Καμία αναμονή, όλοι στους δρόμους στις 17 Δεκέμβρη!

Μια βδομάδα μένει μέχρι τα μεγάλα συλλαλητήρια του επόμενου Σαββάτου 17 Δεκέμβρη, που προγραμματίζονται στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και σε άλλες πόλεις. Κινητοποιήσεις που οργανώνονται από δεκάδες εργατικά σωματεία, Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, παίρνοντας τη σκυτάλη από τη μεγάλη πανελλαδική πανεργατική απεργία του προηγούμενου μήνα, όταν η μαζική συμμετοχή της εργατικής τάξης και του λαού ανέδειξε τις νέες δυνατότητες που υπάρχουν για κλιμάκωση και συντονισμό της πάλης.

Οσο περνάνε οι μέρες, άλλωστε, τόσο περισσότερο φαίνεται ότι οι εργαζόμενοι σε μια σειρά χώρους δουλειάς και κλάδους, οι συνταξιούχοι, οι εκπαιδευτικοί, οργανώνονται διεκδικώντας αυξήσεις στους μισθούς, μέτρα αντιμετώπισης της ενεργειακής φτώχειας και της ακρίβειας, αντιδρώντας σε απολύσεις, στους πλειστηριασμούς, στο ξεσπίτωμα. Αντίστοιχα οι υγειονομικοί, με παρακαταθήκη τις μεγάλες απεργιακές τους κινητοποιήσεις ενάντια στο νομοσχέδιο για τη δευτεροβάθμια περίθαλψη, εντείνουν την πάλη για Υγεία δημόσια και δωρεάν για όλο τον λαό, κόντρα στην ένταση της επιχειρηματικής δράσης. Στο πλάι τους βγαίνουν στους δρόμους οι βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφοι, στήνοντας ξανά τα μπλόκα του αγώνα τους και διεκδικώντας το αυτονόητο: Να μπορούν να παράγουν για να ζουν, να μπορεί ο λαός να έχει πρόσβαση στα προϊόντα τους σε προσιτές τιμές. Επίσης οι μικροί επαγγελματίες και ΕΒΕ στις πόλεις υψώνουν εμπόδια στη χρεοκοπία τους, στηριγμένοι στον αγώνα και την αλληλεγγύη και παλεύοντας για να σταθούν στα πόδια τους, κόντρα στις ανατιμήσεις, στη «θηλιά» από τράπεζες, κράτος, μονοπώλια.

Ολους τους παραπάνω τους ενώνει η αγωνία τους για να τα βγάλουν πέρα, με τον νέο προϋπολογισμό - καρμανιόλα να προειδοποιεί για ακόμα χειρότερα το 2023, μαζί με τις νέες ανατιμήσεις στην Ενέργεια κ.ο.κ.

* * *

Οι μέρες που μεσολάβησαν από τη μεγάλη απεργιακή μάχη, για να φτάσουμε στην τελική ευθεία για τα νέα συλλαλητήρια, έδειξαν ξανά πόση δύναμη έχουν οι εργαζόμενοι στα χέρια τους όταν διοχετεύουν την οργή τους στην οργανωμένη συλλογική διεκδίκηση. Γι' αυτό προστίθενται ακόμα περισσότεροι λόγοι για να βρεθούν χιλιάδες νέοι εργαζόμενοι στους δρόμους το Σάββατο, για να το πάρουν απόφαση να βγουν στον αγώνα με τα σωματεία τους.

Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το μπλοκάρισμα των πλειστηριασμών που ήταν προγραμματισμένοι, μέσα από τις άμεσες και μαχητικές κινητοποιήσεις σωματείων ενάντια στα «κοράκια» που ετοιμάζονταν να «χτυπήσουν» το σφυρί.

Παρεμβάσεις που αν δεν είχαν γίνει, στο όνομα της «αναμονής» για κυβερνητικές λύσεις, μερικές ακόμα οικογένειες του μεροκάματου θα βρίσκονταν αντιμέτωπες με εξώσεις για μερικές χιλιάδες ευρώ. Τις ίδιες μέρες άλλωστε που τα εργατικά συνδικάτα έδιναν τη μάχη για να αποτρέψουν τις εξώσεις, στη Βουλή η κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ απέρριπταν την τροπολογία του ΚΚΕ για νομοθετική κατοχύρωση της προστασίας της πρώτης κατοικίας.

