Ο Καζαμίας του 1961

«Δρόμοι της Ειρήνης» 61+ χρόνια πριν _Ξεφυλλίζοντας…

Ο Μποστ κυριολεκτικά ζωγραφίζει "ανεμολάμνοντας" με τη γνωστή, ανεπανάληπτη πένα του

Πίπτει λιμός εις την Κίνα, απο­θνήσκουν 50.000.000 — 60.000, 000 άνθρωποι, και ό Μάο - Τσέ - Τούγκ παρακαλεί τούς Έλληνας να πάρουν τα πραμματάκια τους και να πάνε στην πατρίδα τους, κι άμα περάση τό κακό ξανάρχονται.

Στον λιμένα του Πειραιώς ξεμπαρκάρουν 2.700.000 εις κακήν κατάστασιν. Η Κυβέρνησις ανησυχεί ζωηρώς, ε­νώ αι εφημερίδες μέμφονται τον Μάο - Τσέ - Τούγκ δια την αναλγησίαν του και δημοσιεύουν φωτογραφίας δια τα εγκλήματα των Δεκεμβρια­νών.

Οι δρόμοι, επειδή πλησιάζουν Χριστούγεννα γεμίζουν με ωραίες πολύχρωμες αφίσσες για να χαρούν και ν΄ αναγαλλιάσουν οι Χριστια­νοί με σκελετούς, νάρκες, κομμένα κεφάλια και άφθονο κόκκινο αίμα. Βραβεύεται και ή πλέον καλλιτεχνική και πρωτότυπος αφίσσα.

Μια οικογένεια απαίσιων Κινέζων που ρουφούν με το καλαμάκι το αίμα ενός Έλληνος ανέργου, ενώ ό μεγαλύτερος Κινέζος προσφέρει εις την μνηστή του το ένα του μάτι, λέγων εις αυτήν: Φάτο, κι εγώ τρώω το άλλο.

Εις τας 24 του μηνός, τα παιδιά λένε τα κάλαντα, ό Πρόεδρος της Κυβερνήσεως λέγει εις τό μήνυμά του περί ευημερίας και ο αντι­πρόεδρος ψάλλει διά το Ζάλογγον. Οι μισθωτοί λαμβάνουν την πρώτην δόσιν του Δώρου των και εκ του υστερήματος των προσφέρουν ένα μι­κρόν ποσόν εις την υψίφωνον Μαρίκαν Παλαιστή δια να τούς ετοιμάση ένα ωραίο τραγούδι και να το προσφέρουν εις τον Υπουργόν της Οικονομίας και εις τον συντάσσοντα τας τιμάς της Αγορανομίας. Ή εκλε­κτή υψίφωνος τους προσφέρει την «Ελληνοπούλαν» αλλά επειδή εκεί­νοι το βρίσκουν γνωστό, τούς ετοιμάζει άλλο μέ τίτλον «Η Γαλλοπούλα». Η Γαλλοπούλα, όπως και η Ελληνόπουλα είναι ή τραγική ιστορία μιας κόρης η οποία για νά μην πέση στά χέρια αυτών πού την επόθουν, ανήλθεν υψηλά και έγινεν απλησίαστος. Αλλ’ ενώ η Ελληνοπούλα έδειξεν χαρακτήρα, ή Γαλλοπούλα φθάσασα τά 40 (ή κρίσιμος ηλικία των γυναικών) παρέδωσε τό κορμί της καί την τρυφεράν της σάρκα εις αυτούς πού είχαν το χρήμα καί εκυλίσθη λάγνος εις τα πιλάφια.

Κι έτσι με την Έλληνοπούλαν της Κατοχής και την Γαλοπούλαν του ΄40, το κύκνειον άσμα του 60, κλείνει ό παλιός χρόνος κι ο Καζαμίας των «Δρόμων της Ειρήνης».

Εύχομαι το 1961, να ελευθερωθή η Ελληνόπουλα, το Ελληνόπουλο και η Γαλοπούλα να ξαναγίνη γυναίκα και να κόψη μερικά από τα χρόνια της.

(υπογραφή) ΜΠΟΣΤ

Και κάπου αλλού...

