05/04/1822
Αρχίζουν οι φοβερές σφαγές της Χίου από τους Τούρκους.
05/04/1900
Κατά τη διάρκεια των ανασκαφών τους στην Κνωσσό, ο Άρθουρ Έβανς και η αρχαιολογική του ομάδα, ανακαλύπτουν πήλινες στήλες με ιερογλυφική γραφή, την οποία αποκαλούν Γραμμική Γραφή Β'.
05/04/1908
Γεννιέται ο ελληνικής καταγωγής Αυστριακός διευθυντής ορχήστρας Χέρμπερτ Φον Κάραγιαν.
05/04/1918
Αποβιβάζονται στο Βλαδιβοστόκ ιαπωνικά και αγγλικά στρατεύματα με στόχο την κατάπνιξη της Μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης. Στην ιμπεριαλιστική επέμβαση κατά της επανάστασης έλαβαν μέρος συνολικά 16 χώρες, μεταξύ αυτών και η Ελλάδα.
05/04/1944
Οι πρώτες κρεμάλες στην Αθήνα. Οι Ανατολικές Συνοικίες, Καισαριανή – Κουπόνια – Ζωγράφου, δίνουν την πρώτη μάχη του ΕΛΑΣ στην Αθήνα.
05/04/1944Η σφαγή των κατοίκων της Κλεισούρας από τους Ναζί.
05/04/1945Η Σοβιετική Ένωση καταγγέλλει το σύμφωνο ουδετερότητας με την Ιαπωνία και στις αρχές Αυγούστου 1,5 εκατομμύριο μαχητές του Κόκκινου Στρατού εξαπολύουν επίθεση στην υπό Ιαπωνική κατοχή περιοχή της Μαντζουρίας (βόρεια Κίνα).
Το άνοιγμα αυτού του μετώπου στην Άπω Ανατολή έγινε κατόπιν παρότρυνσης των Συμμάχων (κυρίως των ΗΠΑ) στη Συνδιάσκεψη της Γιάλτας. Η σοβιετική επίθεση κράτησε μέχρι τις αρχές Σεπτέμβρη, προκαλώντας εννιαπλάσιες απώλειες στον εχθρό και συνδράμοντας καταλυτικά στην ήττα της Ιαπωνικής Αυτοκρατορίας στην ηπειρωτική Ασία.
05/04/1945
Συνήλθε η 11η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ για να εξετάσει τη δράση του Κόμματος την περίοδο της Κατοχής και της Αντίστασης και να καθορίσει τα νέα του καθήκοντα. Αναγνωρίστηκαν απαράδεκτες υποχωρήσεις και λάθη στο Λίβανο και τη Καζέρτα, όπως και ότι δεν υπήρξε σαφής αντίληψη για το ρόλο των Εγγλέζων στη σύγκρουση. Ωστόσο, η Ολομέλεια δεν μπόρεσε να επαναπροσδιορίσει την στρατηγική του Κόμματος σε επαναστατική γραμμή, επιμένοντας στη λογική της ομαλής δημοκρατικής εξέλιξης.
Μεταξύ άλλων η 11η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ καταδίκασε τη στάση του Άρη Βελουχιώτη (παραβίαση της αρχής του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού, διαφωνία και αυτονόμηση από τη συλλογική δράση επί των αποφάσεων του Κόμματος) και τον διέγραψε από μέλος του ΚΚΕ. Ο Άρης Βελουχιώτης αποκαταστάθηκε πολιτικά με απόφαση της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης στις 16/7/2011 (Δοκίμιο Ιστορίας, Β’ Τόμος, σελ.609-610, εκδ. Σύγχρονη Εποχή)
05/04/1947
Ο κυβερνητικός στρατός ξεκινά μεγάλες επιθετικές επιχειρήσεις κατά του ΔΣΕ (Σχέδιο «Τέρμινους»), αρχικά στην Ρούμελη και κατόπιν στην Θεσσαλία και την Ήπειρο. Οι αρχικές επιθέσεις του κυβερνητικού στρατού δεν είχαν τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Οι αντάρτες ούτε αιφνιδιάστηκαν ούτε κιότεψαν μπροστά στη δύναμη πυρός του αντιπάλου, παρά τις προσδοκίες του τελευταίου.
Σύντομα ο ΔΣΕ πέρασε στην αντεπίθεση και με δύναμη 11 ταγμάτων δημιούργησε σφήνα ανάμεσα στα Ιωάννινα και την Κόνιτσα, καταλαμβάνοντας το Δερβένι (12 Ιούλη) και απειλώντας την 8η Μεραρχία (Ηπείρου) του κυβερνητικού στρατού με περικύκλωση. Το ενδεχόμενο κατάληψης των Ιωαννίνων από το ΔΣΕ προκάλεσε πανικό στο αστικό στρατόπεδο. Οι μάχες συνεχίστηκαν το επόμενο διάστημα καταλήγοντας στην πλήρη αποτυχία του Σχεδίου «Τέρμινους» στις 15 Οκτώβρη.
Σχέδιο«Τέρμινους»
05/04/1948
Ο κυβερνητικός στρατός πραγματοποιεί μεγάλες εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στην Ρούμελη (επιχείρηση «Χαραυγή»).
Η κατάσταση είχε κριθεί ως ιδιαίτερα κρίσιμη. Σύμφωνα με έκθεση του στρατηγού Θρ. Τσακαλώτου, «οι ΚΣ [σ.σ. ο ΔΣΕ] το έτος 1947 και αρχάς 1948 εκυριάρχουν ολοκλήρου του κορμού της Στερεάς Ελλάδος και τον Δεκέμβριον 1947 και Ιανουάριον 1948 έφθασαν μέχρι και της Πάρνηθος και μέχρι των ανακτόρων της Δεκέλειας και των Μεγάρων. Κατά την εποχήν ταύτην μόνον αι μεγάλαι πόλεις Θήβαι - Λεβαδιά - Αταλάντη - Αμφίκλεια - Άμφισσα - Λιδωρίκι - Αγρίνιον - Λαμία δεν ηλέγχετο υπό των ΚΣ, προσεβάλλοντο όμως πάντοτε υπό τούτων και ετέλους υπό τον διαρκή εφιάλτην της καταστροφής».
Η επιχείρηση «Χαραυγή» έληξε στις 3 Μάη με πλήρη αποτυχία.
05/04/1951
Οι Αμερικανοί πολίτες Τζούλιους και Εθελ Ρόζενμπεργκ, θύματα του μακαρθισμού στις ΗΠΑ, καταδικάζονται σε θάνατο με την κατηγορία ότι πουλούσαν «ατομικά μυστικά» στη Σοβιετική Ένωση. Εκτελέστηκαν στις 19/6/1953 στην ηλεκτρική καρέκλα.
Τζούλιουςκαι Εθελ Ρόζενμπεργκ, καταδικάζονται σε θάνατο
05/04/1956
Με άρθρο της σύνταξής της η εφημερίδα «Λαϊκή Ημερησία» του Πεκίνου έκρινε θετικά τις αποφάσεις του 20ου Συνεδρίου του ΚΚΣΕ (για τον ρόλο του Στάλιν, τη στρατηγική του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος απέναντι στον ιμπεριαλισμό, κ.α.).
Λίγα χρόνια αργότερα θα άλλαζε στάση, αξιοποιώντας την κριτική σε πλευρές του 20ου Συνεδρίου του ΚΚΣΕ (ιδιαίτερα σε σχέση με την «ειρηνική συνύπαρξη» και τον «ειρηνικό δρόμο προς το σοσιαλισμό»), για να συνδεθεί με μια σειρά δυνάμεις μέσα στα ΚΚ που είχαν αντιδράσει στο 20ο Συνέδριο και τη δεξιά οπορτουνιστική στροφή που συντελέστηκε στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα.
05/04/1959
Δημοτικές και κοινοτικές εκλογές στην Ελλάδα.
05/04/1960
Αρχίζει στο Διαρκές Στρατοδικείο της Αθήνας η δίκη 12 στελεχών του ΚΚΕ με την κατηγορία της «κατασκοπείας». Στο τυποποιημένο κατηγορητήριο αναφέρονταν πως οι κατηγορούμενοι «εισήλθον εις την Ελλάδα εκ χωρών του παραπετάσματος με σκοπόν τη διενέργειαν κατασκοπείας διά λογαριασμόν ξένης δυνάμεως». Οι Ρούλα Κουκούλου, Αύρα Παρτσαλίδου, Κώστας Φιλίνης, Γιώργης Ερυθριάδης, Έλλη Ερυθριάδου και Κώστας Τριανταφύλλου καταδικάζονται σε ισόβια μια βδομάδα αργότερα.
Αρχίζει, η δίκη 12 στελεχών του ΚΚΕ με την κατηγορία της «κατασκοπείας"
05/04/1961
Οι πολιτικοί κρατούμενοι των φυλακών «Αβέρωφ» και οι εξόριστοι του Αϊ Στράτη προχωρούν σε 24ωρη αποχή από το συσσίτιο σε διαμαρτυρία για την κακοποίηση συγγενών τους στο υπουργείο Δικαιοσύνης.
05/04/1979
Εκδηλώνεται νέα οικονομική κρίση του καπιταλισμού, που επονομάστηκε 2η Πετρελαϊκή Κρίση.
5 Απριλίου 1944, οι εγκληματίες ναζί, μετά απο ήττα τους σε εμπλοκή με τον ΕΛΑΣ,φτάνουν στην Κλεισούρα, μαζί με Βούλγαρους κομιτατζήδες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπικεφαλής ήταν ο συνταγματάρχης Καρλ Σίμερς. Οι Βούλγαροι φασίστες δρούσαν υπό την καθοδήγηση του αρχικομιτατζή Κάλτσεφ. Στην Κλεισούρα είχαν απομείνει μόνο γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένοι. Πίστευαν ότι οι Γερμανοί δεν θα στρέφονταν εναντίον αμάχων. Έμειναν στα σπίτια τους και περίμεναν τους Γερμανούς να απομακρυνθούν απ’ την περιοχή.
Το σύνθημα δόθηκε στις 3 μετά το μεσημέρι με μία φωτοβολίδα. Αμέσως, οι άντρες των Ες-Ες ξεχύθηκαν στο χωριό και άρχισαν να πυροβολούν. Σκότωναν χωρίς σταματημό.Έσφαξαν εγκυμονούσες γυναίκες, παιδιά που έτρεχαν στους δρόμους, ηλικιωμένους και νεαρές κοπέλες. Πυρπόλησαν τα σπίτια, την εκκλησία, το γυμνάσιο, ακόμα και τη βιβλιοθήκη. Μόλις δύο ώρες ήταν αρκετές για να δολοφονηθούν 280 άμαχοι, να τραυματιστούν 40, να καταστραφούν 150 σπίτια.
Ήταν τέτοιο το έγκλημα, που ακόμα και ο πολιτικός εντεταλμένος του Γ’ Ράιχ στα Βαλκάνια, Χέρμαν Νοϊμπάχερ αναγκάστηκε να διατάξει "έρευνα". Ο Καρλ Σίμερς απολογήθηκε στον Στρατιωτικό Διοικητή Θεσσαλονίκης και ισχυριστηκε πως η σφαγή ήταν...πολεμική σύγκρουση με "παράπλευρες απώλειες". Οι Γερμανοί στρατοδίκες αθώωσαν τα Ες-Ες και τον διοικητή τους και έτσι ο Σιμερς συνέχισε τα εγκλήματα και σε άλλες περιοχές (Πύργοι Εορδαίας, Δίστομο, Υπάτη, Σπερχειάδα).
