Ιδέτε τα ξεπουλήματα Σε κανονικές συνθήκες ουδείς θα τολμούσε να τους εντάξει σε οποιοδήποτε ανθρώπινο δυναμικό – έστω και των ελάχιστων απαιτήσεων. Κι όμως, αυτοί οι τρεις πλασάρονται ως… ηγέτες. Αρχηγοί τριών κομμάτων-εναλλαγών του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος. Δούλοι των ντόπιων και αλλοδαπών αφεντικών τους. Άθλιοι και ξεδιάντροποι πλιατσικολόγοι, αυτοί και οι φορείς τους. Βιαστές και εκμαυλιστές ενός ολόκληρου λαού. Έχουν ξεπουλήσει τα πάντα: Λιμάνια, πόλεις, επιχειρήσεις, εκτάσεις, βουνά και πεδιάδες… τις ζωές μας. Έχουν βυθίσει στην εξευτελιστική απαξίωση, στη μίζερη ανέχεια την συντριπτική πλειοψηφία των εργαζόμενων. Για την εκπλήρωση των στόχων-εντολών τους χτυπούν, ξεσπιτώνουν, καίνε, πνίγουν, δολοφονούν και συγχρόνως περιγελούν τα θύματά τους. Αγκαλιάζουν ακροδεξιούς, συνεργάζονται με φασίστες. Δεν ορρωδούν προ ουδενός. Ξεπούλησαν την Δημόσια Υγεία στο κέρδος, αποσάθρωσαν την Παιδεία, έκλεψαν τα αποθεματικά των συνταξιοδοτικών ταμείων. Στα σχολεία τα παιδιά στερούνται των επιστημών και εκπαιδεύονται στην… άμωμο σύλληψη. Στα πανεπιστήμια όργιο νεποτισμού και αήθους αλισβερισιού. Στα κανάλια των εφοπλιστών η επιτομή της φτήνιας, του ξεπεσμού, της χυδαιότητας, του υποπολιτισμού, του γκαιμπελισμού. Κι ο πολιτισμός αγορασμένος από τους εφοπλιστές κι αυτός, επταφύλακτος στα χρυσά κλουβιά τους, μη και συγχρωτιστεί απρόσκοπτα μαζί του ο λαός και τύχει κι ανατάσσει. Χιλιάδες άνθρωποι ξοδεύουν τη μία και μοναδική ζωή τους, χωρίς να ακούσουν ποτέ έντεχνη μουσική, ανίκανοι να απολαύσουν ένα έργο ζωγραφικής, ανήμποροι να παρακολουθήσουν ένα θεατρικό έργο, να διαβάσουν ένα βιβλίο, να απολαύσουν την ποίηση, να γευτούν την επιστήμη. Συνταξιούχοι οδηγούνται στον θάνατο πριν την ώρα τους από την ανέχεια, χιλιάδες άνεργοι και αμειβόμενοι ελάχιστα φυτοζωούν, παιδιά πάσχοντα πεθαίνουν στους δρόμους λόγω ανύπαρκτων ΜΕΘ και σαραβαλιασμένων νοσοκομειακών κι άλλοι αφήνονται πεθαμένοι για ώρες στα ράντζα των διαδρόμων, σε ό,τι απέμεινε από τα δημόσια νοσοκομεία. Οι εικονιζόμενοι και οι συνεργάτες τους είναι ένοχοι για όλα αυτά. Έτσι θα τους καταδικάσει η Ιστορία, αν υπάρξει μέλλον για να γραφεί. Για την γενοκτονία που με κάθε τρόπο, χρόνια τώρα και εναλλάξ, εφαρμόζουν εις βάρος του λαού. Λογικά θα έπρεπε να βρίσκονται, τουλάχιστον, στην πιο βαθιά κι ανήλια φυλακή όπου να τελειώσουν την άθλια ύπαρξή τους. Μαζί με την τάξη των κηφήνων εγκληματιών που υπηρετούν. Κι όμως τα θύματά τους, αυτό που λέμε λαός, η μάζα των ταλαίπωρων και φουκαράδων τους ακολουθεί και με το αίμα τους – στην κυριολεξία, τους δίνει ζωή, τους επιτρέπει να υπάρχουν, τους οπλίζει για να τους αποτελειώσουν. Ούτε ευνουχισμένα πρωτόζωα. Συμπεριφορά που αντιβαίνει, εκτός απ’ το κοινωνικά αναμενόμενο και κάθε βιολογικό νόμο. Ρακένδυτοι, υποσιτισμένοι, ξεδοντιασμένοι, απολίτιστοι, εκπηθικισμένοι