Είναι τα Στρούμφ κομμουνιστές;

Ο σκιτσογράφος Πιερ Κουλιφόρ, δημιούργησε κατά λάθος τα Στρουμφάκια το 1958, καθώς αρχικά σκόπευε να τα εντάξει ως δευτεραγωνιστές στο κόμικ του. Ύστερα από την ενθουσιώδη ανταπόκριση του κοινού έδωσε κεντρικό ρόλο στα γαλάζια πλασματάκια του τα οποία πρωταγωνίστησαν σε δικές τους περιπέτειες και βιβλία το 1959.

Αποκορύφωμα της πορείας τους ήταν η ταινία στην οποία πρωταγωνιστούσαν. Το φιλμ βγήκε στις αίθουσες το 2011 και είχε έσοδα πάνω από μισό δισεκατομμύριο δολάρια.

Είναι τα Στρούμφ κομμουνιστές;

Υπάρχουν χαρακτηριστικά που οδηγούν πολλούς στο συμπέρασμα ότι τα Στρουμφ… ασπάζονται την κομμουνιστική ιδεολογία.

1. Δεν έχουν κάποια επίσημη θρησκεία, με λίγα λόγια είναι άθεοι.

2. Δεν είναι Ρατσιστές (τους βοηθούν όλους, χωρίς φυλετικές ή οποιουδήποτε είδους διακρίσεις).

3. Φοράνε όλοι τις ίδιες στολές.

4. Δεν υπάρχουν κοινωνικές τάξεις, βρίσκονται όλα στο ίδιο σημείο της κοινωνικής πυραμίδας, ακόμη και η Στρουμφίτα.

5. Δεν υπάρχει ιδιωτική περιουσία, καθώς ακόμη και τα σπιτάκια τα οποία κατοικούν δεν τους ανήκουν. Το φαγητό και οι πρώτες ύλες είναι κοινά και μοιράζονται εξίσου.

6. Υπάρχει κατανομή εργασιών και τα στρουμφάκια δεν αλλάζουν επαγγέλματα. Υπάρχει το στρουμφ χτίστης, γεωργός, μάγειρας κτλ.

Επιπλέον υπάρχουν και άλλα χαρακτηριστικά που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι τα Στρουμφ ασπάζονται την κομμουνιστική ιδεολογία. Σε ένα επεισόδιο στην αυλή του Λιχούδη και φυτρώνει ένα δέντρο με σοκολατένια νομίσματα. Μετά αντί να τα μοιραστεί με τα άλλα στρουμφάκια, τα θεωρεί δικά του και τα πουλάει στα άλλα στρουμφάκια αντί απαραίτητων γι αυτά εργαλεία (τα βάρη του Προκόπη, την τσάπα του Κηπουρού, τα εργαλεία του Ξεφτέρη). Χωρίς αυτά η στρουμφοκοινωνία καταρρέει αφού δεν μπορεί να παραχθεί τίποτα. Η κατάσταση σώζεται μετά από παρέμβαση του Μπαμπαστρούμφ που εξηγεί στο Λιχούδη ότι για την κατάσταση φταίει η παράλογη ανάγκη του να συγκεντρώσει πλούτο.

Σε άλλο επεισόδιο η αυτόματη μηχανή παραγωγής φαγητού του Ξεφτέρη οδηγεί τα στρουμφάκια σε υπερκατανάλωση με αποτέλεσμα να εξαντληθούν οι φυσικοί πόροι (στρουμφόμουρα). Ακολουθεί πανικός και την κρίση αποτρέπει ο Μπαμπαστρούμφ με καταστροφή της μηχανής και δημιουργία αποθήκης φαγητού.

Πραξικόπημα στο χωριό γίνεται 2 φορές.

 Μία από τον Σπιρτούλη και μία από τη Στρουμφίτα που θέλει να γίνει «Βασίλισσα για μιά μέρα». Και τα δύο καταλήγουν σε μάχη που όμως σταματά ο Παπαστρούμφ βάζοντας τέλος σε ιδέες περί βασιλείας.  

Και ο Δρακουμέλ; Απλώς ένας κακός μά­γος που κυνηγάει τα στρουμφάκια για να τα φάει; Να τα φάει από ένα σημείο και μετά γιατί στα αρχικά επεισόδια θέλει να πιάσει έξι από αυτά για να τελειώσει το ξόρκι που δα του επιτρέψει να φτιάξει χρυ­σάφι.

 Έτσι κάποιος μπορεί να δει το Δρα­κουμέλ σάν ενσάρκωση του καπιταλισμού που σκοπό έχει να καταστρέψει την ουτο­πική κοινωνία των στρούμφ για το κέρδος. Την Ψιψινέλ μπορούμε να τη δούμε ως το προλεταριάτο-τον εξαρτώμενο εργάτη τον οποίο εκμεταλλεύεται το κεφάλαιο(Δρακουμέλ) ώστε να υλοποιήσει τα σχέδια του.