- Δεκάδες χιλιάδες νεκροί και τραυματίες, εκατομμύρια οι σεισμόπληκτοι που παλεύουν να επιβιώσουν
- Καταγγελίες επιβεβαιώνουν την ανυπαρξία ουσιαστικής πρόληψης αλλά και ολοκληρωμένου σχεδιασμού αντιμετώπισης τέτοιων καταστροφών
Απερίγραπτη είναι η τραγωδία που βιώνουν οι λαοί της Τουρκίας και της Συρίας, μετά τους ισχυρούς σεισμούς της 6ης Φλεβάρη (μεγέθους 7,8 και 7,6 Ρίχτερ) που χτύπησαν με διαφορά λίγων ωρών την περιοχή στα σύνορά τους, σε μια ζώνη γεμάτη πυκνά και άναρχα δομημένα αστικά κέντρα, χωρίς τις αναγκαίες αντισεισμικές προδιαγραφές.
Το χτύπημα των σεισμών σε συνδυασμό με την πολιτική που αφήνει αθωράκιστους τους λαούς άφησαν πίσω τους δεκάδες χιλιάδες νεκρούς, εκατοντάδες χιλιάδες τραυματίες, αλλά και εκατομμύρια πληγέντες που παλεύουν να επιβιώσουν σε αντίξοες συνθήκες, αντιμετωπίζοντας τη γύμνια του αστικού κράτους σε ό,τι αφορά την κάλυψη των αναγκών του λαού, αλλά και το δολοφονικό ευρωατλαντικό εμπάργκο σε ό,τι αφορά τη Συρία.
Μέχρι το απόγευμα της Παρασκευής ο επίσημος απολογισμός των νεκρών στις δύο χώρες ξεπερνούσε τους 22.000 ανθρώπους, ενώ σε τουλάχιστον 80.000 υπολογίζονταν οι τραυματίες. Στην Τουρκία οι νεκροί είχαν ξεπεράσει τους 19.000 και στη Συρία τους 3.350 (1.350 στις περιοχές που ελέγχει η κυβέρνηση και 2.000 στις περιοχές που ελέγχουν αντικυβερνητικές δυνάμεις). Το μεγάλο εύρος των ισοπεδωμένων κτιρίων οδηγεί σε εκτιμήσεις ότι ο τραγικός απολογισμός ενδέχεται να ανέβει δραματικά τις επόμενες μέρες.
Με το πέρασμα των 24ωρων και καθώς σβήνουν και οι τελευταίες ελπίδες για διάσωση επιζώντων που είχαν εγκλωβιστεί κάτω από τα συντρίμμια - με πολλές περιοχές και συνοικίες να κάνουν ολόκληρες μέρες να δουν σωστικά συνεργεία... - στο προσκήνιο έρχεται όλο και πιο έντονα η τραγική κατάσταση των εκατομμυρίων των σεισμόπληκτων.
Αντιμέτωποι με τον χιονιά, σε θερμοκρασίες κάτω από το μηδέν, με συνθήκες επιβίωσης που αυξάνουν τα προβλήματά τους και γεννούν νέους κινδύνους, οι περισσότεροι χωρίς ασφαλές κατάλυμα, χωρίς ρεύμα και καθαρό νερό, χωρίς πρόσβαση σε φάρμακα και υγειονομική περίθαλψη για τραυματίες αλλά και για χρόνια πάσχοντες, οι σεισμόπληκτοι καταγγέλλουν ότι ο κρατικός μηχανισμός τούς έχει αφήσει στην τύχη τους...
Σε κραυγαλέα αντίθεση με το αστικό κράτος που αποδεικνύει για άλλη μια φορά, όπως και σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, ότι «δεν χωράει» την προστασία της ζωής και της υγείας του λαού, έρχονται η τιτάνια μάχη που δίνουν οι διασώστες χωρίς την αναγκαία σχεδιασμένη στήριξη, η έμπρακτη και πολύμορφη λαϊκή αλληλεγγύη στους πληγέντες που οργανώνεται μέσα και έξω από την Τουρκία.
