Με φαρμακευτικά σκευάσματα από τα πιο στοιχειώδη αναλγητικά μέχρι άλλα για εξειδικευμένες θεραπείες να έχουν γίνει δυσεύρετα, με χιλιάδες λαϊκές οικογένειες να αγωνιούν για την υγεία των παιδιών τους αφού οι ιώσεις θερίζουν και τα φαρμακεία αδειάζουν, οι εργαζόμενοι έρχονται αντιμέτωποι με τον εφιάλτη του «φαρμάκου - εμπόρευμα».
Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι «παίρνει μέτρα», εξαγγέλλει «ομαλοποίηση» μέσα στις επόμενες βδομάδες, προπαγανδίζει τους «ελέγχους» στις φαρμακαποθήκες που τάχα θα βάλουν φρένο στις «παράνομες εξαγωγές», αφού οι «νόμιμες» συνεχίζονται κανονικά προδιαγράφοντας το επόμενο κύμα ελλείψεων.
Την ίδια στιγμή, οι εκβιασμοί της κυβέρνησης και των φαρμακοβιομηχάνων καλά κρατούν, αφού ο λαός προετοιμάζεται να βάλει πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη αν θέλει να έχει φάρμακα, ώστε να δοθεί «κίνητρο» στους ομίλους του κλάδου για να συνεχίσουν να εφοδιάζουν την ελληνική αγορά. Ενα «βαρέλι δίχως πάτο» δηλαδή, αφού πάντα θα υπάρχουν μεγαλύτερες τιμές σε άλλες χώρες και πάντα θα καλείται ο λαός να πληρώνει παραπάνω, ώστε να συνεχίζει να είναι «πελάτης» για να καλύπτει την πιο ζωτική ανάγκη του, την προστασία της υγείας του με απρόσκοπτη πρόσβαση στις σύγχρονες θεραπείες.
Αυτά είναι τα αποτελέσματα της παραγωγής και διακίνησης του φαρμάκου με κριτήριο την κερδοφορία των φαρμακεμπόρων και των φαρμακοβιομηχάνων: Ελλείψεις και διαρκής αγωνία, λίστες επί λιστών, συζήτηση για τις «πατέντες» και τα «γενόσημα», την ίδια στιγμή που στην Ελλάδα δραστηριοποιούνται καμιά τριανταριά μεγάλες βιομηχανίες, με εκατοντάδες εργαζόμενους να δουλεύουν ακατάπαυστα, με τις κυβερνήσεις να καμαρώνουν για τον εξαγωγικό προσανατολισμό του κλάδου, να διαγκωνίζονται για τα «επενδυτικά κίνητρα», να θωρακίζουν διαρκώς με φιλοεργοδοτικά μέτρα τα κέρδη όπως με το άνοιγμα των φαρμακαποθηκών τα Σάββατα κ.ο.κ.
Στο φόντο αυτό επιχειρείται να στηθεί ο δικομματικός καβγάς ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ για το ποιος από τους δύο μπορεί να εξασφαλίσει την «ομαλότητα» στη ζούγκλα της καπιταλιστικής παραγωγής και διακίνησης του φαρμάκου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ σκόπιμα εστιάζει στην «αισχροκέρδεια» των φαρμακεμπόρων, ώστε αφενός να μένουν στο απυρόβλητο οι καπιταλιστές βιομήχανοι του κλάδου και αφετέρου να δίνεται άλλοθι στη «νόμιμη» κλοπή από τον λαό ενός πολύτιμου αγαθού, να συντηρείται το ψέμα ότι μπορεί να υπάρχει και «ηθικό ή υγιές κυνήγι του κέρδους», ότι μπορεί να συνυπάρχει η κερδοφορία με την ικανοποίηση μιας από τις πιο βασικές λαϊκές ανάγκες.
Για το τι σημαίνει «ρύθμιση» της αγοράς του φαρμάκου, την οποία επικαλείται ο ΣΥΡΙΖΑ, τάχα για να απαντήσει στην «ιδεοληψία» της ΝΔ περί «αυτορρύθμισης», αξίζει τον κόπο μια αναδρομή στην πολιτική που ακολούθησε όσο ήταν στην κυβέρνηση, από το 2015 έως το 2019.
Ας ξεκινήσουμε από το πιο πρόσφατο, αυτό που είχε χαρακτηριστεί τότε «δωράκι της τελευταίας στιγμής» προς τους φαρμακοβιομήχανους, αφού τους δόθηκε λίγο πριν τις εκλογές του 2019. Εκείνο τον Μάρτη λοιπόν, με τροπολογία σε νομοσχέδιο για την Υγεία, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε σε νέες αυξήσεις σε 1.800 κωδικούς φαρμάκων (!), μέσω του «επανακαθορισμού του συστήματος τιμολόγησης των φαρμάκων» προβλέποντας μεταξύ άλλων, κατά τη διαδικασία της ανατιμολόγησης, «σταδιακή αύξηση της τιμής των φαρμάκων αναφοράς κατά 10% κάθε φορά και με ανώτατο όριο τη χαμηλότερη τιμή της Ευρωζώνης». Το αποκαλυπτικό της υπόθεσης είναι ότι τότε ως πρόσχημα για τη νέα αύξηση, σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση, ήταν ότι «με τον τρόπο αυτόν αποσοβείται ο κίνδυνος απόσυρσης από την ελληνική αγορά φαρμάκων οικονομικών και εγνωσμένης θεραπευτικής αξίας, εξαιτίας της πολύ χαμηλής τιμής που κάνει ασύμφορη την εμπορία τους»! Να πώς «ρυθμίζεται η αγορά»: Αυτά είναι που λέει σήμερα η ΝΔ για να δικαιολογήσει τις αυξήσεις, αλλά τα υιοθετεί και ο ΣΥΡΙΖΑ, με τους πρώην υπουργούς του (π.χ. Ξανθός και Φίλης) να ισχυρίζονται ότι πράγματι σήμερα υπάρχουν «χαμηλές τιμές που δημιουργούν πρόβλημα».
Επιπλέον, σε εκείνο το νομοσχέδιο υπήρχε κι ένα δωράκι ύψους 20 εκατ. ευρώ στους φαρμακοβιομήχανους για το 2018, που θα λάμβαναν μέσω της αύξησης της φαρμακευτικής δαπάνης των νοσοκομείων του ΕΣΥ και των φαρμακείων του ΕΟΠΥΥ, πέραν του οποίου εφαρμόζεται ο μηχανισμός αυτόματης επιστροφής («clawback»). Δηλαδή, αντί να επιστρέψουν οι φαρμακοβιομήχανοι τα 20 εκατ. ευρώ στον ΕΟΠΥΥ, που είναι το παραπάνω ποσό από αυτό που είχε συμφωνηθεί ότι θα τους καταβάλει ο Οργανισμός το 2018 για την αγορά φαρμάκων, ο ΣΥΡΙΖΑ τούς το χάρισε!
Σε ένα ακόμα «επεισόδιο» της περιβόητης κρατικής παρέμβασης που υπερασπίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ, χαρακτηριστική είναι η ημερίδα που διοργανώθηκε τον Μάρτη του 2016, στην οποία η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζει το «Σχέδιο δράσης για την ανάπτυξη της εγχώριας φαρμακοβιομηχανίας». Εκεί λοιπόν σ' αυτή την τόσο ωραία ατμόσφαιρα μεταξύ ...φίλων φαρμακοβιομήχανων, ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζει το πλαίσιο του «νέου παραγωγικού μοντέλου», μέσω του οποίου «προκρίνονται» πάσης φύσης ενισχυτικά μέσα για την περαιτέρω ανάπτυξη της φαρμακοβιομηχανίας τα επόμενα χρόνια. Οπως ανέφεραν χαρακτηριστικά, η φαρμακοβιομηχανία ορίζεται «ως πιλότος της πρωτοβουλίας αυτής, αναγνωρίζοντας έμπρακτα τόσο την κρίσιμη συμβολή του κλάδου στο εθνικό ΑΕΠ και στην απασχόληση, όσο και τη δυναμική που παρουσιάζει». Ουσιαστικά, ο ΣΥΡΙΖΑ περιγράφει τον «οδικό χάρτη» ενίσχυσης των φαρμακοβιομηχάνων και των κερδών τους, ενώ ανακοινώνει πως ήδη η κυβέρνηση χρηματοδοτεί τις πρώτες δράσεις για την ενίσχυση των φαρμακοβιομηχάνων με 410.000.000 ευρώ για εκσυγχρονισμό, έρευνα - καινοτομία, κατάρτιση - πιστοποίηση γνώσεων (φτηνό ειδικευμένο εργατικό δυναμικό) και ενίσχυση ερευνητικών υποδομών. Το κυβερνητικό σχέδιο περιέχει, επίσης, δράσεις όπως: Ενίσχυση ζήτησης προϊόντων εγχώριας φαρμακοβιομηχανίας, ενδυνάμωση ανθρώπινου δυναμικού, διασφάλιση υποστηρικτικών υπηρεσιών και υποδομών, βελτίωση περιβάλλοντος χρηματοδότησης.
