29/12/1877
Πεθαίνει ο πολιτικός Δημήτριος Βούλγαρης, 8 φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας.
29/12/1890
Ο αμερικανικός στρατός ανοίγει αναίτια πυρ κατά καταυλισμού των ινδιάνων Λακότα στο Γούντεντ Νι Κρικ, δολοφονώντας σχεδόν 300 άνδρες, γυναίκες και παιδιά («Σφαγή του Γούντεντ Νι»).
29/12/1896
Γεννήθηκε ο κορυφαίος τοιχογράφος Νταβίντ Αλφάρο Σικέιρος.
29/12/1917
Η σοβιετική εξουσία εγκαθιδρύεται στη Σεβαστούπολη. Την ίδια μέρα εκλέγεται η πρώτη σοβιετική κυβέρνηση της Λετονίας (Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση).
29/12/1918
Ξεκινά τις εργασίες του το ιδρυτικό συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Γερμανίας (29/12/1918 - 1/1/1919)
29/12/1929
Το συνέδριο του Ινδικού Εθνικού Κογκρέσου στη Λαχόρη εγκρίνει απόφαση για την καμπάνια πολιτικής ανυπακοής κατά των δυνάμεων του βρετανικού ιμπεριαλισμού.
29/12/1933
Ρουμάνοι φασίστες δολοφονούν τον πρωθυπουργό της χώρας Ι. Δούκα.
29/12/1944
Στο μέτωπο της Αθήνας, η πίεση στο Ανεξάρτητο Απόσπασμα του ΕΛΑΣ στη γραμμή Αμπελόκηποι - Γηροκομείο εντείνεται.
29/12/1965
Η σφαγή εκατοντάδων χιλιάδων κομμουνιστών από τον Ινδονησιακό στρατό φτάνει στο αποκορύφωμά της.
Η σφαγή των κομμουνιστών της Ινδονησίας, ένα ξεχασμένο ολοκαύτωμα
29/12/1966
Το Κακουργιοδικείο Θεσσαλονίκης εκδίδει απόφαση με την οποία καταδικάζει για τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη τους Κοτζαμάνη και Εμμανουηλίδη σε 11 και 8 χρόνια κάθειρξη αντίστοιχα. Οι άλλοι 9 κατηγορούμενοι καταδικάζονται σε ποινές φυλάκισης από 3 έως 15 μήνες. Όλοι θα αποφυλακιστούν λίγο αργότερα από τη Χούντα.
Εκδίδεται η απόφαση με την οποία καταδικάζει για τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη
29/12/1972
Οι οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ κυκλοφορούν στις εργατογειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά προκηρύξεις κατά των αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων.
29/12/1986
Πεθαίνει ο Σοβιετικός σκηνοθέτης Αντρέι Ταρκόφσκι
Πεθαίνει ο Αντρέι Ταρκόφσκι
Το Κακουργιοδικείο Θεσσαλονίκης εκδίδει απόφαση με την οποία καταδικάζει για τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη
ΑπάντησηΔιαγραφή...
Οι δύο βασικοί μάρτυρες κατηγορίας, Μανώλης Χατζηαποστόλου και Γιώργος Σωτηρχόπουλος, λίγο μετά τη δίκη, καταδικάστηκαν για…συκοφαντική δυσφήμηση,ενώ οι δύο δικαστικοί, ο ανακριτής Χρήστος Σαρτζετάκης και ο εισαγγελέας Παύλος Δελαπόρτας, θα αποπεμφθούν από το δικαστικό σώμα το 1968.
Όσοι συνέβαλαν στην αποκάλυψη της αλήθειας, γνώρισαν άγριες διώξεις.
Ο Πρόεδρος των ενόρκων που έριξαν "στα μαλάκα" τους δολοφόνους του Λαμπράκη και τους συνεργάτες τους ήταν ο βιομήχανος Βύρων Αντωνιάδης, ιδιοκτήτης της ομώνυμης βιομηχανίας βάμβακος, των "Ελληνικών Κλωστηρίων Πέλλης ΑΕ" και άλλων εταιριών. Διετέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος (ΣΒΒΕ), αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών (ΣΕΒ), πρόεδρος της Ένωσης Εκκοκιστών Βάμβακος Μακεδονίας-Θράκης, αντιπρόεδρος της συμβουλευτικής επιτροπής του αμερικανικού κολεγίου "Ανατόλια" Θεσσαλονίκης κ.α.
5 Αυγούστου 1967, λίγους μήνες μετά το πραξικόπημα, η δικτατορία της χούντας τον τοποθέτησε δήμαρχο Θεσσαλονίκης, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι τις 12 Απριλίου 1968.