Αδανα, Αντιγιαμάν, Μαλάτια, Καχραμανμαράς, Γκαζιάντεπ, Σανλιούρφα, Ντιγιαρμπακίρ, Οσμάνιγε, Κιλίς, Αντιόχεια... Ολόκληρες μεγαλουπόλεις και συνοικίες τους έχουν ισοπεδωθεί.
Ακόμα και την περασμένη Παρασκευή, 5η μέρα μετά τους σεισμούς, ανταποκριτές μετέδιδαν ότι υπήρχαν ακόμα περιοχές με τις οποίες δεν υπήρχε ακόμα ούτε επικοινωνία... Κρίσιμες υποδομές, όπως αυτοκινητόδρομοι, νοσοκομεία κ.ά., πολλές από τις οποίες εγκαινιάζονταν με τυμπανοκρουσίες τα προηγούμενα χρόνια, καταστράφηκαν, δυσκολεύοντας ακόμα περισσότερο την προσέγγιση σωστικών συνεργείων, ειδών πρώτης ανάγκης, την περίθαλψη τραυματιών.
Το «Sol», διαδικτυακό ΜΜΕ του ΚΚ Τουρκίας, αναδεικνύοντας διαρκώς τη μάχη για την επιβίωση στις πληγείσες περιοχές, μετέδωσε: «"Δεν σκότωσε ο σεισμός τα παιδιά μου, το κράτος τα σκότωσε..." κατήγγειλε ένας πατέρας στην Αντιγιαμάν, επισημαίνοντας πως μέχρι και δύο 24ωρα μετά τους σεισμούς, τα παιδιά του καλούσαν σε βοήθεια κάτω από τα συντρίμμια, αλλά δεν υπήρχε σωστικό συνεργείο στην περιοχή...».
Οι μαρτυρίες από τις πληγείσες περιοχές είναι αποκαλυπτικές: Σε επαρχιακά χωριά της Αντιγιαμάν λύκοι αναζητούν τροφή τη νύχτα στα συντρίμμια, πληγέντες βρίσκουν την επομένη τις σορούς συγγενών τους χωρίς άκρα... Στη Μαλάτια, όσοι άστεγοι έβρισκαν λίγη ζεστασιά μες στα αυτοκίνητά τους δεν μπορούν να το συνεχίσουν αφού τα καύσιμα εξαντλήθηκαν... Στην Ούρφα, όπου «σιγά σιγά η ζωή επιστρέφει σε κανονικούς ρυθμούς», είναι «Γολγοθάς» η εύρεση τροφής για όσους δεν μπορούν πια να αγοράσουν τρόφιμα. Στο Καχραμανμαράς έχουν εξαντληθεί τα σάβανα, τα πτώματα θάβονται με κουβέρτες ή σάκους, μεγαλώνει η ανησυχία για επιδημίες...
Είναι καταπέλτης οι καταγγελίες για τις εγκληματικές συνέπειες που έχει η «ετοιμότητα» του αστικού κράτους:
-- Οι ιδιωτικές εταιρείες τηλεπικοινωνιών αρνούνται να διαθέσουν υποδομές που δεν έχουν καταστραφεί σε ανταγωνιστές τους, αν και χιλιάδες ακόμα δεν γνωρίζουν αν οι συγγενείς τους ζουν ή πέθαναν, ακόμα κι αν η λειτουργία των δικτύων είναι καταλυτική για την ανάπτυξη και των επιχειρήσεων διάσωσης...
-- Ο Τουρκικός Ιατρικός Σύλλογος (TTB) μέχρι και την Πέμπτη δεν είχε λάβει απάντηση από το υπουργείο Υγείας, σε απανωτές επιστολές με τις οποίες εξηγούσε ότι είναι έτοιμοι κατάλογοι με εθελοντές γιατρούς για να πάνε στις πληγείσες περιοχές...