Κι αν η γαλαντομία προς το μεγάλο κεφάλαιο από τις αστικές κυβερνήσεις είναι η μία όψη, στην άλλη όψη βρίσκεται η αύξηση της συμμετοχής των εργαζομένων πάντα με κριτήριο τη «δημοσιονομική προσαρμογή». Οι σχετικές περικοπές που συνεχίστηκαν από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ οδήγησαν στην εκτίναξη των πληρωμών των ασθενών (μεσοσταθμικά, από το 9% έχουν ανέβει περίπου στο 30%), υπολογίζοντας μάλιστα μόνο τα φάρμακα της «θετικής λίστας», δηλαδή αυτά που συνταγογραφούνται και ο ΕΟΠΥΥ συμμετέχει στην αποζημίωσή τους. Στην πράξη, τα ποσοστά συμμετοχής των ασθενών είναι πολύ μεγαλύτερα από αυτά που προβλέπονται τυπικά (0% - 10% - 25%). Εργαλείο για αυτό είναι η καθιέρωση της λεγόμενης «ασφαλιστικής τιμής», με βάση την οποία υπολογίζονται τα ποσοστά συμμετοχής του ΕΟΠΥΥ και η οποία είναι μικρότερη της πραγματικής - λιανικής τιμής των φαρμάκων, ένα μέτρο που διατήρησε και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Τη διαφορά μεταξύ ασφαλιστικής και λιανικής τιμής την πληρώνουν οι ασθενείς, όπως επίσης και το 1 ευρώ ανά συνταγή (το οποίο αφαιρείται από τη συμμετοχή του ΕΟΠΥΥ). Ετσι, η συμμετοχή του ασθενούς μπορεί τελικά από το 25% να φτάσει ακόμα και στο 80% για ένα φάρμακο.
Η πείρα που έχει αποκτήσει ο λαός το «φωνάζει». ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ καβγαδίζουν για τα κέρδη των βιομηχάνων του Φαρμάκου, ρίχνοντας στάχτη στα μάτια των εργαζομένων. Οσα ψευτοδιλήμματα κι αν επιστρατεύσουν, φάρμακο - κοινωνικό αγαθό σε συνθήκες «αγοράς» με σκοπό το κέρδος δεν μπορεί να υπάρξει.
Αυτή είναι η πολιτική όλων των κυβερνήσεων που έχει απέναντί του ο λαός, με την οποία μπορεί και πρέπει να αναμετρηθεί, και στους αγώνες και στην κάλπη. Ενισχύοντας παντού το ΚΚΕ, δυναμώνοντας τη διεκδίκηση για απαγόρευση των παράλληλων εξαγωγών, για φάρμακο διαθέσιμο σε κάθε ασθενή όποτε το χρειάζεται. Να μη δεχτεί να βάλει πλάτη για να γίνει πιο συμφέρουσα για τα μονοπώλια η παραγωγή και διακίνηση των σκευασμάτων που είναι σε έλλειψη, όπως του ζητούν τα άλλα κόμματα.
Προϋπόθεση για να καλύπτονται καθολικά και δωρεάν οι ανάγκες του λαού σε φαρμακευτική περίθαλψη, αξιοποιώντας και διευρύνοντας τα επιτεύγματα της έρευνας και της ιατρικής επιστήμης, είναι να πάψει το φάρμακο να αποτελεί εμπόρευμα. Αυτόν τον δρόμο δείχνει το ΚΚΕ, μια άλλη οργάνωση της οικονομίας, όπου κριτήριο θα είναι οι λαϊκές ανάγκες και όχι τα κέρδη και οι ανταγωνισμοί μιας χούφτας μονοπωλίων.
Κ. Δ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου