Τεράστια αποθέματα σπάνιων γαιών, τιτανίου, λιθίου, φυσικού αερίου, πετρελαίου, άνθρακα κ.ά. διεκδικούν στρατιωτικά ΗΠΑ - ΕΕ και Ρωσία
Αυτό που πραγματικά διακυβεύεται για τα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα στην Ουκρανία δεν είναι βέβαια ούτε η νίκη του «δημοκρατικού, ελεύθερου κόσμου» έναντι του «αυταρχικού καθεστώτος του Κρεμλίνου» ούτε η νίκη του ουκρανικού λαού έναντι των Ρώσων εισβολέων, αλλά ούτε και η «προστασία» των ρωσόφωνων πληθυσμών της Ανατολικής Ουκρανίας από το «ναζιστικό καθεστώς του Κιέβου».
Αν κοιτάξει κανείς τον χάρτη, η γεωστρατηγική θέση της Ουκρανίας είναι πολύ καθοριστική στον πολύχρονο γεωπολιτικό ανταγωνισμό ΝΑΤΟ - Ρωσίας για τον συσχετισμό δυνάμεων στην Ανατολική Ευρώπη και τη Μαύρη Θάλασσα, για τους δρόμους μεταφοράς Ενέργειας και εμπορευμάτων από την Ασία προς την Ευρώπη.
Πέρα από την προφανή αξία της ίδιας της γεωγραφικής θέσης της Ουκρανίας για την αντιπαράθεση της Δύσης με τη Μόσχα, ο χάρτης δείχνει ότι οι περιοχές που έχει καταλάβει σήμερα ή από το 2014 η Ρωσία και εκείνες όπου εξελίσσονται μάχες στα ανατολικά και τα νότια, συμπίπτουν με τον «χάρτη» των φυσικών πόρων της Ουκρανίας και των κομβικών λιμανιών για τη μεταφορά τους.
Η Μόσχα έχει καταλάβει και προσπαθεί να ελέγξει πλήρως μερικά από τα πιο πλούσια σε ορυκτά εδάφη στην Ευρώπη, στα οποία προσπαθούν να βάλουν χέρι ΗΠΑ και ΕΕ.
Η Ρωσία διαθέτει τεράστιες ποσότητες φυσικών πόρων, ωστόσο η πλήρης εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της Ουκρανίας από ουκρανικά, ευρωπαϊκά, αμερικανικά κ.ά. μονοπώλια θα δημιουργούσε έναν μεγάλο ανταγωνιστή και σοβαρό περιορισμό της Ρωσίας από τις αγορές.
Η ανατολική επαρχία του Ντονμπάς (Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ), που βρίσκεται στο «μάτι του κυκλώνα» από το 2014, αναφέρεται συχνά ως η «βιομηχανική καρδιά» της Ουκρανίας. Πλούσια μεταξύ άλλων σε άνθρακα, τροφοδοτεί εδώ και δεκαετίες τη λειτουργία χαλυβουργείων, χυτηρίων και μονάδων ηλεκτροπαραγωγής της χώρας.
Σε περίπτωση που η Ρωσία καταφέρει να προσαρτήσει την ουκρανική επικράτεια που έχει καταλάβει, το Κίεβο και τα δυτικά μονοπώλια θα χάσουν τεράστια αποθέματα φυσικού αερίου, πετρελαίου, τιτανίου, λιθίου και ορυκτών σπάνιων γαιών - απαραίτητα στοιχεία για μια σειρά από προϊόντα υψηλής τεχνολογίας - εμποδίζοντας τον στρατηγικό στόχο της ΕΕ για εναλλακτικές εισαγωγές και μείωση της εξάρτησης από τη Ρωσία και την Κίνα.
Η Ουκρανία, γνωστή ως μια από τις μεγαλύτερες αγροτικές δυνάμεις του κόσμου, φιλοξενεί επίσης 117 από τα 120 ευρέως χρησιμοποιούμενα ορυκτά και μέταλλα.
Εχει τη δυνατότητα να γίνει μια «κρίσιμη ορυκτή υπερδύναμη», σύμφωνα με περσινή μελέτη του καναδικού ινστιτούτου έρευνας και ανάλυσης SecDev.