-- Η Ομοσπονδία Δημοσίων Υπαλλήλων της Τουρκίας (KESK), στην οποία ανήκουν και οργανώσεις υγειονομικών, πυροσβεστών, εκπαιδευτικών, διαφόρων ειδικοτήτων του Δημοσίου, σε συνέντευξή της μίλησε για «απόλυτη κρίση και χάος» που επικράτησε σε μια σειρά από κρίσιμα θέματα, όπως η άμεση άφιξη σωστικών συνεργείων και άλλων διαθέσιμων ειδικοτήτων στις περιοχές, ο κατάλληλος συντονισμός των εθελοντών με τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες, έτσι ώστε να προχωρά και η πολύτιμη αντικατάσταση όσων ήδη επιχειρούν στις πληγείσες περιοχές. Ενδεικτικό είναι ότι μονάδες διασωστών μεταφέρονταν σε περιοχές με αποστολές χωριστές από όσες μετέφεραν τον εξοπλισμό τους...
Χαρακτηριστικές είναι και οι μαρτυρίες εθελοντών που δήλωσαν διαθέσιμοι να συνδράμουν την αρμόδια κρατική υπηρεσία αντιμετώπισης καταστροφών (AFAD). Οπως δήλωσε στο «Sol» εθελοντής της AFAD, μπορεί η Υπηρεσία να κάλεσε χιλιάδες εθελοντών από την πρώτη μέρα, αλλά δεν υπήρχε κατάλληλο σχέδιο για την άφιξη και οργάνωσή τους στις πληγείσες περιοχές:«Μας έλεγαν συνέχεια να περιμένουμε... Δημιουργήθηκε ένταση όταν λέγαμε ότι θέλουμε να πάμε στο καθήκον (...) Μας έλεγαν ότι δεν έφταναν οι προμήθειες του προσωπικού της AFAD (...) Μας ζητήθηκε ξανά να περιμένουμε (...) Στον δρόμο για τη Χατάι, υπήρχαν στον δρόμο πολλά κατασκευαστικά μηχανήματα, έμεναν απλά στην άκρη (...) Το μόνο που κάναμε ήταν να περιμένουμε (...) Ομάδα διασωστών από τη Ρουμανία περίμενε μάταια για 5 ώρες (...) Στις αποθήκες πίσω από κτίριο της AFAD υπήρχαν σκηνές, νερά και κουβέρτες. Είπαμε να τα μοιράσουμε στους σεισμόπληκτους στα λεωφορεία (...) Μας έλεγαν να περιμένουμε (...) Την ώρα που περιμέναμε, στρατιώτες έφτιαχναν μια "πόλη σκηνών", είπαμε να βοηθήσουμε, μας είπαν "περιμένετε"...».
Οταν από τις 8 - 9 π.μ. είχε φτάσει απόγευμα πια και «ξαναρωτήσαμε αν θα μας αναθέσουμε μια εργασία γύρω στις 19.40, είπαν ότι δεν ξέρουν αν πρέπει (...) Είπαμε να μας αφήσουν στο κέντρο της Αντάκια και να εργαστούμε εκεί. Ούτε αυτό το δέχτηκαν (...) Ρωτήσαμε αν μπορούμε να βοηθήσουμε να ξεφορτωθούν φορτηγά που έφταναν. Είπαν "να περιμένετε" (...) Η αναμονή μάς έκανε, που ήμασταν ήδη νευρικοί, πολύ νευρικούς».