Ο κ. ΣΤΑΥΡΟΣ ΝΙΑΡΧΟΣ διάλεξε σαν Έδρα των επιχειρήσεων του τό Σαιν Μορίτς τής Ελβετίας διά λόγους «φορο­λογικούς». Ίσως όμως κάνουμε λάθος πού τον κατατάσσουμε στους εύπορους. Στην εφορία δήλωσε σαν μοναδικό του εισόδημα 11 χιλιαδούλες τό μήνα.

Το γεγονός αυτό ένέπνευσε κάποιο φίλο μου — πού τρελλαίνεται για τον Καβάφη — αυτή την παρωδία τής «Ιθάκης»: Σαν βγής στον πηγαιμό γιά τό Σαίν Μόριτς να εύχεσαι νάναι μακρύς ό δρόμος Τούς εφοριακούς, τούς κύκλωπες τό θυμωμένο κοσμάκη, Σταύρο μη φοβάσαι τέτοια στο δρόμο σου ποτέ δεν θάβρης άν μέν’ ή σκέψη σου υψηλή, άν εκλεκτό είναι πάντα τό πουγγί σου καί γεμάτο. Καί γιά νά θυμηθούμε λίγο «τούς αρχαίους ημών προγόνους»: Ό Σωκράτης έλεγε ότι ό νόμος είναι σαν τον Ιστό της αράχνης. Τά αδύνατα έντομα πιάνονται και καθηλώνονται, ενώ τά ισχυρά τον ξεσχίζουν και πετάνε μακρυά.

Τέλος ...

Ιανουάριος

Πολλά ενδιαφέροντα βλέπω αυτόν τον μήνα. Πρώτα - πρώτα θα γίνη ή τακτοποίησις των φτωχών και των ζητιάνων τής Πρωτευούσης. Οι δηλώσαντες εισόδημα 11.000 ετησίως, θα κάθωνται στην αριστερή πλευρά της Πανεπιστημίου. Δεξιά θα έχουν τα πόστα τους εφοπλισταί. Σταδί­ου, ίσως μπουν οι τραπεζίται. Για την Πατησίων, υπολογίζω βιομηχάνους και μεγαλεμπόρους, που ο δρό­μος είναι πιο περαστικός, ώστε να τους ελεούν με ευχέρειαν οι διαβάται. Τους πλέον φτωχούς, με εισόδημα 6 -7.000 κατά κεφαλήν, τους βλέπω σε πλατείες και γενικά σε πολύ ανοιχτούς χώρους, διότι όσον πτωχότερος είναι κανείς, τόσον και περισσότερον πρέπει να προβάλλεται διά να προκαλή τον οίκτον. ’Αντιθέτως, δρόμοι κυκλοφορίας των υπαλλήλων, εργατών και λοιπών πλουσίων, ορίζεται ή Ρόμβης, Θησέως, Λεωχάρους καί όσοι άλλοι δρόμοι δεν υπερβαίνουν εις πλάτος τα 3 μέτρα.

Εις τας 20 Ιανουαρίου αναλαμβάνει τα καθήκοντά του ο νέος Πρόεδρος τής Αμερικής κ. Κέννεντυ. Έπ’ ευκαιρία αναμεταδίδεται απ’ όλους τούς Σταθμούς Τηλεοράσεως ό «ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ» του Αϊζενχαου_Ρίτσου, αφιερωμένος εις τον νέον Πρόεδρον περιέχων αιχμάς δια τον αποτυχόντα Νίξον. Εις την μελωδίαν «Πού πέταξες αγόρι μας» τραγουδά διφωνίαν και ο Σπύρος Σκούρας _με το συγκινητικόν δέ αυτό κομμάτι να φέρει δάκρυα εις όλους … (σημ δική μου: αναφέρεται στον έλληνα μεγαλοπαράγοντα του Χόλιγουντ, διευθυντικό στέλεχος σε κινηματογραφικές εταιρείες και πρόεδρο της 20th Century Fox από το 1942 έως και το 1962)

Καληνύχτα και η ζωή συνεχίζεται...

  

Σταυρουλα Παπαδοπουλου