Η χώρα κατέχει την τέταρτη θέση παγκοσμίως ως προς τη συνολική εκτιμώμενη αξία των φυσικών πόρων, με περίπου 15 δισ. δολάρια σε ετήσια παραγωγή και μια πιθανή «εκτιμώμενη αξία που θα μπορούσε να φτάσει τα 7,5 τρισ. δολάρια», σύμφωνα με την έκθεση.
Η ανάλυση της SecDev δείχνει ότι ενεργειακά κοιτάσματα, μέταλλα και ορυκτά της Ουκρανίας, αξίας τουλάχιστον 12,4 τρισ. δολαρίων, βρίσκονται τώρα υπό ρωσικό έλεγχο.
Πέρα από αυτό, η Ουκρανία πιστεύεται ότι έχει τα μεγαλύτερα κοιτάσματα ανακτήσιμων σπάνιων γαιών στην Ευρώπη, αν και μεγάλο μέρος τους δεν έχει αναπτυχθεί. Ορυκτά σπάνιων γαιών (δημήτριο, ύττριο, λανθάνιο και νεοδύμιο) και κράματα χρησιμοποιούνται σε πολλές νέες και «πράσινες» τεχνολογίες, σε συσκευές όπως σκληρούς δίσκους υπολογιστή, επαναφορτιζόμενες μπαταρίες, smartphones και πολλά άλλα.
Υπολογίζεται ότι η Ρωσία ελέγχει αυτήν τη στιγμή το 63% των κοιτασμάτων άνθρακα, το 42% των μετάλλων και το 33% των κοιτασμάτων σπάνιων γαιών και άλλων κρίσιμων ορυκτών, συμπεριλαμβανομένου του λιθίου, που είναι κρίσιμο στην ηλεκτροκίνηση. Ορισμένα από αυτά τα κοιτάσματα είναι δύσκολο να προσεγγιστούν ή απαιτούν εξερεύνηση για να αξιολογηθεί η βιωσιμότητά τους.
Η Ουκρανία θεωρείται ότι έχει τα δεύτερα μεγαλύτερα κοιτάσματα φυσικού αερίου στην Ευρώπη, που υπολογίζονται σε 1,2 τρισ. κυβικά μέτρα αποδεδειγμένων αποθεμάτων (πιθανώς έως και 5,4 τρισ. κυβικά μέτρα), μεγάλο μέρος των οποίων είναι στην υπεράκτια περιοχή της Μαύρης Θάλασσας. Σήμερα η Ρωσία ελέγχει τα 2/3 της ουκρανικής υφαλοκρηπίδας, όπου βρίσκεται περίπου το 80% των υπεράκτιων κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου. Επιπλέον, η Ουκρανία έχει τεράστιες δυνατότητες αποθήκευσης υδρογονανθράκων.
Πάντως, σύμφωνα με ορισμένους αναλυτές, το μεγαλύτερο πλήγμα για την Ουκρανία και τους ΝΑΤΟικούς συμμάχους είναι η ρωσική κατάληψη βασικών ουκρανικών λιμανιών και ο εκτεταμένος αποκλεισμός της Ουκρανίας από τη Μαύρη Θάλασσα.
Η χρονική στιγμή της όξυνσης της σύγκρουσης δεν είναι τυχαία
Αλλά και η χρονική στιγμή της όξυνσης της ιμπεριαλιστικής σύγκρουσης στην Ουκρανία το 2014 και της περσινής ρωσικής εισβολής δεν είναι τυχαία.
Ενδεικτικά, το 2014 και μετά το πραξικόπημα που με δυτική οργάνωση και στήριξη ανέτρεψε την κυβέρνηση στο Κίεβο, η προσάρτηση της Κριμαίας έγινε καθώς η Ουκρανία βρισκόταν σε συνομιλίες με τη «Shell» και τη «Chevron» για την ανάπτυξη των αποθεμάτων υδρογονανθράκων της Μαύρης Θάλασσας, διαλύοντας αυτά τα επιχειρηματικά σχέδια για απεξάρτηση της Ουκρανίας από τις ρωσικές εισαγωγές.
Από το 2014 που ξέσπασαν οι εμφύλιες συγκρούσεις μεταξύ των φιλορώσων αυτονομιστών του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ και των στρατιωτικών δυνάμεων του Κιέβου, «πάγωσαν» πολλές κρίσιμες δυτικές επενδύσεις στην Ενέργεια.