Η κυβέρνηση Ερντογάν, επιχειρώντας να κατευνάσει τη λαϊκή αγανάκτηση, έσπευσε να ζητήσει «ενότητα». Στα δε «μέτρα στήριξης» των πληγέντων περιλαμβάνονταν και η απόφαση ότι η είσπραξη των λογαριασμών ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου... θα αναβληθεί! Παρατήρησε δε ότι οι σεισμοί του 2023 συγκρίνονται με αυτούς του 1939 και του 1668 (!), ζητώντας ξεδιάντροπα από τον λαό να αξιολογεί τις ανάγκες του με βάση τα δεδομένα προηγούμενων δεκαετιών, ακόμα και αιώνων.
Την ίδια στιγμή, μόνο και μόνο τα πλάνα από τις κατεστραμμένες περιοχές είναι αποκαλυπτικά για τους όρους με τους οποίους ξετυλίχθηκε τις τελευταίες δεκαετίες το «θαύμα της ανάπτυξης», για την οποία οι αστικές δυνάμεις περηφανεύονταν: Πολυώροφες πολυκατοικίες έχουν καταρρεύσει σαν χάρτινοι πύργοι, με τον κάθε όροφο να καταπλακώνει τον αμέσως κατώτερο, μειώνοντας τραγικά τις πιθανότητες για επιζώντες κάτω από τόσα συντρίμμια...
Ειδικός στη μηχανική ανθεκτικότητας, στην αντιμετώπιση καταστροφών και στην ανασυγκρότηση, σημείωνε τις προάλλες σε διεθνή Μέσα ότι «οτιδήποτε χτίστηκε πριν από το 2000 (στην Τουρκία) μπορεί να θεωρηθεί πολύ επικίνδυνο». Ο ίδιος πρόσθεσε ότι αν και υπάρχουν πλέον δυνατότητες αντισεισμικής αναβάθμισης κτιρίων (που κοστίζουν κατά μέσο όρο το 10% έως 15% του κόστους που θα είχε η πλήρης αντικατάσταση των κτιρίων), αυτή πραγματοποιείται σε ελάχιστες περιπτώσεις, επειδή «η σεισμική μετασκευή δεν προσθέτει αγοραία αξία»...
Ολα αυτά ενώ ο λαός χρυσοπληρώνει από την τσέπη του τον «αντισεισμικό φόρο» που θεσπίστηκε μετά τον σεισμό του 1999, δήθεν για την αντισεισμική θωράκιση...
Επιπλέον, αμέτρητοι μεγαλοκατασκευαστές έχουν πάρει «αμνηστία», δηλαδή διασφάλισαν νομικές εξαιρέσεις επί πληρωμή για κτίρια που κατασκευάστηκαν χωρίς τα απαιτούμενα πιστοποιητικά ασφαλείας, είτε με περισσότερους ορόφους από το αρχικό σχέδιο είτε χωρίς καν άδεια..!
Τέλος, μεγάλη είναι η συζήτηση για τον ρόλο που θα μπορούσαν να παίξουν στην αντιμετώπιση τέτοιας καταστροφής οι Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας.
Ενα από τα ισχυρότερα στρατεύματα του ΝΑΤΟ, που πρωτοστατεί σε ένα σωρό ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και διατηρεί δυνατό στρατό κατοχής σε μια σειρά από άλλες χώρες, που αναλαμβάνει άμεσο ρόλο για την καταστολή απεργών, διαδηλωτών κ.τ.λ.
Αλλά όταν ο λαός της χώρας παλεύει με έναν τέτοιο καταστροφικό σεισμό, «αδυνατεί» να παρέμβει έγκαιρα και να παράσχει αποτελεσματική και σχεδιασμένη βοήθεια...
Μια σειρά νόμοι έχουν περιορίσει μέχρι και τη δυνατότητα της Τοπικής Διοίκησης να υποβάλλει αίτημα για τη συνδρομή των Ενόπλων Δυνάμεων.
Σύμφωνα δε με μαρτυρίες, ακόμα και όπου έφταναν οι στρατιώτες βοηθούσαν κυρίως τα συνεργεία έρευνας και διάσωσης, χωρίς σχέδιο αντίστοιχο των έκτακτων συνθηκών (για παράδειγμα, για την ανέγερση νοσοκομείων, εστιατορίων κτλ.).
