Περιουσία

Τι είναι άραγε ο εργαζόμενος; Αν πιστέψουμε την κυβέρνηση και τον κρατικό μηχανισμό, τίποτα περισσότερο από ένα «περιουσιακό στοιχείο των επιχειρήσεων»! Αυτά λέει σε συνέντευξή του ο επικεφαλής της Ανεξάρτητης Αρχής Επιθεώρησης Εργασίας, χαρακτηρίζοντας τους εργαζόμενους «το πολυτιμότερο περιουσιακό στοιχείο» που έχουν οι επιχειρήσεις και θα πρέπει να το σέβονται!

Λέει κι άλλα ο επικεφαλής της Ανεξάρτητης Αρχής. Οτι έργο της Επιθεώρησης Εργασίας θα πρέπει να είναι η συμβολή στην «ενδυνάμωση του υγιούς επιχειρηματικού ανταγωνισμού» και η παρέμβαση στους χώρους δουλειάς για την καλλιέργεια μιας κουλτούρας «που θα είναι η βάση για τη διαρκή βελτίωση των εργασιακών συνθηκών και παράλληλα θα ενισχύει τον υγιή ανταγωνισμό, μεταξύ επιχειρήσεων που λειτουργούν σύννομα και αποδοτικά». Κάτι, δηλαδή, σαν ...«μέντορας» εργαζομένων και εργοδοσίας, που θα καλλιεργεί «κουλτούρα συνεργασίας» μεταξύ τους, για να ενισχύεται ο «υγιής ανταγωνισμός».

Με τέτοιον ρόλο στο πλευρό της εργοδοσίας, δεν είναι να απορεί κανείς γιατί οι χώροι δουλειάς θυμίζουν ολοένα και περισσότερο κάτεργα, όπου κάθε τρεις και μία ένας εργαζόμενος σακατεύεται ή σκοτώνεται. Ούτε είναι να απορεί κανείς με την υποχρηματοδότηση και την υποστελέχωση της συγκεκριμένης υπηρεσίας από όλες τις κυβερνήσεις, ως άλλοθι για την πλήρη απουσία ελέγχων. Οι εργαζόμενοι, πάντως, δεν είναι «περιουσία» κανενός εργοδότη. Εκτός αν η Ανεξάρτητη Αρχή αναγνωρίζει ότι οι εργασιακές συνθήκες που έχουν διαμορφώσει με τους νόμους τους όλες οι κυβερνήσεις, προσομοιώνουν με αυτές στην εποχή της δουλοκτησίας.