Αλλο παράδειγμα είναι αυτό της ΛΑΡΚΟ, όπου με τις παρεμβάσεις των Σωματείων οι εργαζόμενοι κατάφεραν για μια ακόμα φορά να αποτρέψουν απολύσεις εργολαβικών, να μείνουν στη δουλειά τους οι συνάδελφοί τους και να αποφευχθεί άλλο ένα χτύπημα στη λειτουργία της επιχείρησης. Αν οι εργαζόμενοι δεν κινητοποιούνταν, αν πίστευαν ότι δεν χρειάζεται, καθώς «είμαστε σε χρονιά εκλογών», οπότε μια επόμενη κυβέρνηση ίσως να αποτρέψει το έγκλημα, τώρα θα ήταν στον δρόμο. Και μερικές μέρες μετά, στη Βουλή, η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ απέρριπταν άλλη μια τροπολογία του ΚΚΕ, αυτήν τη φορά για την επαναλειτουργία της ΛΑΡΚΟ με πλήρη εργασιακά δικαιώματα για όλους τους εργαζόμενους.

Τέτοια παραδείγματα υπάρχουν σε μια σειρά κλάδους όπου δίνονται μάχες για υπογραφή ΣΣΕ, αυξήσεις στους μισθούς και να μπλοκαριστούν αντεργατικές μεθοδεύσεις της εργοδοσίας, την ίδια στιγμή που στη Βουλή ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ από κοινού απορρίπτουν προτάσεις του ΚΚΕ όπως για επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού και σύνταξης για όλους, κατάργηση του ΦΠΑ σε είδη λαϊκής κατανάλωσης κ.λπ.

Και δείχνουν σε τι έχει να ελπίζει, αλλά και τι να απορρίπτει ο εργαζόμενος, ο λαός που υποφέρει από την πολιτική κεφαλαίου και κυβερνήσεων, που βασανίζεται από ένα κράτος αδίστακτα εχθρικό και ταξικό, το οποίο δεν υπάρχει έγκλημα σε βάρος του που να διστάζει να διαπράξει: Από δολοφονικές «αμέλειες» μέχρι δολοφονικές επιθέσεις, με θύματα ακόμα και μαθητές, νέους ανθρώπους.

* * *

Σε μια περίοδο που όλο και περισσότεροι μοιάζουν να εξοικειώνονται με την ιδέα ότι τα ακόμα πιο δύσκολα είναι μπροστά, είναι καιρός οι εργαζόμενοι να αναλογιστούν πώς οι ίδιοι θα βάλουν δύσκολα στους δυνάστες τους.

Με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο να μαίνεται, τις επιπτώσεις από τις κυρώσεις και την εμπλοκή της χώρας στα θανατηφόρα σχέδια να κλιμακώνονται και τις αιματηρές θυσίες τις οποίες καλείται να πληρώσει ο λαός να αποτυπώνονται για μια ακόμα χρονιά στον προϋπολογισμό για το 2023, το συλλαλητήριο του ερχόμενου Σαββάτου δεν είναι «άλλη μια κινητοποίηση».

Θα είναι αγωνιστική, διεκδικητική απάντηση - σταθμός για μια αποφασιστική κλιμάκωση της πάλης το επόμενο διάστημα. Η μαζική συμμετοχή θα δώσει το μήνυμα ότι η καθήλωση που επιδιώκουν η αστική τάξη και τα κόμματά της, με την καλλιέργεια της αναμονής, βρίσκει «τείχος» στους χιλιάδες που οργανώνονται, που διεκδικούν χωρίς να το βάζουν κάτω. Στους χιλιάδες που συγκρούονται με την «ομοφωνία» κυβέρνησης - αστικών κομμάτων, τη στοίχιση στη λογική της «δημοσιονομικής πειθαρχίας» και της στήριξης των επιχειρηματικών ομίλων από τη μία και στην ψιχουλομαχία για τον λαό από την άλλη.

Ολοι στους δρόμους λοιπόν. Και, στις λίγες μέρες που απομένουν μέχρι τα συλλαλητήρια, να γίνει «η νύχτα μέρα», να φτάσει το κάλεσμα του ξεσηκωμού σε κάθε χώρο δουλειάς και γειτονιά, με συνελεύσεις, εξορμήσεις, πολύμορφη δράση, σε αναμέτρηση με την εργοδοσία και τα στηρίγματά της.

 Ο αγώνας δυναμώνει για αυξήσεις στους μισθούς, ενάντια στην ακρίβεια και τους πλειστηριασμούς