ΠΔ 85, ένα ρωμαλέο κίνημα και οι Φρέντυ Κρούγκερ

Το κίνημα που αναπτύχθηκε ενάντια στο ΠΔ 85 δημιούργησε ένα μαζικό κίνημα με κινητήρια δύναμη τους σπουδαστές των καλλιτεχνικών σχολών, τους νέους επαγγελματίες δημιουργούς του χώρου και όλους εμάς τους παλαιότερους που δεν μπήκαμε στον συστημικό διαπλεκόμενο «συνδικαλισμό». Στο μαζικό κίνημα των νέων, σπουδαστών και των νέων δημιουργών, είδαμε τη φαντασία, το συναίσθημα, τον ριζοσπαστικό λόγο και την καθαρή ματιά.

Στο συνδικαλιστικό κίνημα, είδαμε την ευθύνη, την αγωνιστικότητα, αλλά δυστυχώς αναδείχθηκαν ταυτόχρονα, από κάποιους καθεστωτικούς παράγοντες και οι σκελετοί του εργατοπατερισμού από επαγγελματίες του είδους που σταδιοδρομούν σαν επαγγελματίες «συνδικαλιστές» εδώ και χρόνια. Αναδείχθηκαν όλοι αυτοί που «είδαν φως και μπήκαν» να ελέγξουν το κίνημα που μαζικοποιούνταν συνεχώς. Ταυτόχρονα, προσπάθησαν με κάθε τρόπο να αποκλείσουν όποιο σωματείο ή φορέα που δεν εμφορείτο από τις ίδιες με αυτούς καθεστωτικές αξίες. Χρησιμοποιήθηκαν οι «αστυνομικού» τύπου αποκλεισμοί, πολιτικό - συνδικαλιστικό face control κ.λπ.

Έχασαν, όσο και αν προσπάθησαν να φέρουν το αναπτυσσόμενο κίνημα στα μέτρα τους. 

Αυτό συνεχίζει και χωρίς αυτούς τις καταλήψεις.

Δεν θα έθιγα αυτά τα ζητήματα, τώρα, εν μέσω της ανάπτυξης του κινήματος, αν δεν αποτελούσαν οι σκοτεινοί δρόμοι των καρεκλοκένταυρων άμεσο κίνδυνο διάσπασης και εκφυλισμού του κινήματος. 

Και αυτό εκδηλώθηκε ανοιχτά με αφορμή τις καταλήψεις και ειδικά με αυτήν στο υπουργείο Πολιτισμού, το οποίο θεωρούσαν και θεωρούν ακόμα κάποιοι «προνομιακό» συνομιλητή τους. Οπότε χρειάστηκαν τη λάσπη, τον αντικομμουνισμό παλαιάς κοπής και έβαλαν σε λειτουργία έναν συνδικαλιστικό Predator για να ανακαλύψουν συνδικαλιστικό - κομμουνιστικό «δάκτυλο» σε κάποια σωματεία. Για αυτούς είναι τιμητικό οι πλειοψηφίες των σωματείων τους να έχουν κομματικές προτιμήσεις. Εμείς που δεν έχουμε… είμαστε ΚΚΕ. Αλλά κυρίως τους ενοχλεί ότι κάποια σωματεία έχουν διαμετρικά αντίθετες απόψεις και για τη λειτουργία του συνδικαλισμού μακριά από τη διαπλοκή και τον εναγκαλισμό με αλλότρια συμφέροντα. Έγιναν πολλά γνωστά και άγνωστα. Ψέματα, λάσπη, εκβιασμοί, τρομοκρατία ήταν το φόρτε κάποιων «Φρέντυ Κρούγκερ» τις τελευταίες μέρες. Στο Facebook κάποιων αριστερών, όπως διατείνονται ότι είναι, γέμισε με τέτοια απαράδεκτα σχόλια και πλήθος ψεμάτων στον «δρόμο με τις λεύκες» που περπάτησαν.

Ό,τι και να κάνετε, ό,τι συμβιβασμό και να σχεδιάζετε, το κίνημα άνοιξε και άλλα ζητήματα πέρα από το ΠΔ 85: Τη διεκδίκηση μιας Ανώτατης Σχολής Παραστατικών Τεχνών μέσα από έναν διάλογο και όχι άρπα κόλλα με κάποιο προεκλογικό πυροτέχνημα, που ανοιχτά σχεδιάζεται.

Εδώ χρειάστηκε μια άμεση διάσπαση του κινήματος με φράσεις κλισέ, «διαβάθμιση», «αναβάθμιση» ή δώστε κάτι να πάμε στα πολιτικά μας κόμματα στα οποία αναφερόμαστε και να πούμε «νικήσαμε», πήραμε κάτι. Γιατί εμείς, αυτοί δηλαδή, ανέμελα συνεργάζονται και με «δεξιούς» και ιδρύματα που «προωθούν προοδευτικά αιτήματα», ενώ τα άλλα σωματεία που «ελέγχονται» από το ΚΚΕ... συνεργάζονται με την κυβέρνηση Μητσοτάκη! Αιδώς Αργείοι.

*Ο Γιάννης Κατωμερής είναι σκηνοθέτης