ακολουθούν έρποντας. Και πίσω τους τα παιδιά τους. Διαπλασμένα στο δεκανίκι του συστήματος που λέγεται οικογένεια, κατ’ εικόνα και ομοίωση των γονιών τους. Για μια μπανάνα, ένα pass της ντροπής, ένα ψίχουλο. Κάποιοι – ελάχιστοι σε σχέση με το μέγεθος του κοινωνικού ορυμαγδού, καταφέρνουν και ξεφεύγουν. Καταλήγουν στόχος των δολοφόνων αλλά και της χλεύης ελάχιστων φουκαράδων. «Είστε λίγοι… εκεί θα μείνετε… είμαστε πολλοί…». Σίγουρα οι απονενοημένοι, οι κοινωνικά αυτόχειρες είναι πολλοί. Αλλά όσοι – ακόμη κι εκατομμύρια κι αν υποστηρίζουν μια ανοησία δεν την καθιστούν αλήθεια. Ίσως για την εποχή να είμαστε λίγοι. Αλλά ξέρουμε να ονειρευόμαστε. Να μεθάμε πασχίζοντας να κάνουμε πράξη τα όνειρά μας. Κι όταν είναι να κοιμηθούμε μετράμε παιδικά χαμόγελα της αυριανής κοινωνίας. ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΝΑΚΗΣ
ΡΙΖΟΣ 24/02/2023 Είναι γνωστό άλλωστε ότι ο μπάρμπα Σαμ απαιτεί ευρεία και μεγάλη συνέναιση για τη μοιρασιά στο Αιγαίο, το Ενεργειακό, το Ουκρανικό, τις εξελίξεις στη ΝΑ. Μεσόγειο κ. ά. Όπερ... Χωρίς ταμπού Οσο πλησιάζουν οι εκλογές τόσο «λύνεται η γλώσσα» πρωτοκλασάτων στελεχών της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων, που πίσω από τη σκόνη της προεκλογικής αντιπαράθεσης επιβεβαιώνουν αυτό που «ο κόσμος έχει τούμπανο»: Οτι οι διαχωριστικές γραμμές τους είναι γραμμένες στο χιόνι. Ενα απάνθισμα δηλώσεων των τελευταίων ημερών είναι αποκαλυπτικό... Πόπη Τσαπανίδου, εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ: «Εδώ δεν μιλάμε να συγκρίνουμε δύο κόμματα, γιατί δεν έχουμε καμία διαφορά μεταξύ μας, κυρίως σε τέτοια σοβαρά ζητήματα, όπως τα θέματα δημοκρατίας». Ντόρα Μπακογιάννη, βουλευτής της ΝΔ: «Και εδώ πρέπει να πω ότι μπορεί να λένε ό,τι λένε στον ΣΥΡΙΖΑ (...) επί της ουσίας όμως, όταν κάνεις κουβέντα μαζί τους, επί των στρατηγικών επιλογών της χώρας δεν υπάρχουν διαφορές». Ευάγγελος Αποστολάκης, πρώην υπουργός Αμυνας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, στενός συνεργάτης πλέον του Αλέξη Τσίπρα (ερωτηθείς αν βλέπει κυβέρνηση συνεργασίας ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ): «Εγώ δεν μπορώ να αποκλείσω τίποτα στην πολιτική. Θεωρώ ότι όλα είναι θέμα θεωρήσεως, συζήτησης. Οι προσωπικές αντιπαραθέσεις, σε αυτές τις περιπτώσεις που είναι πολύ σοβαρά τα θέματα, πάνε στην άκρη και αυτό που πρέπει να προκύπτει είναι ποιο είναι το καλό του τόπου. Αν το καλό του τόπου λέει ότι αυτό πρέπει να γίνει και οι πολιτικοί αρχηγοί το αποφασίσουν και το συμφωνήσουν, γιατί να μη γίνει; Δεν υπάρχει τίποτα που δεν γίνεται. Θεωρώ ότι τα πάντα είναι πιθανά». Για το ΠΑΣΟΚ «δεν χρειάζονται συστάσεις»: Αφού ψήφισε το 70% των νομοσχεδίων της ΝΔ, τη μία προαλείφεται να κυβερνήσει μαζί της και την άλλη ετοιμάζεται για «προοδευτική» συγκυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Τα στελέχη και οι πολιτευτές