Copyright 2023 The Associated |
Στο έδαφος των καταστροφών σε υποδομές, υπηρεσίες και ανθρώπινο δυναμικό από τον 12ετή πόλεμο και την ιμπεριαλιστική επέμβαση, οι δυτικές κυρώσεις και οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ μπλοκάρισαν οποιαδήποτε διεθνή βοήθεια τις πρώτες κρίσιμες ώρες για τη διάσωση εγκλωβισμένων στα συντρίμμια, ενώ θέτουν «όρους» και «προϋποθέσεις» για οποιαδήποτε «χαλάρωσή» των κυρώσεων. Χαρακτηριστικός ήταν ο ισχυρισμός του πρωθυπουργού Κυρ. Μητσοτάκη ότι στη Συρία «δεν υπάρχει επίσημος συνομιλητής», παραβλέποντας - στο πλαίσιο της ευρωΝΑΤΟικής στοίχισης - την κυβέρνηση του Προέδρου Μπ. Ασαντ.
Να σημειωθεί ότι οι ΗΠΑ επέβαλαν τις πρώτες τους κυρώσεις στη Συρία το 1979, εντάσσοντάς την στη λίστα των χωρών που «υποθάλπουν την τρομοκρατία». Το 2004 κλιμάκωσαν τις κυρώσεις, κατηγορώντας τη Συρία ότι ...«καταπατά τα εδάφη του Λιβάνου», ενώ επί δεκαετίες οι ΗΠΑ κάνουν τα στραβά μάτια στην αρπαγή και κατοχή των συριακών Υψιπέδων του Γκολάν από το Ισραήλ.
Οι ΗΠΑ κλιμάκωσαν το πολυεργαλείο των κυρώσεων αμέσως μετά την έναρξη του πολέμου, το 2011, και το 2018, με τον εγκληματικό «Νόμο Καίσαρα», που τιμωρεί κρατικές και ιδιωτικές εταιρείες, τράπεζες, μεμονωμένους ιδιώτες, οργανισμούς, κρατικές αρχές και δομές μόνο και μόνο επειδή συναλλάσσονται με την κυβέρνηση Ασαντ. Κυρώσεις σε βάρος του συριακού λαού επέβαλαν και οι χώρες της ΕΕ. Οι Βρυξέλλες «δεν αναγνωρίζουν» την κυβέρνηση Ασαντ, είναι λίγο - πολύ ευθυγραμμισμένες με τον δολοφονικό αμερικανικό «νόμο Καίσαρα» και τελευταία φορά ανανέωσαν τις κυρώσεις κατά της Συρίας πέρυσι, με ισχύ μέχρι τον Μάη του 2023.
Μέχρι και την περασμένη Παρασκευή, οι κυρώσεις από ΗΠΑ - ΕΕ εμπόδιζαν ακόμα και τα αεροσκάφη οργανώσεων του ΟΗΕ να προσγειωθούν στα αεροδρόμια της Δαμασκού και του Χαλεπίου ώστε να στείλουν βοήθεια σε φάρμακα, σκηνές, κουβέρτες, τρόφιμα, σκηνές και είδη πρώτης ανάγκης σε έναν λαό ο οποίος ζει στο φόντο της καταστροφής που έχει ριζωθεί στη Συρία εδώ και 12 χρόνια.
Πέντε ολόκληρες μέρες μετά τον καταστροφικό σεισμό, το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ - που εξακολουθούν να αρνούνται επαφές με τη Δαμασκό - εξέδωσε μια «γενική άδεια» για 180 μέρες, η οποία επιτρέπει τις συναλλαγές που σχετίζονται με τη βοήθεια λόγω του σεισμού και οι οποίες διαφορετικά απαγορεύονται από τις κυρώσεις. Το συριακό υπουργείο Εξωτερικών της Συρίας χαρακτήρισε το μέτρο αυτό μέσο για να δοθεί μια «ψευδής εντύπωση ανθρωπιάς».