Θα του απονεμηθεί το ανώτατο κρατικό παράσημο του βασιλιά Γεωργίου του Α. Διετέλεσε επίσης πρόεδρος του Οργανισμού Ύδρευσης Θεσσαλονίκης, πρόεδρος του Δημοτικού Νοσοκομείου και του Βρεφοκομείου Θεσσαλονίκης "Άγιος Στυλιανός".
Στις 29 Δεκέμβρη του 1890, στο Wounded Knee, το 7ο Σύνταγμα Ιππικού των ΗΠΑ δολοφονεί άνανδρα και εν ψυχρώ, με μαζικά πυρά και ξιφολόγχες, πάνω από 300 Ινδιάνους Lacota, άντρες, γυναίκες και μικρά παιδιά
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://gkagkarin.blogspot.com/2022/12/blog-post_796.html
26 Δεκέμβρη 1862,το κράτος των ΗΠΑ, με εντολή του προέδρου Αβραάμ Λίνκολν, εκτελεί, με απαγχονισμό, 38 Ινδιάνους Σιου για συμμετοχή στην "εξέγερση της Ντακότα", την ίδια χρονιά.
https://gkagkarin.blogspot.com/2022/12/38.html
"H Καισαριανή πέφτει όπως της αξίζει, μέσα σε μια αποθέωση από φλόγες, καπνούς και εκρήξεις"
ΑπάντησηΔιαγραφήστην Καισαριανή έχουν παραμείνει μικρά τμήματα για κάλυψη των υποχωρούντων δυνάμεων του ΕΛΑΣ και των αμάχων.
Ουσιαστικά, είναι τμήματα μελλοθανάτων, αφού θα είχαν να αντιμετωπίσουν χιλιάδες πάνοπλους ριμινίτες, χωροφύλακες και 'Αγγλους με την υποστήριξη της RAF, τανκς και πυροβολικού.
Στις 6 τα ξημερώματα, αρχίζει η τελική επίθεση. Όλες οι δυνάμεις της αστικής τάξης, με τους πρώην συνεργάτες των ναζί και τις δυνάμεις του Σκόμπι, κινήθηκαν κατά της Καισαριανής. Εκατό τανκς, δεκάδες αεροπλάνα, όλμοι, πυροβόλα επιτίθενται στις μικρές δυνάμεις των υπερασπιστών της συνοικίας. Χιλιάδες Ριμινίτες, χωροφύλακες, Άγγλοι, εξορμούν μέσα από αδιαπέραστο προπέτασμα καπνογόνων.
Με μεγάλες απώλειες, κατορθώνουν, στις 10 το πρωί να καταλάβουν το λόφο Μαυρομάτη. 2 το μεσημέρι, οι Ριμινίτες περνούν το ρέμα και καταφέρνουν να καταλάβουν τα πρώτα σπίτια της Καισαριανής. Μόλις αργά το απόγευμα, κατορθώνουν να υπερισχύσουν της αντίστασης, της χούφτας των ηρώων που τους αντιμετωπίζει.
Οι τελευταίοι υπερασπιστές της ανταρτομάνας πολεμούν μέχρι τη τελευταία σφαίρα. Ο μαχητής Βαγγέλης Κυλισμανής πέφτει ηρωικά, υπερασπίζοντας τη γέφυρα του Νοσοκομείου Συγγρού. Ο Νίκος Σταμπούλος πιάνεται αιχμάλωτος αφού εξαντλεί και την τελευταία σφαίρα. Ένας χωροφύλακας τον εκτελεί επί τόπου.
Στην τελευταία μάχη της Καισαριανής πιάστηκε αιχμάλωτος ο ανθυπολοχαγός του αντάρτικου Λάζαρος Κεφαλίδης, που εκτελείται από τους χωροφύλακες την ίδια μέρα στην οδό Κριεζώτου.
Από τους αιχμαλώτους που πιάστηκαν στην τελευταία μάχη της Καισαριανής δεν έμεινε κανένας ζωντανός. Οι ριμινίτες-τα κτήνη του Τσακαλώτου-και οι χωροφύλακες διηγιόντουσαν με αφάνταστη κτηνωδία στους κατοίκους των Κουπονιών πως τους ξεκοίλιασαν με τις ξιφολόγχες. Ένας επιλοχίας περηφανευότανε πώς δολοφόνησε 12 ελασίτες αιχμαλώτους, ανάμεσα τους και ένα κορίτσι.
Οι ριμινίτες και οι χωροφύλακες, μπροστά στα μάτια των "συμμάχων", λεηλάτησαν όλα τα σπίτια και κάψανε 3 τετράγωνα παράγκες. Όλμοι, το πυροβολικό, τα τανκς και τα αεροπλάνα έκαναν θραύση στους άμαχους. Σε εκατοντάδες ανέρχονταν τα θύματα της μαρτυρικής συνοικίας.
Στο Παγκράτι, η επίθεση των Άγγλων έγινε από δυο μεριές. Από νότια (Α΄ Νεκροταφείο), και από δυτικά, δηλαδή από τον Αρδηττό και το Στάδιο. Η δύναμη πυρός ήταν τρομερή.Πυροβολικό (υπολογίζονται σε 100 πυροβόλα), αεροπορία, θωρακισμένα, ακόμα και ο στόλος από το Φάληρο, δημιούργησαν μια κόλαση φωτιάς.
Το πρωί 29 του Δεκέμβρη, τα αγγλικά τανκς άρχισαν να μπαίνουν στους δρόμους του Παγκρατίου και της Γούβας. Οι μαχητές του ΕΛΑΣ δεν μπορούσαν να τα σταματήσουν, παρ’ ότι μεταχειρίστηκαν ακόμα και βόμβες μολότοφ. Μόλις όμως επιχείρησε να περάσει το πεζικό, το καθήλωσαν, με τα λίγα πυρομαχικά που είχαν. Και παρ’ όλο που έγινε κατάληψη ορισμένων τμημάτων της περιοχής δεν τόλμησαν να προχωρήσουν.
Στο μέτωπο της Αθήνας, η πίεση στο Ανεξάρτητο Απόσπασμα του ΕΛΑΣ, στη γραμμή Αμπελόκηποι - Γηροκομείο, εντείνεται. Στον Πειραιά, ο ΕΛΑΣ, δίχως πλέον εφεδρείες και με ελάχιστα
πυρομαχικά,συνέχισε να αποκρούει με επιτυχία τους Βρετανούς στη Δραπετσώνα.
Στο κέντρο ανακατέλαβε το μύλο Κουμουντάρου, ενώ ανέτρεψε επίθεση Χιτών σε Ν.Φάληρο-Μοσχάτο.
Στο μέτωπο Ηπείρου, ο ΕΛΑΣ εκτόπισε τον ΕΔΕΣ και από την Πρέβεζα.
29 Δεκέμβρη 2020, πεθαίνει ο ήρωας της Κουβανικής Επανάστασης, ταξίαρχος Χάρι Αντόνιο Βίγιεγκας Ταμάγιο (Pombo).
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ "Πόμπο", όπως ήταν γνωστός την περίοδο του επαναστατικού αγώνα αλλά και στις διεθνιστικές κουβανικές αποστολές στο Κονγκό και τη Βολιβία, ήταν μαχητής κομμουνιστής, από τους ιδρυτές του ΚΚ Κούβας (στην ανασυγκρότησή του το 1965), βουλευτής της Λαϊκής Εθνοσυνέλευσης και αντιπρόεδρος της Εθνικής Διεύθυνσης της Ενωσης των Μαχητών της Κουβανικής Επανάστασης.
Γεννήθηκε το 1938 και από νεαρή ηλικία μπήκε στο επαναστατικό κίνημα για την ανατροπή της δικτατορίας του Φουλχένσιο Μπατίστα και στα τέλη του Νοέμβρη του 1957 εντάχθηκε στον Λαϊκό Επαναστατικό Στρατό στη Σιέρα Μαέστρα
υπό τη διοίκηση του Κομαντάντε Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, όπου διακρίθηκε στις μάχες (συμμετείχε στην κατάληψη της Σάντα Κλάρα).
Ακριβώς γι' αυτούς τους λόγους επιλέχθηκε και στις διεθνιστικές αποστολές στήριξης του αγώνα του λαού της ΛΔ του Κονγκό, της Αγκόλας δύο φορές, καθώς και της Βολιβίας, που είναι από τους λίγους επιζώντες στις μάχες όπου πιάστηκε ο Τσε, για να εκτελεστεί στη συνέχεια στις 9 Οκτώβρη του 1967, όντας αιχμάλωτος, με εντολή της CIA.
Στη συνέχεια,το διεθνιστικό έργο έργο του συνεχίστηκε με αποστολές στη Νικαράγουα και το 1994 αναδείχτηκε σε ταξίαρχος των Επαναστατικών Ενόπλων Δυνάμεων της Κούβας ενώ τιμήθηκε με πολλά μετάλλια και του απονεμήθηκε ο ύψιστος τίτλος τιμής του Ηρωα της Κούβας.
Πέθανε το 2020 στην Αβάνα , σε ηλικία 79 ετών.