Το αποχαιρετιστήριο του Χαρίλαου Φλωράκη στον Αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ

Μακαριστέ Σεραφείμ,

Διπλό χρέος μού υπαγορεύει τα στερνά τούτα λόγια στο σημερινό ξόδι σου. Είναι το χρέος του κοντοχωριανού και συντοπίτη, καθώς και το χρέος του συναγωνιστή.

Μαζί ξεκινήσαμε στη δεύτερη δεκαετία του αιώνα, από τα χωριά του κάμπου της Καρδίτσας εσύ, και των Αγράφων εγώ. Και οι δύο αγωνιστήκαμε για την πατρίδα,  από διαφορετικό ταμπούρι, φυσικά, ο καθένας, αλλά ενάντια στον κοινό κατακτητή, στον κοινό εχθρό. Η ζωή και η πορεία σου επιβεβαιώνουν μια ιστορική αλήθεια: Οτι, δηλαδή, έντιμοι αγωνιστές και πατριώτες υπήρξαν σε όλες τις οργανώσεις της Εθνικής Αντίστασης.

Στο τέλος της δεκαετίας του ’20, χωρίστηκαν οι δρόμοι. Υστερα από χρόνια ανέβηκες ψηλά κι έγινες αρχηγός της Εκκλησίας. Οσο ψηλά, όμως, κι αν έφτασες, δε χάθηκε  από μέσα σου ο ξωμάχος του θεσσαλικού κάμπου και η ντομπροσύνη του, ούτε, φυσικά, η παλικαριά του αντάρτη. Και παρά τη μακρά θητεία σου και στη δημόσια ζωή, δεν ενέδωσες στον πειρασμό της υποκρισίας και της μισαλλοδοξίας. Η στάση σου απέναντι στα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα στη χώρα μας, η εθνική σου υπερηφάνεια, οι χωρίς προκαταλήψεις σχέσεις σου απέναντι σ’ εκείνους που είχαν
διαφορετική θρησκευτική, φιλοσοφική ή πολιτική θεώρηση, συνέβαλε στο χτύπημα της μισαλλοδοξίας και στο άνοιγμα του δρόμου της εθνικής συμφιλίωσης. Η ιστορία θα στο αναγνωρίσει αυτό.

Εκ μέρος της ΚΕ του ΚΚΕ, καλό σου ταξίδι μακαρίτη συντοπίτη.