Η Ουκρανία ετοιμαζόταν να εκδώσει περισσότερες διερευνητικές άδειες στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας, όταν ξεκίνησε η ρωσική εισβολή στις 24 Φλεβάρη 2022. Τα συμφέροντα του ρωσικού κεφαλαίου έρχονταν σε αντίθεση με την προοπτική το Κίεβο από πελάτης να γινόταν ανταγωνιστής ή εναλλακτικός προμηθευτής Ενέργειας στην Ευρώπη, τη μεγαλύτερη αγορά της Ρωσίας.
Αλλο παράδειγμα: Η πολωνο-ουκρανική επενδυτική εταιρεία «Millstone & Co» σύναψε συμφωνία το 2021 με μια αυστραλιανή εταιρεία εξόρυξης για ενεργή εξερεύνηση σε δύο ανέγγιχτες τοποθεσίες λιθίου. Μόλις ξεκίνησε ο πόλεμος, οι εταιρείες πάγωσαν αυτά τα σχέδια, όπως και τα σχέδια για την κατασκευή ενός εργοστασίου μπαταριών λιθίου.
Αποκαλυπτική για τα τεράστια γεωστρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και της Ρωσίας που διακυβεύονται στην Ουκρανία, είναι και πρόσφατη ανάλυση του «Newsweek», που εστιάζει στο τιτάνιο.
Πρόκειται για μέταλλο απαραίτητο σε προηγμένες στρατιωτικές εφαρμογές, όπως μαχητικά αεροσκάφη, ελικόπτερα, πολεμικά πλοία, τανκς, πύραυλοι μεγάλου βεληνεκούς κ.ά.
Το αμερικανικό υπουργείο Εσωτερικών έχει ταξινομήσει το τιτάνιο ως ένα από τα 35 ορυκτά προϊόντα ζωτικής σημασίας για την οικονομική και εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ, ωστόσο αυτές εξακολουθούν να εισάγουν περισσότερο από το 90%, μεταξύ άλλων και από «μη φιλικά» κράτη.
Η Κίνα παρήγαγε περισσότερους από 231.000 τόνους τιτανίου πέρυσι, σύμφωνα με το Geological Survey των ΗΠΑ, που αποτελεί το 57% της παγκόσμιας παραγωγής. Ακολουθούν η Ιαπωνία με 17% και η Ρωσία με 13%. Το Καζακστάν παρήγαγε σχεδόν 18.000 τόνους και η Ουκρανία περισσότερους από 4.000.
Λόγω της δυτικής εξάρτησης από το ρωσικό τιτάνιο, το μέταλλο έχει μέχρι στιγμής ξεφύγει από τις αντιρωσικές κυρώσεις των ΗΠΑ - ΕΕ.
Οι ρωσικές δυνάμεις κατέλαβαν τουλάχιστον δύο τοποθεσίες μεταλλεύματος τιτανίου τους πρώτους μήνες της εισβολής.
«Μιλάμε για την ικανότητά μας να παράγουμε περισσότερα αεροπλάνα, να παράγουμε πυρομαχικά. Ολα στηρίζονται στο τιτάνιο, και έχουμε επιτρέψει να βασιζόμαστε σε ξένους προμηθευτές, όπως στο παρελθόν η Ρωσία», τονίζει αξιωματούχος των ΗΠΑ.
Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, βάσει του περσινού νομοσχεδίου για τις ετήσιες αμυντικές δαπάνες, κλήθηκε να διερευνήσει τη «σκοπιμότητα χρήσης πηγών τιτανίου από την Ουκρανία ως πιθανή εναλλακτική στις κινεζικές και ρωσικές πηγές».
Οπως σημειώνει στο «Newsweek» Αμερικανός αξιωματούχος, οι ουκρανικές σπάνιες γαίες και το ουκρανικό τιτάνιο μπορούν να συμβάλουν σημαντικά στη σύγκρουση ΗΠΑ - Κίνας και «καθώς αυξάνονται οι συζητήσεις στη Δύση σχετικά με το γιατί μας συμφέρει να συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε την Ουκρανία, νομίζω ότι αυτό είναι ένα από τα επιχειρήματα που θ' αρχίσετε ν' ακούτε περισσότερο»...
