Μαρτίνος Λούθηρος

Γεννημένος το Νοέμβρη του 1483 στο Αϊσλέμπεν της Σαξονίας ο γιος μιας οικογένειας μεταλλωρύχων, Μαρτίνος Λούθηρος, ανατράφηκε σε ευσεβές και αυστηρό οικογενειακό περιβάλλον, σπούδασε με τη βοήθεια πλούσιων προστατών φιλοσοφία και το 1512 πήρε από το Πανεπιστήμιο της Βιτεμβέργης το δίπλωμά του στη Θεολογία.

Ο Μαρτίνος Λούθηρος θυροκόλλησε στην εξώπορτα του Μητροπολιτικού Ναού της Βιτεμβέργης τις περιβόητες 95 θέσεις του

Μια επίσκεψή του στη Ρώμη τον οδήγησε στην αναθεώρηση των απόψεών του σχετικά με τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και στις 31 Οκτώβρη 1517 εξέφρασε την αντίθεσή του στις πρακτικές της με τις 95 θέσεις του. Το 1520 ο Πάπας Λέων Ι' καταδίκασε ως αιρετικές τις 41 από τις θέσεις αυτές, τα βιβλία του Λούθηρου, που είχαν μεγάλη απήχηση στη Γερμανία κάηκαν, ενώ ο ίδιος, αρνούμενος να αποκηρύξει δημόσια τις απόψεις του, αφορίστηκε ως αιρετικός στις 3 Γενάρη 1521.

Τον Ιούνη του 1524 ξέσπασε ο «Πόλεμος των Χωρικών» στη Γερμανία, με βασικά αιτήματα την κατάργηση της δουλοπαροικίας, την ελάφρυνση των φορολογικών μέτρων και γενικά την αποτίναξη του ζυγού της άρχουσας τάξης και της Παπικής Εκκλησίας. Την ιστορία και τα διδάγματα για το προλεταριάτο από αυτή τη μεγάλη εξέγερση ανέλυσε έξοχα ο Φρίντριχ Ενγκελς στο έργο του «Ο Πόλεμος των Χωρικών στη Γερμανία».

Ο Λούθηρος τάχθηκε κατά του επαναστατικού κινήματος των χωρικών και, μάλιστα, με το τετρασέλιδο φυλλάδιό του «Κατά των ληστρικών και δολοφονικών ορδών των χωρικών», κάλεσε τους ευγενείς να καταστείλουν το επαναστατικό κίνημα, το οποίο πνίγηκε στο αίμα 130.000 χωρικών και του ηγέτη τους, Τόμας Μίντσερ, το Μάη του 1525.

Ο Λούθηρος πέθανε στις 18 Φλεβάρη του 1546 και εννέα χρόνια αργότερα δόθηκε σχετική ελευθερία για την άσκηση της «αναμορφωμένης» πίστης.

Παρά το γεγονός ότι διαρκώς προβάλλονται η «αγιότητα» του Λούθηρου και η «αγνότητα» του Προτεσταντισμού, οι σκοτεινές πλευρές αυτής της ιστορίας είναι πολλές και πρέπει να αναδεικνύονται καθώς η γνώση των ριζών των γεγονότων και των συνεπειών τους και η ανάλυσή τους από τους ιδρυτές της επαναστατικής κοσμοθεωρίας του προλεταριάτου, Μαρξ και Ενγκελς, συνιστούν απαραίτητη γνώση για την εργατική τάξη.