του που φεύγουν για άλλα κόμματα επιβεβαιώνουν και με αυτόν τον τρόπο την κινητικότητα ανάμεσα στις αστικές πολιτικές δυνάμεις, που μόνο με σινικά τείχη δεν χωρίζονται. Τους παραπάνω πλαισιώνουν διαθέσιμες «τσόντες» όπως το ΜέΡΑ25, που ο βουλευτής του Γ. Λογιάδης έλεγε τις προάλλες: «Ο Γ. Βαρουφάκης από την αρχή είχε πει ότι είμαστε διατεθειμένοι να συζητήσουμε με οποιονδήποτε προεκλογικά, αλλά και μέχρι την ημέρα που θα προκηρυχθούν οι εκλογές για το θέμα αυτό (σ.σ. τις συνεργασίες). Μέχρι τότε θα δούμε πού μπορούμε να συγκλίνουμε (...) Με οποιονδήποτε πλην νεοφασιστών. Με οποιονδήποτε... ή και τη ΝΔ. Πρέπει να συζητάμε με όλους, να δούμε πού μπορούμε να συγκλίνουμε». Τι δείχνουν όλα αυτά; Οτι η σύγκλιση στα «μεγάλα», σ' αυτά δηλαδή που έχει ανάγκη το κεφάλαιο για την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητά του, απέναντι σε «συμμάχους» και ανταγωνιστές, είναι το πραγματικό «ταμπού» όλων των αστικών κομμάτων, που δεν σπάει με τίποτα. Είναι η βάση του κοινού τους προγράμματος και το έδαφος όπου καμία συνεργασία δεν αποτελεί «ταμπού», μέχρι και το επίπεδο της συγκυβέρνησης.
2 Το ζήσαμε άλλωστε και προηγουμένως, όταν συγκυβέρνησαν το «φως» με το «σκότος», «μνημονιακοί» με «αντιμνημονιακούς», «προοδευτικοί» με ακροδεξιούς και πάει λέγοντας. Γιατί δεν υπάρχει «συνεννόηση» ή και συγκυβέρνηση, σε όλους τους πιθανούς συνδυασμούς, που να μην μπορεί να γίνει με τη συμμετοχή των αστικών κομμάτων, αν αυτό επιβάλλουν οι ανάγκες του κεφαλαίου. Σ' αυτό το έδαφος γίνεται προσπάθεια να διαμορφωθεί προεκλογικά και μια ατζέντα συναίνεσης στα «καυτά» ζητήματα που θα διαχειριστεί η επόμενη κυβέρνηση. Οπως τα Ελληνοτουρκικά, όπου «τρέχουν» παζάρια και ανταγωνισμοί για διευθετήσεις με ΝΑΤΟικό «καπέλο». Γι' αυτό η Ντόρα Μπακογιάννη λέει πως «δεν είναι ταμπού η συνεκμετάλλευση, εγώ δεν έχω κανένα ταμπού (...) Δεν υπάρχει θέμα αυτήν τη στιγμή που να δημιουργεί τεράστια προβλήματα. Αντίθετα, πάρα πολλά από τα προβλήματα θα μπορούσαν να έχουν βρει λύση, λύση συνεργασίας». Και ο μόνιμος «λαγός» Καρατζαφέρης συμπληρώνει: «Κάτω από όρους θα μπορούσε να υπάρχει συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο, είναι πολύ εγωιστικό να το θεωρούμε κλειστή λίμνη»... Είναι πανέτοιμοι λοιπόν την επόμενη μέρα να κλιμακώσουν την ίδια αντιλαϊκή πολιτική, όποιος κι αν βγει κυβέρνηση, με όποιον συνδυασμό και εφεδρείες. Γι' αυτό πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο αδύναμοι, με ένα πιο ισχυρό ΚΚΕ απέναντί τους. Γιατί το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που έχει «ταμπού» τα λαϊκά συμφέροντα και τις ανάγκες, απέναντι στη στρατηγική και στα συμφέροντα του κεφαλαίου. Και επειδή την ψήφο του στο ΚΚΕ ο λαός θα τη βρει και την επόμενη μέρα εκεί. Δεν θα γίνει ούτε διαβατήριο για κολεγιές, ούτε «συγκολλητική ουσία» για αντιλαϊκές κυβερνήσεις! Pete Kaklas Jr.