Η ιμπεριαλιστική σύγκρουση ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και Ρωσίας στην Ουκρανία έναν χρόνο τώρα κλιμακώνεται μέρα με τη μέρα, με τα δυο στρατόπεδα να συμφωνούν πως δεν διαφαίνεται ενδεχόμενο «ειρηνευτικών» διαπραγματεύσεων στο άμεσο μέλλον, αντίθετα προετοιμάζονται για ακόμη σκληρότερες μάχες τις ερχόμενες βδομάδες και μήνες.
Εξίσου χαρακτηριστικά διακηρύσσουν πως «δεν γίνεται να χάσουν» (με επικλήσεις μάλιστα και στα πυρηνικά τους οπλοστάσια...) και πως θα φτάσουν «μέχρι τέλους», προκειμένου να εξασφαλίσουν τη νίκη και να επιβάλουν τους δικούς τους όρους στις όποιες διαπραγματεύσεις για την «επόμενη μέρα» της αντιπαράθεσης.
Αυτή ακριβώς την αποφασιστικότητα σηματοδότησαν την περασμένη βδομάδα τόσο η επίσκεψη του Αμερικανού Προέδρου, Τζο Μπάιντεν, σε Κίεβο και Βαρσοβία, όσο και οι εξαγγελίες του Ρώσου Προέδρου, Βλ. Πούτιν, για ενίσχυση των πυρηνικών δυνάμεων και αναστολή συμμετοχής της Ρωσίας στη Συνθήκη New START με τις ΗΠΑ, για τον έλεγχο των στρατηγικών πυρηνικών όπλων.
Ο Πούτιν έχει δεσμευτεί να ενισχυθεί η «πυρηνική τριάδα» και, όπως ανακοίνωσε, φέτος θα αναπτυχθούν τα πρώτα συστήματα εκτόξευσης διηπειρωτικών βαλλιστικών πυραύλων «Sarmat», θα συνεχιστεί η μαζική παραγωγή υπερηχητικών πυραύλων αέρος - εδάφους «Kinzhal» και θα ξεκινήσει η μαζική παραγωγή αντιπλοϊκών υπερηχητικών πυραύλων «Zircon».
Στο Κίεβο ο Πρόεδρος των ΗΠΑ ανακοίνωσε νέο στρατιωτικό πακέτο ύψους 500 εκατ. δολαρίων, ενώ σύμφωνα με τον Ουκρανό Πρόεδρο, Β. Ζελένσκι, συζητήθηκαν και όπλα που δεν έχει ξαναπάρει η Ουκρανία, όπως π.χ. πύραυλοι μεγαλύτερου βεληνεκούς (GLSDB) για πλήγματα ακόμη και σε ρωσικό έδαφος.
Οπως υπενθύμισε ο Μπάιντεν, οι ΗΠΑ και οι «σύμμαχοι» έχουν δεσμευτεί να στείλουν στο Κίεβο τους επόμενους μήνες «περίπου 700 άρματα μάχης, 1.000 συστήματα πυροβολικού, περισσότερα από 2 εκατ. βλήματα πυρομαχικών πυροβολικού, περισσότερα από 50 προηγμένα συστήματα πυραύλων εκτόξευσης (...) και συστήματα αεράμυνας».
Στη Βαρσοβία ο Πρόεδρος των ΗΠΑ συναντήθηκε με τους ηγέτες των «Εννέα του Βουκουρεστίου», της ανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ (Βουλγαρία, Τσεχία, Εσθονία, Ουγγαρία, Λετονία, Λιθουανία, Πολωνία, Ρουμανία και Σλοβακία), συζητώντας μεταξύ άλλων την ακόμη μεγαλύτερη ΝΑΤΟική στρατιωτική παρουσία στην περιοχή, που αποτελεί αιχμή του δόρατος στη σύγκρουση με τη Ρωσία.
Στο μεταξύ, όλη τη βδομάδα, κράτη της Δύσης ανακοίνωναν περαιτέρω στρατιωτική βοήθεια στις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις.
Χαρακτηριστικό είναι και το γεγονός ότι ο Ρώσος αντιπρόσωπος στον ΟΗΕ μιλώντας στη Γενική Συνέλευση απείλησε τους «αντιπάλους», λέγοντας ότι «δεν έχουν ακόμη ξεπεράσει τις μάταιες ψευδαισθήσεις τους να νικήσουν μια πυρηνική δύναμη»...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου