχή της χώρας στον πόλεμο στην Ουκρανία;

Οι ευθύνες τους είναι ακόμα μεγαλύτερες γιατί στην πραγματικότητα πρόκειται για προσπάθεια αναβάθμισης των συμφερόντων της ελληνικής αστικής τάξης η οποία εκδηλώνει την επιθετικότητά της στο πλευρό των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ, ανταγωνιζόμενη την τούρκικη αστική τάξη.

Ορισμένοι, καλά θα κάνουν, να μην εφησυχάζουν τον ελληνικό λαό, πως δήθεν τώρα η Τουρκία έχει άλλα μέτωπα ανοιχτά και δεν θα επιχειρήσει καμιά επιθετική ενέργεια σε βάρος της Ελλάδας! Ο λαός μας πρέπει να είναι σε ετοιμότητα, γιατί ακόμα και οι συμβιβασμοί που προετοιμάζονται, συνήθως έρχονται μετά από μια επιθετική ενέργεια, ένα θερμό επεισόδιο ή ακόμα και μια πολεμική εμπλοκή με θύματα τους λαούς.

Φίλες και φίλες,

Σε όλους και όλες αυτούς και αυτές που προβληματίζονται για όλα αυτά απευθυνόμαστε. Ας μη διστάσουν λοιπόν, να συμπορευτούν με το ΚΚΕ, ακόμα και αν δε συμφωνούν σε όλα μαζί μας. Εκτιμούν όμως, τη συνέπεια την αγωνιστικότητα τη μαχητικότητα των κομμουνιστών. Ε, και τι να κάνουμε τα φέρνει έτσι η ζωή στον καπιταλισμό που πρέπει κάποια στιγμή όλοι να ανασύρουμε και το ταξικό μας ένστικτο και να πάρουμε θέση εκεί που ανήκουμε: «Στο μεγάλο το Μέτωπο της Εργατιάς».

Απευθυνόμαστε σε όσους στήριξαν και εξακολουθούν να στηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ, και περιμένουν κάτι περισσότερο από αυτή τη δήθεν «προοδευτική διακυβέρνηση», που συνεχώς τσαμπουνάει. Να σκεφτούν όλα τα αντιλαϊκά μέτρα της ΝΔ που στήριξε και ψήφισε η δήθεν προοδευτική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ και πόσα συγχαρητήρια εισέπραξε για τη στάση του. Να σκεφτούν ότι «πρόοδος» δεν είναι να ρίχνουν τις απαιτήσεις του λαού στο πάτωμα, να βαφτίζουν δημοκρατικές δυνάμεις το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, ούτε τις απαιτήσεις του μεγάλου κεφαλαίου ως τέτοιες. Η πρόοδος, είναι μια έννοια ταυτισμένη με το λαό και τους αγώνες του για καλύτερες μέρες. Κι έτσι ψηλά την κρατάει μόνο το ΚΚΕ.

Απευθυνόμαστε ακόμα και σε όσους σκέφτονται να γυρίσουν πίσω στις παλιές τους επιλογές στο ΠΑΣΟΚ για να του δώσουν ένα ακόμα πλεονέκτημα στα παζάρια που γίνονται για την επόμενη αντιλαϊκή κυβέρνηση συνεργασίας. Μια τέτοια όμως αντιλαϊκή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ τους έστειλε στον ΣΥΡΙΖΑ και πάλι «φτου κι απ’ την αρχή».

Όμως σήμερα, περισσότερο από πότε αποδεικνύεται, πως τίποτα θετικό δεν μπορεί να προκύψει από τα παζάρια στο αστικό πολιτικό σύστημα. Σε κάθε περίπτωση, αυτά τα παζάρια τους, στόχο έχουν να στήσουν νέες παγίδες στο λαό και να εγκλωβίσουν τη δυσαρέσκειά του. Ότι θετικό προκύψει για το λαό, αυτό θα προκύψει από “τα κάτω”, από τη λαϊκή δράση και κινητοποίηση με την ταυτόχρονη ενίσχυση του ΚΚΕ.

Αυτό θα δώσει πραγματική διέξοδο στη λαϊκή οργή και αγανάκτηση, η οποία, έτσι κι αλλιώς, δυναμώνει και μπορεί να πάρει αμπάριζα και να κάνει κομμάτια και θρύψαλα αυτή τη σάπια κοινωνία της εκμετάλλευσης. Αυτό επιβάλλεται σήμερα! Να φτιάξουμε μια άλλη κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, φτώχεια, διαφθορά και πολέμους. Και ξέρουμε πως πολλοί εργάτες, άνθρωποι του λαού κατά βάθος αυτό ονειρεύονται. Ακόμα κι αν φαίνεται το όνειρο μακρινό, ελάτε να το φέρουμε πιο κοντά. Συμπορευτείτε με το ΚΚΕ. Γιατί μπορούμε να ζήσουμε σε μία κοινωνία όπου αυτοί που παράγουν όλο τον πλούτο θα μπορούν και να τον καρπώνονται.

Ναι, αυτό πρέπει να γίνει για να απολαμβάνουμε σήμερα σύγχρονες ανάγκες. Και μπορούμε. Τέτοιο σύγχρονο επεξεργασμένο πρόγραμμα χρειάζεται που να πατάει στις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας μας, αξιοποιεί το εργατικό επιστημονικό δυναμικό της και δίνει απάντηση στο κρίσιμο ζήτημα. Ο λαός, η νεολαία αυτού του τόπου, να ζήσει όπως τους αξίζει, όπως ορίζει η εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας. Με ικανοποιημένες τις σύγχρονες πραγματικές ανάγκες, απαλλαγμένοι από τις αλυσίδες της ανεργίας, της φτώχειας, της ανασφάλειας και του πολέμου.

Ομιλία του  ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπα

 

 Σε κλίμα ενθουσιασμού και αγωνιστικής ανάτασης τα εγκαίνια των ιδιόκτητων γραφείων στη Χαλκίδα