Ιδέτε τα ξεπουλήματα
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε κανονικές συνθήκες ουδείς θα τολμούσε να τους εντάξει σε οποιοδήποτε ανθρώπινο δυναμικό – έστω και των ελάχιστων απαιτήσεων. Κι όμως, αυτοί οι τρεις πλασάρονται ως… ηγέτες. Αρχηγοί τριών κομμάτων-εναλλαγών του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος. Δούλοι των ντόπιων και αλλοδαπών αφεντικών τους. Άθλιοι και ξεδιάντροποι πλιατσικολόγοι, αυτοί και οι φορείς τους. Βιαστές και εκμαυλιστές ενός ολόκληρου λαού. Έχουν ξεπουλήσει τα πάντα: Λιμάνια, πόλεις, επιχειρήσεις, εκτάσεις, βουνά και πεδιάδες… τις ζωές μας. Έχουν βυθίσει στην εξευτελιστική απαξίωση, στη μίζερη ανέχεια την συντριπτική πλειοψηφία των εργαζόμενων. Για την εκπλήρωση των στόχων-εντολών τους χτυπούν, ξεσπιτώνουν, καίνε, πνίγουν, δολοφονούν και συγχρόνως περιγελούν τα θύματά τους. Αγκαλιάζουν ακροδεξιούς, συνεργάζονται με φασίστες. Δεν ορρωδούν προ ουδενός. Ξεπούλησαν την Δημόσια Υγεία στο κέρδος, αποσάθρωσαν την Παιδεία, έκλεψαν τα αποθεματικά των συνταξιοδοτικών ταμείων. Στα σχολεία τα παιδιά στερούνται των επιστημών και εκπαιδεύονται στην… άμωμο σύλληψη. Στα πανεπιστήμια όργιο νεποτισμού και αήθους αλισβερισιού. Στα κανάλια των εφοπλιστών η επιτομή της φτήνιας, του ξεπεσμού, της χυδαιότητας, του υποπολιτισμού, του γκαιμπελισμού. Κι ο πολιτισμός αγορασμένος από τους εφοπλιστές κι αυτός, επταφύλακτος στα χρυσά κλουβιά τους, μη και συγχρωτιστεί απρόσκοπτα μαζί του ο λαός και τύχει κι ανατάσσει. Χιλιάδες άνθρωποι ξοδεύουν τη μία και μοναδική ζωή τους, χωρίς να ακούσουν ποτέ έντεχνη μουσική, ανίκανοι να απολαύσουν ένα έργο ζωγραφικής, ανήμποροι να παρακολουθήσουν ένα θεατρικό έργο, να διαβάσουν ένα βιβλίο, να απολαύσουν την ποίηση, να γευτούν την επιστήμη. Συνταξιούχοι οδηγούνται στον θάνατο πριν την ώρα τους από την ανέχεια, χιλιάδες άνεργοι και αμειβόμενοι ελάχιστα φυτοζωούν, παιδιά πάσχοντα πεθαίνουν στους δρόμους λόγω ανύπαρκτων ΜΕΘ και σαραβαλιασμένων νοσοκομειακών κι άλλοι αφήνονται πεθαμένοι για ώρες στα ράντζα των διαδρόμων, σε ό,τι απέμεινε από τα δημόσια νοσοκομεία.
Οι εικονιζόμενοι και οι συνεργάτες τους είναι ένοχοι για όλα αυτά. Έτσι θα τους καταδικάσει η Ιστορία, αν υπάρξει μέλλον για να γραφεί. Για την γενοκτονία που με κάθε τρόπο, χρόνια τώρα και εναλλάξ, εφαρμόζουν εις βάρος του λαού. Λογικά θα έπρεπε να βρίσκονται, τουλάχιστον, στην πιο βαθιά κι ανήλια φυλακή όπου να τελειώσουν την άθλια ύπαρξή τους. Μαζί με την τάξη των κηφήνων εγκληματιών που υπηρετούν.
Κι όμως τα θύματά τους, αυτό που λέμε λαός, η μάζα των ταλαίπωρων και φουκαράδων τους ακολουθεί και με το αίμα τους – στην κυριολεξία, τους δίνει ζωή, τους επιτρέπει να υπάρχουν, τους οπλίζει για να τους αποτελειώσουν. Ούτε ευνουχισμένα πρωτόζωα. Συμπεριφορά που αντιβαίνει, εκτός απ’ το κοινωνικά αναμενόμενο και κάθε βιολογικό νόμο.
Ρακένδυτοι, υποσιτισμένοι, ξεδοντιασμένοι, απολίτιστοι, εκπηθικισμένοι ακολουθούν έρποντας. Και πίσω τους τα παιδιά τους. Διαπλασμένα στο δεκανίκι του συστήματος που λέγεται οικογένεια, κατ’ εικόνα και ομοίωση των γονιών τους. Για μια μπανάνα, ένα pass της ντροπής, ένα ψίχουλο.
Κάποιοι – ελάχιστοι σε σχέση με το μέγεθος του κοινωνικού ορυμαγδού, καταφέρνουν και ξεφεύγουν. Καταλήγουν στόχος των δολοφόνων αλλά και της χλεύης ελάχιστων φουκαράδων. «Είστε λίγοι… εκεί θα μείνετε… είμαστε πολλοί…».
Σίγουρα οι απονενοημένοι, οι κοινωνικά αυτόχειρες είναι πολλοί. Αλλά όσοι – ακόμη κι εκατομμύρια κι αν υποστηρίζουν μια ανοησία δεν την καθιστούν αλήθεια.
Ίσως για την εποχή να είμαστε λίγοι. Αλλά ξέρουμε να ονειρευόμαστε. Να μεθάμε πασχίζοντας να κάνουμε πράξη τα όνειρά μας. Κι όταν είναι να κοιμηθούμε μετράμε παιδικά χαμόγελα της αυριανής κοινωνίας.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΝΑΚΗΣ
ΡΙΖΟΣ 24/02/2023
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι γνωστό άλλωστε ότι ο μπάρμπα Σαμ απαιτεί ευρεία και μεγάλη συνέναιση για τη μοιρασιά στο Αιγαίο, το Ενεργειακό, το Ουκρανικό, τις εξελίξεις στη ΝΑ. Μεσόγειο
κ. ά.
Όπερ...
Χωρίς ταμπού
Οσο πλησιάζουν οι εκλογές τόσο «λύνεται η γλώσσα» πρωτοκλασάτων στελεχών της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων, που πίσω από τη σκόνη της προεκλογικής αντιπαράθεσης επιβεβαιώνουν αυτό που «ο κόσμος έχει τούμπανο»: Οτι οι διαχωριστικές γραμμές τους είναι γραμμένες στο χιόνι.
Ενα απάνθισμα δηλώσεων των τελευταίων ημερών είναι αποκαλυπτικό...
Πόπη Τσαπανίδου, εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ: «Εδώ δεν μιλάμε να συγκρίνουμε δύο κόμματα, γιατί δεν έχουμε καμία διαφορά μεταξύ μας, κυρίως σε τέτοια σοβαρά ζητήματα, όπως τα θέματα δημοκρατίας».
Ντόρα Μπακογιάννη, βουλευτής της ΝΔ: «Και εδώ πρέπει να πω ότι μπορεί να λένε ό,τι λένε στον ΣΥΡΙΖΑ (...) επί της ουσίας όμως, όταν κάνεις κουβέντα μαζί τους, επί των στρατηγικών επιλογών της χώρας δεν υπάρχουν διαφορές».
Ευάγγελος Αποστολάκης, πρώην υπουργός Αμυνας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, στενός συνεργάτης πλέον του Αλέξη Τσίπρα (ερωτηθείς αν βλέπει κυβέρνηση συνεργασίας ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ): «Εγώ δεν μπορώ να αποκλείσω τίποτα στην πολιτική. Θεωρώ ότι όλα είναι θέμα θεωρήσεως, συζήτησης. Οι προσωπικές αντιπαραθέσεις, σε αυτές τις περιπτώσεις που είναι πολύ σοβαρά τα θέματα, πάνε στην άκρη και αυτό που πρέπει να προκύπτει είναι ποιο είναι το καλό του τόπου. Αν το καλό του τόπου λέει ότι αυτό πρέπει να γίνει και οι πολιτικοί αρχηγοί το αποφασίσουν και το συμφωνήσουν, γιατί να μη γίνει; Δεν υπάρχει τίποτα που δεν γίνεται. Θεωρώ ότι τα πάντα είναι πιθανά».
Για το ΠΑΣΟΚ «δεν χρειάζονται συστάσεις»: Αφού ψήφισε το 70% των νομοσχεδίων της ΝΔ, τη μία προαλείφεται να κυβερνήσει μαζί της και την άλλη ετοιμάζεται για «προοδευτική» συγκυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Τα στελέχη και οι πολιτευτές του που φεύγουν για άλλα κόμματα επιβεβαιώνουν και με αυτόν τον τρόπο την κινητικότητα ανάμεσα στις αστικές πολιτικές δυνάμεις, που μόνο με σινικά τείχη δεν χωρίζονται.
Τους παραπάνω πλαισιώνουν διαθέσιμες «τσόντες» όπως το ΜέΡΑ25, που ο βουλευτής του Γ. Λογιάδης έλεγε τις προάλλες: «Ο Γ. Βαρουφάκης από την αρχή είχε πει ότι είμαστε διατεθειμένοι να συζητήσουμε με οποιονδήποτε προεκλογικά, αλλά και μέχρι την ημέρα που θα προκηρυχθούν οι εκλογές για το θέμα αυτό (σ.σ. τις συνεργασίες). Μέχρι τότε θα δούμε πού μπορούμε να συγκλίνουμε (...) Με οποιονδήποτε πλην νεοφασιστών. Με οποιονδήποτε... ή και τη ΝΔ. Πρέπει να συζητάμε με όλους, να δούμε πού μπορούμε να συγκλίνουμε».
Τι δείχνουν όλα αυτά; Οτι η σύγκλιση στα «μεγάλα», σ' αυτά δηλαδή που έχει ανάγκη το κεφάλαιο για την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητά του, απέναντι σε «συμμάχους» και ανταγωνιστές, είναι το πραγματικό «ταμπού» όλων των αστικών κομμάτων, που δεν σπάει με τίποτα. Είναι η βάση του κοινού τους προγράμματος και το έδαφος όπου καμία συνεργασία δεν αποτελεί «ταμπού», μέχρι και το επίπεδο της συγκυβέρνησης.
2
ΔιαγραφήΤο ζήσαμε άλλωστε και προηγουμένως, όταν συγκυβέρνησαν το «φως» με το «σκότος», «μνημονιακοί» με «αντιμνημονιακούς», «προοδευτικοί» με ακροδεξιούς και πάει λέγοντας. Γιατί δεν υπάρχει «συνεννόηση» ή και συγκυβέρνηση, σε όλους τους πιθανούς συνδυασμούς, που να μην μπορεί να γίνει με τη συμμετοχή των αστικών κομμάτων, αν αυτό επιβάλλουν οι ανάγκες του κεφαλαίου.
Σ' αυτό το έδαφος γίνεται προσπάθεια να διαμορφωθεί προεκλογικά και μια ατζέντα συναίνεσης στα «καυτά» ζητήματα που θα διαχειριστεί η επόμενη κυβέρνηση. Οπως τα Ελληνοτουρκικά, όπου «τρέχουν» παζάρια και ανταγωνισμοί για διευθετήσεις με ΝΑΤΟικό «καπέλο».
Γι' αυτό η Ντόρα Μπακογιάννη λέει πως «δεν είναι ταμπού η συνεκμετάλλευση, εγώ δεν έχω κανένα ταμπού (...) Δεν υπάρχει θέμα αυτήν τη στιγμή που να δημιουργεί τεράστια προβλήματα. Αντίθετα, πάρα πολλά από τα προβλήματα θα μπορούσαν να έχουν βρει λύση, λύση συνεργασίας». Και ο μόνιμος «λαγός» Καρατζαφέρης συμπληρώνει: «Κάτω από όρους θα μπορούσε να υπάρχει συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο, είναι πολύ εγωιστικό να το θεωρούμε κλειστή λίμνη»...
Είναι πανέτοιμοι λοιπόν την επόμενη μέρα να κλιμακώσουν την ίδια αντιλαϊκή πολιτική, όποιος κι αν βγει κυβέρνηση, με όποιον συνδυασμό και εφεδρείες. Γι' αυτό πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο αδύναμοι, με ένα πιο ισχυρό ΚΚΕ απέναντί τους. Γιατί το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που έχει «ταμπού» τα λαϊκά συμφέροντα και τις ανάγκες, απέναντι στη στρατηγική και στα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Και επειδή την ψήφο του στο ΚΚΕ ο λαός θα τη βρει και την επόμενη μέρα εκεί. Δεν θα γίνει ούτε διαβατήριο για κολεγιές, ούτε «συγκολλητική ουσία» για αντιλαϊκές κυβερνήσεις!
Pete Kaklas Jr.