Αυτοί που βρίσκονται ψηλά

Αυτοί που βρίσκονται ψηλά

Θεωρούνε ταπεινό να μιλάς για το φαΐ

Ο λόγος; Έχουνε κι όλας φάει

Οι ταπεινοί αφήνουνε τον κόσμο

Χωρίς να ’χουνε δοκιμάσει κρέας της προκοπής

Πώς ν’ αναρωτηθούν πού ’θε έρχονται

Και πού πηγαίνουν είναι τα όμορφα δειλινά τόσο αποκαμωμένοι

Το βουνό και την πλατειά τη θάλασσα

Δεν τά’χουν ακόμα δει οταν σημαίνει η ώρα τους

Αν δεν νοιαστούν οι ταπεινοί γι’αυτό που είναι ταπεινό

Ποτέ δεν θα υψωθούν

Το ημερολόγιο δεν δείχνει ακόμα την ημέρα

Όλοι οι μήνες, όλες οι ημέρες είναι ανοιχτές

Κάποια απ’ αυτές θα σφραγιστεί μ’ έναν σταυρό

Οι εργάτες φωνάζουν για ψωμί

Οι έμποροι φωνάζουν γι’αγορές

Οι άνεργοι πεινούσαν

Τώρα πεινάνε κι όσοι εργάζονται

Αυτοί που αρπάνε το φαΐ απ’ το τραπέζι

Κηρύχνουν τη λιτότητα

Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσήματα ζητάνε θυσίες

Οι χορτάτοι μιλάνε στους πεινασμένους

Για τις μεγάλες εποχές που θα’ρθουν

Αυτοί που τη χώρα σέρνουνε στην άβυσσο

Λες πως η τέχνη να κυβερνάς το λαό

Είναι πολύ δύσκολη για τους ανθρώπους του λαού

Αυτοί που βρίσκονται ψηλά λένε πόλεμος και ειρήνη

Είναι δυο πράγματα ολότελα διαφορετικά

Όμως η ειρήνη τους και ο πόλεμός τους

Μοιάζουν όπως ο άνεμος κι η θύελλα

Ο πόλεμος γεννιέται απ’ την ειρήνη τους

καθώς ο γιος από την μάνα

έχει τα δικά της απαίσια χαρακτηριστικά

ο πόλεμός τους σκοτώνει ό,τι άφησε όρθιο η ειρήνη τους

Όταν αυτοί που είναι ψηλά μιλάνε για ειρήνη

Ο απλός λαός ξέρει πως έρχεται ο πόλεμος

Όταν αυτοί που είναι ψηλά καταριούνται τον πόλεμο

Διαταγές για επιστράτευση εχουν υπογραφεί

Στον τοίχο με κιμωλία γραμμένο θέλουνε πόλεμο

Αυτός που το΄χε γράψει επεσε κι όλας

Αυτοί που βρίσκονται ψηλά λένε να ο δρόμος για τη δόξα

Αυτοί που είναι χαμηλά λένε να ο δρόμος για το μνήμα