Σκοτώθηκε στις 18 Αυγούστου 1944 στην Άρτα, όταν το αυτοκίνητό του έπεσε πάνω σε νάρκη της αντίστασης. Πέντε ημέρες μετά τον θάνατό του, του απονεμήθηκε ο Σταυρός των Ιπποτών του Σιδηρού Σταυρού από τη ναζιστική Γερμανία ως αναγνώριση της..εξαιρετικής γενναιότητας σε μάχη και της επιτυχημένης ηγεσίας του. Είναι θαμμένος στο Γερμανικό στρατιωτικό νεκροταφείο στον Διόνυσο.
Με την απελευθέρωση των Βαλκανίων από τους Γερμανούς, ο Καλτσεφ διέφυγε στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Εκεί τον συνέλαβαν γιουγκοσλάβοι παρτιζάνοι, οι οποίοι τον παρέδωσαν στον ΕΛΑΣ. Ο ΕΛΑΣ τον παρέδωσε στους Βρετανούς και τελικά περιήλθε στις Ελληνικές Αρχές. Καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε στο Επταπύργιο Θεσσαλονίκης τα ξημερώματα της 27ης Αυγούστου 1948.
5 Απριλίου 1822, αρχίζουν οι σφαγές των Οθωμανών στην Χίο.
ΑπάντησηΔιαγραφή11 Μαρτίου 1822 είχε προηγηθεί ο ξεσηκωμός του νησιού με την απόβαση εκστρατευτικού σώματος Σαμιωτών. Οι Οθωμανοί (ντόπιοι και άλλοι που είχαν έρθει από την Ασία) κλείστηκαν αρχικά στο κάστρο.
30 Μαρτίου έφθασε ο Οθωμανικός στόλος ο οποίος έλυσε την πολιορκία και άρχισε τη σφαγή του ορθόδοξου πληθυσμού,με τη συμμετοχή και άτακτων μουσουλμάνων που κατέφθαναν από τις ακτές της Μ. Ασίας.
Αποφασιστική σημασία για την έκβαση της εξέγερσης είχε η απραξία της–λεγόμενης–κεντρικής κυβέρνησης η οποία δεν απέστειλε έγκαιρα βοήθεια στους επαναστάτες. Υπήρχαν και εσωτερικά ζητήματα που αποδυνάμωσαν το μέτωπο των εξεγερμένων, αφού η άρχουσα τάξη του νησιού ήταν απρόθυμη να ενταχθεί στην Ελληνική εξέγερση, φοβούμενη την απώλεια της ασφάλειας και ευημερίας της.
Ο ξεσηκωμός του νησιού εξαγρίωσε το Σουλτάνο. Έτσι, ο Οθωμανικός στόλος υπό την ηγεσία του Καρά Αλή έπλευσε προς την Χίο για να καταστείλει την επανάσταση και αποβίβασε περίπου 7.000 στρατιώτες από τη Μικρά Ασία.
Με την άφιξη του μεγάλου εχθρικού στόλου, οι Ελληνικές δυνάμεις αποχώρησαν από το νησί, με εξαίρεση ένα τμήμα Ψαριανών που παρακολουθούσε από απόσταση τις κινήσεις των Οθωμανών.
Χωρίς σημαντική αντίσταση,ο Οθωμανικός στρατός προχώρησε σε εκτεταμένες λεηλασίες και σφαγές άμαχου πληθυσμού, παρόλο που η συντριπτική πλειονότητα του νησιού δεν είχε άμεση συμμετοχή στην εξέγερση.
Έκαψαν σπίτια και σκότωσαν όλα τα παιδιά κάτω των 3 ετών, όλους τους άνδρες από 12 ετών και πάνω, καθώς και όλες τις γυναίκες από 40 ετών και πάνω, με εξαίρεση αυτούς που ήταν πρόθυμοι να ασπαστούν το Ισλάμ.
Τελικά, περισσότεροι από 40.000 κάτοικοι του νησιού σφαγιάστηκαν ή αιχμαλωτίστηκαν ενώ μεγάλο μέρος του πληθυσμού διέφυγε προς τα Ψαρά, τις Κυκλάδες και την Πελοπόννησο. Στο νησί της Χίου έμειναν περίπου 1.000 – 2.000 άνθρωποι. Χιλιάδες αιχμαλωτισμένοι άμαχοι, γυναίκες και παιδιά πουλήθηκαν ως εμπορεύματα σε παζάρια της Κωνσταντινούπολης και της Σμύρνης ενω πολλοί σφάχτηκαν στην διαδρομή.
Το έγκλημα των Οθωμανών έκανε μεγάλη εντύπωση στην Ευρώπη. Η είδηση δημοσιεύτηκε στις Ευρωπαικές εφημερίδες, με αποτροπιασμό για τις σφαγές και πολλοί Ευρωπαίοι έστρεψαν το ενδιαφέρον τους για τα γεγονότα στην επαναστατημένη Ελλάδα. Οι σφαγές της Χίου ήταν και η έμπνευση για τον πίνακα "Η Σφαγή της Χίου" του Γάλλου ζωγράφου Ευγένιου Ντελακρουά.
O σφαγέας της Χίου ναύαρχος Καρά Αλή (Νουαΐχ Ζααδέ) δεν χάρηκε για πολύ την "νίκη" του. Την νύχτα μεταξύ 6ης και 7ης
Ιουνίου 1822, ο Κωνσταντίνος Κανάρης και το πλήρωμα του πυρπόλησαν την ναυαρχίδα πάνω στην οποία είχε στήσει γλέντι ο Αλή, μαζί με όλο το επιτελείο του.
Οι φλόγες απλώθηκαν στο σκαρί και η φωτιά απ' το μπουρλότο μεταδόθηκε ταχύτατα στο καράβι. Πριν προλάβουν οι Οθωμανοί να αντιδράσουν,η φωτιά έφτασε στην πυριτιδαποθήκη, η οποία ανατινάχθηκε.Οι Οθωμανοί άρχισαν να πέφτουν στην Θάλασσα για να σωθούν. Ο Καρά Αλή έσπευσε να εγκαταλείψει το πλοίο και επιβιβάσθηκε σε λέμβο αλλά ένα κομμάτι από το φλεγόμενο κεντρικό κατάρτι τον χτύπησε στο κεφάλι και τον τραυμάτισε θανάσιμα. Ελάχιστοι επέζησαν απο τους αξιωματικούς και ναύτες του πλοίου.
Το επιτελείο του Αλή εξοντώθηκε και η ναυαρχίδα καταστράφηκε.Ο Μπεκίρ Μπέης, που ανέλαβε τη διοίκηση του στόλου μετά το θάνατο του Αλή, περίτρομος εγκατέλειψε τη Χίο και κατέφυγε στον Ελλήσποντο.
Οι Οθωμανοί, όταν έμαθαν το περιστατικό, αποτελείωσαν την σφαγή με την καταστροφή των Μαστιχοχωρίων.
Η ανατίναξη της Οθωμανικής ναυαρχίδας προβλήθηκε στον Ευρωπαικό Τύπο σαν δίκαιη εκδίκηση και ένδειξη ηρωισμού.
Πηγές: "Ιστορία του Ελληνικού Έθνους-Η Ελληνική Επανάσταση (1821-1832)."Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσης", T.Gordon, "Κανάρης", Δ.Φωτιάδης,"Πώς είδαν οι ξένοι την Ελλάδα του 21", Κ.Σιμόπουλος,"Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως", Σ.Τρικούπης.
Οι πρώτες κρεμάλες στην Αθήνα - Η μάχη για τους πέντε κρεμασμένους στα Ιλίσια
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://gkagkarin.blogspot.com/2023/04/blog-post_974.html
Ο σφαγέας της Κλεισούρας
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ σφαγέας της Κλεισούρας, αντισυνταγµατάρχης Καρλ Σύµερς, διοικητής του 7ου Τεθωρακισµένου Συντάγµατος Αστυνοµίας Γρεναδιέρων Ες-Ες, θεωρούσε ότι ο ελληνικός πληθυσµός περιέθαλπε και υποστήριζε τους αντάρτες και ως εκ τούτου όλοι ήταν συνένοχοι στην αντίστασή τους κατά του Άξονα.
https://gkagkarin.blogspot.com/2023/04/blog-post_893.html