Η Συρία και μέσω ΟΗΕ απευθύνει δραματική έκκληση για βοήθεια προς όλες τις κατευθύνσεις, ζητώντας την άρση των κυρώσεων.
Προς το παρόν η ελάχιστη βοήθεια του ΟΗΕ μπαίνει από τη συνοριακή διάβαση Μπαμπ αλ Χάουα στη βορειοδυτική Συρία, στα σύνορα Τουρκίας - Συρίας. Ο επικεφαλής ανθρωπιστικών επιχειρήσεων του Οργανισμού, Μ. Γκρίφιθς, που αναμένεται αυτό το Σαββατοκύριακο στην περιοχή, έχει δηλώσει ότι θα εξετάσει την κατάσταση σε κάποιες από τις σεισμόπληκτες περιοχές, ώστε να κάνει προτάσεις για το πώς και από πού μπορεί να δοθεί βοήθεια. Αντίστοιχες δηλώσεις, για ενδεχόμενο άνοιγμα περισσότερων συνοριακών διαβάσεων, έχει κάνει και ο Τούρκος ΥΠΕΞ, Μ. Τσαβούσογλου, χωρίς ωστόσο να υπάρξουν άμεσες κινήσεις, αφού ο πόνος και η αγωνία των λαών εγκλωβίζονται στα σκληρά ιμπεριαλιστικά παζάρια. Ο δε Ράεντ αλ Σάλιχ, αρχηγός της οργάνωσης «Λευκά Κράνη», που στις αρχές της βδομάδας εξασφάλισε σχεδόν 1 εκατ. στερλίνες από τη βρετανική κυβέρνηση (υπενθυμίζεται ότι η οργάνωση ιδρύθηκε από πρώην πράκτορα των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών) στο πλαίσιο «αρωγής στους σεισμόπληκτους της Συρίας», διαμαρτύρεται για τη βραδύτατη άφιξη «ξένης βοήθειας». Μέσω τηλεδιάσκεψης την Παρασκευή από το Ιντλίμπ με δημοσιογράφους που καλύπτουν τον ΟΗΕ στη Γενεύη, κατηγόρησε τα Ηνωμένα Εθνη ότι «για να μη θυμώσουν τη Ρωσία» δεν κάνουν ό,τι χρειάζεται ώστε να ανοίξουν κι άλλα μεθοριακά περάσματα στα σύνορα με την Τουρκία...
Πάντως, ήδη κάποιες χώρες (ακόμα και σύμμαχοι των ΗΠΑ και της ΕΕ, όπως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Ιορδανία, η Αίγυπτος, το Μπαχρέιν και το Ιράκ) έχουν σπάσει το δυτικό εμπάργκο και στέλνουν ανθρωπιστική βοήθεια από αέρος, με φόντο κινήσεις «εξομάλυνσης» σχέσεων με τη Δαμασκό οι οποίες «τρέχουν» όλο το τελευταίο διάστημα.
Η δε Σαουδική Αραβία ανήγγειλε το στήσιμο αερογέφυρας στα μέσα της βδομάδας, όπως είχαν κάνει από την πρώτη μέρα η Αλγερία και το Ιράκ, αλλά και ο Λίβανος, που διέθεσε λιμάνια και αεροδρόμια για την προώθηση βοήθειας στους σεισμόπληκτους της Συρίας. Το Ιράν και η Ρωσία επίσης στέλνουν βοήθεια και συνεργεία εντοπισμού και διάσωσης, ενώ και η Κίνα προχώρησε στην αποστολή βοήθειας, απαιτώντας την άμεση άρση των καταστροφικών δυτικών κυρώσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου