09/01/1890
Γεννιέται ο Τσέχος συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας Κάρελ Τσάπεκ, ο πρώτος που χρησιμοποίησε τη λέξη «ρομπότ» (εργάτης).
09/01/1905
Η Κυριακή 9 Γενάρη του 1905 με το παλιό ημερολόγιο, (22 Γενάρη με το νέο) έχει καταγραφεί στην ιστορία σαν «Ματωμένη Κυριακή»
09/01/1905
Πεθαίνει η Γαλλίδα συγγραφέας και ποιήτρια Λουϊζ Μισέλ, πρωταγωνίστρια της Παρισινής Κομμούνας του 1871, που αγωνίστηκε στα οδοφράγματα με το όπλο στο χέρι, με το 61ο Τάγμα της Μονμάρτης.
09/01/1916Η μάχη της Καλλίπολης λήγει με τη συντριπτική και ταπεινωτική ήττα των Βρετανογαλλικών στρατευμάτων από τους Οθωμανούς (Α’ παγκόσμιος ιμπεριαλιστικός πόλεμος). Στη μάχη, που διήρκεσε 8,5 μήνες, έχασαν τη ζωή τους κοντά μισό εκατομμύριο στρατιώτες και των δύο πλευρών.
09/01/1929
Οι αγρότες του χωριού Καπουτζήδες αντιστέκονται στην αστυνομία που επιχειρεί να τους διώξει από τα κτήματά τους για να τα επιστρέψει στο Πατριαρχείο.
09/01/1938
Ο πρίγκιπας των Ελλήνων Παύλος νυμφεύεται στην Αθήνα τη Φρειδερίκη του Ανόβερου η οποία στα χρόνια της βασιλείας με τον Παύλο θα ταυτιστεί με τη λέξη «Φρίκη» για τα όσα προκάλεσε στον ελληνικό λαό.
09/01/1938
Γεννήθηκε στην Πρέβεζα, ο Λάκης Παππάς.
09/01/1940
Συγκροτείται η «Προσωρινή Διοίκηση του ΚΚΕ», που καθοδηγούταν από την Ασφάλεια.
09/01/1941
Γεννιέται η Αμερικανίδα στιχουργός και τραγουδίστρια Τζόαν Μπαέζ.
09/01/1948
Στις 9 - 10 Γενάρη τμήματα του Αρχηγείου Δυτικής Στερεάς του ΔΣΕ επιτίθενται στην περιοχή της Αράχωβας και στις 13 του μήνα βάλλουν κατά της φρουράς της πόλης.
Μετά από μάχη, που κράτησε έως το απόγευμα, οι αστικές δυνάμεις υποχώρησαν, αφήνοντας πίσω τους σημαντικό αριθμό νεκρών, τραυματιών, αιχμαλώτων και πολεμοφοδίων.
09/01/1960
Αρχίζει η κατασκευή του φράγματος του Ασουάν στην Αίγυπτο, με σοβιετική χρηματοδότηση και υπό την εποπτεία Σοβιετικών τεχνικών συμβούλων.
09/01/1978
Σε 100.000 υπολογίζει τους πολιτικούς κρατούμενους στην Ινδονησία η οργάνωση Διεθνής Αμνηστία.
09/01/1983
Ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας Γεράσιμος Αρσένης ανακοινώνει την υποτίμηση της δραχμής κατά 15%. Ως αποτέλεσμα της υποτίμησης εμφανίζεται κύμα κερδοσκοπίας, καθώς εμπορεύματα εξαφανίζονται από τα καταστήματα για να επανεμφανιστούν αναλόγως ανατιμημένα.
09/01/1992
Το έγκλημα στην Ταραρά (Κούβα).
Όλη η Κουβα μαθαίνει, ότι στις 9 Ιανουαρίου 1992, ο Yuri Gómez Reinoso (Guanabacoa,05/10/1972), λοχίας της Εθνικής Επαναστατικής Αστυνομίας, ο Orosmán Dueñas Valero (Cienfuegos, 09/06/1971), στρατιώτης της Συνοριακής Φρουράς και ο Rafael Guevara Borges ( Santiago de Cuba, 23/10/1962 ), ένας τοπικός φρουρός ασφαλείας, πέθαναν την ώρα του καθήκοντος.
09/01/2004
Πεθαίνει ο Ιταλός φιλόσοφος Νορμπέρτο Μπόμπιο.
Ήταν νύχτα, Ιανουάριος του 1992. Το γυαλί στην πόρτα εισόδου του φυλακίου ήταν διάσπαρτο στο πάτωμα, μέσα στο δωμάτιο ήταν μια γραφομηχανή, μια τηλεόραση, ένα ραδιόφωνο και ένα γραφείο πάνω στο οποίο υπήρχε ένα πτώμα. Στο πάτωμα του δωματίου υπήρχαν κάλυκες από Kalashnikov και πιστόλια Makarov, στα δεξιά της πόρτας υπήρχε ένα πτώμα δεμένο με σχοινί λίγα εκατοστά δίπλα στα αριστερά ήταν ένα άλλο πτώμα νεαρού άνδρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρχικά τα ονόματα τους δεν αποκαλύφθηκαν, μερικές ώρες αργότερα όλη η χώρα έμαθε ότι στις 9 Ιανουαρίου 1992, ο Yuri Gómez Reinoso (Guanabacoa,05/10/1972), λοχίας της Εθνικής Επαναστατικής Αστυνομίας, ο Orosmán Dueñas Valero (Cienfuegos, 09/06/1971), στρατιώτης της Συνοριακής Φρουράς και ο Rafael Guevara Borges ( Santiago de Cuba, 23/10/1962 ), ένας τοπικός φρουρός ασφαλείας, πέθαναν την ώρα του καθήκοντος.
https://gkagkarin.blogspot.com/2023/01/blog-post_722.html
9 Ιανουαρίου 1905, πεθαίνει η Γαλλίδα συγγραφέας και ποιήτρια Λουϊζ Μισέλ, πρωταγωνίστρια της Παρισινής Κομμούνας του 1871, που αγωνίστηκε στα οδοφράγματα με το όπλο στο χέρι, με το 61ο Τάγμα της Μονμάρτης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεννήθηκε στο Bρονκούρ το 1830. Σπούδασε δασκάλα.Οι διδακτικές της μέθοδοι στο σχολείο της δυσαρέστησαν κάποιους γονείς, που έβλεπαν με δυσπιστία τις συνεχείς εκδρομές στην φύση ή το τραγούδι της "Μασσαλιώτιδας" που δίδασκε στα παιδιά. Τελικά, το 1855 υποχρεώθηκε να μετακινηθεί σε ένα σχολείο, όπου δίδαξε επί ενάμιση περίπου χρόνιο. Απο νωρίς στράφηκε στον σοσιαλισμό.
Το 1856, εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Παρίσι. Εκεί, ασχολήθηκε με το γράψιμο και το 1862 έγινε γραμματέας της παρισινής "Ένωσης των Ποιητών". Αρκετά από τα λογοτεχνικά της κείμενα τα υπέγραφε με το ψευδώνυμο "Ενζωλοράς", όπως ονομαζόταν στους "Άθλιους" του Ουγκώ ο φοιτητής ηγέτης των επαναστατών του 1832 που εκτελέστηκε στα οδοφράγματα του Παρισιού.
Εργαζόταν ως δασκάλα, όμως, επειδή αρνήθηκε να δώσει όρκο πίστης στον αυτοκράτορα και την Εκκλησία, τιμωρήθηκε με αποκλεισμό από την δημόσια εκπαίδευση και υποχρεώθηκε να ιδρύσει το 1865 δικό της ιδιωτικό σχολείο στην Μονμάρτη. Γράφτηκε στην πολιτική Λέσχη "Η πατρίδα σε κίνδυνο", για την σωτηρία των λαϊκών τάξεων απέναντι στους εισβολείς Γερμανούς.
Το 1869, ηγήθηκε του συλλόγου αλληλοβοήθειας των εργατριών του Παρισιού. Την επόμενη χρονιά,πρωτοστάτησε στην "Επιτροπή Επαγρύπνησης των Δημοκρατικών Γυναικών" στο διαμέρισμα της Μονμάρτης, από όπου και πήρε το προσωνύμιο της "Κόκκινης Παρθένας της Μονμάρτης".
Από την έναρξη της πολιορκίας του Παρισιού από τους Πρώσους το φθινόπωρο του 1870, αγωνίστηκε να κρατήσει ανοικτό το σχολείο της και να σιτίσει τους μαθητές της.
Το ηρωϊκό δίμηνο Απριλίου – Μαϊου 1871 συμμετείχε ενεργά στην Κεντρική Επιτροπή της Παρισινής Κομμούνας όπου εκπροσώπησε τις οργανώσεις των γυναικών, οργάνωσε την "Ένωση των Γυναικών για την Άμυνα του Παρισιού", ντύθηκε την στολή της Εθνοφρουράς,και πολέμησε, μαζί με τον 25χρονο σύντροφό της Θεόφιλο Φερρέ, στα τελευταία οδοφράγματα κοντά στο νεκροταφείο της Μονμάρτης.
Αρχικά κατόρθωσε να διαφύγει, παραδόθηκε όμως στις 24 Μαϊου, όταν οι δυνάμεις της καταστολής συνέλαβαν την μητέρα της και απειλούσαν να την τουφεκίσουν. Μετά από λίγους μήνες, ο Φερρέ καταδικάστηκε σε θάνατο, αποχαιρέτησε τους δικαστές με τα λόγια "έζησα ελεύθερος και επιθυμώ επίσης ελεύθερος να πεθάνω" και εκτελέστηκε 22 Νοεμβρίου του 1871. Η Λουϊζ του αφιέρωσε το συγκινητικό ποίημα "Το κόκκινο γαρύφαλλο" ("L’ oeillet rouge").
Η ίδια δικάστηκε στο 6ο Πολεμικό Στρατοδικείο 16 Δεκεμβρίου 1871. Απέναντι στους δικαστές στάθηκε άφοβη και ασυμβίβαστη:
"Έπραξα αυτό που ήμουν υποχρεωμένη να πράξω, δηλαδή το επαναστατικό μου καθήκον, χωρίς μίσος, χωρίς οργή, χωρίς οίκτο, ούτε για τους άλλους ούτε καν για τον εαυτό μου…δεν υπερασπίζομαι τον εαυτό μου και ούτε επιθυμώ να με υπερασπιστεί άλλος.
Ανήκω ολοκληρωτικά στην κοινωνική επανάσταση και εφόσον κάθε καρδιά που πάλλεται για την ελευθερία δεν έχει κανένα άλλο δικαίωμα πέρα από ένα βόλι από μολύβι, εγώ απαιτώ το μερίδιό μου. Εάν με αφήσετε να ζήσω, δεν θα πάψω ποτέ να φωνάζω για εκδίκηση και κάποτε θα κατορθώσω να την πάρω. Αυτά μόνο είχα να πω.Τώρα, εάν δεν είστε δειλοί, μπορείτε να με σκοτώσετε".
Καταδικάστηκε σε ισόβια εξορία και έμεινε 20 μήνες φυλακισμένη. Ο Βίκτωρ Ουγκώ της αφιέρωσε το ποίημά του "Viro Major", ενώ οι καθεστωτικές εφημερίδες της εποχής την περιέγραφαν ως "κόκκινη λύκαινα" και αιμοσταγές τέρας.
2
ΔιαγραφήΤο 1873, φορτώθηκε αλυσοδεμένη, στο πλοίο "Virginie" με προορισμό την Νέα Καλυδωνία του Ειρηνικού. Έμεινε στην εξορία σχεδόν 7 χρόνια και ήταν η μοναδική μέσα σε όλους τους εξόριστους που όχι μόνο πήρε θέση υπέρ των εξεγερμένων αυτοχθόνων Κανάκ (Kanak)το 1878 αλλά προσπάθησε και να τους μορφώσει.
Επέστρεψε στο Παρίσι το 1880 μετά από πολιτική αμνηστία. Έχοντας πλέον ασπαστεί τον Αναρχισμό, αύξησε τις ομιλίες της σε δημόσιες συγκεντρώσεις. Το 1882, συνελήφθη για μία ακόμη φορά με την κατηγορία της περιϋβρισης αρχής και έμεινε στην φυλακή 2 εβδομάδες.
Την επόμενη χρονιά,το 1883, συνελήφθη ξανά με κατηγορίες ότι καθοδηγούσε ταραχές πεινασμένων ανέργων,που άρπαζαν ψωμί
απο τους φούρνους. Καταδικάστηκε σε κάθειρξη 6 ετών.Έμεινε στην φυλακή τρία χρόνια, μέχρι τον Ιανουάριο του 1886. Aκολούθησε νέα σύλληψη και φυλάκισή της με αφορμή απεργία, κατά την οποία οι ανθρακωρύχοι του Αβεϋρόν είχαν, στις 26 Ιανουαρίου 1886, εκπαραθυρώσει έναν εκπρόσωπο της εργοδοσίας. Η Μισέλ είχε κάνει μια ομιλία υπέρ των απεργών. Φυλακίστηκε ξανά, αυτή την φορά για τέσσερις μήνες.
Το 1888, έγινε απόπειρα δολοφονίας της από τον φτωχό 32χρονο βασιλόφρονα Πιέρ Λουκάς. Από τις δύο σφαίρες που ρίχτηκαν εναντίον της, η μία τραυμάτισε το δεξί αυτί της και η άλλη χαράκωσε το αριστερό της μάγουλο. Η Λουϊζ όχι μόνο ανέλαβε η ίδια να βρει συνήγορο για τον επίδοξο δολοφόνο της αλλά τον υπερασπίστηκε και η ίδια στην δίκη του, λέγοντας ότι "είχε απλώς παρασυρθεί από μια άθλια κοινωνία".
Το 1890, την συνέλαβαν ξανά μετά από λόγους της. Εγκατέλειψε αναγκαστικά την Γαλλία, και έζησε κάποια χρόνια σε πολιτική αυτοεξορία στην Αγγλία. Στο Λονδίνο άνοιξε σχολείο για παιδιά πολιτικών προσφύγων.
Μέχρι τον θάνατό της, πάντα παρακολουθούμενη από την αστυνομία, συνέχισε να περιοδεύει. Κατά την διάρκεια μιας τέτοιας περιοδείας πέθανε, στις 9 Ιανουαρίου 1905, σε ηλικία 74 ετών.
Θάφτηκε στο Παρίσι με πολιτική, όπως η ίδια είχε ζητήσει, κηδεία, που την παρακολούθησε μεγάλο πλήθος. Δυο σώματα γαλλόφωνων εθελοντών μαχητών στον Ισπανικό Εμφύλιο ονομάστηκαν "Bataillons Louise Michel" για να τιμηθεί η μνήμη της.
Την πρωτομαγιά του 1946, ο σταθμός του Μετρό "Vallier" μετονομάστηκε προς τιμήν της "Louise Michel". Είναι η μοναδική γυναίκα που έδωσε το ονομά της σε σταθμό του παρισινού μετρό. Το 1975, ονομάστηκε το ίδιο ο χώρος μπροστά από τον καθεδρικό της "Σακρέ Καιρ". Τον Ιανουάριο του 2005 το Παρίσι αφιέρωσε όλοκληρο τον μήνα στην εκατοστή επέτειο του θανάτου της, και ο Δήμος με το Πανεπιστήμιο της Σορβόννης διοργάνωσαν συμπόσιο.
To ποιήμα της Μισέλ "La danse des bombes"-"Ο χορός των βομβών"-για την Κομμούνα του 1871.
https://www.youtube.com/watch?v=n6yt70-81aQ